Muzyka pop

Muzyka pop – ogólnie muzyka popularna, termin ten jest jednak wieloznaczny, w najszerszym sensie oznacza każdy rodzaj muzyki rozrywkowej^[3], niezależnie od jej charakteru^[4].

Ten artykuł dotyczy muzyki. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Pop

Pochodzenie	country[1], rock and roll[1], jazz, folk[1], muzyka taneczna, pop tradycyjny[2], soul[1]
Czas i miejsce powstania	lata 60. XX wieku[3], Stany Zjednoczone, Wielka Brytania
Instrumenty	gitara, gitara basowa, perkusja, instrumenty klawiszowe
Podgatunki
synth pop, brit pop, indie pop, twee pop, jangle pop, pop symfoniczny, noise pop, power pop, avant-pop
Podgatunki powstałe z połączenia z innym stylem muzycznym
dream pop, pop-rock, pop punk, country pop
Style regionalne
j-pop, k-pop, c-pop, t-pop

Michaela Jacksona nazywa się królem popu

Madonna określana jest mianem królowej popu

Britney Spears jest nazywana księżniczką popu

Definicja

W węższym zakresie popem nazywa się bardziej „miękki” i nastawiony na masowego odbiorcę odłam muzyki rockowej, charakteryzujący się prostotą, melodyjnością i szerszym niż w klasycznej muzyce rockowej użyciem syntezatorów i studyjnych technik nagraniowych^[5]. Często style popowe są „łagodniejszymi” odmianami pierwotnych stylów wyrosłych z różnych odmian muzyki rozrywkowej (nie tylko rockowej), lub kombinacjami tych odmian tak zestawianymi, aby usunąć brzmienia nietolerowane w danym momencie przez większość potencjalnych słuchaczy, oraz aby zachować brzmienia, które są aktualnie modne. Encyklopedia wydawnictwa Kluszczyński z 2009 roku definiuje muzykę pop jako rytmiczną muzykę instrumentalno-wokalną, często o charakterze tanecznym, utrzymaną w tonacjach durowych o prostej strukturze rytmicznej i melodycznej z powierzchownymi zapożyczeniami z różnych stylów muzycznych tworzonej w celach komercyjnych^[6], natomiast encyklopedia wydawnictwa PWN definiuje muzykę pop jako każdy rodzaj muzyki rozrywkowej^[3].

Charakterystyka

Typowy utwór muzyki pop zazwyczaj składa się ze stosunkowo krótkich partii muzycznych granych na gitarze elektrycznej, brzmieniu basu, perkusji i wokalu oraz bardzo chwytliwym refrenem i zapożyczeniami z innych stylów muzycznych^[4].

Podgatunki i style muzyki pop

Rozwój muzyki pop spowodował wykształcenie w jej ramach wielu różnorodnych stylów muzycznych, takich jak:

• avant-pop^[7]
• brit pop^[8]
• college rock
• dream pop^[9]
• indie pop^[10]
• jangle pop^[11]
• noise pop^[12]
• pop alternatywny
• pop symfoniczny
• progressive pop^[13]
• psychedelic-pop^[14]
• power pop^[15]
• synth pop^[16]
• twee pop^[17]

Praktycznie każdy gatunek muzyki rozrywkowej posiada swój popularny, komercyjny nurt, można więc wyróżniać takie style jak:

• country-pop^[18]
• dance pop^[19]
• trance-pop
• pop metal^[20]
• pop punk^[21]
• pop-rock^[22]
• pop-rap^[23]

W zasadzie każda kultura muzyczna wykształciła swoją wersję muzyki pop. Można więc wyróżnić takie style jak:

• afro pop^[24]
• c-pop (pop chiński)^[25]
• indyjski pop^[26]
• j-pop (pop japoński)^[27]
• k-pop (pop koreański)^[28]
• latynoski pop^[29]
• t-pop (pop tajski)^[30]

i tym podobne.

Podsumowanie

Pop wykształcił szereg specyficznych dla siebie zjawisk związanych z kulturą masową, takich jak:

• boysband
• girlsband
• idol
• power play
• przebój (hit)

Z powodu wykrystalizowania się terminu „muzyka popowa” nastąpiło oddzielenie znaczeniowe tego terminu od terminu „muzyka rozrywkowa”, gdyż ten ostatni obejmuje zakres zarówno szerszy, jak i nieco inny, zajmując się w mniejszym stopniu odmianami o silnie rockowym pochodzeniu, za to nawiązując nawet do najbardziej lekkich odmian muzyki poważnej. Wychodzącym z użycia synonimem muzyki popowej jest termin „muzyka estradowa”.

Z powodu powyższych niejasności zaczęto również stosować określenie pop tradycyjny lub muzyka środka na określenie stylów muzyki popularnej powstałych przed epoką rock’n’rolla.