duchowość

duchowość (język polski)

wymowa:

IPA: [duˈxɔvɔɕt͡ɕ], AS: [duχovość]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	duchowość	duchowości
dopełniacz	duchowości	duchowości
celownik	duchowości	duchowościom
biernik	duchowość	duchowości
narzędnik	duchowością	duchowościami
miejscownik	duchowości	duchowościach
wołacz	duchowości	duchowości

(1.1) to, co duchowe, co odnosi się do życia wewnętrznego człowieka

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) metafizyczność, religijność

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. duch m, duszek m, dusza ż, duchowny m, duchowieństwo n, uduchowienie n

przym. duchowy, duchowny

przysł. duchowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) spirituality
• arabski: (1.1) روحانية ż
• baskijski: (1.1) espiritualtasun, espiritualitate
• białoruski: (1.1) духоўнасць ż
• chiński standardowy: (1.1) 精神性 (jīngshénxìng)
• francuski: (1.1) spiritualité ż
• hindi: (1.1) आध्यात्मिकता ż (ādhyātmikatā)
• hiszpański: (1.1) espiritualidad ż
• interlingua: (1.1) spiritualitate
• koreański: (1.1) 정신성 (chŏngsinsŏng), 영성 (yŏngsŏng)
• łaciński: (1.1) spiritalitas ż
• niderlandzki: (1.1) spiritualiteit ż
• niemiecki: (1.1) Spiritualität ż
• nowogrecki: (1.1) πνευματικότητα ż
• portugalski: (1.1) espiritualidade ż
• rosyjski: (1.1) духовность ż
• ukraiński: (1.1) духовність ż
• włoski: (1.1) spiritualità ż

źródła: