Radawa – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Wiązownica[3][5].
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
490[1] |
Strefa numeracyjna |
16 |
Kod pocztowy |
37-523[2] |
Tablice rejestracyjne |
RJA |
SIMC |
0612588[3] |
Położenie na mapie gminy Wiązownica | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego | |
50°07′57″N 22°46′07″E[4] | |
Strona internetowa |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Wieś należąca do miasta Jarosławia[6] położona była na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie przemyskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego[7]. W latach 1934–1954 roku istniała gmina Radawa.
Radawa to miejscowość wypoczynkowa w województwie podkarpackim, bajecznie położona w świerkowych i sosnowych lasach. Panujący swoisty mikroklimat, przepływająca rzeka Lubaczówka oraz zalew rzeczny z ośrodkiem rekreacyjnym tworzą dogodne warunki wypoczynkowe. Radawa jest odwiedzana przez liczne rzesze turystów, kuracjuszy, wczasowiczów, a przede wszystkim mieszkańców pobliskiego Jarosławia jak i innych okolicznych miast, z których wielu posiada w Radawie domki letniskowe.
Części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0612594 | Baty | część wsi |
0612677 | Cienkie | przysiółek |
0612602 | Galuchy | część wsi |
0612683 | Hule | przysiółek |
0612690 | Ignasze | przysiółek |
0612619 | Koguty | część wsi |
0612625 | Kubachy | część wsi |
0612631 | Kudryki w Lesie | część wsi |
0612648 | Kudryki za Potokiem | część wsi |
0612654 | Sidory | część wsi |
0612660 | Skibiaki | część wsi |
Historia
Radawa wymieniana była w dokumencie królowej Jadwigi z 1387 r. w sprawie nadania miejscowości na rzecz Jana z Tarnowa. Dawniej nosiła nazwę Rudawa, ponieważ była ośrodkiem produkcji żelaza, które wytapiano już w średniowieczu z miejscowej rudy darniowej. Miejscowa kuźnica wymieniana była w XVII w. jako „oficina metallica”.
Radawa jest wzmiankowana w regestrach poborowych, które zapisali poborcy podatkowi ziemi przemyskiej, w 1515[8] i 1589[9] roku.
W XVI w. Anna Alojza Chodkiewicz, żona hetmana Karola Chodkiewicza, darowała wieś zakonowi Jezuitów w Jarosławiu. Spory z nimi toczyła rodzina Lubomirskich o włączenie Radawy, jak też pobliskiej Cetuli, do swoich włości. Tędy przeszły w 1657 roku wojska Jerzego Rakoczego. Po likwidacji klasztoru zakonu Jezuitów w 1777 roku, Radawę nabył hr. Wilhelm Siemieński, która pozostała własnością tej rodziny do 1914 roku, a potem nabyli ją Czartoryscy z Pełkiń. Przez Radawę w 1809 roku przechodziły oddziały napoleońskie[10]. W 1624 roku Radawa była zniszczona przez najazd Tatarów[uwaga 1]. W 1674 roku Radawa z Cetulą posiadały 52 domy[11][uwaga 2].
W 1898 roku wybrano zwierzchność gminną, której naczelnikiem został Aleksy Buszko[12].
Wieś znacznie ucierpiała podczas walk nad Lubaczówką w lecie 1915 roku. Pamiątką po tych wydarzeniach jest kwatera żołnierska na miejscowym cmentarzu.
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie jarosławskim województwa lwowskiego. W latach 1942–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 34 Polaków i 14 ukrywających się Żydów. Zabili też 3 żołnierzy z 9 Dywizji Piechoty. W czasie walk z UPA Radawa doznała wielu zniszczeń[13].
