anta

Podobna pisownia: anta- • antaa • ânța • ȧnta

anta (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈãnta], AS: [ãnta], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	anta	anty
dopełniacz	anty	ant
celownik	ancie	antom
biernik	antę	anty
narzędnik	antą	antami
miejscownik	ancie	antach
wołacz	anto	anty

(1.1) archit. pilaster kończący ścianę, uformowany i zdobiony zgodnie z porządkiem architektonicznym danej epoki; zob. też anta (architektura) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też anta w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) anta
• niemiecki: (1.1) Ante

źródła:

anta (język angielski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) archit. anta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

anta (język hiszpański)

anta (1.1)

antas (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈan̦.ta]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. łosza, klępa

(1.2) archit. pilaster

odmiana:

(1.1-2) lp anta; lm antas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ante, alce

(1.2) pilastra

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dante m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) arab. Hiszp. lámṭ

(1.2) łac. antae

uwagi:

źródła:

anta (język portugalski)

anta (1.1)

wymowa:

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. tapir

(1.2) idiota, głupek

odmiana:

(1.1) lp anta, lm antas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

anta (quenya)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. twarz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

anta (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. anta^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.

anta (język szwedzki)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) przyjmować, otrzymywać

(1.2) zatrudniać, najmować

(1.3) akceptować, zatwierdzać

(1.4) przypuszczać, zakładać

(1.5) przyjmować, przyswajać

(1.6) przybierać

odmiana:

att anta, antar, antog, antagit, anta!

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim

źródła:

anta (język wilamowski)

anta (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

ȧnta

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(1.1) lm od: ant

odmiana:

(1.1) zob. ant

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wilam. ant + -a

uwagi:

źródła: