Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia kolejowa nr 250 – pierwszorzędna, w większości dwutorowa, zelektryfikowana linia kolejowa łącząca przystanek osobowy Gdańsk Śródmieście ze stacją Rumia[4][3][6][7].
Na całej długości jest równoległa do linii kolejowej Warszawa Wschodnia Osobowa – Gdańsk Główny oraz linii kolejowej Gdańsk Główny – Stargard, o czym świadczy pokrywający się z drugą linią kilometraż. Na odcinku Gdańsk Śródmieście – Gdynia Stocznia – Uniwersytet Morski znajduje się po prawej stronie (bliżej morza), biegnąc zgodnie z kierunkiem linii. Między przystankami Gdynia Stocznia – Uniwersytet Morski i Gdynia Grabówek linia zmienia położenie, a na odcinku Gdynia Grabówek – Rumia znajduje się po lewej stronie. Linia kończy bieg za peronami stacji Rumia, gdzie styka się z linią kolejową Gdańsk Główny – Stargard.
Prace nad budową linii rozpoczęły się w 1912 roku i początkowo obejmowały odcinek Gdańsk – Sopot. Zostały jednak przerwane przez I wojnę światową i powstanie Wolnego Miasta Gdańska.
Decyzja o budowie linii kolejki podmiejskiej zapadła w październiku 1950 roku. Przy elektryfikacji pracowali inżynierowie z Wielkiej Brytanii oraz Służby Polskiej. Pierwszy odcinek, łączący stację Gdańsk Główny z przystankiem Sopot Kamienny Potok, został otwarty 2 stycznia 1952 roku. W 1953 roku otwarto kolejny odcinek do Gdyni Głównej. W roku 1956 połączono Gdynię Główną ze stacją Gdynia Chylonia. Rok później linia dotarła do Rumi.
Stosowane uprzednio nietypowe napięcie 800 V DC zastąpiono w 1976 r. standardowym w Polsce oraz niektórych krajach Europy napięciem 3000 V DC[8], w wyniku czego w kolejnych latach jedyną w Polsce linią kolejową zasilaną podobnie niskim napięciem 600 V DC pozostawała już wyłącznie Warszawska Kolej Dojazdowa, gdzie napięcie standardowe wprowadzono dopiero 28 maja 2016 roku[9].
1 kwietnia 2015 roku oddano do użytku nowy odcinek linii od stacji Gdańsk Główny do przystanku Gdańsk Śródmieście[10].
Linia w całości jest klasy D3, maksymalny nacisk osi wynosi 221 kN dla lokomotyw oraz wagonów, a maksymalny nacisk liniowy wynosi 71 kN. Sieć trakcyjna jest typu YC95-2C oraz jest przystosowana do maksymalnej prędkości do 120 km/h; obciążalność prądowa wynosi od 1650 A, a minimalna odległość między odbierakami prądu wynosi 20 m. Linia wyposażona jest w elektromagnesy samoczynnego hamowania[11] pociągów oraz trzystawną samoczynną blokadę liniową – jednokierunkową na odcinku Gdańsk Główny – Gdynia Główna i dwukierunkową na odcinku Gdynia Główna – Rumia[12].
Linia dostosowana jest do prędkości do 70 km/h, a jej prędkość konstrukcyjna wynosi 120 km/h. Obowiązują następujące prędkości maksymalne dla pociągów:
kilometraż | pociągi pasażerskie | autobusy szynowe i EZT | pociągi towarowe | |
od | do | Tor nieparzysty (kierunek: Rumia) | ||
---|---|---|---|---|
-1,413 | 0,600 | 70 | 70 | 20 |
0,600 | 26,172 | 70 | 70 | 0 |
26,172 | 27,256 | 70 | 70 | 40 |
27,256 | 31,164 | 70 | 70 | 0 |
31,164 | 32,490 | 70 | 70 | 0 |
od | do | Tor parzysty (kierunek: Gdańsk Śródmieście) | ||
-1,488 | 0,600 | 70 | 70 | 20 |
0,600 | 26,172 | 70 | 70 | 0 |
26,172 | 27,256 | 70 | 70 | 40 |
27,256 | 31,164 | 70 | 70 | 0 |
31,164 | 32,579 | 70 | 70 | 0 |
Punkt | Linia | ||
numer | kierunek | status | |
---|---|---|---|
Gdańsk Główny | 249 | Gdańsk Brzeźno | czynna |
Gdynia Główna | 963 | Gdynia Główna R64 | czynna |
Rumia | 202 | Stargard | czynna |
Na linii znajduje się 25 różnych punktów eksploatacyjnych, w tym 7 stacji kolejowych (z czego 1 stacja techniczna), 17 przystanków (z czego dwa są jednocześnie posterunkami odgałęźnymi) i jeden przystanek służbowy.
