Dariusz Parylak

Dariusz Krzysztof Parylak (ur. 20 marca 1967 w Szczecinie) – żołnierz, polski oficer dyplomowany wojsk pancernych i zmechanizowanych, generał broni Wojska Polskiego, dowódca 14 batalionu Ułanów Jazłowieckich z 6 Brygady Kawalerii Pancernej (2002–2004), dowódca 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej (2018–2020), dowódca 12 Dywizji Zmechanizowanej (2020-2022), szef sztabu w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych (2022–2023), zastępca dowódcy 2 Korpusu Polskiego - Dowództwa Komponentu Lądowego (2023–2024). 21 listopada 2024 przejął dowództwo Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego w Szczecinie.

Dariusz Parylak

Dariusz Parylak w 2024
generał broni
Data i miejsce urodzenia	20 marca 1967 Szczecin, Polska
Przebieg służby
Lata służby	od 1986
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL Siły Zbrojne RP
Jednostki	• 5pz, 12BZ • AON • 12BZ • 6 BKPanc • 36BZ • PKW Irak • DWL • PKW Afganistan • DWL • United States Army War College • 12DZ • 10 BKPanc • 11DKPanc • 12DZ • DG RSZ • 2 Korpus Polski - DKL • MNC-NE
Stanowiska	• d-ca plcz, kcz pz • d-ca kcz, bcz BZ • szef sekcji operacyjnej sztabu BZ • d-ca bUJ • szef szkolenia BZ • PKW Irak • szef wydziału planowania i struktur organizacyjnych DWL • PKW Afganistan • szef oddziału analiz i opracowań DWL • zastępca szefa zarządu planowania DWL • szef szkolenia DZ • dowódca Brygady Kawalerii Pancernej • zastępca dowódcy dywizji–szef sztabu DKPanc • dowódca DPanc • dowódca DZ • szef sztabu DG RSZ • zastępca dowódcy 2 Korpusu Polskiego - DKL • dowódca MNC-NE
Główne wojny i bitwy	stabilizacja Iraku, ISAF
Odznaczenia

Życiorys

Dzieciństwo, młodość

Dariusz Parylak to rodowity szczecinianin od 1967. Dzieciństwo i młodość spędził w Szczecinie, gdzie ukończył Szkołę Podstawową nr 5 im. H. Sienkiewicza przy ulicy Błogosławionej Królowej Jadwigi 29^[1]. W latach 1981–1986 kontynuował naukę w Technikum Mechanicznym o specjalności konstrukcje stalowe w Zespole Szkół Mechanicznych nr 1 im. prof. Henryka Mierzejewskiego przy ulicy Hożej 6^[a][2].

Wykształcenie

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu (1990). Następnie ukończył: studia w Akademii Obrony Narodowej (1998), kurs języka angielskiego na poziomie 3 (1999), specjalistyczny kurs językowy w Defense Language Institute(inne języki) przy Lackland Air Force Base w San Antonio w Stanach Zjednoczonych (2000), zaawansowany kurs oficerów wojsk pancernych w U.S. Army Armor Center(inne języki) w Fort Knox w Stanach Zjednoczonych (2001), studia magisterskie uzupełniające na wydziale ekonomii i administracji Zachodniopomorskiej Szkoły Biznesu w Szczecinie (2007), podyplomowe studium operacyjno-strategiczne w Akademii Obrony Narodowej (2008), studia podyplomowe studium polityki obrony w United States Army War College w Carlisle w stanie Pensylwania w Stanach Zjednoczonych (2013), studia doktoranckie na wydziale bezpieczeństwa narodowego w Akademii Obrony Narodowej (2016)^[3][4].

Kariera wojskowa

Służbę wojskową rozpoczął w 1990 jako dowódca plutonu czołgów w 5 pułku zmechanizowanym 12 Dywizji Zmechanizowanej, od roku 1993 był na stanowisku dowódcy kompanii czołgów 2 batalionu czołgów, tego samego pułku. W latach 1995–1996 pełnił funkcję dowódcy kompanii czołgów 2 batalionu czołgów w 12 Brygadzie Zmechanizowanej. W roku 1998, po ukończeniu studiów w Akademii Obrony Narodowej, został wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu czołgów 12 Brygady Zmechanizowanej. Od 2001 do 2002 był szefem sekcji operacyjnej (S-3) sztabu 12 Brygady Zmechanizowanej, następnie rozpoczął służbę w 6 Brygadzie Kawalerii Pancernej, gdzie do roku 2004 piastował funkcję dowódcy 14 batalionu Ułanów Jazłowieckich. W latach 2004–2007 był szefem szkolenia 36 Brygady Zmechanizowanej. Od 6 lutego do 18 lipca 2006 był w ramach VI zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku, na stanowisku zastępcy szefa grupy – szef zespołu doradczo szkoleniowego grupy ds. szkolenia Irackich Sił Bezpieczeństwa. W 2008 roku pełnił służbę w Dowództwie Wojsk Lądowych, jako szef wydziału planowania i struktur organizacyjnych w oddziale organizacyjnym^[5][4].

