Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Nadolski (ur. 11 października 1885 w Sannikach, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – pułkownik lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
pułkownik lekarz | |
Data i miejsce urodzenia |
11 października 1885 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1940 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
2 Pułk Piechoty, 3 Pułk Piechoty, 8 Szpital Okręgowy |
Stanowiska |
komendant szpitala okręgowego |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Syn Stanisława i Zofii z Kubickich. Był ojcem profesora Andrzeja Nadolskiego (1921–1993). W 1914 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego i uzyskał dyplom doktora nauk medycznych. W latach 1914–1917 służył w Legionach Polskich. Jako lekarz pułkowy z 2 pułkiem Legionów odbył kampanię karpacką i bukowińską. Od 1916 przeniesiony do 3 pułku piechoty. 29 września 1914 awansował do stopnia podporucznika, 13 listopada 1914 na porucznika, a 1 grudnia 1916 na kapitana[1]. Do 6 czerwca 1916 roku był szefem sanitarnym w c. i k. Komendzie Grupy Polskich Legionów, a następnie lekarzem 3 kompanii uzupełniającej w Dęblinie.
Od 1 listopada 1918 w WP, został lekarzem kursu wyszkolenia artylerii w Garwolinie. Od 1919 został komendantem pociągu szpitalnego nr 5 a od 1 października 1918 r, szefem sanitarnym 5 Dywizji Piechoty. Po wojnie został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 81. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. W latach 1923–1924 pełnił służbę w Szefostwie Sanitarnym Dowództwa Okręgu Korpusu nr V w Krakowie, pozostając na ewidencji V batalionu sanitarnego[2][3]. W 1928 praktykował w 5 Szpitalu Okręgowym w Krakowie[4]. W lipcu 1929 został wyznaczony na stanowisko komendanta 8 Szpitala Okręgowego w Toruniu[5]. 18 lutego 1930 awansował do stopnia pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 i 2. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. W czerwcu 1930 został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu nr V w Krakowie na stanowisko szefa sanitarnego[6][7]. W 1934 został szefem sanitarnym Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie przy ulicy Przejazd 15. Mieszkał w Warszawie przy ulicy Cieszkowskiego 3[8]. W 1937 został wyznaczony na stanowisko komendanta Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego imienia Pierwszego Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego w Warszawie, który 28 sierpnia 1938 został przekształcony w Akademię Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego. Pełnił funkcję przewodniczącego komitetu redakcyjnego czasopisma „Kultura Fizyczna”, od 1937 „Wychowanie Fizyczne”.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 był szefem szpitali wojskowych w rejonie Chełma i Łucka. Po agresji ZSRR na Polskę dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Znajduje się w Wykazie, poz. 2337. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady[9]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.