chemia

Podobna pisownia: chémia

chemia (język polski)

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˈxɛ̃mʲja], AS: [χẽmʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chemia	chemie
dopełniacz	chemii	chemii / przest. chemij
celownik	chemii	chemiom
biernik	chemię	chemie
narzędnik	chemią	chemiami
miejscownik	chemii	chemiach
wołacz	chemio	chemie

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	chemia	chemie
dopełniacz	chemii	chemii / przest. chemij
celownik	chemii	chemiom
biernik	chemię	chemie
narzędnik	chemią	chemiami
miejscownik	chemii	chemiach
wołacz	chemio	chemie

(1.1) nauka zajmująca się badaniem substancji pod względem ich budowy i ich wzajemnym wpływem; zob. też chemia w Wikipedii

(1.2) pot. dużo sztucznych (nienaturalnych) środków chemicznych

(1.3) pot. przen. coś, co podświadomie łączy, zbliża dwoje ludzi, również w kontekście erotycznym

(1.4) pot. med. zob. chemioterapia

(1.5) pot. szkolna lekcja chemii (1.1)

odmiana:

(1.1-3) blm,

 

(1.4-5)

 

przykłady:

(1.1) Mój brat studiuje chemię.

(1.2) W tych warzywach nie ma żadnych zdrowych substancji, tylko sama chemia.

(1.3) Na koncercie jazzowym między muzykami a słuchaczami musi działać chemia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chemia organiczna • chemia nieorganiczna • agrochemia • biochemia • fizykochemia

synonimy:

(1.3) fluidy

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) nauka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chemik m, chemiczka ż, chemiczność ż, chemikalia lm nmos, chemizacja ż, chemizator m, chemizowanie n, chemica ż, chemikaliowiec m

czas. chemizować ndk.

przym. chemiczny, chemizacyjny

przysł. chemicznie

tem. słow. chemio-, chemi-

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. χυμεία (chymeía) → tworzenie płynów < gr. χῦμα → płyn, ciecz

(1.2-5) od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) kimi
• angielski: (1.1) chemistry
• arabski: (1.1) كيمياء
• białoruski: (1.1) хімія ż; (1.2) хімія ż
• bretoński: (1.1) dourennoniezh, kimiezh, strilhouriezh
• bułgarski: (1.1) химия ż; (1.5) химия ż
• duński: (1.1) kemi w
• esperanto: (1.1) kemio, ĥemio
• farerski: (1.1) evnafrøði ż
• francuski: (1.1) chimie ż
• friulski: (1.1) chimie
• hiszpański: (1.1) química ż
• interlingua: (1.1) chimia
• islandzki: (1.1) efnafræði ż
• japoński: (1.1) 化学 (かがく, kagaku)
• jidysz: (1.1) כעמיע ż (chemje)
• kaszubski: (1.1) chemiô ż; (1.5) chemiô ż
• kataloński: (1.1) química ż
• kornijski: (1.1) kymygieth
• łaciński: (1.1) chemica
• niemiecki: (1.1) Chemie ż
• norweski (bokmål): (1.1) kjemi m
• nowogrecki: (1.1) χημεία ż
• rosyjski: (1.1) химия ż; (1.2) химия ż
• slovio: (1.1) himia (химиа)
• słowacki: (1.1) chémia ż
• szwedzki: (1.1) kemi w
• turecki: (1.1) kimya
• tybetański: (1.1) རྫས་འགྱུར་རིག་པ
• ukraiński: (1.1) хімія ż
• uzbecki: (1.1) kimyo
• węgierski: (1.1) kémia
• wietnamski: (1.1) hóa học
• wilamowski: (1.1) chemii ż; (1.2) chemii ż; (1.3) chemii ż; (1.4) chemii ż; (1.5) chemii ż
• włoski: (1.1) chimica ż

źródła: