Krajowa Szkoła Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego
szkoła kształcąca polskich urzędników Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
szkoła kształcąca polskich urzędników Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krajowa Szkoła Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego (KSAP) – państwowa szkoła z siedzibą w Warszawie, wyłączona z systemu szkolnictwa wyższego, podlegająca Prezesowi Rady Ministrów. Kształci i przygotowuje do służby publicznej urzędników służby cywilnej oraz kadry wyższych urzędników polskiej administracji.
Siedziba Szkoły przy ul. Wawelskiej 56 | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
maj 1990 |
Dyrektor |
Małgorzata Bywanis-Jodlińska |
Budżet |
ok. 9 300 000 PLN (2018) |
Adres | |
ul. Wawelska 56 00-922 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°12′59,7600″N 20°59′23,2800″E | |
Strona internetowa |
Działa na podstawie ustawy o Krajowej Szkole Administracji Publicznej z 14 czerwca 1991[1]. W 2016 jej patronem został Lech Kaczyński, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej od 2005 do 2010[2].
Krajowa Szkoła Administracji Publicznej została utworzona przez rząd Tadeusza Mazowieckiego w maju 1990, na początku okresu transformacji ustrojowej. Była to pierwsza tego typu placówka w państwach byłego bloku komunistycznego[3].
Szkoła mieści się w modernistycznym gmachu zaprojektowanym przez Romualda Gutta. Gmach był wznoszony etapami w latach 1928–1933[4]. Początkowo miał on trzy kondygnacje. Czwarta została dobudowana w latach 1949–1950[5].
W latach 1928–1939 budynek KSAP był siedzibą Szkoły Nauk Politycznych, przekształconej w kwietniu 1939 w Akademię Nauk Politycznych. W latach 1950–1961 działała tam Szkoła Główna Służby Zagranicznej, kształcąca kadry wyspecjalizowane w prawie dyplomatycznym i konsularnym oraz handlu zagranicznym. Od 1961 do 1990 budynek służył różnym instytucjom szkoleniowym, m.in. Ośrodkowi i Instytutowi Doskonalenia Kadr Kierowniczych Administracji Państwowej czy Instytutowi Administracji i Zarządzania[5].
W gmachu mieszczą się m.in. sale wykładowe, biblioteka z czytelnią, sala konferencyjna oraz kafeteria[5]. Księgozbiór zgromadzony w bibliotece obejmuje około 25 tysięcy publikacji o tematyce administracji publicznej i prawa administracyjnego, stosunków międzynarodowych oraz Unii Europejskiej, a także finansów publicznych i ekonomii, prawa cywilnego i konstytucyjnego oraz nauk społecznych[6].
O przyjęcie do KSAP może ubiegać się osoba, która: nie ukończyła 32 lat, posiada dyplom studiów wyższych z tytułem magistra oraz zna dobrze jeden z języków obcych: angielski, francuski lub niemiecki[7]. Postępowanie rekrutacyjne jest podzielone na cztery etapy, które weryfikują m.in. wiedzę i motywację kandydatów oraz umiejętność pracy w grupie[8].
Nauka w KSAP trwa 19 miesięcy. W trakcie kształcenia słuchacze zdobywają zarówno specjalistyczną wiedzę, jak i umiejętności praktyczne niezbędne do pracy w administracji publicznej. Zajęcia prowadzą praktycy z urzędów administracji publicznej oraz wykładowcy akademiccy[9]. Program kształcenia stacjonarnego jest aplikacyjny i ciągły[10].
Obowiązkowym elementem kształcenia w Krajowej Szkole jest udział słuchaczy w stażach administracyjnych: krajowych i zagranicznych. W trakcie odbywania stażu słuchacze otrzymują zadania pracowników urzędów i są oceniani przez opiekunów stażowych[10].
