Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Ronnie James Dio
muzyk amerykański Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Ronnie James Dio, właśc. Ronald James Padavona (ur. 10 lipca 1942 w Portsmouth, zm. 16 maja 2010 w Houston[1][2]) – amerykański muzyk, kompozytor i wokalista heavymetalowy.
Remove ads
Zaliczany do grona osób mających duży wpływ na rozwój muzyki hard rock i heavy metal. Zasłynął swoim „dzikim głosem”, rozpropagował symbol do dziś znany i używany wśród fanów metalu – corna (kojarzony z rogami szatana)[3]. Jak twierdził, nigdy nie pobierał lekcji śpiewu[4]. Znany przede wszystkim jako wokalista Dio i następca Ozzy’ego Osbourne’a w Black Sabbath. W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 10. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parader[5]. Z kolei w 2009 roku został sklasyfikowany na 3. miejscu listy 50 najlepszych heavymetalowych frontmanów wszech czasów według Roadrunner Records[6].
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Ronnie James Dio urodził się jako Ronald James Padavona w Portsmouth w New Hampshire jako jedyne dziecko włoskiej rodziny. Wkrótce rodzina przeprowadziła się do Cortland. Rodzice wychowywali go w tradycji wyznania rzymskokatolickiego[4]. W 1960 roku Dio ukończył Cortland City School. W 2004 roku został wprowadzony do tamtejszej Hall of Fame[7]. 15 listopada 1988 roku uhonorowało muzyka ulicą jego imienia[8].
W młodości Dio uczył się gry na trąbce, nagrał również kilka kompozycji z różnymi zespołami z nurtu rockabilly. W okresie nauki w szkole średniej dołączył do formacji The Vegas Kings, w której grał na gitarze basowej. W późniejszym okresie objął również stanowisko wokalisty, a grupa zmieniła nazwę na Ronnie & The Rumblers, a następnie na Ronnie And The Red Caps. Pierwszy siedmiocalowy singel na płycie winylowej grupa wydała w 1958 roku nakładem Reb Records. Na stronie A znalazła się kompozycja pt. „Lover”, zawierająca wokalizy harmoniczne Dio. Natomiast na stronie B ukazał się instrumentalny utwór zatytułowany „Conquest”, zawierający partie muzyka na trąbce.
W 1960 roku Dio podjął studia na University at Buffalo na wydziale farmacji, jednakże rok później przerwał naukę[9]. Ronnie przyjął pseudonim „Dio” po członku mafii Johnnym Dio, a po raz pierwszy użył go oficjalnie w 1961 roku[10]. Wkrótce potem zespół przyjął nazwę Ronnie Dio & The Prophets. Grupa wydała szereg singli. W 1967 roku przyjęła nazwę Electric Elves.
W latach 70. XX wieku zawiązał udaną współpracę z Ritchiem Blackmore’em – gitarzystą Deep Purple, a jej owocem był zespół Rainbow. Dio stał się szybko rosnąca ikoną kultury rockowej, a album Rising podbił listy przebojów. W roku 1979 zastąpił w Black Sabbath Ozzy’ego Osbourne’a, wydał z zespołem 4 albumy: Heaven and Hell, Mob Rules, Dehumanizer oraz Live Evil. Był to pierwszy z 3 okresów współpracy Dio z Black Sabbath, a szczególnie z Tonym Iommim. Pomimo początkowych sukcesów „odnowionej” grupy, fani nie pogodzili się z jej rozłamem i zmianą brzmienia. Nastąpił kolejny kryzys w zespole z uwagi na problemy przy montażu Live Evil. Perkusista Vinnie Appice i Dio opuścili Black Sabbath. Stało się to motywacją do solowej kariery i utworzenia zespołu Dio jeszcze w roku 1982.
W 1984 Ronnie James Dio zebrał ponad 40 osób ze świata heavy metalu oraz hard rocka (między innymi wokalistę Judas Priest Roba Halforda, gitarzystów Iron Maiden Dave’a Murraya i Adriana Smitha i gitarzystę Yngwiego Malmsteena) i zorganizował akcję Hear ’n Aid, która zdobyła milion dolarów na cele charytatywne. W 1991 Ronnie James Dio wrócił do kolegów z Black Sabbath i wspólnie nagrali najcięższy[według kogo?] w historii zespołu album Dehumanizer (1992). Kolejny album z tym zespołem nagrał na przełomie 2006 i 2007 roku. Było to podsumowanie pracy artystów zatytułowane The Dio Years.
Remove ads
Śmierć
Podsumowanie
Perspektywa
25 listopada 2009 na oficjalnej stronie internetowej Wendy Dio podała informację, iż u Ronniego zdiagnozowano wczesne stadium raka żołądka[11]. Muzyk rozpoczął terapię w Mayo Clinic, a następnie w klinice w Houston. W maju 2010 roku w związku z chorobą zostały odwołane wszystkie występy wokalisty. Ronnie James Dio zmarł 16 maja 2010 roku w Houston o godzinie 7.45 rano[12][13]. Pogrzeb muzyka odbył się 30 maja 2010 roku w Los Angeles[14]. W nabożeństwie wzięli udział m.in. Glenn Hughes, Geoff Tate i Paul Shortino oraz ponad 1200 fanów wokalisty[14].
Śmierć Dio spotkała się ze znacznym odzewem środowiska muzycznego. Kondolencje i wyrazy szacunku złożyli m.in. basista Nikki Sixx – członek Mötley Crüe, Billy Corgan – lider The Smashing Pumpkins, perkusista Lars Ulrich – członek grupy Metallica, Robb Flynn – lider Machine Head, David Coverdale – wokalista Whitesnake, Scott Ian – gitarzysta formacji Anthrax, muzycy Iron Maiden, czy gitarzysta Obituary – Ralph Santolla[15][16][17][18][19][20][21][22].
23 października 2010 roku w bułgarskim mieście Kawarna odsłonięto pomnik Ronniego Jamesa Dio wykonany z kamieni morskich[23][24][25].
Artyście poświęcony został również tribute album, zatytułowany This is Your Life: A Tribute to Ronnie James Dio, zrealizowany przez wykonawców muzyki hardrockowej oraz heavymetalowej, m.in. zespoły Metallica, Motörhead, Scorpions czy Anthrax[26].
Remove ads
Życie prywatne
Pierwszą żoną artysty była Loretta Berardi (ur. 1941). W czerwcu 1968 adoptowali syna Dana Padavona (zawód: meteorolog w Buffalo)[27]. Kolejną jego żoną była Wendy Dio (ur. 1947 – zawód: menedżer przemysłu muzycznego).
Dyskografia
- Rainbow
- Ritchie Blackmore’s Rainbow (1975)
- Rising (1976)
- On Stage (1977)
- Long Live Rock ’n’ Roll (1978)
- Live in Germany 76' (1990)
- Black Sabbath
- Heaven and Hell (1980)
- Mob Rules (1981)
- Live Evil (1982)
- Dehumanizer (1992)
- The Sabbath Stones (1994)
- The Dio Years (2007)
- Tribute albumy
Remove ads
Publikacje
- Ronnie James Dio, Best of Ronnie James Dio (Play It Like It Is Guitar), Hal Leonard Publishing Corporation, 2010, ISBN 978-1-60378-192-3[28]
Literatura przedmiotu
- Dakota Stevens, United in Death by Stomach Cancer: Michelle Thomas and Ronnie James Dio, Fort Press, 2010, ISBN 978-1-116-03007-5.
- Ronnie James Dio – A Photographic Memoir, Rufus Stone Limited Editions, 2010[29]
Filmografia
Remove ads
Nagrody i wyróżnienia
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads