Remove ads
Kachaber Kaladze (gruz. კახაბერ კალაძე, wym. [ˈkɑxɑbɛr kɑˈlɑdzɛ]; ur. 27 lutego 1978 w Samtredii) – gruziński piłkarz i polityk. Obrońca grającej w Serie A Genoi oraz reprezentacji Gruzji, której jest kapitanem. W latach 2001, 2002, 2003 i 2006 wybrany najlepszym zawodnikiem w swoim kraju[2]. Uznawany za jednego z najlepszych gruzińskich piłkarzy[3][4]. Od 2017 burmistrz Tbilisi.
 Kacha Kaladze (2020) | |||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Kachaber Kaladze | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 lutego 1978 | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
186 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
.svg) | |||||||||||||||||||||||||
Karierę rozpoczynał w zespole Dinamo Tbilisi, gdzie w ciągu pięciu lat zagrał w 82 meczach. Następnie przeszedł do ukraińskiego Dynama Kijów. Wystąpił tam w 71 spotkaniach, po czym podpisał kontrakt z AC Milan. Czterokrotnie wybierany najlepszym gruzińskim piłkarzem, w sezonie 2003/2004 mistrz Włoch, trzykrotny mistrz Ukrainy, pięciokrotny Gruzji. Z zespołem Milanu dwukrotnie zdobył puchar Ligi Mistrzów, jednokrotnie Superpuchar Europy i Klubowe Mistrzostwo Świata. W reprezentacji Gruzji Kaladze zadebiutował w 1996 roku. Od tego czasu zagrał w niej 66 razy i zdobył jednego gola, w meczu z Łotwą. Uczestniczył w siedmiu eliminacjach do mistrzostw Europy i świata, jednak Gruzja nie wywalczyła awansu na żadną z tych imprez.
Kaladze pochodzi z piłkarskiej rodziny. Jego ojciec grał w zespole Lokomotiv Samtredia i przez pewien czas był również prezesem tego klubu. W 2001 roku porwano jego brata, Lewana, zaś w 2006 roku oficjalnie potwierdzono jego zgon. W rezultacie dwóch mężczyzn skazano na karę pozbawienia wolności. Kaladze założył firmę Kala Captial i organizację Kala Foundation. Ponadto jest ambasadorem stowarzyszenia SOS Wioski Dziecięce.
Remove ads
Gruzja i Dynamo Kijów
Kaladze w wieku 11 lat Kaladze zaczął grać dla juniorskiego zespołu swojego miasta[5]. Występował także jako napastnik w zespole Lokomotiv Samtredia, gdzie jego ojciec był prezesem. Następnie skorzystał z zaproszenia Dawita Kipianego i przeszedł do Dinama Tbilisi[6]. W zespole tym w latach 1993–1997 zagrał w 82 ligowych meczach i strzelił jednego gola[7]. W Umaglesi Liga Kaladze zadebiutował jako 16-latek w sezonie 1993/1994[8][9]. W tym samym roku został po raz pierwszy mistrzem kraju. 8 sierpnia 1995 roku w meczu Pucharu UEFA z Botewem Płowdiw Kaladze zadebiutował w pucharach europejskich[10]. Z zespołem Dinama Kaladze pięciokrotnie wygrywał rozgrywki ligowe oraz trzykrotnie zdobył Puchar Gruzji[6].
Piłkarz twierdzi, że jego dobry występ dla Gruzji w meczu z reprezentacją Włoch (0:0) przyciągnął uwagę Dynama Kijów. Powiedział: „W tamtym spotkaniu grałem przeciwko Christianowi Vieriemu, kryłem go bardzo dobrze[6].” W styczniu 1998 roku przeszedł za równowartość 280 tysięcy euro do Dynama Kijów[11]. Z klubem tym podpisał czteroletni kontrakt[12]. W Premier-liha zadebiutował 22 marca w spotkaniu z Karpatami Lwów[13]. 18 maja w meczu z Worskłą Połtawa strzelił swoją pierwszą bramkę w nowym zespole[13]. W sezonie 1997/1998 zagrał w 13 ligowych meczach[7] i wraz ze swoim klubem został mistrzem kraju[14]. W Dynamie Kijów Kaladze spędził ponad dwa i pół roku. W tym czasie zagrał w 71 ligowych meczach[7]. Został również trzykrotnie mistrzem Ukrainy i trzy razy zdobył Puchar Ukrainy[15]. Wystąpił także w obydwu półfinałowych spotkaniach z Ligi Mistrzów 1998/1999 z Bayernem Monachium (3:3 i 0:1)[16][17]. Wcześniej Dynamo pokonało takie zespoły jak Real Madryt czy Arsenal[15]. W czasie gry w Dinamo Tbilisi i Dynamie Kijów Kaladze ośmiokrotnie zostawał mistrzem kraju[18].
AC Milan
| „Zawsze marzyłem o zagraniu dla czołowej drużyny zagranicznej, mogłem jednak pozostać w Kijowie, złapać kontuzję – a wtedy kariera by się dla mnie skończyła. Dlatego poprosiłem prezesa Dynama o wstawienie mnie na listę transferową.” —Kacha Kaladze, wypowiedź na temat opuszczenia Dynama Kijów w odniesieniu do kontuzji Gierasimienki[6]. |
Kaladze stał się najdroższym gruzińskim piłkarzem, kiedy to AC Milan zapłacił za niego 16 milionów euro[19]. Jak sam twierdzi, odszedł z Kijowa z powodu kontuzji Aleksieja Gierasimienki, po której nie wrócił on już na boisko[6]. W Serie A Kaladze zadebiutował 4 lutego 2001 roku w spotkaniu z Reggina Calcio[20]. Początkowo grał na różnych pozycjach w Milanie, zaś o miejsce w składzie walczył między innymi z Jaapem Stamem i Cafu[9]. W swoim pierwszym pełnym sezonie zagrał w 30 ligowych meczach[21]. W sezonie 2002/2003 wystąpił w 46 meczach (w tym w 27 ligowych)[21]. Jego klub wygrał także rozgrywki Ligi Mistrzów po pokonaniu Juventusu w finale po serii rzutów karnych (Kaladze nie strzelił bramki z rzutu karnego)[22]. Stał się on tym samym pierwszym gruzińskim piłkarzem, który zdobył puchar Ligi Mistrzów[23]. Milan w sezonie 2002/2003 wygrał także rozgrywki Pucharu Włoch. W finałowym dwumeczu pokonał AS Roma[24]. Po tych sukcesach gruzińska poczta wyemitowała specjalną serię znaczków z wizerunkiem piłkarza[25].
W sezonie 2003/2004 Kaladze z powodu kontuzji zagrał w sześciu ligowych meczach[21][26]. W następnych sezonie wystąpił w 19 spotkaniach Serie A i pięciu w Lidze Mistrzów[7]. W lidze Milan zajął drugie miejsce. W Lidze Mistrzów doszedł natomiast do finału, w którym zagrał z Liverpoolem. W spotkaniu tym Kaladze był rezerwowym, zaś mecz zakończył się zwycięstwem Liverpoolu po rzutach karnych (3:3 po regulaminowym czasie gry)[27]. Po meczu piłkarz sfrustrowany był rzadką grą w pierwszym zespole. Pojawiły się spekulacje o przejściu Kaladzego do Chelsea w zamian za Hernána Crespo lub za 4 miliony funtów[28][29][30]. Kaladze powiedział: „Załatwiłem już wszystko z Chelsea. Trzeba teraz poczekać na porozumienie klubu i myślę, że mógłbym być graczem Chelsea już w następnym tygodniu[31].” Gruzin pozostał jednak w Mediolanie i był z tego zadowolony[32]. 4 września 2006 roku przedłużył swój kontrakt z Milanem do roku 2011[33]. W sezonie 2005/2006 kontuzja Paolo Maldiniego spowodowała, że Kaladze przesunięty został na środek obrony[18]. W tamtym sezonie Milan zajął trzecie miejsce w tabeli. Klub z Mediolanu byłby drugi, gdyby nie brał udziału w Aferze Calciopoli, przez którą odjęto mu 30 punktów[34].
W sezonie 2006/2007 Kaladze zdobył jednego gola, w meczu z Sampdorią Genuą. Milan rozgrywki ligowe zakończył na czwartym miejscu, z ośmioma punktami odjętymi z powodu afery z poprzedniego roku[35]. 23 maja 2007 roku po tym jak jego klub pokonał Liverpool 2:1 w finale Ligi Mistrzów, Gruzin po raz drugi wygrał te rozgrywki w swojej karierze. W spotkaniu finałowym zagrał od 79. minuty[36]. W grudniu znalazł się w składzie swojego klubu na Klubowe Mistrzostwa Świata. W finale Milan pokonał 4:2 CA Boca Juniors, Kaladze był zaś jednym z dwóch zawodników, którzy otrzymali czerwone kartki w tym meczu[37]. W sezonie 2007/2008 był podstawowym zawodnikiem, zagrał w 32 meczach[21]. Na początku października 2008 roku w spotkaniu Pucharu UEFA z FC Zürich doznał kontuzji kostki[38][39]. Z tego powodu w sezonie 2008/2009 grał rzadko. Milan rozgrywki ligowe zakończył na trzecim miejscu, 10 punktów za pierwszym w tabeli Interem Mediolan[40]. Kaladze twierdził, że gdyby nie kontuzje, Milan zostałby mistrzem Włoch[39].
W sezonie 2009/2010 trenerem Milanu był Leonardo, a Kaładze wystąpił tylko w 6 meczach Serie A. Przed kolejnymi rozgrywkami szkoleniowcem Milanu został Massimiliano Allegri, który nie przewidywał dla Gruzina miejsca w składzie na kolejny sezon. Kaładze w wywiadzie zaatakował Milan[41]. Podczas przedsezonowego meczu z Juventusem, kibice Milanu wywiesili transparent o treści „Kto nie jest w planach drużyny, niech w sierpniu odejdzie” adresowany w stronę Kaładze i Marka Jankulovskiego[42]. Pod koniec okienka transferowego Kaładze był bliski odejścia do Juventusu w ramach wymiany za Fabio Grosso[43], jednak ostatecznie został sprzedany do Genoi[44].
Remove ads
Kaladze w reprezentacji Gruzji zadebiutował 27 marca 1996 w meczu towarzyskim z Cyprem[45], wchodząc w 72. minucie spotkania z ławki rezerwowych[46]. W grudniowym spotkaniu z reprezentacją Libanu po raz pierwszy otrzymał czerwoną kartkę w meczu międzynarodowym[46]. Kaladze występował w eliminacjach do Mistrzostw świata w 1998, 2002, 2006, 2010 roku i Mistrzostw Europy w latach: 2000, 2004 i 2008. Gruzja nie zakwalifikowała się na żadną z tych imprez[47]. Pierwszy raz w oficjalnych rozgrywkach Kaladze zagrał 14 czerwca 1997 roku w meczu przeciwko Polsce. Spotkanie rozegrano w ramach eliminacji do Mistrzostw świata w 1998 roku. Gruzja przegrała ten mecz 4:1[48]. W spotkaniu z reprezentacją Mołdawii Kaladze otrzymał czerwoną kartkę[48]. Ostatecznie Gruzja zajęła czwarte miejsce w swojej grupie i nie awansowała na mistrzostwa[49]. Reprezentacja nie zakwalifikowała się również na Euro 2000, z jednym zwycięstwem na koncie zakończyła eliminacje na szóstym miejscu w tabeli[50]. W czasie tych kwalifikacji ówczesny gracz Dynama Kijów był okazjonalnie kapitanem kadry pod nieobecność Giorgiego Nemsadze[51].
W swojej grupie eliminacyjnej do mundialu 2002 Gruzja zajęła trzecie miejsce, za Węgrami i Litwą[52]. Kaladze grał we wszystkich meczach kwalifikacyjnych, opuszczał natomiast spotkania towarzyskie[53][54]. W eliminacjach do Euro 2004 Kaladze zagrał jednak trzy mecze, zaś Gruzja zajęła ostatnie miejsce w tabeli[55][56][57]. Mimo to wystąpił w wygranym 1:0 meczu z Rosją, określanym jako jeden z największych sukcesów reprezentacji Gruzji[3][57]. Kaladze nie zagrał tylko w jednym meczu eliminacji do Mistrzostw świata 2006[58][59]. Gruzja zajęła szóste miejsce w swojej grupie, tylko Kazachstan zakończył rozgrywki na niższym miejscu[60]. Kaladze zagrał w mniejszej liczbie meczów eliminacji do Euro 2008, zaś jego kraj ponownie nie awansował na tę imprezę, zajął szóste miejsce w tabeli. Mimo to Gruzja kwalifikacje rozpoczęła od zwycięstwa 6:0 nad Wyspami Owczymi[61][62][63].