Od 30 października 2008 do maja 2009 roku był na stanowisku szefa zespołu – starszy oficer łącznikowy Zespołu Oficerów Łącznikowych w Polskim Kontyngencie Wojskowym w Afganistanie. Po zakończeniu misji został wyznaczony na stanowisko szefa oddziału analiz i opracowań w zarządzie planowania Dowództwa Wojsk Lądowych (G-5). W 2011 został odznaczony srebrnym medalem „Za Długoletnią Służbę”. Po ukończeniu studiów podyplomowych w Stanach Zjednoczonych objął w 2013 stanowisko zastępcy szefa zarządu planowania (G-5) w Dowództwie Wojsk Lądowych, następnie w 2014 został szefem szkolenia 12 Dywizji Zmechanizowanej. Od listopada 2016 pełnił obowiązki dowódcy 10 Brygady Kawalerii Pancernej w Świętoszowie. 11 listopada 2017 został odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Srebrnym Krzyżem Zasługi^[5][6][4].

1 marca 2018 został awansowany na stopień generała brygady^[7]. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy w trakcie obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. W sierpniu 2018 został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy dywizji – szefa sztabu dywizji w 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej. 19 marca 2020 został desygnowany na stanowisko dowódcy 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu^[8]. 15 sierpnia 2020 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała dywizji^[9][10]. 1 października 2020 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 12 Dywizji Zmechanizowanej^[11]. 23 września 2022 został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych z dniem 1 października 2022^[12]. Z dniem 11 września 2023 minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak wyznaczył go na zastępcę dowódcy 2 Korpusu Polskiego - Dowództwa Komponentu Lądowego^[13]. Z dniem 21 listopada 2024 został dowódcą Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego w Szczecinie^[14].

Interesuje się problematyką związaną z bezpieczeństwem, fotografią, a jego pasją jest nurkowanie. Ma żonę Iwonę i dwie córki: Magdalenę i Agatę^{[5][15][16][17]}.

Awanse

ppłk dypl. Dariusz Parylak (2004)^[b]

• podporucznik – 1990
• porucznik – 1993
• kapitan – 1997
• major – 2002
• podpułkownik – 2003
• pułkownik – 2010
• generał brygady – 1 marca 2018^[5]
• generał dywizji – 14 sierpnia 2020^[18]
• generał broni – 10 listopada 2024^[19]

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi – 2025^[20]
• Srebrny Krzyż Zasługi – 2017^[21]
• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę – 2011

Drugi z prawej ppłk Dariusz Parylak

• Gwiazda Afganistanu – 2009
• Gwiazda Iraku – 2011
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 2014
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 2007
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” – 2003
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2015
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” – 2006
• Srebrny Krzyż Honorowy Związku Piłsudczyków RP – 2016
• Army Commendation Medal – 2008
• Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku
• Medal NATO za misję ISAF

Wyróżnienia

• Złota Odznaka „Za Udział w Akcjach Bojowych”
• Odznaka pamiątkowa MNC-NE – 2024 (ex officio)
• Odznaka pamiątkowa 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej – 2019
• Odznaka pamiątkowa 10 Brygady Kawalerii Pancernej – 2018
• Odznaka „Za Zasługi dla ZKRPiBWP” – 2017
• Odznaka pamiątkowa 10 Brygady Kawalerii Pancernej – 2017

płk dypl. Dariusz Parylak (2016)^[c]

• Honorowa Odznaka Organizacyjna „Za Zasługi dla Związku Piłsudczyków RP” – 2016
• Odznaka pamiątkowa 12 Dywizji Zmechanizowanej – 2016
• Odznaka pamiątkowa Dowództwa Wojsk Lądowych – 2014
• Odznaka absolwenta podyplomowego studium operacyjno – strategicznego AON – 2008
• Odznaka pamiątkowa 36 Brygady Zmechanizowanej – 2007
• Odznaka pamiątkowa 6 Brygady Pancernej – 2004
• Odznaka pamiątkowa 14 Batalionu Ułanów Jazłowieckich – 2003
• Wyróżnienie szablą ułańską, nadane przez dowódcę 6BKPanc. – 2002
• Odznaka pamiątkowa 12 BZ – 2001
• Odznaka absolwenta AON – 1998
• Odznaka brązowa Wzorowy Dowódca – 1990
• Złota Wojskowa Odznaka Sprawności Fizycznej – 1989

Uwagi

1. Obecnie Zachodniopomorskie Centrum Edukacji Morskiej i Politechnicznej.
2. Stargard. W środku podczas pożegnania z 6BKPanc.
3. Szczecin. Jako szef szkolenia 12DZ podczas pożegnania z dywizją szczecińską.