Antonina Barczewska (ur. 8 marca 1915 we Lwowie , zm. 1 lipca 1986 w Krakowie ) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, także reżyser teatralna. W 1938 roku zdała eksternistyczny egzamin aktorski ZASP -u.
Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Zamknij
Grób Antoniny Barczewskiej–Gawriłow na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera LXXIII, rząd 35, miejsce 15)
Występowała w wielu teatrach polskich: w Teatrze Ziemi Krakowskiej (grającym w Małopolsce, Śląsku i Kielecczyźnie; 1936–1937), Teatrze Małopolskim w Stanisławowie (1938–1939), w Polskim Teatrze Dramatycznym we Lwowie (1939–1941), w Teatrze Polskim w Bydgoszczy (1945–1949), Teatrze Polskim w Bielsku-Białej (1949–1950), w Teatrze Polskim w Poznaniu (1950–1954) oraz Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi .
Najdłużej związana była z Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie , w którym była zatrudniona w latach 1958–1976.
Wybrane spektakle teatralne
Role
1947 – Szelmostwa Skapena jako Zerbineta (reż. Tadeusz Muskat)
1948 – Świerszcz za kominem jako Dot (reż. Stefan Drewicz)
1950 – Przyjaciele jako Aleksandra Kurnikowa (reż. Aleksander Gąssowski , H. Lotar)
1950 – Obcy cień jako Olga Trubnikowa (reż. Zdzisław Karczewski )
1951 – Lubow Jarowaja jako Dunia (reż. T. Muskat)
1951 – Zwycięstwo jako Antonina Pietrzak (reż. T. Muskat)
1952 – Eugenia Grandet jako Nanon (reż. Kazimierz Opaliński )
1953 – Kandydat jako Pani Rousselin (reż. Władysław Woźnik)
1953 – Osobliwe zdarzenie jako Konstancja (reż. Włodzisław Ziembiński)
1954 – Eugenia Grandet jako Pani des Grassins (reż. K. Fabisiak, A. Gąssowski)
1955 – Dom na Twardej jako Klara (reż. Adam Hanuszkiewicz )
1955 – Człowiek z teką jako II pracownica naukowa (reż. Bożena Radziszewska)
1956 – Sędzia w potrzasku jako Pani Wyduś (reż. Czesław Staszewski)
1956 – Pan Jowialski jako Pani Jowialska (reż. Emil Chaberski )
1957 – Ucieczka do Havru jako Pani Carre-Lamadon (reż. E. Chaberski)
1958 – Król Henryk IV jako Pani Quickly (reż. Aleksander Bardini )
1958 – Panna Maliczewska jako Michasiowa (reż. Ewa Stojowska)
1958 – Zbrodnia i kara jako Anastazja (reż. Bronisław Dąbrowski )
1960 – Królowa przedmieścia jako Stanisławowa (reż. B. Dąbrowski)
1961 – 12 białych wielbłądów jako Pani II (reż. Mieczysław Górkiewicz)
1961 – Damy i huzary jako Pani Orgonowa (reż. Roman Niewiarowicz )
1962 – Żałoba przystoi Elektrze jako Luiza (reż. B. Dąbrowski)
1962 – Wesołe kobiety z Windsoru jako Żwawska (reż. Janusz Warnecki )
1963 – Dziady jako Obrzędniczka (reż. Bohdan Korzeniewski)
1964 – Przychodzę opowiedzieć jako Siwa (reż. B. Dąbrowski)
1964 – Osiem kobiet jako Antosia (reż. Maria Malicka)
1965 – Noc listopadowa (reż. B. Dąbrowski)
1965 – Kłamczucha (reż. E. Stojowska)
1966 – Księżniczka Turandot jako Skiryna (reż. Władysław Krzemiński)
1966 – Dom otwarty jako Katarzyna (reż. B. Dąbrowski)
1967 – Moralność pani Dulskiej jako Tadrachowa (reż. Lidia Zamkow )
1967 – Pierścień wielkiej damy jako Salomea (reż. Jan Kulczyński)
1967 – Nad brzegami Newy jako Kapitolina (reż. B. Dąbrowski)
1968 – Dyliżans jako Rozaura (reż. Jerzy Goliński )
1968 – Baba-Dziwo jako Gruba (reż. L. Zamkow)
1968 – Meteor jako Pani Nomsen (reż. Irena Babel )
1969 – Wesele jako Gość (reż. L. Zamkow)
1970 – Pacjent jako Leokadia (reż. B. Dąbrowski)
1970 – Chłopcy jako Narcyza Kalmitowa (reż. Mirosław Wawrzyniak)
1971 – Zakładnicy jako Babjakowa (reż. Piotr Paradowski)
1971 – Drogi Antoni jako Frida (reż. B. Dąbrowski)
1972 – Jegor Bułyczow i inni jako Miełania (reż. P. Paradowski)
1972 – Rewizor jako Ślusarzowa (reż. Jerzy Krasowski)
1975 – Sprawa Dantona jako Jedna z ludu (reż. J. Krasowski)
1975 – Błękitne jelenie jako Kowalicha (reż. Siergiej Smiejan)
Teatr Telewizji
W filmie pojawiła się po raz pierwszy w 1955 roku w filmie Godziny nadziei . W latach 70. XX wieku występowała w popularnym wówczas serialu telewizyjnym Janosik .
Identyfikatory zewnętrzne: