architraw

architraw (język polski)

architraw (1.1)

wymowa:

IPA: [arˈxʲitraf], AS: [arχʹitraf], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	architraw	architrawy
dopełniacz	architrawu	architrawów
celownik	architrawowi	architrawom
biernik	architraw	architrawy
narzędnik	architrawem	architrawami
miejscownik	architrawie	architrawach
wołacz	architrawie	architrawy

(1.1) archit. główny (najniższy) poziomy człon belkowania antycznego podtrzymujący belki stropu; zob. też architraw w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) W skład klasycznego belkowania wchodzi architraw, fryz i gzyms.

(1.1) Na architrawie świątyni delfickiej starożytni napisali: "Poznaj samego siebie", i za Platonem sądzili, że prawda jest przypomnieniem, anamnezą^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) epistyl, nadsłupie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. architrawowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. architrave < gr.^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) architrave
• baskijski: (1.1) arkitrabe
• chorwacki: (1.1) arhitrav
• esperanto: (1.1) arkitravo
• francuski: (1.1) architrave
• hiszpański: (1.1) arquitrabe m
• ido: (1.1) arkitravo
• interlingua: (1.1) architrave
• łaciński: (1.1) epistylium
• niemiecki: (1.1) Architrav m
• nowogrecki: (1.1) επιστύλιο n
• portugalski: (1.1) arquitrave
• szwedzki: (1.1) arkitrav
• ukraiński: (1.1) архітрав m
• włoski: (1.1) architrave

źródła:

1. Andrzej Szczeklik, Kore: o chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
2. Tadeusz Bujnicki, Pozytywizm, WSiP, Warszawa 1989, s. 316.