Rodzaj i nazwa | Zdjęcie | Liczba peronów | Liczba krawędzi peronowych | Infrastruktura | Dawne nazwy |
przystanek Gdańsk Śródmieście ♿︎ |
1 | 2 |
|
||
stacja Gdańsk Główny ♿︎ |
6 (3 SKM) | 12 (6 SKM) |
|
Hohe Tor (1867–1876) Danzig Lege Tor (1877–1939) Danzig Leeges Tor (1940–1945) Gdańsk (1945–1946) | |
przystanek Gdańsk Stocznia |
2 | 3 |
|
||
przystanek Gdańsk Politechnika ♿︎ |
1 | 2 |
|
||
stacja Gdańsk Wrzeszcz ♿︎ |
4 (1 SKM) | 7 (2 SKM) |
|
Langfuhr (1870–1909) Danzig Langfuhr (1910–1945) Wrzeszcz (1945–1946) | |
przystanek Gdańsk Zaspa ♿︎ |
1 | 2 |
|
||
przystanek Gdańsk Przymorze-Uniwersytet ♿︎ |
1 | 2 |
|
||
przystanek posterunek odgałęźny Gdańsk Oliwa ♿︎ |
2 (1 SKM) | 4 (2 SKM) |
|
Oliva (1870–1929) Danzig Oliva (1930–1945) | |
przystanek Gdańsk Żabianka-AWFiS ♿︎ |
1 | 2 |
|
||
przystanek Sopot Wyścigi ♿︎ |
1 | 2 |
|
||
stacja Sopot ♿︎ |
2 (1 SKM) | 4 (2 SKM) |
|
Zoppot (1870–1945) Sopoty (1945–1946) | |
przystanek Sopot Kamienny Potok |
1 | 2 |
|
||
przystanek posterunek odgałęźny Gdynia Orłowo ♿︎ |
2 (1 SKM) | 4 (2 SKM) |
|
Klein Katz (1870–1920) Kack Mały (1920–1928) Kolibki Orłowo (1929–1936) Gdynia Orłowo (1937–1939) Adlerhorst (1939–1945) | |
przystanek Gdynia Redłowo |
1 | 2 |
|
||
przystanek Gdynia Wzgórze Św. Maksymiliana |
1 | 2 |
|
||
stacja Gdynia Główna ♿︎ |
5 (1 SKM) | 10 (2 SKM) |
|
Gdingen (1894–1920) Gdynia (1920–1939) Gotenhaven (1939) Gotenhafen (1939–1945) Gdynia Osobowa (1953–1966) Gdynia Główna Osobowa (1967–2007) | |
przystanek Gdynia Stocznia – Uniwersytet Morski |
1 | 2 |
|
||
przystanek Gdynia Grabówek |
1 | 2 |
|
||
przystanek Gdynia Leszczynki |
1 | 2 |
|
||
stacja Gdynia Chylonia ♿︎ |
3 (1 SKM) | 5 (2 SKM) |
|
Kielau (1870–1920) Chylonia (1920–1930) Gdynia Chylonia (1930–1939) Kielau (1939–1945) | |
przystanek Gdynia Cisowa ♿︎ |
1 | 2 |
|
||
stacja techniczna Gdynia Cisowa Postojowa |
0 | 0 | |||
przystanek służbowy Gdynia Cisowa Elektrowozownia |
2 | 2 | |||
przystanek Rumia Janowo |
1 | 2 |
|
||
stacja Rumia ♿︎ |
2 (1 SKM) | 3 (2 SKM) |
|
Rahmel-Sagorsch (1870–1920) Rumia Zagórze (1920–1922) Rumja Zagórze (1923–1936) Rumia Zagórze (1937–1939) Rahmel-Sagorsch (1939–1941) Rahmel (1942–1945) Rumia Zagórze (1945–1959) |
Na linii kursują przede wszystkim pociągi Szybkiej Kolei Miejskiej w Trójmieście[21][22]. Pociągi towarowe są teoretycznie dopuszczone na odcinkach Gdańsk Śródmieście – Gdańsk Główny oraz Gdynia Chylonia – Gdynia Cisowa.
Linia | Przewoźnik | Trasa |
S1 | SKM Trójmiasto | Gdańsk Śródmieście – Gdańsk Główny – Gdańsk Wrzeszcz – Gdynia Główna – Gdynia Cisowa |
S2 | Gdańsk Główny – Gdańsk Wrzeszcz – Gdynia Główna – Gdynia Cisowa – Rumia – Wejherowo | |
S3 | Gdańsk Śródmieście – Gdańsk Główny – Gdańsk Wrzeszcz – Gdynia Główna – Gdynia Cisowa – Rumia – Wejherowo – Lębork | |
S10 | Gdynia Cisowa – Gdynia Główna – Gdańsk Wrzeszcz – Gdańsk Główny – Gdańsk Śródmieście |
Planowane jest przedłużenie linii kolejowej nr 250 do Kowal jako dwutorowej linii kolejowej o długości 7,5 km. Planowane otwarcie 1 etapu to wrzesień 2030[23].
Nazwa | Zdjęcie | Liczba krawędzi peronowych | Infrastruktura | Uwagi |
---|---|---|---|---|
Gdańsk Śródmieście | 2 | tramwaj, autobus | ||
Gdańsk Trakt
Świętego Wojciecha (nazwa robocza) |
2 | autobus | położony na estakadzie | |
Gdańsk Madalińskiego (nazwa robocza) | 2 | autobus | położony na estakadzie | |
Gdańsk Łostowice-
Świętokrzyska (nazwa robocza) |
2 | tramwaj, autobus, P&R, Mevo | położony w tunelu | |
Gdańsk Niepołomicka (nazwa robocza) | 2 | autobus, Mevo | położony w wykopie | |
Gdańsk Wielkopolska (nazwa robocza) | 2 | autobus, Mevo | położony w wykopie | |
Gdańsk Kowale (nazwa robocza) | 4 | tramwaj, autobus, P&R | położony w tunelu |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.