Loading AI tools
angielski gitarzysta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tony Iommi, właściwie Frank Anthony Iommi (ur. 19 lutego 1948 w Birmingham[1]) – brytyjski muzyk, gitarzysta i producent, lider i współzałożyciel grupy muzycznej Black Sabbath.
 Tony Iommi (2009) | |
| Imię i nazwisko |
Anthony Frank Iommi |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty |
gitara elektryczna, gitara akustyczna, instrumenty klawiszowe, perkusja |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1966 |
| Instrument | |
| Tony Iommi Signature Model SG | |
| Zespoły | |
| Jethro Tull (1969) Black Sabbath (1969-2006, 2011-2017) Heaven and Hell (2006-2010) WhoCares (2011-2012) | |
| Odznaczenia | |
 | |
| Strona internetowa | |
Jego gra na gitarze ma znaczący wpływ na wielu gitarzystów. Wśród muzyków którzy wymieniają go jako źródło inspiracji są między innymi Jeff Hanneman (Slayer), Dimebag Darrell (Pantera)[2], Slash[3], Scott Ian (Anthrax)[4], Zakk Wylde (Ozzy Osbourne, Black Label Society)[5], Tom Morello (Rage Against the Machine)[6], Billy Corgan (The Smashing Pumpkins)[7], Kim Thayil (Soundgarden)[8], Jerry Cantrell (Alice in Chains)[9], oraz Nick Oliveri (Kyuss, Queens of the Stone Age)[10].
Urodził się w rodzinie włoskich emigrantów: Sylvii Marii (z domu Valenti, urodzonej w Palermo) i Anthony’ego Franka Iommi. Matka prowadziła sklep, a ojciec był z zawodu stolarzem[11].
Iommi, zanim został gwiazdą muzyki, pracował w hucie w rodzinnym Birmingham. Ostatniego dnia pracy, przed wyruszeniem ze swoim ówczesnym zespołem na trasę koncertową, został przesunięty do pracy na gilotynie do cięcia metalu. W czasie pracy obciął sobie opuszki dwóch palców (środkowego i serdecznego) u prawej ręki. Leworęczny muzyk używał palców prawej dłoni do przyciskania strun, więc by móc grać skonstruował sam nakładki ze starej kurtki skórzanej i wosku. Obecnie w czasie gry używa specjalnych nakładek na palce[12]. Wydarzenie znacząco wpłynęło na grę Iommiego. Gra sprawiała mu ból, więc obniżył napięcie strun, a niestabilność prowizorycznych nakładek na opuszki palców i utrata zręczności spowodowały, że nie mógł grać szybkich riffów, więc musiał jak najlepiej wykorzystać proste akordy i zwiększył głośność gry. Wszystko to dało nowy rodzaj dźwięku, który stał się charakterystyczny dla muzyki Black Sabbath[13][14].
W 1969 roku odszedł z Black Sabbath na dwa tygodnie i przyłączył się do Jethro Tull, lecz potem wrócił, gdyż muzyka tamtego zespołu nie była stricte gitarowa. Zdążył jednak wziąć udział razem z Jethro Tull w projekcie grupy The Rolling Stones pod nazwą „Rock’n’Roll Circus” obok między innymi Johna Lennona i The Who. Po powrocie do Black Sabbath skupił się na tworzeniu materiału na pierwszą płytę tej grupy. W skład oprócz Iommiego wchodzili John ‘Ozzy’ Osbourne (wokal), Terry ‘Geezer’ Butler (gitara basowa) i Bill Ward (perkusja). Był jej jedynym członkiem, który przetrwał wszystkie zmiany zachodzące w składzie zespołu. Jest autorem wszystkich najbardziej znanych riffów gitarowych, z jakich zasłynął zespół Black Sabbath, m.in. „Paranoid”, „Iron Man”, „War Pigs”, „Children of the Grave” i „Sabbath Bloody Sabbath”. W ramach zespołu współpracował z wieloma wokalistami rockowymi, m.in. takimi jak Ronnie James Dio, Ian Gillan, Glenn Hughes, Tony Martin czy Rob Halford.
W 1985 roku postanowił nagrać solową płytę, która jednak ze względów kontraktowych pojawiła się na rynku pod szyldem Black Sabbath featuring Tony Iommi na początku 1986 roku, pod tytułem Seventh Star. W roku 2005 z wokalistą Glennem Hughesem nagrał album Fused.
W 1992 roku wziął udział w The Freddie Mercury Tribute Concert ogromnym koncercie, który miał na celu oddać hołd zmarłemu kilka miesięcy wcześniej frontmanowi grupy Queen – Freddiemu Mercuremu.
W 2003 został sklasyfikowany na 86. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone[15]. Z kolei w 2004 roku muzyk został sklasyfikowany na 1. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów magazynu Guitar World[16].
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| FIN [17] |
SWE [18] |
DEU [19] |
USA [20] |
JPN [21] | |||||
| 2000 | Iommi
|
– | – | 43 | 129 | – | |||
| 2004 | The 1996 DEP Sessions (oraz Glenn Hughes)
|
– | – | – | – | 239 | |||
| 2005 | Fused (oraz Glenn Hughes)
|
39 | 43 | 92 | – | 143 | |||
| „–” pozycja nie była notowana. | |||||||||
| Rok | Tytuł | Uwagi |
|---|---|---|
| 2001 | We Sold Our Souls for Rock 'n Roll | film dokumentalny, reżyseria: Penelope Spheeris[25] |
| 2005 | Metal: A Headbanger’s Journey | film dokumentalny, reżyseria: Sam Dunn, Scot McFayden[26] |
| 2007 | Highway Star: A Journey in Rock | film dokumentalny, reżyseria: Craig Hooper[27] |
| 2010 | Heavy Metal Britannia | film dokumentalny, reżyseria: Chris Rodley[28] |
| Rok | Kategoria | Nagroda | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 2010 | Best Guitarist | Revolver Golden Gods Awards | Nominacja[29][30] |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