W trakcie nauki w KSAP słuchacze uczą się obowiązkowo języka angielskiego oraz drugiego języka obcego do wyboru: niemieckiego lub francuskiego. Ponadto mogą brać udział w lektoratach m.in. z języka rosyjskiego, hiszpańskiego, arabskiego i chińskiego[11].
KSAP prowadzi program Mentor, który obejmuje indywidualne spotkania z mentorami – doświadczonymi pracownikami administracji publicznej. Słuchacze poznają pracę urzędu, w którym pracuje mentor, uczestniczą w projektach realizowanych przez mentora i uczą się od niego praktycznych umiejętności[12].
Słuchacze mają obowiązek przestrzegać zasad etyki korpusu służby cywilnej. W szczególności są zobowiązani do powstrzymywania się od publicznego manifestowania poglądów politycznych[13].
Jednym z głównych zadań KSAP jest wspieranie rozwoju zawodowego pracowników administracji publicznej (kształcenie ustawiczne). Szkoła prowadzi szkolenia uzupełniające wiedzę, rozwijające kompetencje „miękkie”, a także umiejętności językowe urzędników. KSAP przygotowuje również szkolenia na zlecenie poszczególnych urzędów[14]. Wśród wykładowców Szkoły byli lub są m.in.: Jerzy Bralczyk, Tomasz Kammel, Ewa Nowińska i Monika Zamachowska[15].
KSAP prowadzi postępowanie kwalifikacyjne w służbie cywilnej na podstawie art. 43 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej[16]. Limit mianowań określany jest co roku w ustawie budżetowej. Akty mianowania otrzymują pracownicy służby cywilnej, którzy w wyniku pomyślnego przejścia postępowania kwalifikacyjnego uzyskają w rankingu wyników miejsce uprawniające do mianowania, a także absolwenci Szkoły, którzy w danym roku złożą wniosek o mianowanie.
KSAP prowadzi Lingwistyczne Postępowanie Sprawdzające, które potwierdza znajomość języków obcych na poziomie B2 lub C1. LPS obejmuje postępowanie sprawdzające z języków: angielskiego, francuskiego, hiszpańskiego, niemieckiego i rosyjskiego. Certyfikat wydany przez Szkołę jest honorowany w postępowaniu kwalifikacyjnym w służbie cywilnej oraz przy ubieganiu się o przyjęcie do służby dyplomatyczno-konsularnej[17].
We współpracy z instytucjami i organizacjami międzynarodowymi KSAP wspiera rozpoznawanie dobrych i innowacyjnych praktyk stosowanych w instytucjach publicznych w Polsce i na świecie. Ponadto KSAP tworzy warunki do przekazywania zdobytej wiedzy i doświadczeń urzędom polskiej administracji oraz administracji innych krajów: realizuje projekty rozwojowe, współpracuje z instytucjami (również międzynarodowymi), organizuje transgraniczne wizyty studyjne, szkolenia i staże oraz organizuje konferencje i seminaria z zakresu administracji publicznej.
Po ukończeniu Szkoły absolwenci rozpoczynają pracę w urzędach administracji publicznej na stanowiskach, które proponuje im Prezes Rady Ministrów. W administracji publicznej mają obowiązek pracować co najmniej 5 lat[18]. Są zatrudnieni w administracji centralnej i terenowej, w polskich ambasadach oraz w organizacjach międzynarodowych[19]. Ponadto dyplom ukończenia Szkoły umożliwia uzyskanie statusu mianowanego urzędnika służby cywilnej bez konieczności przechodzenia postępowania kwalifikacyjnego[18].
Absolwenci Szkoły mogą być członkami, działającego od 1993, Stowarzyszenia Absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej. Stowarzyszenie ułatwia utrzymywanie więzi ze Szkołą i innymi jej absolwentami. Niektórzy absolwenci powracają do KSAP jako mentorzy lub wykładowcy[20].
Poszczególne roczniki rozpoczynające naukę w KSAP wybierają patrona dla swojej promocji[21].
Promocja | Lata | Patron promocji | Znani absolwenci |
---|---|---|---|
I. | 1991–1993 | Pierwsza Promocja | Waldemar Dubaniowski, Władysław Stasiak, Claudia Torres-Bartyzel[22] |
II. | 1992–1994 | Pro Publico Bono | Zbigniew Gryglas, Robert Kupiecki, Mirosław Kochalski |
III. | 1993–1995 | Państwo Prawa | |
IV. | 1994–1996 | Sapere Aude | Elżbieta Bieńkowska |
V. | 1995–1997 | Rzeczpospolita | Grażyna Piotrowska-Oliwa |
VI. | 1996–1998 | Pro Republica Emendanda | |
VII. | 1997–1999 | Eugeniusz Kwiatkowski | |
VIII. | 1998–2000 | Promocja 2000 Robert Schuman | Dobrosław Dowiat-Urbański[22], Anita Noskowska-Piątkowska[23] |
IX. | 1999–2001 | Ignacy Paderewski | Mariusz Błaszczak, Paweł Chorąży, Zbigniew Gniatkowski |
X. | 2000–2002 | Viribus Unitis | |
XI. | 2001–2003 | Władysław Grabski | |
XII. | 2002–2004 | Jan Zamoyski | |
XIII. | 2003–2005 | Jerzy Giedroyć | |
XIV. | 2004–2006 | Jan Nowak-Jeziorański | Rafał Siemianowski, Robert Andrzejczyk |
XV. | 2005–2007 | Stefan Starzyński | |
XVI. | 2006–2008 | Stanisław Staszic | |
XVII. | 2007–2009 | Andrzej Frycz Modrzewski | |
XVIII. | 2008–2010 | Bronisław Geremek | |
XIX. | 2009–2010 | Królowa Jadwiga | |
XX. | 2009–2011 | Józef Piłsudski | |
XXI. | 2010–2011 | Stanisław Konarski | |
XXII. | 2010–2012 | Ryszard Kaczorowski | |
XXIII. | 2011–2012 | Polskie Państwo Podziemne | |
XXIV. | 2012–2014 | Wiesław Chrzanowski | |
XXV. | 2013–2015 | Amor Patriae Nostra Lex | |
XXVI. | 2014–2016 | Tadeusz Mazowiecki | |
XXVII. | 2015–2017 | Jan Karski | |
XXVIII. | 2016–2018 | Tadeusz Kościuszko | |
XXIX. | 2017–2019 | Polonia Restituta | |
XXX. | 2018–2020 | Irena Sendlerowa | |
XXXI. | 2019–2021 | Witold Pilecki | |
XXXII. | 2020–2022 | Rudolf Weigl | |
XXXIII. | 2021–2023 | Halina Krahelska | |
XXXIV. | 2022–2024 | Ignacy Łukasiewicz | |
XXXV. | 2024–2025 | In varietate concordia |
Szkoła podlega Prezesowi Rady Ministrów, który powołuje jej dyrektora. Dyrektorzy KSAP:
Rada Szkoły jest organem wnioskującym, doradczym i opiniującym. Wspiera realizację misji KSAP w zakresie rozwoju i kierunków działania Szkoły, a także czuwa nad zgodnością programu z potrzebami i wyzwaniami administracji publicznej w Polsce[24]. Do kompetencji Rady należy:
Radę tworzą przedstawiciele organów administracji rządowej, ministrowie ds. administracji publicznej, finansów publicznych, spraw zagranicznych, szkolnictwa wyższego oraz szefowie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Kancelarii Prezydenta RP i Służby Cywilnej, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także przedstawiciele nauki i środowisk opiniotwórczych powołani przez Prezesa Rady Ministrów.
Działania statutowe Szkoły są finansowane z budżetu państwa w ramach części 16 – Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. Ponadto Szkoła realizuje dodatkowe zadania zlecone oraz projekty międzynarodowe finansowane ze środków Unii Europejskiej.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.