Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Die Heimat (pol. Ojczyzna), dawniej Narodowodemokratyczna Partia Niemiec – Unia Ludowa (Nationaldemokratische Partei Deutschlands – Die Volksunion, NPD – Die Volksunion) – niemiecka[6] partia o programie neonazistowskim i skrajnie prawicowym[7][8][9][10][11][12][13][14], jest kontynuatorką istniejącej w latach (1950–1964) Niemieckiej Partii Rzeszy. Założona 28 listopada 1964 w Hanowerze, z połączenia kilku mniejszych partii. NPD liczy ok. 7000 członków (2006). Organem prasowym partii jest Deutsche Stimme (gazeta była do 2005 drukowana w Polsce)[15]. Skandal finansowy doprowadził partię pod koniec 2008 roku na skraj bankructwa[16].
Państwo | |
---|---|
Lider |
Frank Franz |
Data założenia |
28 listopada 1964 |
Adres siedziby |
Postfach 84 01 57 |
Ideologia polityczna | |
Liczba członków |
7000 (2006) |
Członkostwo międzynarodowe |
Europejski Front Narodowy |
Młodzieżówka | |
Barwy |
czerń, biel, czerwień |
Obecni posłowie |
0 (0%) |
Strona internetowa |
W swoim programie postuluje m.in. rewizje granic międzypaństwowych, m.in. z Polską oraz docenienie socjalnego dorobku III Rzeszy. Celem NPD jest również zmiana konstytucji, bezpośrednie wybory prezydenckie, renegocjacja układów międzynarodowych, referendum w sprawie członkostwa w UE i przywrócenie marki niemieckiej[17]. NPD dąży do wprowadzenia demokracji wzorowanej na szwajcarskich kantonach, które posiadają bardzo szeroką autonomię.
NPD co roku uczestniczy w marszach upamiętniających ofiary bombardowań Drezna[18][19].
Partia nigdy nie miała swojego klubu w Bundestagu. Najbliżej przekroczenia progu wyborczego w wysokości 5% była w roku 1969, gdy zdobyła 4.3% głosów[20]. W wyborach w 2009 roku zdobyła tylko 1,5% głosów, mniej niż Niemiecka Partia Piracka. W wyborach w 2013 uzyskała poparcie 1,3% głosujących. Było ono największe w okręgach wyborczych graniczących z Republiką Czeską oraz Polską, tj. w Sächsische Schweiz-Osterzgebirge (5,1%), Mecklenburgische Seenplatte I – Vorpommern-Greifswald II (4,6%) oraz w Görlitz (4,2%)[21].
Najlepszy wynik w wyborach do lokalnych parlamentów NPD odniosło w roku 1968 zdobywając 9,8% głosów w wyborach do Landtagu Badenii-Wirtembergii. W 2004 NPD zdobyła wspólnie z DVU 9,2% w wyborach do parlamentu Saksonii i wprowadziła 12 posłów, z których jedna trzecia opuściła szeregi tego klubu jeszcze przed zakończeniem kadencji. W kolejnych lokalnych wyborach nie wiodło się NPD już tak dobrze: nie udało się jej wprowadzić ani jednego reprezentanta do lokalnych parlamentów Saary, Turyngii i Hamburga (2004), Nadrenii Północnej-Westfalii i Szlezwika-Holsztynu (2005) oraz Nadrenii-Palatynatu, Berlina i Badenii-Wirtembergii (2006). 6 posłów udało się natomiast wprowadzić w 2005 do 71-osobowego parlamentu Meklemburgii-Pomorza Przedniego.
7 czerwca 2009 NPD odniosła sukces w wyborach komunalnych do rad miast w krajach związkowych: Saksonii, Meklemburgii-Pomorzu Przednim, Saksonii-Anhalt, Turyngii, Badenii-Wirtembergii, Nadrenii-Palatynacie i w Kraju Saary zdobywając ponad 100 mandatów radnych.
W 2009 „pakt Niemcy” z DVU został zerwany. Rada Federalna NPD przegłosowała, że wystawi samodzielną listę w wyborach do Landtagu Brandenburgii, Turyngii, Saksonii i Saary.
Po negocjacjach lider NPD Udo Voigt zgodził się jedynie na wspólny start z DVU w wyborach do parlamentu Kraju Związkowego Brandenburgii.
W 2009 w wyborach do landtagu Saksonii NPD uzyskała 5,6% głosów wyborców[22].
W wyborach do Parlamentu Europejskiego (2014) partia uzyskała 1,03% głosów, co zapewniło jej jednego europosła.
W 2003 Federalny Trybunał Konstytucyjny umorzył postępowanie o delegalizację partii wszczęte na wniosek rządu uzasadniając to tym, że działalność NPD była w dużej części inspirowana przez agentów Federalnego Urzędu Ochrony Konstytucji w kierownictwie partii i nie sposób było odróżnić działań partii od działań wywiadu. Zamiar rozważenia ponownego złożenia przez współrządzące SPD wniosku o delegalizację partii NPD zasugerował przewodniczący Kurt Beck[23]. Miesiąc wcześniej za takim rozwiązaniem opowiedział się także szef frakcji socjaldemokratów w Bundestagu Peter Struck.
Centralna Rada Żydów w Niemczech domaga się delegalizacji partii NPD[24].
Kolejny spór o delegalizacje NPD wybuchł pod koniec listopada 2011 roku po rozbiciu skrajnie prawicowej organizacji terrorystycznej Nationalsozialistischer Untergrund[25].
Z tytułu dostania się do Landtagu w Schwerinie i stworzenia własnej frakcji z państwowego budżetu NPD otrzymywała rocznie 600 tys. euro[17].
