Janusz Panasewicz
polski wokalista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Panasewicz, właśc. Jan Panasewicz (ur. 18 stycznia 1956 w Lipsku[2]) – polski wokalista rockowy, frontman zespołu Lady Pank, autor tekstów utworów muzycznych[3]. Uznawany za jednego z najważniejszych polskich wokalistów rockowych[4][5][6].
 | |
| Imię i nazwisko |
Jan Panasewicz |
|---|---|
| Pseudonim |
Panas |
| Data i miejsce urodzenia |
18 stycznia 1956 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1976 |
| Wydawnictwo |
QL Music, Universal Music Polska |
| Zespoły | |
| Ogród Wyobraźni (1979) Desant (1980–1982) Lady Pank (1982–1986, 1987–1991, od 1994) | |
 | |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Urodził się w Lipsku, jest synem Tadeusza[6] i Jadwigi Panasewiczów[7]. Jego matka przez 40 lat śpiewała w chórze, a ojciec był naczelnikiem poczty[8]. Ma dwóch braci: Józefa i Tomasza[7].
Absolwent szkoły podstawowej w Olecku[8]. Będąc uczniem ósmej klasy, amatorsko śpiewał i grał na gitarze w przerwach lekcyjnych[9]. Jako nastolatek dorabiał, grając na weselach w charakterze perkusisty[10].
W 1973 za wykonanie utworu „Bradziaga” zajął szóste miejsce na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[10]. W 1975 zdał maturę w Zespole Szkół Budowlano-Geodezyjnych przy ul. Słonimskiej w Białymstoku[11][12]. Równolegle uczęszczał do ZSM im. Ignacego Paderewskiego w Białymstoku, gdzie śpiewu uczył go Karol Olszewski[10][12]. Z Białymstokiem był związany do końca nauki w szkole średniej, mieszkał tam przez kilka lat[12][13].
Po ukończeniu szkoły średniej podjął pracę w Regionalnym Ośrodku Kultury „Mazury Garbate” w Olecku. W 1979 dołączył do zespołu Ogród Wyobraźni[14], jednak jeszcze tego samego roku zakończył z nim współpracę[10]. Następnie, w trakcie odbywania zasadniczej służby wojskowej, śpiewał w zespole wojskowym Desant, którego siedziba mieściła się w Lublinie[8][15]. W czerwcu 1981 uczestniczył jako laureat w Jubileuszowym XX Konkursie Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[16]. Podczas trwania służby, za sprawą Andrzeja Mogielnickiego (z którego przyszłą żoną Urszulą śpiewał w Desancie), w 1982 trafił do grupy Lady Pank, której został wokalistą[8][17]. Pierwszymi utworami, które zaśpiewał z Lady Pank, były: „Minus 10 w Rio” i „Tańcz głupia tańcz”[18]. Po okresie protestów i odmowy śpiewania na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu z Desantem został karnie przeniesiony do jednostki wojskowej czołgowej w Sanoku[19][20]. By uniknąć nieporozumień i mylenia go z liderem i gitarzystą zespołu Janem Borysewiczem, od czasu grania w Lady Pank posługuje się imieniem Janusz[21].
W 1983 nagrał debiutancki album studyjny z zespołem Lady Pank. W tym samym roku zdobył czołowe miejsca rankingów muzycznych w kategorii Najlepszy wokalista[22].
W pierwszej połowie lat 80. nagrał duet z Krystyną Prońko – „Firma ja i ty”[23]. Utwór zadebiutował na Liście Przebojów Programu Trzeciego 5 stycznia 1985 i był pierwszym nagraniem artysty poza zespołem Lady Pank[24]. W 1987 współtworzył projekt muzyczny Nasz Wspólny Świat, w którym nagrał partie wokalne do utworu „Stanie się cud”[25] oraz wystąpił w serii koncertów charytatywnych[26]. Został okrzyknięty wokalistą roku 1987 w rankingu tygodnika „Zarzewie” oraz zajął drugie miejsce w analogicznym plebiscycie organizowanym przez redakcję „Non Stop”[27].
W 1988 zadebiutował jako aktor epizodyczną rolą w Oszołomieniu Jerzego Sztwiertni[28]. Poza tym wystąpił gościnnie w dwóch piosenkach („Brzydkie dzieci”, „Napolitano”) na albumie Piotra Zandera pt. Pora na seks[28].