6 lutego 2007 roku w przegranym 3:1 meczu towarzyskim z Łotwą Kaladze zdobył swoją pierwszą i jedyną bramkę dla reprezentacji[64]. 5 września 2009 roku w przeciągu 11 minut strzelił dwie bramki samobójcze w meczu eliminacji do mundialu 2010 z Włochami. Mecz zakończył się porażką Gruzji 2:0[65]. Piłkarz AC Milan jest kapitanem reprezentacji narodowej[66][67]. Po sezonie 2011/12 zakończył piłkarską karierę.
Remove ads
Kaladze urodził się w Samtredii, mieście w pobliżu Morza Czarnego[5]. Jego ojciec, Karlo był piłkarzem Lokomotiv Samtredia i prezesem tego klubu. Piłkarz jest właścicielem mieszczącej się w Mediolanie restauracji Giannino, założonej w 1899 roku przez Gianniniego Bindiego[68][69]. W jednym z przewodników Michelin dano jej ocenę jednej gwiazdki[70].
W 2001 roku brat Kachy, Lewan, student medycyny został porwany. Porywacze żądali okupu w wysokości 600 tysięcy dolarów[19]. Ówczesny prezydent Gruzji Eduard Szewardnadze powiedział, że „robione jest wszystko, aby zlokalizować Lewana[71].” Widziano go tylko jeden raz, na materiale video. Miał wówczas na oczach przepaskę i wołał o pomoc[72]. Cztery lata później, 6 maja 2005 roku, gruzińska policja znalazła osiem zwłok w Swanetii. Spekulowano, że znajduje się tam Lewan[73][74]. 21 lutego następnego roku oficjalnie potwierdzono jego zgon[19] po testach wykonanych przez ekspertów FBI[75]. Lokalne media uważały, że rodzina Kaladze zapłaciła okup[75]. Według innych źródeł ojciec Lewana próbował zapłacić porywaczom, jednak ci uciekli w obawie przed policją[9]. Z powodu zabójstwa dwóch mężczyzn skazano na karę pozbawienia wolności, Davida Asatianiego na dwadzieścia pięć lat, zaś Meraba Amisulaszwiliego na pięć[75]. 14 lutego 2009 roku żona Kaladzego, Anouki, urodziła syna. Para nadała mu imię Lewan, oddając tym samym cześć bratu piłkarza[76].
Poza karierą piłkarską Kaladze jest także przedsiębiorcą. Inwestuje w Gruzji, we Włoszech, Ukrainie i Kazachstanie[77]. Założył również Kala Capital – firmę, która zajmuje się bankowością, nieruchomościami i sektorami energetycznymi gruzińskiej gospodarki[78]. Poza tym jest ambasadorem FIFA stowarzyszenia SOS Wioski Dziecięce[67]. W 2008 roku założył Kala Foundation, organizację, której celem jest „etyczny cel przeznaczenia wszystkich wysiłków na pomaganie i utrzymywanie ludzi w potrzebie[79].” Dzięki fundacji piłkarz zebrał 50 tysięcy euro na pomoc imigrantom z Osetii Południowej w czasie konfliktu z Rosją w 2008 roku[9]. Kaladze planuje wydać swoją autobiografię[80].
