Robert Harting

Robert Harting (ur. 18 października 1984 w Chociebużu) – niemiecki lekkoatleta specjalizujący się w rzucie dyskiem.

Robert Harting

Robert Harting podczas mistrzostw świata w Berlinie (2009)
Data i miejsce urodzenia	18 października 1984 Chociebuż
Wzrost	201 cm
Informacje klubowe
Klub	SCC Berlin
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy Igrzyska olimpijskie złoto Londyn 2012 rzut dyskiem Mistrzostwa świata złoto Berlin 2009 rzut dyskiem złoto Taegu 2011 rzut dyskiem złoto Moskwa 2013 rzut dyskiem srebro Osaka 2007 rzut dyskiem Mistrzostwa Europy złoto Helsinki 2012 rzut dyskiem złoto Zurych 2014 rzut dyskiem srebro Barcelona 2010 rzut dyskiem

Na początku swojej kariery zdobył w 2001 roku srebrny medal na mistrzostwach świata juniorów młodszych^[1]. Rok później odpadł w eliminacjach na mistrzostwach świata juniorów. Na rozegranych latem 2005 w Erfurcie młodzieżowych mistrzostwach Europy wywalczył złoty medal. Bez powodzenia – odpadając w eliminacjach – brał udział w mistrzostwach Europy w Göteborgu (2006). Pierwszy sukces w karierze seniora odniósł w 2007 zostając w Osace wicemistrzem świata. Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie uplasował się tuż za podium zajmując czwarte miejsce. W 2009 podczas mistrzostw świata do ostatniej kolejki zajmował drugie miejsce przegrywając z Piotrem Małachowskim jednak w swoim szóstym rzucie osiągnął wynik 69,43 i pokonał Polaka (który w czasie konkursu dwukrotnie poprawiał rekord Polski) zostając mistrzem świata. Harting jest wicemistrzem Europy z Barcelony (2010). Na mistrzostwach świata w Daegu (2011) obronił złoty medal, który wywalczył dwa lata wcześniej w stolicy Niemiec. W 2011 zwyciężył we wszystkich swoich startach^[2]. oraz zajął 5. miejsce w plebiscycie na lekkoatletę roku w Europie^[3][4][5][6]. W 2012 został mistrzem Europy oraz zdobył złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Londynie. Na koniec roku 2012 zajął piąte miejsce w plebiscycie na europejskiego lekkoatletę roku organizowanym przez European Athletics^[7]. Mistrz świata z 2013. Po Mistrzostwa Europy w Berlinie w 2018 roku planuje zakończyć karierę sportową.

Wielokrotny medalista mistrzostw Niemiec oraz reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych, pucharze Europy, pucharze Europy w rzutach oraz drużynowych mistrzostwach Europy.

We wrześniu 2016 poślubił dyskobolkę Julię Fischer^[8].

Rzut dyskiem uprawia także jego młoszy brat – Christoph^[9].

Rekord życiowy: 70,66 (22 maja 2012, Turnov).

Osiągnięcia

Dyskobol na zawodach w Poczdamie (2008)

Rok	Impreza	Miejsce	Lokata	Wynik
2001	Mistrzostwa świata juniorów młodszych	Debreczyn	2. miejsce	62,04
2002	Mistrzostwa świata juniorów	Kingston	el. –	56,23
2005	Zimowy puchar Europy	Mersin	9. miejsce	57,52
2005	Młodzieżowe mistrzostwa Europy	Erfurt	1. miejsce	64,50
2006	Zimowy puchar Europy	Tel Awiw-Jafa	9. miejsce	58,73
2006	Mistrzostwa Europy	Göteborg	el –	59,87
2007	Zimowy puchar Europy	Jałta	7. miejsce	58,12
2007	Mistrzostwa świata	Osaka	2. miejsce	66,68
2007	Światowy finał lekkoatletyczny IAAF	Stuttgart	4. miejsce	65,25
2008	Zimowy puchar Europy	Split	2. miejsce	64,34
2008	Igrzyska olimpijskie	Pekin	4. miejsce	67,09
2008	Światowy finał lekkoatletyczny IAAF	Stuttgart	3. miejsce	65,76
2009	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Leiria	2. miejsce	65,40
2009	Mistrzostwa świata	Berlin	1. miejsce	69,43
2009	Światowy finał lekkoatletyczny IAAF	Saloniki	2. miejsce	66,37
2009	DécaNation	Paryż	1. miejsce	66,91
2010	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Bergen	1. miejsce	66,80
2010	Mistrzostwa Europy	Barcelona	2. miejsce	68,47
2010	Puchar interkontynentalny	Split	1. miejsce	66,85
2011	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Sztokholm	1. miejsce	65,63
2011	Mistrzostwa świata	Daegu	1. miejsce	68,97
2012	Mistrzostwa Europy	Helsinki	1. miejsce	68,30
2012	Igrzyska olimpijskie	Londyn	1. miejsce	68,27
2013	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Gateshead	1. miejsce	64,25
2013	Mistrzostwa świata	Moskwa	1. miejsce	69,11
2014	Mistrzostwa Europy	Zurych	1. miejsce	66,07
2016	Igrzyska olimpijskie	Rio de Janeiro	el. – 15. miejsce	62,21
2017	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Lille	1. miejsce	66,30
2017	Mistrzostwa świata	Londyn	6. miejsce	65,10
2018	Mistrzostwa Europy	Berlin	6. miejsce	64,33

Przypisy

1. Lionel Peters i TomasL.P.T. Magnusson Lionel Peters i TomasL.P.T., World Youth Championships 2001 [online], wjah.co.uk [dostęp 2011-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-15] (ang.).
2. Kszczot bliski zwycięstwa [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-11-05] (pol.).
3. Great Britain’s Mo Farah voted 2011 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2011-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-05] (ang.).
4. LEKKOATLETA ROKU W EUROPIE: 1. Farah, 7. Wojciechowski [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-10-05] (pol.).
5. Mo Farah ist Europas Athlet des Jahres [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-10-05] (niem.).
6. Evropským atletem roku je Mo Farah [online], atletika.cz [dostęp 2012-12-18] (cz.).
7. Great Britain’s Mo Farah voted 2012 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2012-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-20] (ang.).
8. Robert Harting und Julia Fischer haben sich getraut – Berlin-Sport – Berliner Morgenpost. morgenpost.de. [dostęp 2016-02-23]. (niem.).
9. Flash News des Tages: „Kleiner” Harting hat Großes vor [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-02-01] (niem.).

Bibliografia

• Robert Harting w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-12].
• Robert Harting, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-24] (ang.).
• Wyniki olimpijskie Hartinga w serwisie Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.)

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa zawodnika