Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Franciszek Dworzak (ur. 9 października 1900 w Skolem, zm. 1940 w Bykowni) – polski karnista, wykładowca, sędzia, podporucznik rezerwy artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk prawnych | |
Specjalność: prawo karne | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura |
profesor tytularny |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Urodził się 9 października 1900 w Skolem jako syn Marii i Józefa, sędziego Sądu Najwyższego. 11 marca 1918 zdał wojenny egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie (w jego klasie był m.in. Kazimierz Gluziński)[1]. Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Na tym uniwersytecie w 1922 uzyskał stopień doktora, a w 1931 habilitację. Był uczniem prof. Juliusza Makarewicza, który kierował jego pracą doktorską i był recenzentem jego przewodu habilitacyjnego. Został starszym asystentem profesora w Zakładzie Prawa Karnego na macierzystej uczelni. W roku akademickim 1930/1931 został kierownikiem Katedry Prawa i Postępowania Karnego na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie, zostając jednocześnie zastępcą profesora prawa karnego na Wydziale Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych tej uczelni. Był znawcą prawa karnego materialnego, procesowego i wykonawczego, docentem profesorem tytularnym prawa karnego, sędzią Sądu Okręgowego i Apelacyjnego we Lwowie.
Jako aplikant 14 sierpnia 1924 został mianowany sędzią zapasowym dla lwowskiego okręgu apelacyjnego we Lwowie[2]. Był członkiem zarządu oddziału lwowskiego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów RP[3][4]. Jako sędzia SO w połowie 1935 został mianowany przewodniczącym Okręgowej Komisji Wyborczej nr 70 we Lwowie[5]. W drugiej połowie lat 30. pełnił stanowisko dyrektora Departamentu Karnego Ministerstwa Sprawiedliwości[6]. Publikował w periodyku „Przegląd Więziennictwa Polskiego”[7].
W Wojsku Polskim został awansowany na stopień podporucznika rezerwy artylerii ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925[8]. W 1934, jako oficer rezerwy był przydzielony do 5 Lwowskiego pułku artylerii lekkiej i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[9].
Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD 7 października 1939[10][11]. Był osadzony we lwowskim więzieniu na Zamarstynowie[12], po czym w lutym 1940 został przewieziony do więzienia przy ulicy Karolenkiwskiej 17 w Kijowie. Tam na wiosnę 1940 został zamordowany przez NKWD w Bykowni wiosną 1940 r., na co wskazuje odnaleziony w 2007 grzebień z wyrytym nazwiskiem prof. Dworzaka[13]. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/3-32 oznaczony numerem 858)[14]. Został pochowany na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni. Wcześniej, podczas prowadzonych tam prac ekshumacyjnych w miejscach masowych pochówków został odnaleziony ebonitowy grzebień wyprodukowany przez austriacką firmę Matador Garantie, na którym zostały wydrapane cienkim przedmiotem napisy: „Fr. Strzelecki Wł. Woł” (w domniemaniu Franciszek Strzelecki, kierownik szkoły powszechnej we Włodzimierzu Wołyńskim), „Ludw Dworzak s. Józefa” (w domniemaniu Ludwik Dworzak), „kpt. Grankowski, Wspólna 17” i „Szczyrad” (w domniemaniu ppłk Bronisław Szczyradłowski)[15].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.