bankructwo

bankructwo (język polski)

wymowa:

IPA: [bãŋˈkruʦ̑tfɔ], AS: [bãŋkructfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• -nk-  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bankructwo	bankructwa
dopełniacz	bankructwa	bankructw
celownik	bankructwu	bankructwom
biernik	bankructwo	bankructwa
narzędnik	bankructwem	bankructwami
miejscownik	bankructwie	bankructwach
wołacz	bankructwo	bankructwa

(1.1) praw. upadłość osoby prawnej lub fizycznej ogłoszona przez sąd

(1.2) niewypłacalność lub zawieszenie wypłat na rzecz wierzycieli

(1.3) utrata znaczenia i wpływów, ideowy, moralny upadek, klęska planów życiowych^[1]

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Sąd orzekł bankructwo FC Parma. Klubu nie było stać nawet na opłacenie rachunków za energię elektryczną, a wczoraj prezes klubu został aresztowany pod zarzutem "prania brudnych pieniędzy".^[2]

(1.2) Na bankructwie Grecji można zarobić^[3]

(1.3) To kolejny dowód moralnego bankructwa samozwańczych stróżów jedynie słusznej moralności.^[4]

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) bankructwo firmy / zakładu / przedsiębiorstwa / spółki • doprowadzić do bankructwa • groźba bankructwa • ogłosić bankructwo • zagrożenie bankructwem

(1.3) bankructwo moralne

synonimy:

(1.1) upadłość, niewypłacalność, krach, plajta

(1.2) niewypłacalność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bankrut m, bankrutka ż, bankrutowanie n

czas. bankrutować ndk., zbankrutować dk.

przym. bankrucki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bankruptcy; (1.2) insolvency; (1.3) bankruptcy
• arabski: (1.1) إفلاس m, عجز
• baskijski: (1.1) porrot
• białoruski: (1.1) банкруцтва n; (1.2) банкруцтва n, неплацежаздольнасць ż; (1.3) банкруцтва n
• bułgarski: (1.1) фалит m
• duński: (1.1) konkurs w
• estoński: (1.1) pankrot
• francuski: (1.1) banqueroute, faillite
• hiszpański: (1.1) bancarrota ż
• islandzki: (1.1) gjaldþrot
• niemiecki: (1.1) Bankrott m
• nowogrecki: (1.1) πτώχευση ż, χρεοκοπία ż
• rosyjski: (1.1) банкротство n; (1.2) банкротство n, неплатёжеспособность ż; (1.3) банкротство n
• szwedzki: (1.1) konkurs w
• turecki: (1.1) iflas
• ukraiński: (1.1) банкрутство n; (1.2) неплатоспроможність ż, банкрутство n; (1.3) банкрутство n
• włoski: (1.1) bancarotta

źródła:

1.  Hasło „bankructwo” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. "Przegląd Sportowy" z 13.03.2015 r.
3. nagłówek artykułu
4. z Internetu