W latach 1991–1994 w trakcie zawieszenia działalności Lady Pank mieszkał w Chicago oraz Nowym Jorku[29]. Podczas pobytu w USA grał z Ryszardem Sygitowiczem[30][31] i okazjonalnie występował z grupą Wander Band.[potrzebny przypis]. W 1993 wystąpił gościnnie w ramach solowego koncertu Jana Borysewicza w Chicago, co finalnie przesądziło o reaktywacji zespołu[32].
Po powrocie do Polski, w 1994 reaktywował Lady Pank z Janem Borysewiczem[33]. Tego samego roku ujawnił się jako autor tekstów na albumie Nana. Od tamtego momentu jest autorem tekstów piosenek na kilku płytach Lady Pank, w tym słów do utworów: „Młode orły”[34], „Nie chcę litości”, „Na granicy”, „Znowu pada deszcz”, „Słońcem opętani”, „Mój świat bez ciebie” czy „Do Moniki L.”, kompozycji stanowiącej ilustrację muzyczną do filmu Marka Koterskiego Ajlawju[35]. W latach 90. m.in. nagrywał też z Robertem Gawlińskim („Choćby nie wiem co”)[36] i występował gościnnie z Perfectem (koncertowe „Niewiele ci mogę dać”)[37]. W 1998 wykreował postać Antoniego, głównego bohatera filmu fabularnego Doroty Kędzierzawskiej Nic[38]. W 1999 wraz z innymi wykonawcami brał udział w nagraniu piosenki „Z kopyta kulig rwie”[28]. Kilkukrotnie zasiadał gościnnie w jury programu TVN Zostań Gwiazdą (emitowanego w latach 1998–1999[39]). W 2004 nagrał w duecie z Kubą Molędą utwór „Już zawsze na zawsze” na potrzeby albumu pt. Kubuś Puchatek – piosenki ze Stumilowego Lasu[28].
W 2008 nagrał w duecie z Andrzejem Kraińskim z Kobranocki utwór „Jeżdżę na rezerwie”, który jednak nigdy nie doczekał się oficjalnego wydania[28]. Również w 2008 premierowo zaprezentował swój pierwszy solowy singel – „Po co słowa”. 19 września nakładem QL Music wydał solowy album, zatytułowany po prostu Panasewicz[40]. Rok 2009 spędził głównie na promowaniu na koncertach swojego solowego debiutu, pierwszy występ z premierowym materiałem dał 23 stycznia w Regionalnym Ośrodku Kultury „Mazury Garbate” w Olecku[41]. 27 marca otrzymał tytuł „zasłużony dla miasta Olecka”[42]. W 2011 wystąpił gościnnie w wielu nagraniach telewizyjnych (m.in. Szymon Majewski Show, Szansa na sukces i Po zmierzchu)[43] oraz wziął udział w nagraniu utworu „Mazurski cud”[44], powstałego w ramach akcji „Mazury Cud Natury”, promującego region Mazur[45]. Wiosną 2012 wziął udział w drugiej edycji programu Bitwa na głosy, wraz ze swoją drużyną z Olecka zajął czwarte miejsce, odpadając w 7. odcinku[46]. W 2013 nagrał utwór „Kura” na potrzeby projektu „Zwierzaki – faceci dla dzieci”[47]. 25 marca 2014 wydał drugi solowy album pt. Fotografie, do którego muzykę napisali John Porter oraz producent nagrań Jakub Galiński[48]. W 2017 został jurorem piątej edycji programu talent show Idol[49]. Tego samego roku wystąpił gościnnie w ramach koncertu 35-lecia zespołu T.Love podczas Polsat SuperHit Festival. W duecie z Muńkiem Staszczykiem zaśpiewał utwór „Autobusy i tramwaje”[50]. Ponadto nagrał solowy utwór „Zmysłów taniec”, który finalnie nie doczekał się premiery[51].
