Wolica (gmina Bogoria)

Wolica – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Bogoria^[3][5].

Zobacz też: inne znaczenia nazwy Wolica.

Wolica

wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	staszowski
Gmina	Bogoria
Liczba ludności (2021)	51[1]
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	28-210[2]
Tablice rejestracyjne	TSZ
SIMC	0788703[3]
Położenie na mapie gminy Bogoria Wolica
Położenie na mapie Polski Wolica
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Wolica
Położenie na mapie powiatu staszowskiego Wolica
50°39′11″N 21°19′38″E[4]

Wolica jest małą miejscowością, położoną pomiędzy Pęcławicami Górnymi a Zagorzycami. Należy do parafii św. Jerzego w Szczeglicach.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Wolicy zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych^[6]

Nazwa wsi – miasta	Nazwy części wsi – miasta	Nazwy obiektów fizjograficznych – charakter obiektu
I. Gromada SZCZEGLICE
Wolica	Kapia Góra	Kapia Góra — pole, las, wzniesie- nie Wolickie Pola — pole Zagorzyckie — pole

Historia

Wieś początkowo – aż do XVIII wieku – nosiła nazwę Kolonia Pęcławice.

W 1629 roku z wsi podatki płacili^[7]:

• Jan Podkański,
• Mikołaj Gołębiowski za 0,5 łana 2 złote polskie i 2 grosze,
• Jan Wolski i Mikołaj Wolski każdy za 0,25 łana 1 złoty polski i 5 groszy.

Pod koniec XIX wieku, według „Słownika geograficznego Królestwa Polskiego”, Wolica była wsią z folwarkiem należącą do ówczesnego powiatu sandomierskiego, gminy Górki i parafii Szczeglice, odległą o 28 wiorst od Sandomierza. W 1827 roku liczyła 1 dom i 8 mieszkańców, zaś w 1893 roku 6 domów i 60 mieszkańców. W 1887 roku folwark obejmował 193 morgi, z czego: 138 mórg gruntów ornych i ogrodniczych, 15 mórg łąk, 7 mórg pastwisk, 30 morgi lasu oraz 3 morgi nieużytków. Liczył 7 budynków drewnianych. Wieś zasiedlało 6 osadników gospodarujących na 13 morgach^[8].

Przypisy

1. Wieś w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-20], liczba ludności na podstawie danych GUS.
2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1481 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
3. GUS. Wyszukiwarka TERYT
4. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 150487
5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
6. Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 55, 77-96.
7. Zbigniew Anusik „Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629”, Przegląd Nauk Historycznych 2012, R. XI, NR 2, s. 65-74.
8. Wolica(12), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 829.

Literatura

1. Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970. Brak numerów stron w książce