Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 2012
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
21. Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce – zawody lekkoatletyczne, które rozegrane zostały w stolicy Finlandii – Helsinkach od 27 czerwca do 1 lipca 2012[1]. Organizatora zawodów European Athletics wybrało na posiedzeniu w Barcelonie 9 listopada 2009[2]. W programie, rozgrywanych w roku igrzysk olimpijskich, mistrzostw nie było chodu sportowego oraz biegu maratońskiego. Kandydatami do organizacji czempionatu były Helsinki oraz Norymberga[3].
| |||
 | |||
| Szczegóły turnieju | |||
| Miejscowość | |||
|---|---|---|---|
| Arena | |||
| Data otwarcia |
27 czerwca 2012 | ||
| Data zamknięcia |
1 lipca 2012 | ||
| Liczba zawodników |
1342 | ||
| Liczba reprezentacji |
50 | ||
| Strona internetowa | |||
Na początku 2011 European Athletics i Lokalny Komitet Organizacyjny ogłosiły otwarty konkurs na zaprojektowanie loga czempionatu[4][5][6]. Do konkursu zgłoszono 257 projektów z 38 krajów – w ostatnich dniach lutego 2011 Komitet Organizacyjny przedstawił cztery propozycje, a ostatecznego wyboru logotypu dokonali Internauci[7]. Logo mistrzostw zostało zaprezentowane 24 marca 2011[8]. Ceremonia otwarcia mistrzostw odbyła się na Placu Senackim w centrum Helsinek.
Do mistrzostw zgłoszono 1342 zawodników z 50 krajów skupionych w European Athletics[9].
Rywalizacja w wielobojach kobiet i mężczyzn zaliczana była do cyklu IAAF Combined Events Challenge[10].
Trzeci zawodnik konkursu dyskoboli – Węgier Zoltán Kővágó (66,42) został pozbawiony brązowego medalu z powodu dopingu[11].
Pierwszy raz w historii lekkoatletycznych mistrzostw Europy medale nie były wręczane zawodnikom na stadionie, a w specjalnym miasteczku mistrzostw Europy ulokowanym w pobliżu stadionu[12]. Oficjalną piosenką mistrzostw było nagranie I’m a mess fińskiego zespołu The Rasmus[13].
Z silną krytyką spotkała się przebudowa stadionu w Helsinkach – bardzo ostre wiraże spowodowały liczne dyskwalifikacje w długich biegach sprinterskich[14]. Na tę kwestię zawodnicy zwracali uwagę już tuż po pierwszych zawodach po modernizacji obiektu (meczu lekkoatletycznym Finlandia-Szwecja w 2010)[14][15].
Rezultaty
| CR – rekord mistrzostw | NR – rekord kraju | AR – rekord Europy |
| WL – najlepszy tegoroczny wynik na listach światowych | PB – rekord życiowy |
Mężczyźni
Kobiety
Klasyfikacja medalowa
| Miejsce | Kraj |  Złoto |
 Srebro |
 Brąz |
 Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. |  Niemcy | 6 | 8 | 4 | 18 |
| 2. |  Francja | 5 | 4 | 5 | 14 |
| 3. |  Ukraina | 4 | 5 | 6 | 15 |
| 4. |  Rosja | 4 | 4 | 5 | 13 |
| 5. |  Wielka Brytania | 4 | 2 | 1 | 7 |
| 6. |  Czechy | 3 | 1 | 2 | 6 |
| 7. |  Holandia | 2 | 3 | 1 | 6 |
| 8. |  Hiszpania | 2 | 1 | 2 | 5 |
| 9. |  Turcja | 2 | 1 | 1 | 4 |
| 10. |  Białoruś | 1 | 3 | 2 | 6 |
| 11. |  Norwegia | 1 | 1 | 2 | 4 |
| 12. |  Portugalia | 1 | 1 | 1 | 3 |
 Włochy | 1 | 1 | 1 | 3 | |
| 14. |  Węgry | 1 | 1 | 0 | 2 |
| 15. |  Polska | 1 | 0 | 3 | 4 |
| 16. |  Szwecja | 1 | 0 | 2 | 3 |
| 17. |  Belgia | 1 | 0 | 0 | 1 |
 Bułgaria | 1 | 0 | 0 | 1 | |
 Chorwacja | 1 | 0 | 0 | 1 | |
| 20. |  Litwa | 0 | 1 | 1 | 2 |
 Łotwa | 0 | 1 | 1 | 2 | |
 Serbia | 0 | 1 | 1 | 2 | |
| 23. |  Dania | 0 | 1 | 0 | 1 |
 Estonia | 0 | 1 | 0 | 1 | |
 Słowacja | 0 | 1 | 0 | 1 | |
| 26. |  Austria | 0 | 0 | 1 | 1 |
 Finlandia | 0 | 0 | 1 | 1 | |
 Grecja | 0 | 0 | 1 | 1 |
Uczestnicy
Do 21. Mistrzostw Europy zgłoszono 1342 zawodników (738 mężczyzn i 604 kobiety) z 50 państw skupionych w European Athletics.
Albania
Andora
Armenia
Austria
Azerbejdżan
Białoruś
Belgia
Bośnia i Hercegowina
Bułgaria
Chorwacja
Czarnogóra
Cypr
Czechy (44)[20]
Dania
Estonia
Finlandia
Francja
Grecja
Gruzja
Gibraltar
Hiszpania
Holandia
Islandia
Irlandia
Izrael
Liechtenstein
Litwa
Luksemburg
Macedonia Północna
Malta
Mołdawia
Monako
Niemcy
Norwegia
Polska (56)[21]
Portugalia
Rumunia
Rosja
San Marino
Serbia
Słowacja
Słowenia
Szwajcaria
Szwecja
Turcja
Ukraina
Węgry
Wielka Brytania
Włochy
Uwagi
- Pierwotna zdobywczyni złota, Rosjanka Jelena Arżakowa, została pozbawiona medalu ze względu na pozytywny wynik kontroli antydopingowej. Dzięki temu brązowy medal mogła otrzymać inna reprezentantka Rosji, Irina Maraczowa. W 2016 roku poinformowano jednak o zdyskwalifikowaniu jej za doping[16].
- Pierwsze cztery zawodniczki: Turczynki Aslı Çakır Alptekin, Gamze Bulut, Ukrainka Anna Miszczenko oraz Rosjanki Jekatierina Iszowa i Kristina Ugarowa (zajęła w finale ósme miejsce) zostały zdyskwalifikowane za pozytywne wyniki kontroli antydopingowej lub nieprawidłowości w paszporcie biologicznym[17].
- Złota medalistka, Turczynka Nevin Yanıt została zdyskwalifikowana za doping[18].
- Pierwotna zdobywczyni srebra, Ukrainka Switłana Szmidt, została pozbawiona medalu ze względu na pozytywny wynik kontroli antydopingowej.
- Srebrna medalistka, Ukrainka Ludmyła Josypenko została zdyskwalifikowana za nieprawidłowości w paszporcie biologicznym[19].
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.