zbankrutować

zbankrutować (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. bankrutować)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zbankrutować
czas przyszły prosty		zbankrutuję	zbankrutujesz	zbankrutuje	zbankrutujemy	zbankrutujecie	zbankrutują
czas przeszły	m	zbankrutowałem	zbankrutowałeś	zbankrutował	zbankrutowaliśmy	zbankrutowaliście	zbankrutowali
	ż	zbankrutowałam	zbankrutowałaś	zbankrutowała	zbankrutowałyśmy	zbankrutowałyście	zbankrutowały
	n	zbankrutowałom	zbankrutowałoś	zbankrutowało
tryb rozkazujący		niech zbankrutuję	zbankrutuj	niech zbankrutuje	zbankrutujmy	zbankrutujcie	niech zbankrutują
pozostałe formy czas zaprzeszły m zbankrutowałem był zbankrutowałeś był zbankrutował był zbankrutowaliśmy byli zbankrutowaliście byli zbankrutowali byli ż zbankrutowałam była zbankrutowałaś była zbankrutowała była zbankrutowałyśmy były zbankrutowałyście były zbankrutowały były n zbankrutowałom było zbankrutowałoś było zbankrutowało było forma bezosobowa czasu przeszłego zbankrutowano tryb przypuszczający m zbankrutowałbym, byłbym zbankrutował zbankrutowałbyś, byłbyś zbankrutował zbankrutowałby, byłby zbankrutował zbankrutowalibyśmy, bylibyśmy zbankrutowali zbankrutowalibyście, bylibyście zbankrutowali zbankrutowaliby, byliby zbankrutowali ż zbankrutowałabym, byłabym zbankrutowała zbankrutowałabyś, byłabyś zbankrutowała zbankrutowałaby, byłaby zbankrutowała zbankrutowałybyśmy, byłybyśmy zbankrutowały zbankrutowałybyście, byłybyście zbankrutowały zbankrutowałyby, byłyby zbankrutowały n zbankrutowałobym, byłobym zbankrutowało zbankrutowałobyś, byłobyś zbankrutowało zbankrutowałoby, byłoby zbankrutowało imiesłów przymiotnikowy przeszły m zbankrutowany, niezbankrutowany zbankrutowani, niezbankrutowani ż zbankrutowana, niezbankrutowana zbankrutowane, niezbankrutowane n zbankrutowane, niezbankrutowane imiesłów przysłówkowy uprzedni zbankrutowawszy rzeczownik odczasownikowy zbankrutowanie, niezbankrutowanie

(1.1) aspekt dokonany od: bankrutować

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) splajtować

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. zbankrutowany

rzecz. bankructwo n, bankrut mos, bankrutowanie n, bankrutka ż

czas. bankrutować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: bankrutować

• białoruski: (1.1) збанкрутаваць, збанкруціцца, абанкруціцца
• czeski: (1.1) zbankrotovat
• kaszubski: (1.1) zbankrutowac, zbankrëtowac
• rosyjski: (1.1) обанкротиться
• ukraiński: (1.1) збанкрутувати

źródła: