żywioł

żywioł (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʒɨvʲjɔw], AS: [žyvʹi ̯ou̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żywioł	żywioły
dopełniacz	żywiołu	żywiołów
celownik	żywiołowi	żywiołom
biernik	żywioł	żywioły
narzędnik	żywiołem	żywiołami
miejscownik	żywiole	żywiołach
wołacz	żywiole	żywioły

(1.1) filoz. jeden z elementów tworzących świat materialny: ogień, woda, ziemia, powietrze^[1]

(1.2) siła przyrody i jej przejawy, w szczególności te gwałtowne i potężne

(1.3) książk. siła, którą nie kieruje świadomość^[1]

(1.4) książk. krąg zainteresowań, zamiłowań^[1]

(1.5) książk. grupa ludzi tworzących określoną społeczność, zbiorowisko

(1.6) książk. element, składnik

odmiana:

(1)

 

przykłady:

(1.1) Arystoteles dodał do podstawowych czterech żywiołów wody, ognia, ziemi i powietrza dodatkowo jeszcze eter.

(1.6) Do reportażu wdzierał się epicki żywioł.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. żywiołowy

przysł. żywiołowo

rzecz. żywiołowość

związki frazeologiczne:

być w swoim żywiole

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) element
• cerkiewnosłowiański: (1.1) стїхіа ż
• esperanto: (1.1) elemento; (1.2) elemento
• rumuński: (1.2) stihie^[2]
• ukraiński: (1.1) стихія; (1.2) стихія; (1.3) стихія

źródła:

1. Hasło „żywioł” w: SJP.pl.
2. Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 21.