Loading AI tools
polski aktor, twórca "Piwnicy pod Baranami" Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Cezary Skrzynecki (ur. 12 września 1930 w Warszawie, zm. 27 kwietnia 1997 w Krakowie) – polski reżyser i scenarzysta, twórca i kierownik artystyczny kabaretu „Piwnica pod Baranami” (1956).
 Piotr Skrzynecki (1992) | |
| Data i miejsce urodzenia |
12 września 1930 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 kwietnia 1997 |
| Miejsce spoczynku |
cmentarz Rakowicki w Krakowie |
| Zawód, zajęcie |
animator kultury |
| Odznaczenia | |
 | |
Syn Mariana Skrzyneckiego, podpułkownika kawalerii Wojska Polskiego i Magdaleny Adeli Endelman, pochodzącej z zasymilowanej rodziny żydowskiej[1][2]. Miał jednego starszego brata – Józefa. Dzieciństwo spędził w Mińsku Mazowieckim, rozdzieliła ich wojna, Piotr wychowywał się w Makowie Podhalańskim, potem w Zabrzu. Ostatecznie zamieszkał z matką w Łodzi. Rozpoczął tam studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej, ale przeniósł się do Państwowej Szkoły Instruktorów Teatrów Ochotniczych przy Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Łodzi. W 1951 r. po jej ukończeniu przybył do Krakowa. Organizował i prowadził tu (także w Nowej Hucie) robotnicze teatrzyki amatorskie i zespoły artystyczne. Studiował przez 5 lat historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim u profesora Karola Estreichera. Studiów tych nie ukończył z powodu braku zaliczenia studium wojskowego.
W 1956 r. zorganizował wraz z przyjaciółmi w podziemiach Krakowskiego Domu Kultury mieszczącego się w pałacu „Pod Baranami” przy Rynku Głównym klub artystyczny jako miejsce spotkania studentów Akademii Sztuk Pięknych, szkoły muzycznej, historii sztuki, architektury. Klub ten szybko przemienił się w znany kabaret „Piwnica pod Baranami”. Jego charyzma, niezwykły intelekt i instynkt, wyczucie literatury, oryginalny gust i smak powodowały, że Piwnica ściągała tłumy. W czarnym kapeluszu z piórkiem, w pelerynie, z nieodłącznym dzwoneczkiem tworzył niepowtarzalny klimat miejsca, gdzie się wraz z innymi piwniczanami znajdował.
W latach 1956–1968 współpracował z redakcjami krakowskich czasopism jako krytyk sztuk plastycznych oraz autor publikacji z dziedziny sztuki. W „Echu Krakowa” prowadził w latach 1956–1981 własną rubrykę pt. Echo Piwnicy pod Baranami, którą od 1984 jako Głos Piwnicy pod Baranami kontynuował w kwartalniku „Kraków”, a ostatecznie w „Dzienniku Polskim” (pt. Dziennik Piwnicy pod Baranami).
W latach 1976–1986 organizował bale jubileuszowe z okazji rocznicy powstania kabaretu, obchodzone m.in. na scenie Starego Teatru.
Wystąpił w filmach dokumentalnych i fabularnych, m.in.
Reżyser i współautor scenariusza (z Janiną Garycką) filmu Dwa pawie na złotym sznurku (1989) nagrodzonego na XXIX Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych.
Inicjator pomysłów i imprez organizowanych z okazji „nieprawdopodobnych” i nieokrągłych rocznic, np.
Mistrz aranżacji niepowtarzalnych obchodów własnych imienin i urodzin organizowanych nocą w formie koncertu, balu, zakończonych kuligiem czy ogniskiem za każdym razem urządzanych w innym miejscu, np.
Stały się one tradycją Krakowa i po śmierci artysty obchodzone są w formie urodzinowych lub imieninowych koncertów w Teatrze im. J. Słowackiego pod nazwą „Koncert dla Piotra S.”.
Na ostatnie 5 lat życia, Klinika Chorób Wewnętrznych CM UJ w Krakowie prof. Andrzeja Szczeklika stała się dla Skrzyneckiego drugim domem. Nazywał ją „hotelem snów”. Profesor Jacek Musiał i dr Wiesław Królikowski opiekowali się nim do końca.
Zmarł na raka wątroby[5]. 6 maja 1997 r. został pochowany w alei zasłużonych na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera LXIX pas C-2-4), po mszy w kościele Mariackim, którą odprawił ks. Mieczysław Maliński[6][7].
Z zespołem kabaretu objechał niemal pół świata, wszędzie zdobywając uznanie, nagrody i sukcesy.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
