Loading AI tools
polski oficer, ofiara zbrodni katyńskiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Władysław Abratowski (ur. 11 stycznia 1891 w Korczynie, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – kapitan administracji Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej[1].
 | |
 kapitan administracji | |
| Data i miejsce urodzenia |
11 stycznia 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1915–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Pułk Piechoty OK Nr 18 |
| Stanowiska |
kierownik referatu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
    | |
Syn Jana i Bronisławy z Gonetów. W 1908 roku zdał maturę w I Gimnazjum w Przemyślu[2]. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie oraz rocznego kursu w Akademii Handlowej w Krakowie. Powołany do armii austriackiej (sierpień 1915), wcielony do Pułku Piechoty Obrony Krajowej Nr 18. Walczył na froncie wschodnim i południowym (Alpy Austriackie) w I wojnie światowej. Został ciężko ranny w lipcu 1917[2]. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 listopada 1917. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Strzelców Nr 18[3].
12 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. W składzie 17 pułku piechoty uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. 29 grudnia 1919 awansował do stopnia porucznika[4].
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku, w 17 pp[5]. W 1923 był w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 616. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. Na stopnień kapitana został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 i 25. lokatą w korpusie oficerów piechoty.
W 1927 został przeniesiony służbowo z 17 pp do Powiatowej Komendy Uzupełnień Sanok. W sierpniu tego roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do PKU Rzeszów na stanowisko kierownika II referatu poborowego[6][7]. Od 1 września 1938, po reorganizacji służby uzupełnień, pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Rzeszów na stanowisku kierownika I referatu ewidencji[8].
Po agresji ZSRR na Polskę znalazł się w niewoli sowieckiej. Według wspomnień córki, Teresy Abratowskiej (emerytowanej nauczycielki Zespołu Szkół Kształcenia Ponadgimnazjalnego w Chojnicach), w listopadzie 1939 jej ojciec znalazł się w transporcie jeńców do Kozielska. Do Polski dotarły od niego dwie wiadomości – do brata jego żony i do rodziny mieszkającej koło Krosna[9]. Między 11 a 12 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa 022/2 z 9.04.1940[10][11]. Został zamordowany między 13 a 14 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[12][11]. Nie został zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943. W Archiwum Robla, w pakiecie 0456-01, 03, Józef Abratowski jest wymieniony w dwóch odręcznych listach. Krewni do 1990 lub 1991 poszukiwali informacji o Abratowskim przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie[11].
Po ekshumacji został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu[1].
Był mężem Heleny z Patków. Mieli dwie córki: Lidię i Teresę[1].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował pośmiertnie kpt. Józefa Abratowskiego na stopień majora[13][14][15]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[16][17][18].
„Dąb Pamięci” przy ul. Południowej 1 w Łasku (certyfikat nr 000592/000833/WE/2009) – posadzony w 2009 przez Starostwo Powiatowe w Łasku w ramach programu „Katyń... ocalić od zapomnienia” Stowarzyszenia „Parafiada” im. św. Józefa Kalasancjusza[19].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.png){kind=small}