Oskarżony o oszustwa finansowe i defraudację skarbnik partii Erwin Kremna został aresztowany i postawiony przed sądem za wyprowadzanie pieniędzy z subwencji do sieci prywatnych firm. W maju 2008 Sąd Administracyjny w Berlinie nakazał partii zwrot ponad 850 000 €, których ekwiwalent partia otrzymała pod koniec lat dziewięćdziesiątych[26].
23 stycznia 2024 Federalny Trybunał Konstytucyjny orzekł, że partia nie może być finansowana z państwowych środków przez okres sześciu lat[27][28][29].
„Zatrzymać polską inwazję”, niem. Poleninvasion stoppen to hasło wykorzystywane w akcji plakatowej NPD. Plakaty wywieszono przy granicy z Polską, np. w Löcknitz[30] i Görlitz[potrzebny przypis], prawdopodobnie po raz pierwszy w maju 2009[31]. Sąd w Greifswaldzie nakazał zwrócić NPD usunięte plakaty i zezwolić na ich wieszanie[32]. Później sąd wyższej instancji uznał, że plakaty podżegają do nienawiści i zakazał ich wieszania[33].
Podczas zjazdu 4 kwietnia 2009 Udo Pastörs (deputowany i szef frakcji NPD w Landtagu Meklemburgii-Pomorza Przedniego) wystąpił przeciwko Udo Voigtowi jako kandydat na szefa NPD, jednak przegrał w głosowaniu.
Z NPD w wyniku sporów wcześniej odeszło 4 deputowanych (Klaus Baier, Klaus-Jürgen Menzel, Mirko Schmidt i Jürgen Schön) do Landtagu Saksonii.
BW | BY | BE | BR | HB | HH | HE | MV | NI | NW | RP | SL | SN | ST | SH | TH | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1965 | b.d. | b.d. | ||||||||||||||
1966 | 7,4% | 3,9% | 7,9% | |||||||||||||
1967 | b.d. | 8,8% | 7,0% | 6,9% | 5,8% | |||||||||||
1968 | 9,8% | |||||||||||||||
1969 | ||||||||||||||||
1970 | 2,9% | 2,7% | 3,0% | 3,2% | 1,1% | 3,4% | ||||||||||
1971 | b.d. | 2,8% | 2,7% | 1,3% | ||||||||||||
1972 | b.d. | |||||||||||||||
1973 | ||||||||||||||||
1974 | 1,1% | 0,8% | 1,0% | 0,6% | ||||||||||||
1975 | b.d. | 1,1% | 0,4% | 1,1% | 0,7% | 0,5% | ||||||||||
1976 | 0,9% | |||||||||||||||
1977 | ||||||||||||||||
1978 | 0,6% | 0,3% | 0,4% | |||||||||||||
1979 | b.d. | 0,4% | 0,7% | 0,2% | ||||||||||||
BW | BY | BE | BR | HB | HH | HE | MV | NI | NW | RP | SL | SN | ST | SH | TH | |
1980 | 0,1% | b.d. | b.d. | |||||||||||||
1981 | b.d. | |||||||||||||||
1982 | 0,6% | b.d. | b.d. | b.d. | ||||||||||||
1983 | b.d. | b.d. | 0,1% | b.d. | ||||||||||||
1984 | b.d. | |||||||||||||||
1985 | b.d. | b.d. | 0,7% | |||||||||||||
1986 | 0,5% | b.d. | b.d. | |||||||||||||
1987 | b.d. | b.d. | b.d. | 0,8% | b.d. | |||||||||||
1988 | 2,1% | 1,2% | ||||||||||||||
1989 | b.d. | |||||||||||||||
1990 | b.d. | b.d. | 0,1% | 0,2% | 0,2% | 0,0% | 0,2% | 0,7% | b.d. | 0,2% | ||||||
1991 | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | ||||||||||||
1992 | 0,9% | b.d. | ||||||||||||||
1993 | b.d. | |||||||||||||||
1994 | 0,1% | b.d. | 0,1% | 0,2% | b.d. | b.d. | b.d. | |||||||||
BW | BY | BE | BR | HB | HH | HE | MV | NI | NW | RP | SL | SN | ST | SH | TH | |
1995 | b.d. | 0,1% | 0,3% | b.d. | ||||||||||||
1996 | b.d. | 0,4% | b.d. | |||||||||||||
1997 | 0,1% | b.d. | ||||||||||||||
1998 | 0,2% | 1,1% | b.d. | b.d. | ||||||||||||
1999 | 0,8% | 0,7% | 0,3% | 0,2% | b.d. | 1,4% | 0,2% | |||||||||
2000 | 0,0% | 1,0% | ||||||||||||||
2001 | 0,2% | 0,9% | b.d. | 0,5% | ||||||||||||
2002 | 0,8% | b.d. | ||||||||||||||
2003 | b.d. | b.d. | b.d. | b.d. | ||||||||||||
2004 | b.d. | 0,3% | 4,0% | 9,2% | 1,6% | |||||||||||
2005 | 0,9% | 1,9% | ||||||||||||||
2006 | 0,7% | 2,6% | 7,3% | 1,2% | b.d. | |||||||||||
2007 | b.d. | |||||||||||||||
2008 | 1,2% | b.d. | 0,9% | 1,5% | ||||||||||||
2009 | 2,5% | 0,9 | 1,5 | 5,6 | 0,9% | 4,3 | ||||||||||
BW | BY | BE | BR | HB | HH | HE | MV | NI | NW | RP | SL | SN | ST | SH | TH |
Dostali się do Landtagu | |
Najsilniejsza opozycja poza Landtagiem | |
b.d. | nie startowali |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.