Jedlnia-Letnisko

Jedlnia-Letnisko
	miasto w gminie miejsko-wiejskiej
	; Kościół św. Józefa w Jedlni-Letnisku
Herb	Flaga
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Powiat	radomski
Gmina	Jedlnia-Letnisko
Prawa miejskie	2022
Burmistrz	Rafał Kornat
Powierzchnia	8,22 km²
Populacja (2021-01-31); • liczba ludności; • gęstość	; 3976; 483,6 os./km²
Strefa numeracyjna	48
Kod pocztowy	26-630
Tablice rejestracyjne	WRA
	Położenie na mapie Polski Jedlnia-Letnisko
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Jedlnia-Letnisko
	Położenie na mapie powiatu radomskiego Jedlnia-Letnisko
	Położenie na mapie gminy Jedlnia-Letnisko Jedlnia-Letnisko
	51°25′51″N 21°19′41″E
TERC (TERYT)	1425064
SIMC	0625444
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Jedlnia-Letnisko (do 1917 Mokrzec Swoboda) – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Jedlnia-Letnisko.

Szybkie fakty Państwo, Województwo ...

Zamknij

Jest siedzibą gminy Jedlnia-Letnisko^[4]^[5]. W latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego, natomiast potem w latach 1975–1998 do województwa radomskiego. Do 1954 wieś była siedzibą gminy Gzowice. W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jedlnia Letnisko, przekształconej w 1958 w osiedle typu miejskiego.

Jedlnia-Letnisko leży w historycznej Małopolsce, na obszarze stanowiącym w średniowieczu część ziemi sandomierskiej^[6]. Pod względem etnograficzno-kulturowym należy do ziemi radomskiej^[7].

Jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny^[8]. Z Jedlni-Letniska pochodzi biskup pomocniczy radomski ks. bp Stefan Siczek.

Historia miejscowości:^[9]

W 1917 miejscowości nadano nazwę – Jedlnia-Letnisko. Do powstania pierwszego członu nazwy, Jedlnia (zob. Jedlnia), przyczynił się rejent Marcin Kaliszczak, natomiast do drugiego, Letnisko, lekarz Ludwik Żerański (1849–1905; ojciec Tadeusza Żerańskiego).
28 marca 1921 erygowano parafię pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. Proboszczem został ksiądz Władysław Korpikiewicz.
W latach 20. XX wieku dobudowano drewnianą część kościoła. Drzewo na budowę przekazał pierwszy nadleśniczy Stefan Łusakowski. W Jedlni znajdowała się wówczas siedziba Nadleśnictwa – zabytkowy budynek w stylu wilii szwajcarskiej, zachowany w dobrym stanie po dzień dzisiejszy, jest obecnie elementem ośrodka szkoleniowo-wypoczynkowego RD Lasów Państwowych w Radomiu.
W Jedlni zaczęły powstawać pierwsze domy letniskowe, stawiane na wzór podwarszawskich willi w stylu świdermajer. Do dziś zachowało się kilka ponad stuletnich willi m.in. w posiadaniu rodzin: Chrzanowskich, Chmielewskich i Kaliszczaków. W okresie początkowym do Jedlni-Letniska – dawniej osady Mokrzec Swoboda ściągali zamożniejsi mieszkańcy Radomia, m.in. ówczesny Prezydent Radomia Czesław Golczewski.
Dzięki położeniu na skraju Puszczy Kozienickiej oraz wybudowaniu na rzece Gzówce 2,5-kilometrowego zalewu jest miejscowością wypoczynkowo – turystyczną, natomiast kościół parafialny odrestaurowany przez proboszcza Andrzeja Margasa, jako jedyny na Mazowszu w stylu zakopiańskim, stał się wizytówką miasteczka.
W 1960 wieś zamieszkało 3036 mieszkańców, a w 1963 – 3281.
W 1978 Jedlnia-Letnisko została siedzibą gminy.
1 stycznia 2022 miejscowość uzyskała prawa miejskie^[10].

Zgodnie z podziałem fizyczno-geograficznym J. Kondrackiego (2002) teren Jedlni-Letniska i jej okolic znajduje się na pograniczu dwóch mezoregionów – Równiny Kozienickiej i Równiny Radomskiej. Obszar ten jest równiną zdenudowaną w warunkach peryglacjalnych, w czasie ostatniego zlodowacenia – północnopolskiego (to tzw. obszar o rzeźbie staroglacjalnej).
Miejscowość od południa ograniczona jest przez zdenudowaną wysoczyznę morenową zbudowaną głównie z glin zwałowych (reprezentujących okres zlodowacenia środkowopolskiego) i jej eluwiów (z przełomu plejstocenu i holocenu), wysoczyzna ta rozcięta jest dolinami rzek: Pacynki i Gzówki, które wypełnione są holoceńskimi piaskami i żwirami.
Na północ od Zalewu w Jedlni-Letnisku występują pola piasków przewianych, na których rozwinęły się formy eoliczne w postaci utrwalonych wydm (głównie wydmy paraboliczne), wydmy te zostały ukształtowane przez wiatr wiejący z zachodu, na przełomie plejstocenu i holocenu. Klasycznym przykładem rzeźby eolicznej są „Mysie Górki”.
Najwyższą kulminacją omawianego obszaru jest wydma na terenie „Mysich Górek”, która osiąga wysokość 183,3 m n.p.m., najniżej położony teren znajduje się w dolinie Pacynki, poniżej ujścia Gzówki, osiąga on wysokość ok. 145 m n.p.m.

