Nowe Repty

Nowe Repty^[2], Repty Nowe^[3] (niem. Neu-Repten) – miejscowość będąca częścią miasta Tarnowskie Góry^[2], wchodząca w skład utworzonej w 1998 roku dzielnicy Repty Śląskie.

Nowe Repty

Neu-Repten

Część Tarnowskich Gór
Ulica Długa w Nowych Reptach, po lewej budynek ochotniczej straży pożarnej
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	tarnogórski
Miasto	Tarnowskie Góry
Dzielnica	Repty Śląskie
Data założenia	1748
W granicach Tarnowskich Gór	1 stycznia 1973[1]
SIMC	0943925
Strefa numeracyjna	(+48) 32
Kod pocztowy	42-603
Tablice rejestracyjne	STA
Położenie na mapie Tarnowskich Gór Nowe Repty
Położenie na mapie Polski Nowe Repty
Położenie na mapie województwa śląskiego Nowe Repty
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego Nowe Repty
50°24′58″N 18°49′30″E

Nowe Repty pierwotnie były kolonią Rept Starych założoną w 1748 roku, tuż po przejściu historycznego Śląska spod panowania austriackiego pod władzę Królestwa Prus. Aż do początku XX wieku stanowiła osobną wieś i gminę. Około 1925 roku na wschód od wsi działała kopalnia „Segiet”. Po plebiscycie została przyłączona do Polski w 1922 roku.

W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Repty Nowe”^[4].

W latach 1945–1954 Repty Nowe wchodziły w skład gminy Repty Stare, a w latach 1954–1972 w skład gromady Repty. 1 stycznia 1973 roku wraz z Reptami Starymi zostały włączone w granice miasta Tarnowskie Góry^[1].

Przypisy

1. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1972 r. w sprawie utworzenia, zniesienia i zmiany granic niektórych miast (Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327).
2. Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 października 2019 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2019 r. poz. 2360).
3. Spis miejscowości Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1967, s. 964.
4. Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 25. ISBN 83-87424-77-3.