wymowa: Dania: [ˈsbråˀw] IPA: [ˈsbʁɔˀw] znaczenia: rzeczownik, rodzaj nijaki (1.1) jęz. język (zbiór słów, reguł gramatycznych, alfabetu) odmiana: (1.1) et sprog, sproget, sprog, sprogene przykłady: (1.1) Det danske sprog er en dialekt af et fælles nordisk sprog. → Język duński jest dialektem języka nordyckiego. (1.1) Vores blad fører en meget puristisk sprogpolitik, derfor må journalisterne ikke bruge anglicismer i sine artikler. → Nasz magazyn prowadzi bardzo purystyczną politykę językową, dlatego dziennikarzom nie wolno używać anglicyzmów w swoich artykułach. składnia: kolokacje: (1.1) at beherske et sprog → opanować język • det skrevne/talte sprog → język pisany/mówiony • at kunne et sprog → znać język • fremmedsprog/andetsprog → język obcy • sproglærer → nauczyciel języka • officielt sprog → język urzędowy • sprogvidenskab → językoznawstwo synonimy: (1.1) lingua, mål antonimy: hiperonimy: hiponimy: holonimy: meronimy: wyrazy pokrewne: przym. sproglig związki frazeologiczne: (1.1) tale samme sprog • tegnsprog → język migowy • ordsprog → przysłowie etymologia: śdn. sprake uwagi: źródła: