Mo Farah

Mo Farah, właśc. Mohammed Muktar Jama Farah ur. Hussein Abdi Kahin^[1] (ur. 23 marca 1983 w Gabiley) – brytyjski lekkoatleta, specjalizujący się w biegach przełajowych i w biegach średnich. Farah przeprowadził się do Wielkiej Brytanii mając 8 lat. Początkowo chciał być piłkarzem, jednak jego szybkość na boisku została szybko dostrzeżona dzięki czemu zaczął biegać^[2].

Mo Farah

Mo Farah z dwoma złotymi medalami zdobytymi na IO 2016 w Rio de Janeiro
Data i miejsce urodzenia	23 marca 1983 Gabiley
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania Igrzyska olimpijskie złoto Londyn 2012 lekkoatletyka (bieg na 5000 m) złoto Londyn 2012 lekkoatletyka (bieg na 10 000 m) złoto Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka (bieg na 5000 m) złoto Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka (bieg na 10 000 m) Mistrzostwa świata złoto Daegu 2011 bieg na 5000 m złoto Moskwa 2013 bieg na 5000 m złoto Moskwa 2013 bieg na 10 000 m złoto Pekin 2015 bieg na 5000 m złoto Pekin 2015 bieg na 10 000 m złoto Londyn 2017 bieg na 10 000 m srebro Daegu 2011 bieg na 10 000 m srebro Londyn 2017 bieg na 5000 m Mistrzostwa Europy złoto Barcelona 2010 bieg na 10 000 m złoto Barcelona 2010 bieg na 5000 m złoto Helsinki 2012 bieg na 5000 m złoto Zurych 2014 bieg na 5000 m złoto Zurych 2014 bieg na 10 000 m srebro Göteborg 2006 bieg na 5000 m Halowe mistrzostwa Europy złoto Turyn 2009 bieg na 3000 m złoto Paryż 2011 bieg na 3000 m Mistrzostwa świata w półmaratonie brąz Cardiff 2016 indywidualnie
Odznaczenia

Najważniejszymi jego osiągnięciami są: sześciokrotne mistrzostwo świata (2011, 2013, 2015 i 2017), pięciokrotne mistrzostwo Europy, mistrzostwo Europy w biegach przełajowych (2006), halowe mistrzostwo Europy w biegu na 3000 metrów i cztery złote medale olimpijskie, z Londynu na 5000m i 10 000m (2012) oraz z Rio de Janeiro na 5000 m i 10 000 m (2016). Na koniec sezonu 2010 zajął trzecie miejsce w kolejnej edycji plebiscytu European Athlete of the Year Trophy przegrywając z francuskim sprinterem Christophe Lemaitre oraz oszczepnikiem z Norwegii Andreasem Thorkildsenem^[3][4]. Zarówno rok, jak i dwa lata później, zwyciężył w tym plebiscycie^[5][6][7][8]. Jako pierwszy w historii zdobył mistrzostwo świata na kolejnych trzech czempionatach na dystansie 5000 metrów (Daegu 2011, Moskwa 2013, Pekin 2015). Po złotym i srebrnym medalu w Londynie zakończył karierę na stadionie, skupiając się wyłącznie na startach w maratonach i półmaratonach.

12 lipca 2022 w wywiadzie dla BBC wyznał, że został nielegalnie sprowadzony do Wielkiej Brytanii jako dziecko i był zmuszany do niewolniczej pracy jako służba domowa. W tym samym wywiadzie ogłosił, że jego prawdziwe imię to Hussein Abdi Kahin, a jego obecne personalia otrzymał od nieznanej mu kobiety, która pośredniczyła w jego transporcie, gdy miał 9 lat^[1].

Największe osiągnięcia

Rok	Rodzaj zawodów	Miasto	Konkurencja	Miejsce	Wynik
2001	Mistrzostwa Europy juniorów	Grosseto	5000 m	1.	14:09,91
2003	Młodzieżowe mistrzostwa Europy	Bydgoszcz	5000 m	2.	13:58,88
2005	Młodzieżowe mistrzostwa Europy	Erfurt	5000 m	2.	14:10,96
2006	Mistrzostwa Europy w przełajach	San Giorgio su Legnano	ind.	1.	27:56
2006	Mistrzostwa Europy	Göteborg	5000 m	2.	13:44,79
2007	Mistrzostwa Świata	Osaka	5000 m	6.	13:39,13
2007	Światowy Finał IAAF	Stuttgart	3000 m	3.	7:49,89
2008	Mistrzostwa Europy w przełajach	Bruksela	ind.	2.	30:57
2009	Halowe Mistrzostwa Europy	Turyn	3000 m	1.	7:40,17
2009	Mistrzostwa świata	Berlin	5000 m	7.	13:19,69
2009	Mistrzostwa Europy w przełajach	Dublin	ind.	2.	31:02
2010	Mistrzostwa świata w przełajach	Bydgoszcz	ind.	20.	34:09
2010	Puchar Europy w biegu na 10 000 m	Marsylia	10 000 m	1.	27:28,86
2010	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Bergen	5000 m	1.	13:14,93
2010	Mistrzostwa Europy	Barcelona	10 000 m	1.	28:24,99
2010	Mistrzostwa Europy	Barcelona	5000 m	1.	13:31,18
2011	Halowe mistrzostwa Europy	Paryż	3000 m	1.	7:53,00
2011	Mistrzostwa świata	Daegu	bieg na 10 000 m	2.	27:13,08
2011	Mistrzostwa świata	Daegu	bieg na 5000 m	1.	13:23,36
2012	Mistrzostwa Europy	Helsinki	5000 m	1.	13:29,91
2012	Igrzyska olimpijskie	Londyn	10 000 m	1.	27:30,42
2012	Igrzyska olimpijskie	Londyn	5000 m	1.	13:41,66
2013	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Gateshead	5000 m	1.	14:10,00
2013	Mistrzostwa świata	Moskwa	bieg na 10 000 m	1.	27:21,71
2013	Mistrzostwa świata	Moskwa	bieg na 5000 m	1.	13:26,98
2014	Mistrzostwa Europy	Zurych	bieg na 5000 m	1.	14:05,82
2014	Mistrzostwa Europy	Zurych	bieg na 10 000 m	1.	28:08,11
2015	Mistrzostwa świata	Pekin	bieg na 10 000 m	1.	27:01,13
2015	Mistrzostwa świata	Pekin	bieg na 5000 m	1.	13:50,38
2016	Mistrzostwa świata w półmaratonie	Cardiff	półmaraton	3.	59:59
2016	Igrzyska olimpijskie	Rio de Janeiro	10 000 m	1.	27:05,17
2016	Igrzyska olimpijskie	Rio de Janeiro	5000 m	1.	13:03,30
2017	Mistrzostwa świata	Londyn	10 000 m	1.	26:49,51
2017	Mistrzostwa świata	Londyn	5000 m	2.	13:33,22

Rekordy życiowe

• bieg na 1500 metrów – 3:28,81 (2013) do 2020 rekord Europy
• bieg na 2 mile – 8:07,85 (2014) rekord Europy
• bieg na 3000 metrów – 7:32,62 (2016) rekord Wielkiej Brytanii
• bieg na 5000 metrów – 12:53,11 (2011) rekord Wielkiej Brytanii
• bieg na 10 000 metrów – 26:46,57 (2011) rekord Europy^{[9][10][11][12]}
• bieg na 5 kilometrów – 13:30 (2006) rekord Wielkiej Brytanii
• bieg na 10 kilometrów – 27:44 (2010) rekord Wielkiej Brytanii^[13]
• półmaraton – 59:32 (2015) były rekord Europy^[14]
• bieg godzinny – 21,330 km (2020) rekord świata
• maraton – 2:05:11 (2018) do 2019 rekord Europy^[15]
• bieg na 1500 metrów (hala) – 3:39,03 (2012)
• bieg na 3000 metrów (hala) – 7:34,47 (2009) rekord Wielkiej Brytanii
• bieg na 2 mile (hala) – 8:03,40 (2015) były halowy rekord świata
• bieg na 5000 metrów (hala) – 13:09,16 (2017) halowy rekord Europy

Odznaczenia

• Odznaka Rycerza Kawalera – 31 grudnia 2016^[16]
• Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego – 2013^[17]
• Order Narodowy 27 Czerwca – Dżibuti, 2013^[18]

Przypisy

1. Sir Mo Farah reveals he was trafficked to the UK as a child [online], BBC [dostęp 2022-07-14] (ang.).
2. Brian Viner interviews Mo Farah [online], The Independent [dostęp 2012-05-01] (ang.).
3. Mo Farah Lekkoatletą Roku w Europie [online], Info na luzie [dostęp 2012-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-05] (pol.).
4. Frenchman Lemaitre voted 2010 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2015-01-14] (ang.).
5. Great Britain’s Mo Farah voted 2011 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2011-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-05] (ang.).
6. LEKKOATLETA ROKU W EUROPIE: 1. Farah, 7. Wojciechowski [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-10-05] (pol.).
7. Mo Farah ist Europas Athlet des Jahres [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-10-05] (niem.).
8. Great Britain’s Mo Farah voted 2012 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2012-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-20] (ang.).
9. Diamentowa Liga – rekordowe biegi w Eugene [online], SportoweFakty.pl [dostęp 2011-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-29] (pol.).
10. Mosop rips apart World records for 25,000 and 30,000m in Eugene – Samsung Diamond League [online], iaaf.org [dostęp 2011-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-09] (pol.).
11. Vytrvalecký prolog mítinku v Eugene byl plný rekordů [online], atletika.cz [dostęp 2013-01-07] (cz.).
12. Weltrekorde und Europarekord in Eugene [online], leichtatletik.de [dostęp 2011-06-04] (niem.).
13. Farah warms up for European Cup 10000m with British record [online], European Athletics [dostęp 2010-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-30] (ang.).
14. Mo Farah bate o recorde da Europa em Lisboa. meiamaratonadelisboa.com. [dostęp 2015-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)]. (port.).
15. Farah breaks European record for victory in the Chicago Marathon [online], European Athletics, 7 października 2018 [dostęp 2019-01-28] (ang.).
16. NEW YEAR HONOURS LIST–UNITED KINGDOM. „The London Gazette”. 61803, 2016-12-31. (ang.).brak numeru strony
17. ‘Aren’t you sick of winning medals yet?' Prince Charles cracks joke with Mo Farah as he presents CBE at Buckingham Palace. dailymail.co.uk, 2013-06-28. [dostęp 2019-01-11]. (ang.).
18. Le Président de la République élève Mo Farah au rang de Chevalier de l’Ordre national du 27 juin • Africatime. fr.africatime.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-11)]. (fr.). [dostęp 2016-10-11].

Bibliografia

• Siła ambicji. Autobiografia Galaktyka 2014 [tł. Jacek Żuławnik]

Linki zewnętrzne

• Mo Farah w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-12].
• Mo Farah, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2011-09-05] (ang.).
• Mo Farah Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2011-09-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03] (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000410227479
• VIAF: 304664781
• LCCN: no2013069599
• PLWABN: 9810584308005606
• NUKAT: n2014004856
• J9U: 987007401229005171

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: biography/Mo-Farah
• Universalis: mohamed-farah
• БРЭ: 4706182
• NE.se: mo-farah
• SNL: Mo_Farah

Identyfikatory zewnętrzne:

• Olympedia: 115344