Po porwaniu brata Kaladze był bliski przyjęcia ukraińskiego obywatelstwa[18]. Nie postanowił jednak tego zrobić, mówiąc: „Był czas, kiedy myślałem o porzuceniu kadry narodowej, jednak nie mógłbym tego zrobić z powodu respektu dla Gruzinów i kibiców, którzy przychodzą na nasze mecze i nam kibicują[81]”. Po zakończeniu piłkarskiej kariery zajął się polityką. W październikowych wyborach samorządowych w Gruzji, gdzie jego partia wyborcza Gruzińskie Marzenie zwyciężyła, został wybrany wicepremierem. [82]
Remove ads
Klubowe
| Klub | Sezon | Liga | Puchar kraju |
Puchary europejskie1 |
Inne2 | Łącznie | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | ||
| Dinamo Tbilisi | 1993/1994 | 9 | 1 | -– | -– | -– | -– | -– | -– | 9 | 1 |
| 1994/1995 | 23 | 0 | -– | -– | -– | -– | -– | -– | 23 | 0 | |
| 1995/1996 | 23 | 0 | -– | -– | 1 | 0 | -– | -– | 24 | 0 | |
| 1996/1997 | 12 | 0 | -– | -– | 4 | 0 | -– | -– | 16 | 0 | |
| 1997/1998 | 15 | 0 | -– | -– | 7 | 0 | -– | -– | 22 | 0 | |
| Łącznie | 82 | 1 | - | - | 12 | 0 | - | - | 94 | 1 | |
| Dynamo Kijów | 1997/1998 | 13 | 2 | -– | -– | -– | -– | -– | -– | 13 | 2 |
| 1998/1999 | 25 | 3 | -– | -– | 12 | 1 | -– | -– | 37 | 4 | |
| 1999/2000 | 25 | 1 | -– | -– | 14 | 1 | -– | -– | 39 | 2 | |
| 2000/2001 | 8 | 0 | -– | -– | 7 | 1 | -– | -– | 15 | 1 | |
| Łącznie | 71 | 6 | - | - | 33 | 3 | - | - | 104 | 9 | |
| AC Milan | 2000/2001 | 17 | 3 | 1 | 0 | -– | -– | -– | -– | 18 | 3 |
| 2001/2002 | 30 | 4 | 5 | 0 | 11 | 0 | -– | -– | 46 | 4 | |
| 2002/2003 | 27 | 0 | 4 | 1 | 15 | 0 | -– | -– | 46 | 1 | |
| 2003/2004 | 6 | 0 | 3 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 11 | 0 | |
| 2004/2005 | 19 | 2 | 2 | 0 | 5 | 0 | -– | -– | 26 | 2 | |
| 2005/2006 | 28 | 2 | 4 | 0 | 11 | 0 | -– | -– | 43 | 2 | |
| 2006/2007 | 18 | 1 | 1 | 0 | 7 | 0 | -– | -– | 26 | 1 | |
| 2007/2008 | 32 | 0 | -– | -– | 8 | 0 | 2 | 0 | 42 | 0 | |
| 2008/2009 | 11 | 0 | 1 | 0 | 4 | 0 | -– | -– | 15 | 0 | |
| 2009/2010 | 6 | 0 | 2 | 0 | 2 | 0 | -– | -– | 10 | 0 | |
| Łącznie | 194 | 12 | 23 | 1 | 63 | 0 | 4 | 0 | 284 | 13 | |
| Łącznie | 339 | 19 | 23 | 1 | 108 | 3 | 3 | 0 | 475 | 23 | |
- Stan na 31 sierpnia 2010[83].
1Uwzględniono Ligę Mistrzów, Puchar UEFA i Superpuchar Europy UEFA
2Uwzględniono Superpuchar Włoch i Klubowe Mistrzostwa Świata
Sukcesy
Dinamo Tbilisi
- mistrz Gruzji: 1993/1994, 1994/1995, 1995/1996, 1996/1997, 1997/1998
- Puchar Gruzji: 1994, 1995, 1996, 1997
Dynamo Kijów
- mistrz Ukrainy: 1998, 1999, 2000, 2001
- Puchar Ukriany: 1998, 1999, 2000
AC Milan
Indywidualne
- Gruziński Piłkarz Roku: 2001, 2002, 2003, 2006
Źródło:[84]
Gole w reprezentacji
| # | Data | Miejsce | Przeciwnik | Gol na | Wynik | Rozgrywki |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 6 lutego 2007 | Tbilisi, Gruzja |  Łotwa | 1:3 | Porażka | mecz towarzyski |
Remove ads
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads