Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
najstarszy łódzki teatr Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
najstarszy łódzki teatr Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi (dawn. Teatr Polski w Łodzi, Teatr Miejski w Łodzi, Theater zum Litzmannstadt) – najstarszy łódzki teatr, kontynuator tradycji najstarszej stałej sceny w mieście uruchomionej 6 października 1888 z inicjatywy Łucjana Kościeleckiego przy ul. Piotrkowskiej.
Typ teatru |
dramatyczny |
---|---|
Kierownictwo artystyczne |
|
Państwo | |
Lokalizacja |
ul. Jaracza 27,
|
Położenie na mapie Łodzi | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
51°46′23″N 19°27′43″E | |
Strona internetowa |
Inauguracyjną sztuką wystawioną w teatrze było Małżeństwo Apfel Kazimierza Zalewskiego. Po pożarze gmachu przy ul. Piotrkowskiej, teatr został przeniesiony do budynku przy ul. Cegielnianej 63 (obecnie ul. Jaracza 27), gdzie działa do dziś. Zanim teatr zyskał jako patrona Stefana Jaracza, znany był jako Teatr Polski, a później jako Teatr Miejski. W czasie II wojny światowej teatr działał jako niemiecki Theater zum Litzmannstadt. Po wojnie zespół Teatru Wojska Polskiego kierowany przez Władysława Krasnowieckiego obrał jako swoją siedzibę gmach obecnego teatru. Po przeniesieniu się, w 1949, części zespołu Teatru Wojska Polskiego do Warszawy teatrowi nadano imię Stefana Jaracza.
Od początku istnienia sceny z teatrem wiązały się wielkie osobowości teatralne, np. Karol Adwentowicz, Ina Benita, Zbigniew Bielski, Irena Burawska, Krzysztof Chamiec, Jadwiga Chojnacka, Antonina Dunajewska, Mikołaj Grabowski, Wirgiliusz Gryń, Andrzej Herder, Emil Karewicz, Władysław Hańcza, Kazimierz Iwiński, Stefan Jaracz, Janusz Kłosiński, Władysław Krasnowiecki, Jan Kreczmar, Ignacy Machowski, Andrzej Mastalerz, Jan Mroziński, Juliusz Osterwa, Bogusław Sochnacki, Henryk Szletyński, Jan Świderski, Józef Węgrzyn, Edmund Wierciński, Czesław Wołłejko, Jacek Woszczerowicz, Stanisława Wysocka, Aleksander Zelwerowicz, Michał Znicz, Feliks Żukowski, scenografowie, np. Konstanty Mackiewicz, Andrzej Pronaszko oraz reżyserzy, np. Tadeusz Bradecki, Zbigniew Brzoza, Iwo Gall, Mariusz Grzegorzek, Jerzy Grzegorzewski, Jacek Orłowski, Maciej Prus, Barbara Sass, Leon Schiller, Tomasz Zygadło.
W latach 1965–1988 drugą sceną Teatru im. S. Jaracza był Teatr 7.15.
W 2009, z okazji jubileuszu 120-lecia, teatr został uhonorowany Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.