23 sierpnia 2019 wystąpił jako gość Darii Zawiałow w ramach dziesiątej edycji trasy Męskie Granie[52]. Nagrał z nią również utwór „Szarówka vol. 2”, który został umieszczony na reedycji albumu Helsinki[53]. W tym samym roku wziął udział w nagraniu utworu „Zaprowadź do piekła (Cayenne)” jako gość duetu Wac Toja n Matheo[54]. W 2020 zaśpiewał gościnnie w duecie z Kasią Kowalską w ramach jej koncertu z cyklu MTV Unplugged. Następnie, w 2021 wziął udział w trasie koncertowej Kowalskiej[55]. W 2021 nagrał również utwór „Czarny Sport” do filmu pt. Żużel[56].
Nagrody i odznaczenia
.jpg)
Indywidualne
27 marca 2009 otrzymał tytuł „zasłużony dla miasta Olecka” i został odznaczony medalem w trakcie uroczystości[42].
20 lipca 2018, podczas 25. Przystanku Olecko, została odsłonięta ławka na której usadzona jest rzeźba Panasewicza. W uroczystym odsłonięciu pomnika brał udział sam artysta w towarzystwie rodziny oraz fanów[57]. Pomnik stanowi formę wyróżnienia i podziękowania za całokształt twórczości muzyka, a także jedną z atrakcji turystycznych miasta[7].
Z zespołem Lady Pank
W czerwcu 2007 wraz z zespołem Lady Pank odsłonił gwiazdę na Alei Gwiazd Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu[58]. W 2016 podczas festiwalu Polsat SuperHit Festival odebrał nagrodę w postaci Bursztynowego Słowika[59]. W 2024 zespół wystąpił z Januszem Panasewiczem jako wokalistą podczas KFPP w Opolu, w ramach którego otrzymał statuetkę SuperJedynki[3].
Charakterystyka muzyczna i inspiracje
Podsumowanie
Perspektywa
W młodości słuchał zespołów The Beatles, Led Zeppelin, Pink Floyd, UFO[60][61] i Erica Claptona[62]. Album Led Zeppelin II uważa za „najważniejszą płytę w życiu”[10]. Cenił sobie również twórczość Ewy Demarczyk[63] i Wojciecha Młynarskiego[60]. Śpiewał poezję Konstantego Gałczyńskiego do długich suit z gatunku rocka progresywnego[64]. W późniejszym czasie zainteresował się także muzyką zespołu The Rolling Stones i osobą Micka Jaggera[63].
W latach 80. XX w. zainteresował się grupami The Cars, The Cure i The Police[60]. Doceniał też twórczość Michaela Jacksona, choć jak sam wyznał w jednym z wywiadów, nigdy nie był jego fanem[63]. W wywiadzie dla magazynu Zarzewie przyznał, że jednym z jego największych idoli jest Jim Morrison z zespołu The Doors.
Na pierwszym solowym albumie Panasewicz (2008) umieścił głównie liryczne ballady, ale też m.in. elementy muzyki irlandzkiej[65]. Jego drugi solowy album pt. Fotografie (2014) stanowi zwrot w kierunku klasycznego rocka[66]. Na płycie zamieścił m.in. utwór „Tępy nóż” nawiązujący stylistycznie do zespołu Republika[67].
Wpływ na popkulturę
Uznawany za jednego z najważniejszych polskich wokalistów rockowych[4][5][6]. Do inspiracji jego twórczością przyznaje się m.in. wokalista zespołu Video, Wojciech Łuszczykiewicz[68]. W postać Janusza Panasewicza kilkukrotnie wcielali się uczestnicy programu show Twoja twarz brzmi znajomo, emitowanego w telewizji Polsat. Wcielili się w niego kolejno: Grzegorz Wilk (wykonał utwór „Mniej niż zero”)[69], Marcel Sabat („Kryzysowa narzeczona”)[70], Bogumił Romanowski („Zawsze tam, gdzie ty”)[71], Kamil Pawelski („Zamki na piasku”)[72], Robert Szpręgiel („Tańcz głupia, tańcz”)[73] i Piotr Stramowski („Marchewkowe pole”)[74].
Życie prywatne
W 1980 ożenił się z Bogusławą Ossowską, z którą ma syna Wojciecha (ur. 1980)[75]. Po rozwodzie związał się z Ewą Smolarczyk, z którą ma synów-bliźniaków – Brunona i Juliusza (ur. 2007)[76].
Pasjonat piłki nożnej. W 2009 był felietonistą „Magazynu Futbol”[77]. Wielokrotnie występował w charakterze komentatora w programie As Wywiadu[78] oraz programach kanału Polsat Sport. W 2018 został ekspertem telewizyjnym stacji Polsat Sport Premium, dla której komentuje spotkania piłkarskiej Ligi Mistrzów[79]. Fanatyk FC Barcelony[80][81] i kibic Legii Warszawa[82]. Ceni sobie również Jagiellonię Białystok[13]. W 2020 był gościem programu Hejt Park w dobrym składzie, podczas którego udzielił odpowiedzi na wiele pytań dotyczących sportu[12]. Prócz piłki nożnej lubuje się w koszykówce i łyżwiarstwie[64].
Kontrowersje
9 czerwca 2007 na koncercie w Pruszczu Gdańskim, będąc w stanie nietrzeźwości (wskazano 1,8 promila alkoholu w jego krwi), rzucił butelką w 24-letnią fotoreporterkę[76]. We wrześniu 2008 Sąd Rejonowy w Gdańsku ukarał go grzywną w wysokości 13 tys. zł na rzecz poszkodowanej i 3 tys. zł kosztów sądowych[83]. W marcu 2009 gdański sąd rejonowy ukarał go także naganą za wulgarne zwracanie się do publiczności podczas tego samego koncertu[83].
W 2014 wystąpił nietrzeźwy podczas koncertu w Tarnobrzegu w ramach cyklu Lato z Radiem, na którym fałszował i mylił słowa własnych piosenek[84][85]. Zachowanie wokalisty wywołało krytykę w mediach. Muzyk publicznie wystosował przeprosiny[86], a ostatecznie rzucił alkohol[87][88]. Deklaruje się jako abstynent[89].
Dyskografia
Albumy solowe
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście |
|---|---|---|
| POL | ||
| 2008 | Panasewicz
|
12[90] |
| 2014 | Fotografie
|
8[91] |
Notowane utwory
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Album |
|---|---|---|---|
| LP3 [92] | |||
| 1985 | „Firma „Ja i Ty” (oraz Krystyna Prońko) | 14 | Firma „Ja i Ty” |
| 2008 | „Obudź się” | 32 | Panasewicz |
Inne
| Rok | Tytuł | Utwór/Uwagi |
|---|---|---|
| 1987 | Nasz wspólny świat – Stanie się cud[25] |
|
| 1988 | Piotr Zander – Pora na seks |
|
| 1990 | Krystyna Prońko – Firma „Ja i Ty” |
|
| 1997 | Różni wykonawcy – Być wolnym[93] |
|
| 1998 | Kubuś Puchatek – Piosenki ze Stumilowego Lasu |
|
| 2003 | Spotkania z kulturą muzyczną |
|
| 2008 | Kobranocka – Cisi mnisi[94] |
|
| 2019 | Wac Toja n Matheo – Ostry sos[54][95] |
|
| 2020 | Daria Zawiałow – Helsinki Special Edition[53] |
|
| 2022 | ForevaYang – Fuck You[96] |
|
Filmografia
Źródło[97]:
Role filmowe
- 1984 – To tylko Rock (reż. Paweł Karpiński)
- 1988 – Oszołomienie (reż. Jerzy Sztwiertnia) w roli piosenkarza
- 1998 – Nic (reż. Dorota Kędzierzawska) w roli Antoniego
- 2003 – Segment '76 (reż Oskar Kaszyński) w roli barmana
- 2014 – Kino (reż. Magdalena Wleklik, Tomasz Lechicki) w roli Arnolda – 39. Festiwal Filmowy w Gdyni
Role serialowe
Ścieżka dźwiękowa
- 1984–1989 – O dwóch takich co ukradli księżyc – wykonania wokalne (z zespołem Lady Pank)
- 1995 – Cisza (reż. Paweł Trzaska) – słowa piosenek
- 1999 – Ajlawju (reż. Marek Koterski) – wokal w utworze „Do Moniki L.”[101]
- 2019 – Władcy przygód. Stąd do Oblivio (reż. Tomasz Szafrański) – wokal w utworze „To rock’n’roll”[102][103]
- 2021 – Żużel (reż. Dorota Kędzierzawska) – wokal w utworze „Czarny sport”[104][105]
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.