aplikant

aplikant (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	aplikant	aplikanci
dopełniacz	aplikanta	aplikantów
celownik	aplikantowi	aplikantom
biernik	aplikanta	aplikantów
narzędnik	aplikantem	aplikantami
miejscownik	aplikancie	aplikantach
wołacz	aplikancie	aplikanci
depr. M. i W. lm: (te) aplikanty

(1.1) praw. absolwent prawa odbywający praktykę przygotowującą do wykonywania któregoś z zawodów prawniczych

(1.2) pierwszy stopień służbowy w Służbie Celnej a następnie w Służbie Celno-Skarbowej

(1.3) osoba posiadająca stopień aplikanta (1.2)

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Aplikant powoli odczytał zaznaczony ustęp.

składnia:

kolokacje:

(1.1) aplikant adwokacki / radcowski / sądowy

(1.2-3) starszy aplikant

synonimy:

antonimy:

(1.1) patron

hiperonimy:

(1.1) praktykant, prawnik

(1.2) stopień

(1.3) celnik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. aplikacja ż, aplikantura ż, aplikatura ż, aplikator m, aplikowanie n, zaaplikowanie n

forma żeńska aplikantka ż

czas. aplikować ndk., zaaplikować dk.

przym. aplikancki, aplikacyjny

skr. apl.

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Applikant^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) articled clerk

źródła:

1.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.