dialekt

Podobna pisownia: Dialekt

dialekt (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdʲjalɛkt], AS: [dʹi ̯alekt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dialekt	dialekty
dopełniacz	dialektu	dialektów
celownik	dialektowi	dialektom
biernik	dialekt	dialekty
narzędnik	dialektem	dialektami
miejscownik	dialekcie	dialektach
wołacz	dialekcie	dialekty

(1.1) jęz. swoista odmiana języka, właściwa dla pewnej społeczności, grupy społecznej lub pewnego terytorium; zob. też dialekt w Wikipedii

(1.2) jęz. terytorialna odmiana języka, przeciwstawiana jego formie ogólnoetnicznej, standardowej; zob. też dialekt niestandardowy w Wikipedii

(1.3) pot. język pozbawiony formy pisanej lub standaryzacji, używany w kraju rozwijającym się lub w odizolowanej części świata, język wernakularny; zob. też dialekt w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Narzecze sztokawskie jest dialektem południowosłowiańskim.

(1.3) Chwała Zmartwychwstałego Pana rozbrzmiewa w j. hiszpańskim, francuskim, polskim, angielskim, włoskim, arabskim i w wielu dialektach afrykańskich.^[1]

składnia:

kolokacje:

(1.1) dialekt literacki • dialekt standardowy • dialekt terytorialny • dialekt wernakularny • dialekt regionalny

synonimy:

(1.1) narzecze

(1.2) narzecze, gwara

(1.3) narzecze, język wernakularny

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) lekt, odmiana językowa

hiponimy:

(1.1) etnolekt, regiolekt, socjolekt

holonimy:

(1.1) język

meronimy:

(1.1) gwara, subdialekt, poddialekt, idiolekt

wyrazy pokrewne:

rzecz. dialektolog m, dialektologia ż, dialektyzacja ż, dialektyzm m

przym. dialektalny, dialektologiczny, dialektyczny

przysł. dialektycznie

czas. dialektyzować

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. διάλεκτος (dialektos) → narzecze^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) dialekt
• albański: (1.1) dialekt
• alemański: (1.1) Dialäkt
• angielski: (1.1) dialect
• arabski: (1.1) لهجة
• baskijski: (1.1) dialekto, hizkelgi
• białoruski: (1.1) дыялект m
• bośniacki: (1.1) dijalekt m
• bułgarski: (1.1) диалект m
• chiński standardowy: (1.1) 话 (huà); (1.2) 话 (huà); (1.3) 话 (huà)
• chorwacki: (1.1) dijalekt m, dijalekat m
• czeski: (1.1) dialekt m
• dolnosaksoński: (1.1) missingsch
• duński: (1.1) dialekt w
• dzongkha: (1.1) ཁ་སྐད
• esperanto: (1.1) dialekto
• fiński: (1.1) murre, aluemurre
• francuski: (1.1) patois m, dialecte m
• hiszpański: (1.1) dialecto m
• indonezyjski: (1.1) dialek
• japoński: (1.1) 方言 (ほうげん, hōgen)
• jidysz: (1.1) דיאַלעקט m (djalekt)
• karpatorusiński: (1.1) діалект m
• kataloński: (1.1) dialecte m
• koreański: (1.1) 사투리 (sa-tou-ri), 방언 (bang-on)
• lombardzki: (1.1) dialett
• łaciński: (1.1) dialectos, dialectus
• niderlandzki: (1.1) dialect n
• niemiecki: (1.1) Dialekt m
• nowogrecki: (1.1) διάλεκτος ż
• portugalski: (1.1) dialecto (port.), dialeto (braz.)
• rosyjski: (1.1) диалект (dialékt)
• serbski: (1.1) дијалект (dijalekt) m
• słowacki: (1.1) nárečie n, dialekt m
• szwedzki: (1.1) dialekt w, folkmål n
• turecki: (1.1) lehçe, diyalekt
• turkmeński: (1.1) dialekt
• tuvalu: (1.1) gaugāleo
• ukraiński: (1.1) діалект m
• węgierski: (1.1) nyelvjárás
• wilamowski: (1.1) dialekt m; (1.2) dialekt m; (1.3) dialekt m
• włoski: (1.1) dialetto, parlata

źródła:

1. Ordo Fratrum Minorum - Prowincja Matki Bożej Anielskiej - Aktualności, data dostępu: 12.05.2019
2. Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Podręczny słownik terminów literackich, wyd. Open, Warszawa 1999, s. 58.

dialekt (język afrykanerski)

wymowa:

IPA: [djɑˈlɛkt]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

(1.1) lm dialekte

przykłady:

(1.1) Nedersaksies ken baie dialekte. → Język dolnosaksoński ma wiele dialektów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dialek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niderl. dialect

uwagi:

źródła:

dialekt (język albański)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz albański, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

dialekt (język czeski)

wymowa:

IPA: [ˈdjaɭɛkt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dialekt	dialekty
dopełniacz	dialektu	dialektů
celownik	dialektu	dialektům
biernik	dialekt	dialekty
wołacz	dialekte	dialekty
miejscownik	dialektě / dialektu	dialektech
narzędnik	dialektem	dialekty

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dialekt (język duński)

wymowa:

Dania: [diaˈlægt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

(1.1) en dialekt, dialekten, dialekter, dialekterne

przykłady:

(1.1) Det danske sprog er en dialekt af et fælles nordisk sprog. → Język duński jest dialektem języka nordyckiego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. dialektal

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. διάλεκτος

uwagi:

źródła:

dialekt (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) dialekt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. dialekto

czas. disdialektiĝi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1909 (Unua Oficiala Aldono al Universala Vortaro).

źródła:

dialekt (język norweski (bokmål))

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

(1.1) en dialekt, dialekten, dialekter, dialektene

przykłady:

(1.1) Jeg har ingenting imot dialekter da jeg snakker dialekt selv. (z internetu) → Nic nie mam przeciwko dialektom, bo sam mówię dialektem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dialekt (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz norweski (nynorsk), kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

dialekt (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nárečie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dialektizmus m

przym. dialektový

przysł. dialektove

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dialekt (język szwedzki)

wymowa:

[dial'ek:t] ​^?/i

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) jęz. dialekt^[1]

odmiana:

(1.1) en dialekt, dialekten, dialekter, dialekterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) folkmål

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen

dialekt (język turkmeński)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. dialekt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dialekt (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jęz. dialekt^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1.  Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.