Kościół
- Cerkiew Greckokatolicka
Cerkiew w Radawie powstała na jakiś czas przed 1515 rokiem[8][uwaga 3]. W późniejszym czasie parochia została zlikwidowana, a cerkiew stała się filią parochii w Cetuli[uwaga 4]. Ostatnia cerkiew drewniana pw. św. Michała Archanioła, została zbudowana w 1860 roku. Po wysiedleniu grekokatolików, cerkiew w latach 1948–1949 została rozebrana[14].
- Kościół Rzymskokatolicki
W 1594 roku została poświęcona drewniana kaplica, w której duszpasterstwo misyjne objęli Jezuici z Jarosławia. Prawdopodobnie w latach 1593–1594 przybył do Radawy ks. Piotr Skarga, wówczas chwilowo przebywający w Jarosławiu. Po kasacie Jezuitów, przez rząd austriacki, kaplicę przejęli Franciszkanie-Reformaci z Jarosławia i została powołana parafia Radawa. Podczas I wojny światowej w 18/19 maja 1915 roku kościół i Radawa podczas przebiegu frontu zostały spalone. Nowy kościół zbudowano w 1927 roku.
Oświata
Początki szkolnictwa w Radawie są datowane na pocz. XIX wieku, gdy powstała szkoła parafialna, a jej pierwszymi nauczycielami według Schematyzmów Diecezji Przemyskiej byli: ks. Fruktousos Bochenkiewicz (1824-1830)[15] i ks. Ignacy Zieliński (1830–1932)[16], następnie w latach 1832–1840 posada nauczycielska była nieobsadzona (vacat)[17].
Przydatnym źródłem archiwalnym do poznawania historii szkolnictwa w Galicji, są austriackie Szematyzmach Galicji i Lodomerii, które podają wykaz szkół ludowych, wraz z nazwiskami ich nauczycielami. W latach 1871–1873 była to szkoła trywialna[18], a w latach 1873–1874 parafialna[19] (posada nauczycielska nieobsadzona). W latach 1874–1892 była to szkoła filialna, a od 1892 roku szkoła 1-klasowa. Szkoły wiejskie były tylko męskie, a od 1890 roku były to szkoły mieszane (koedukacyjne). Od 1911 roku szkoła posiadała nauczycieli pomocniczych, którymi byli: Helena Markowicz (1911–1912)[20] i Leontyna Dublanica (1912–1914?).
- Kierownicy szkoły.
- 1875–1879. Leon Lewicki[21].
- 1879–1887. Antonina Zawadzka[22].
- 1887–1888. Antoni Gryziecki[23].
- 1888–1890. Józef Osada[24].
- 1890–1891. Tytus Teodosiewicz[25].
- 1891–1892. Stanisława Sym[26].
- 1892–1893. Aniela Sym[27].
- 1893–1894. posada opróżniona.
- 1894–1896. Józef Osada.
- 1896–1902. Franciszek Kawalec[28].
- 1902–1904. Jan Jakubiec[29].
- 1904–1905. posada opróżniona.
- 1905–1906. Florian Maczuga.
- 1906–1907. Kazimierz Dziurkiewicz.
- 1907–1914(?). Bronisława Horodecka[30].
Uwagi
- W rejestrze podymnego ziemi przemyskiej z 1674 roku zapisano: Radawa et Cetula: a personis subditorum utriusque sexus n[umer]o quinquaginta duo in summa [fl] .......52/0. W 1674 roku jest brak wzmianki o cerkwi.
- W regestrach poborowych poborcy podatkowi ziemi przemyskiej, zapisywali stan majątku opodatkowanego, również zapisali obiekty cerkiewne (pop). Dlatego jest pewne, że w 1515 roku już od jakiegoś czasu, istniała parochia z cerkwią i popem.
- W rejestrze poborowym ziemi przemyskiej z 1651 roku cerkiew w Radawie nadal była prawosławna, a w roku 1658 jest brak wzmianki o cerkwi, co znaczy, że z powodu konfliktu prawosławno-unickiego parochia uległa likwidacji, a cerkiew została włączona do parochii w Cetuli.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.