Loading AI tools
polski aktor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lesław Żurek (ur. 30 czerwca 1979 we Wrocławiu) – polski aktor filmowy, telewizyjny i teatralny[1].
.jpg) Lesław Żurek (2022) | |
| Data i miejsce urodzenia |
30 czerwca 1979 |
|---|---|
| Zawód |
aktor |
| Współmałżonek |
Katarzyna Misiewicz-Żurek |
| Lata aktywności |
od 1999 |
Urodził się we Wrocławiu[2][3]. Wychował się w Kostomłotach[4], w powiecie średzkim, gdzie jego matka pracowała na stanowisku sekretarza gminy[5]. Ma starszego brata. Uczęszczał do wrocławskiego IV Liceum Ogólnokształcącego im. S. Żeromskiego[6][7]. W 2005 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie[4].
Podczas studiów, w 2005, zdobył wyróżnienie za rolę Merkucja w tragedii Szekspira Romeo i Julia w reżyserii Ewy Kutryś na XXIII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi[5]. W latach 2005–2007 występował na deskach krakowskiego Teatru im. J. Słowackiego w Kordianie Słowackiego. Grywał również w prywatnych warszawskich teatrach Wytwórnia, Kamienica i Bajka, Capitol.
Na ekranie zadebiutował epizodyczną rolą w noweli Andrzeja Jakimowskiego Torba, będącej częścią dramatu społecznego Solidarność, Solidarność... (2005). Następnie zagrał w dramacie Oda do radości (2005) wyreżyserowanym przez trójkę reżyserów Annę Kazejak-Dawid, Jana Komasę i Macieja Migasa, a także w serialu Egzamin z życia (2005–2008) jako Grzegorz Kopczyński, brat Konrada (Michał Sitarski). Wystąpił też gościnnie w serialach: Na dobre i na złe (2006), Magda M. (2006) czy Ekipa (2007)[8]. Zagrał główną rolę męską Karola w nagrodzonym na Festiwalu w Wenecji dramacie Kena Loacha Polak potrzebny od zaraz (It’s a Free World, 2007).
Przełomem w jego karierze okazała się kreacja porucznika Michała Janickiego, polskiego oficera zakochanego w żonie rosyjskiego pilota w miniserialu polsko-rosyjskim i melodramacie Waldemara Krzystka Mała Moskwa (2008), który został bardzo dobrze przyjęty przez publiczność i krytyków[4] oraz przyniósł nominację do Złotej Kaczki, Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego. W międzynarodowej produkcji – dreszczowcu politycznym Izolator (Warsaw Dark, 2008), w reżyserii australijskiego operatora i reżysera Chrisa Doyle’a, wystąpił jako policjant Paul.
Pracował też na planie Kryminalnych (2004–2008), Układu warszawskiego (2011), Przyjaciółek (2012–2016) czy Barw szczęścia (2012–2016). Dołączył do obsady serialu komediowo-politycznego Ucho Prezesa (2017–2018) jako Ryszard z Nowoczesnej i opery mydlanej Polsat Pierwsza miłość (2019) jako Mateusz Stik, znany i ceniony w branży trener biznesu, z którym bliskie kontakty miała Emilka (Anna Ilczuk).
Użyczył swojego głosu, m.in. w Thor ratuje przyjaciół (2011), Krudowie (2013), Hobbit: Pustkowie Smauga (2013), Hobbit: Bitwa Pięciu Armii (2014) i Wiedźmin 3: Dziki Gon (2015). Wystąpił w teledysku do piosenki Haliny Mlynkovej „Kobieta z moich snów” (2011) i Ani Rusowicz „Ja i Ty” (2011). W 2013 wziął udział w kampanii społecznej zorganizowanej przez Muzeum Powstania Warszawskiego „Rozejrzyj się. Może go znasz?”.
W 2021 zwyciężył w finale czternastej edycji programu rozrywkowego Polsatu Twoja twarz brzmi znajomo, wcielając się w Zbigniewa Wodeckiego z piosenką „Chałupy Welcome To”[9].
| data premiery | tytuł | autor | reżyser | rola | teatr |
|---|---|---|---|---|---|
| 2004 | Pragmatyści | Stanisław Ignacy Witkiewicz | Marcin Wierzchowski | PWST Kraków | |
| 2005 | Romeo i Julia | William Shakespeare | Ewa Kutryś | Merkucjo | PWST Kraków |
| 2006 | Kordian | Juliusz Słowacki | Janusz Wiśniewski | Podchorąży | Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie |
| 2009 | Werter w Nowym Jorku | Tim Staffel | Bartłomiej Potoczny | Teatr Wytwórnia Warszawa | |
| 2009 | Motyle są wolne | Leonard Gershe | Leonard Gershe | Don | Teatr Kamienica Warszawa |
| 2010 | Wariatka | Nadeżda Ptushkina | Grzegorz Chrapkiewicz | On/Aleksiej | Teatr Bajka Warszawa |
| 2010 | Antoine | Jakub Przebindowski | Jakub Przebindowski | Antoine | przedstawienie impresaryjne |
| 2010 | Jesteś Bogiem: Paktofonika – Bohaterowie czasów transformacji | Krzysztof Skonieczny, Paweł Dobrowolski | Komuna//Warszawa Warszawa | ||
| 2011 | Ławka rezerwowych | Marcin Kołaczkowski, Michał Walczak | Marcin Kołaczkowski | Roman Kobalt | przedstawienie impresaryjne |
| 2012 | Sie kochamy | Murray Schisgal | Dariusz Taraszkiewicz | Harry Berlin | Teatr Kamienica/Ale! Teatr |
| 2012 | Single i remiksy | Marcin Szczygielski | Olaf Lubaszenko | Nirek | Teatr Capitol w Warszawie |
| 2013 | Edith i Marlene | Eva Pataki | Márta Mészáros | Marcel, Théo | Mazowiecki Teatr Muzyczny Operetka |
| 2013 | Motyle są wolne | Leonard Gershe | Zbigniew Lesień | Don | Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego Koszalin |
| 2015 | Między łóżkami | Norm Foster | Artur Barciś | Teatr Capitol w Warszawie | |
| 2016 | Single po japońsku | Marcin Szczygielski | Olaf Lubaszenko | Nirek | Teatr MY |
| 2019 | Dwie pary do pary | Billy Van Zandt, Jane Milmore | Olaf Lubaszenko | Frankie | Teatr Capitol w Warszawie |
| 2020 | Czarno to widzę, czyli wymieszani posortowani | Marcin Szczygielski | Ewa Kasprzyk | Kajetan Niemiec | Omenaa Foundation / Teatr Palladium |
| 2021 | Kochane pieniążki (Funny Money) | Ray Cooney | Vic | Jerzy Bończak | Teatr Capitol w Warszawie |
| 2022 | Prezent urodzinowy (Birthday Suite) | Robin Hawdon | Tony, włoski kelner | ||
| 2023 | Berek, czyli upiór w moherze | Marcin Szczygielski | Ewa Kasprzyk | Wojtek | Teatr Gudejko |
| 2024 | Bóg mordu (Le Dieu du carnage) | Yasmina Reza | Johnny Witty | Michel | Scena Relax |
| Bez hamulców | Laurent Baffie | Artur Barciś | Wydział Produkcji | ||
30 grudnia 2004 ożenił się z Katarzyną Misiewicz[10]. Mają córkę Zuzannę (ur. 21 maja 2005 w Krakowie) i syna Piotra (ur. 2018)[11].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
