Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komenda Rejonu Uzupełnień Warszawa Miasto I (KRU Warszawa Miasto I) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[2].
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1922 |
Rozformowanie |
1939 |
Tradycje | |
Rodowód |
PKU Warszawa Miasto |
Komendanci | |
Pierwszy |
płk Mieczysław Tarczyński |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Podległość | |
Skład |
W lipcu 1922 roku została zlikwidowana Powiatowa Komenda Uzupełnień Warszawa Miasto, a w jej miejsce utworzono trzy nowe komendy, w tym Powiatową Komendę Uzupełnień Warszawa Miasto I z siedzibą przy ul. Przejazd 10 (I piętro), która obejmowała swoją właściwością Komisariaty Policji Państwowej nr I, II, III, IV, V, VII, X, XII, XIX i XXVI[3].
18 listopada 1924 roku weszła w życie ustawa z dnia 23 maja 1924 roku o powszechnym obowiązku służby wojskowej[4], a 15 kwietnia 1925 roku rozporządzenie wykonawcze ministra spraw wojskowych do tejże ustawy, wydane 21 marca tego roku wspólnie z ministrami: spraw wewnętrznych, zagranicznych, sprawiedliwości, skarbu, kolei, wyznań religijnych i oświecenia publicznego, rolnictwa i dóbr państwowych oraz przemysłu i handlu[5]. Wydanie obu aktów prawnych wiązało się z przejęciem przez władze cywilne (administracji I instancji) większości zadań związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem poboru[6][7]. Przekazanie większości zadań władzom cywilnym umożliwiło organom służby poborowej zajęcie się wyłącznie racjonalnym rozdziałem rekruta oraz ewidencją i administracją rezerw. Do tych zadań dostosowana została organizacja wewnętrzna powiatowych komend uzupełnień i ich składy osobowe. Poszczególne komendy różniły się między sobą składem osobowym w zależności od wielkości administrowanego terenu[8].
Zadania i nowa organizacja PKU określone zostały w wydanej 27 maja 1925 roku instrukcji organizacyjnej służby poborowej na stopie pokojowej[6]. W skład PKU Warszawa Miasto I wchodziły dwa referaty: I) referat administracji rezerw i II) referat poborowy[6]. Nowa organizacja i obsada służby poborowej na stopie pokojowej według stanów osobowych L. O. I. Szt. Gen. 3477/Org. 25 została ogłoszona 4 lutego 1926 roku. Z tą chwilą zniesione zostały stanowiska oficerów ewidencyjnych[9][10][11].
12 marca 1926 roku została ogłoszona obsada personalna Przysposobienia Wojskowego, zatwierdzona rozkazem Dep. I L. 6000/26 przez pełniącego obowiązki szefa Sztabu Generalnego gen. dyw. Edmunda Kesslera, w imieniu ministra spraw wojskowych. Zgodnie z nową organizacją pokojową Przysposobienia Wojskowego zostały zlikwidowane stanowiska oficerów instrukcyjnych przy PKU, a w ich miejsce utworzone rozkazem Oddz. I Szt. Gen. L. 7600/Org. 25 stanowiska oficerów przysposobienia wojskowego w pułkach piechoty[12].
Od 1926 roku, obok ustawy o powszechnym obowiązku służby wojskowej i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność PKU Warszawa Miasto I normowała „Tymczasowa instrukcja służbowa dla PKU”, wprowadzona do użytku rozkazem MSWojsk. Dep. Piech. L. 100/26 Pob.[13]
Z dniem 1 stycznia 1927 roku minister spraw wojskowych utworzył PKU Warszawa Miasto IV, która objęła swoją właściwością między innymi komisariaty PP nr VII, X i XIX. W związku z tą reorganizacją PKU Warszawa Miasto I objęła swoją właściwością komisariaty PP nr I, II, III, IV, V, XII i XXVI[14].
17 października 1927 w Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr I w Warszawie rozpoczął się proces o masowe nadużycia poborowe w PKU Warszawa Miasto I i II. Na ławie oskarżonych zasiadło ośmiu obwinionych: ppłk Edward Lubański (obrońca adw. Michał Wyrostek), mjr Adam Wróblewski (adw. Kamil Seyfried), chor. Andruszkiewicz z 15 pp (adw. Edward Gruber), sierż. Wacław Krejca i sierż. Wacław Dąbrowski z 21 pp, bomb. Lejbuś Bankier z 1 Oddziału Służby Uzbrojenia i poborowy Menachen Elizor Kohn (adw. Władysław Sobotkowski) oraz kpr. Mieczysław Grotkiewicz z 36 pp (adw. Zygmunt Kalikst Żywult). Rozprawie przewodniczył ppłk KS dr Tadeusz Stefan Kamiński, oskarżycielem był mjr KS dr Kazimierz Stanisław Dobosz[15][16].
W marcu 1930 roku PKU Warszawa Miasto I nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr I i administrowała częścią miasta Warszawy obejmującą komisariaty Policji Państwowej nr I, II, III, IV, V, XII i XXVI[17]. W grudniu tego roku PKU Warszawa Miasto I posiadała skład osobowy typ specjalny[13]. Siedziba komendy znajdowała się przy Szerokiej 3[18].
31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu sumarycznego składu osobowego Powiatowych Komend Uzupełnień Warszawa Miasto I–IV o czterech oficerów i zwiększeniu o czterech urzędników II kategorii. Łącznie w czterech stołecznych PKU miało pełnić służbę 16 oficerów i czterech urzędników II kategorii. Ponadto w PKU Warszawa Miasto II występował dodatkowo etat oficera – referenta ewidencji oficerów. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[19].
1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Warszawa Miasto I została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Warszawa Miasto I przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[20], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[21].
Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr I. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie[2].
Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU Warszawa Miasto I i KRU Warszawa Miasto I, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w latach 1926 i 1938.
Komendanci | ||
---|---|---|
stopień, imię i nazwisko | czas pełnienia obowiązków | kolejne stanowisko służbowe (dalsze losy) |
płk piech. Mieczysław Antoni Tarczyński | VII – 15 XI 1922 | Rezerwa Oficerów Sztabowych DOK I[22] |
mjr piech. Edmund Lubański | p.o. od 15 XI 1922[23] | |
ppłk piech. Włodzimierz Nyczaj | do XII 1923 | komendant PKU Warszawa Miasto II[24][25][26] |
mjr piech. Adam Wróblewski | XII 1923[24] – VII 1924 | 13 pp[27] |
płk piech. Michał Zienkiewicz | VII 1924[28] – IX 1925 | dyspozycja dowódcy OK I[29] |
mjr piech. Adam Wróblewski[uwaga 1] | IX 1925[29] – VII 1926 | dyspozycja dowódcy OK I[31] |
ppłk piech. Roman Krzyżanowski | VII 1926[31] – VI 1927 | kierownik referatu w Dep. Piech. MSWojsk.[32] |
ppłk piech. Adolf Jachimowicz | VI[32] – VIII 1927 | komendant PKU Modlin[33] |
ppłk piech. Roman Krzyżanowski | VIII 1927 | komendant PKU Warszawa Powiat[33][34] |
ppłk / płk piech. Adolf Jachimowicz | VIII 1927[34] – III 1929 | inspektor poborowy OK VI[35] |
płk dypl. kaw. Roland Bogusz | III 1929[35] – III 1930[36] | komendant Placu Lublin |
ppłk adm. (piech.) Wacław Zbrowski | III 1930[37] – 1939 |
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1923–1925[38][26] | |||
---|---|---|---|
I referent | mjr piech. Stanisław Profic | 15 XI 1922[22] – 17 VI 1923 | Wojskowa Kontrola Generalna[39] |
mjr san. Aleksander Rittner | VII 1923[40] – VIII 1924 | komendant PKU Stryj[41] | |
kpt. piech. Józef Łappo | VIII 1924[41] – II 1925[42] | 32 pp | |
mjr piech. Teofil Burakowski | VI 1925[43] – II 1926 | kierownik I referatu | |
II referent | por. tab. Zygmunt Kwiatkowski | do I 1923 | PKU Warszawa Miasto III[44] |
urzędnik wojsk. XI rangi Antoni Górka | od I 1923[45] – 28 IX 1923 | OE Radom PKU Radom[46] | |
kpt. piech. dr Stanisław Drzymała | 29 IX 1923[47] – VI 1924 | PKU Warszawa Powiat[48] | |
por. kanc. Wacław Rudnicki | VI[49] – VIII 1924[41] | OE I rejonu | |
kpt. kanc. Władysław Kudasiewicz-Mysłowski | od VIII 1924 | ||
referent | por. jazdy Władysław Ujejski | 1 VII[50] – 1 X 1923 | III referent w Szefostwie Pob. DOK I[51] |
referent (etet przejściowy) | por. tab. Cezary Seweryn Pągowski | XI 1925[52] – IX 1926[53] | referent w PKU Warszawa Miasto IV |
oficer instrukcyjny | kpt. piech. Andrzej Strach | do XI 1925 | 30 pp[54] |
kpt. piech. Kazimierz Wyziński | |||
oficer ewidencyjny I rejonu | urz. wojsk. IX rangi / kpt. kanc. Władysław Kudasiewicz-Mysłowski | do VIII 1924 | II referent[41] |
por. kanc. Wacław Rudnicki | VIII 1924 – I 1925[55] | referent w Dep. I MSWojsk. | |
por. kanc. Józef Kraszewski | I 1925[55] – II 1926 | referent | |
oficer ewidencyjny II rejonu | urzędnik wojsk. X rangi Stanisław Witkowski | I[56] – IX 1923 | OE II rejonu PKU Warszawa Miasto III[57] |
urzędnik wojsk. XI rangi Jan Makary Tuchołka | od IX 1923[58] | ||
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926[59]–1938[60][61] | |||
kierownik I referatu administracji rezerw | mjr piech. Teofil Burakowski | II 1926 – II 1927[62] | komendant PKU Bydgoszcz Powiat |
mjr piech. Kazimierz Orłowicz-Kuta | III 1929[63] – I 1930 | dyspozycja dowódcy OK I[64][65] | |
kpt. piech. Jan Neugebauer | do XII 1932 | Sztab Główny[66] | |
kpt. piech. Władysław Muklewicz | XII 1932[67] – po 5 VI 1935 | kier. referatu w DOK I †1940 Kalinin[68] | |
kierownik II referatu poborowego | por. piech. Mieczysław Gutowski | od XII 1925[69] | |
por. kanc. Lucjan Szczepan Olszewski[uwaga 2] | VIII 1931[72] – XI 1932 | dyspozycja dowódcy OK I[73] | |
kpt. piech. Stanisław Burchacki | od XII 1932[74] | ||
referent | por. kanc. Józef Kraszewski | II – IX 1926[53] | referent (etet przejściowy) |
por. art. Zdzisław Zygfryd Lipiński | IX 1926[75] – 1938 | referent w KRU Warszawa Miasto I | |
por. kanc. Józef Kraszewski | III – IX 1930 | Korpus Ochrony Pogranicza | |
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[76][uwaga 3] | |||
kierownik I referatu ewidencji | mjr adm. (piech.) Mieczysław Karol Biały[uwaga 4] | ||
kierownik II referatu uzupełnień | kpt. adm. (tab.) Ludwik Czarnocki[uwaga 5] | w niewoli, w Oflagu II C Woldenberg[81] | |
referent | kpt. adm. (art.) Zdzisław Zygfryd Lipiński[uwaga 6] | 1938–1939 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.