Rezerwat przyrody Lubygość
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rezerwat przyrody Lubygość (Lubogoszcz) – rezerwat krajobrazowy położony na terenie gminy Kartuzy w powiecie kartuskim w województwie pomorskim, chroniący jezioro Lubygość (Lubogoszcz) i jego otoczenie.
Widok na jezioro Lubygość | |
rezerwat krajobrazowy | |
Typ |
krajobrazów |
---|---|
Podtyp |
krajobrazów naturalnych |
Państwo | |
Województwo | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
24 września 1962 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
69,37 ha |
Położenie na mapie gminy Kartuzy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu kartuskiego | |
54°24′40″N 17°59′18″E |
Obszar chroniony utworzony został 24 września 1962 na podstawie Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 5 września 1962 w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1962 r. nr 70, poz. 328).
Rezerwat obejmuje 69,37 ha powierzchni[1] (akt powołujący przewidywał 70,85 ha[2], obszar zmniejszono w lutym 2016 na podstawie Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku[3]). Leży na terenie obszaru ewidencyjnego Mirachowo, obejmuje swoim zasięgiem całe jezioro Lubygość (Lubogoszcz) i całość jego brzegów, w tym grotę żwirowo-zlepieniową (Grota Mirachowska, powstała na przełomie lat 50. i 60. wskutek erozji w miejscu wydobycia żwiru[4]). Rezerwat jest położony około 2 km na zachód od Nowej Huty oraz 2,5 km na północny zachód od Mirachowa, w kompleksie Lasów Mirachowskich. Obszar znajduje się w granicach obszarów Natura 2000: specjalnego obszaru ochrony siedlisk Kurze Grzędy PLH220014 oraz obszaru specjalnej ochrony ptaków Lasy Mirachowskie PLB220008, a także na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego i Kartuskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu[5].
W pobliżu rezerwatu przebiega turystyczny Szlak Kaszubski[6].
Celem ochrony rezerwatu jest „zachowanie ekosystemów leśnych i nieleśnych wykształconych w dolinie rynnowej jeziora Lubygość (Lubogoszcz), w szczególności kwaśnej buczyny niżowej Luzulo pilosae – Fagetum”[5]. Samo jezioro ma charakter dystroficzny i rynnowy, a woda w nim ma krwistobrunatną barwę (co nie uniemożliwia kąpieli, które są jednak utrudnione ze względu na niedostępne brzegi). Wzdłuż jego brzegów porastają lasy o charakterze łęgów lub olsów, a na otaczających zboczach dominuje kwaśna buczyna niżowa (Luzulo pilosae – Fagetum), sosny i dęby z okazami osiągającymi wiek około 200 lat. Występuje tu dąb szypułkowy chroniony jako pomnik przyrody nr 941. Na obszarze rezerwatu stwierdzono ponad 270 gatunków roślin naczyniowych, spośród których 5 podlega ochronie ścisłej: grzybienie północne, paprotka zwyczajna, podrzeń żebrowiec, widłak goździsty, widłak jałowcowaty i wroniec widlasty, a 5 jest objętych ochroną częściową: bluszcz pospolity, grążel żółty, konwalia majowa, kruszyna pospolita i przytulia wonna[7].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.