Starobielsk

Miasto we wschodniej Ukrainie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Starobielskmap

Starobielsk (ukr. Старобільськ, ros. Старобельск) – miasto na Ukrainie, w obwodzie ługańskim, siedziba rejonu starobielskiego, od marca 2022 pod okupacją rosyjską.

Szybkie fakty Państwo, Obwód ...
Starobielsk
Старобільськ
Thumb
Thumb Thumb
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 ługański

Rejon

starobielski

Data założenia

1686[1]

Prawa miejskie

1797[1]

Powierzchnia

13,32 km²

Populacja (2019)
 liczba ludności


16 753[2]

Nr kierunkowy

+380 6461

Kod pocztowy

92700

Tablice rejestracyjne

BB

Położenie na mapie obwodu ługańskiego
Thumb
Położenie na mapie Ukrainy
Thumb
49°17′N 38°55′E
Strona internetowa
Zamknij

Położenie

Starobielsk leży nad rzeką Ajdar (dopływ Dońca)[3], na południowy wschód od Charkowa[4]. W przeszłości należał do obłastii (obwodu) woroszyłowgradzkiej, a obecnie do obwodu ługańskiego[4].

Gospodarka

W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, meblarski oraz odzieżowy[5].

Historia

Podsumowanie
Perspektywa
Thumb
Thumb
Klasztor Starobielski, który został przekształcony w obóz dla jeńców polskich
Thumb
Tablica pamiątkowa w Starobielsku

Miasto powstało w 1686 roku, ale już w 1650 roku na wyspie między rozlewiskami rzeki Ajdar zbudowano placówkę dla ochrony południowych granic Rosji i drewniany kościół Matki Bożej Pokrowskiej.

W latach 30. XX wieku w mieście zbudowano fabrykę mechaniczną(inne języki)[3][1], fabrykę odzieży(inne języki)[3][1].

W latach 1939–1940 w Starobielsku na obszarze byłego klasztoru mieścił się obóz jeniecki dla Polaków, oficerów (także podchorążych) służby stałej i rezerwy Wojska Polskiego, wziętych do niewoli przez Związek Radziecki po zajęciu wschodnich obszarów Polski po 17 września 1939 roku[4].

Z tym tematem związana jest kategoria: Jeńcy polscy obozu NKWD w Starobielsku (1939–1940).
Osobny artykuł: Zbrodnia katyńska.

W kwietniu i maju 1940 roku byli oni przewożeni sukcesywnie do Charkowa i rozstrzeliwani przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku (część zbrodni katyńskiej). Zamordowani jeńcy są pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie w Piatichatkach. 48 Polaków zmarło w obozie starobielskim i zostało pochowanych na starym cmentarzu miejskim, w 1994 roku[6] przeniesiono ich ciała na cmentarz czmirowski.

W 1961 r. w mieście zbudowano fabrykę mebli(inne języki)[3][1].

Demografia

  • Według spisu powszechnego z 1897 roku Starobielsk liczył 13 123 osoby.
  • 1975 – 22,7 tys. mieszkańców[3]
  • 1989 – 25 053 mieszkańców[7][1]
  • 2013 – 18 297 mieszkańców[8]

Miasta partnerskie

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.