Jedlnia-Letnisko położona jest w widłach dwóch rzek: Pacynki i Gzówki.
W 1976 roku utworzono na rzece Gzówce zalew o powierzchni ok. 36 ha.
Na prawym brzegu zalewu, na skraju rezerwatu „Jedlnia”, znajdują się dwa źródełka mocno zmineralizowanej wody.

Zalew w Jedlni-Letnisku wraz z molem (możliwość kąpieli i spaceru dookoła zalewu) oraz zbiornik dolny, poniżej zapory (również urokliwy), będący pozostałością dawnego młyna w Siczkach, który wzmiankowany był już w średniowieczu – obecnie na miejscu owego młyna przebiega droga wojewódzka nr 737 (Radom – Kozienice).

wpisany do rejestru zabytków drewniany kościół pw. św. Józefa w Jedlni-Letnisku, zbudowany w stylu zakopiańskim, wraz z letnim kościołem Matki Bożej.

Osobny artykuł: Kościół św. Józefa w Jedlni-Letnisku.

cmentarz parafialny – groby ułanów Wileńskiej Brygady Kawalerii z września 1939 roku oraz zabytkowe grobowce.
rezerwat „Jedlnia” na terenie Kozienickiego Parku Krajobrazowego, zwiedzenie rezerwatu umożliwia ścieżka dydaktyczna „Jedlnia”.

Rezerwat „Jedlnia” został utworzony w 1982 roku na powierzchni 86,42 ha. Położony jest po obu stronach szosy Radom – Kozienice. W 100-200-letnich drzewostanach pochodzenia naturalnego dominuje sosna zwyczajna, dąb szypułkowy i bezszypułkowy z domieszką brzozy. Na dużej powierzchni występuje podrost pochodzenia naturalnego, który stanowi sosna pospolita, dąb i jodła pospolita.

zbiorowe mogiły (7) ok. 450 ofiar rozstrzelanych przez Niemców w czasie II wojny światowej, zlokalizowane na terenie rezerwatu „Jedlnia”.
pomnik ku czci patriotów poległych w walkach z Niemcami w latach 1939–1945 przed stacją kolejową.
dwa źródełka zmineralizowanej wody na prawym brzegu zalewu, po stronie rezerwatu „Jedlnia”. z możliwością nalania wody do butelki.
„Mysie Górki” wraz z drewnianym krzyżem z 1917 roku, wykonanym przez Mikołaja Przyrowskiego. „Mysie Górki” to wydmy zbudowane z piasków eolicznych. Biegnie przez nie zielony szlak Radom-Pionki.
„Buk Kościuszki” na trasie zielonego szlaku Radom-Pionki, w okolicach gajówki Marybór. Trasa do „Buka” biegnie przez urokliwy drzewostan sosnowo-dębowo-jodłowy.

„Buk Kościuszki” jest okazem buka zwyczajnego, to pomnik przyrody o wymiarach: pierśnica ok. 1,1 m, obwód ok. 3 m, wysokość ok. 28 m, jego wiek szacowany jest na ok. 180 lat. To jedyny okaz tego gatunku drzewa o takich wymiarach na terenie Puszczy Kozienickiej. Pod nim, według legendy, wypoczywał wiosną 1794 roku Tadeusz Kościuszko. Stąd nazwy pobliskich wsi Tadeuszów i Kościuszków. Prawdopodobnie Naczelnik był w tych stronach, ale ów buk jeszcze wtedy nie rósł.

„Trzy Stawy” – dawne stawy rybne, przy zielonym szlaku Radom-Pionki.
ścieżka dydaktyczna „Nad Pacynką” w dolinie rzeki Pacynki, nieopodal Antoniówki, z udostępnionym dla turystów źródełkiem św. Jana.

Piesze

zielony: Stacja PKP Pionki Zachodnie – Sokoły – uroczysko Marybór – Mysie Górki – rezerwat „Jedlnia” – Rajec Letnisko – Radom, ul. H. Hermanowicz
czarny: Jedlnia-Letnisko – Rezerwat przyrody Jedlnia – Kolonka – Kieszek – Stoki – Mąkosy Stare (14,0 km)

w tym ścieżki dydaktyczne:

„Jedlnia”.
„Nad Pacynką”.

Rowerowe

(długość 51,5 km): Lesiów PKP – Jastrzębia – rezerwat „Ciszek” – Kieszek – Jedlnia-Letnisko – Słupica – rezerwat „Ługi Helenowskie” – „Gajówka Miodne” – Antoniówka – Policzna – Czarnolas.
(długość 17,5 km): Ośrodek Edukacji Ekologicznej i Integracji Europejskiej Lasów Państwowych w Jedlni-Letnisku – rezerwat „Jedlnia” – rezerwat „Ciszek” – Królewska Droga – Wielka Góra – Szlabanowa Droga – Dąbrowa Kozłowiecka – rezerwat „Jedlnia” – OEEiIEP w Jedlni-Letnisku.
(długość 12 km): Radom lotnisko – Sadków – Groszowice – Jedlnia-Letnisko PKP.