Novum Eboracum (urbs)

Novum Eboracum,^[1]^[2] rite Civitas Novum Eboracum^[3] et saepe Urbs Novum Eboracum (Anglice New York City) appellatum ad eum a Novo Eboraco civitate distinguendum, est frequentissima urbs in Civitatibus Foederatis constituta.^[4] Hominibus 8 804 190 per 778.2 chiliometra quadrata anno 2021 distributis, urbs etiam est crebrissima e maioribus urbibus in Civitatibus Foederatis. Iuxta flumen Hudsonianum ad meridianum civitatis Novi Eboraci apicem patens, urbs est media areae metropolitanae Novi Eboraci pars, maxima area metropolitana in orbe terrarum per aream urbanam metata.^[5]^[6]^[7] Plus quam viginti millionibus hominum in eius area statistica metropolitana, fereque 23 millionibus in eius area statistica coniuncta, Novum Eboracum est una e maxime crebris orbis terrarum megacivitatibus.^? Urbs descripta est culturalis, pecuniaria, et mediata mundi caput, cui est magnum momentum in commercio,^[8] oblectatione, investigatione scientifica, technologia, educatione, civilitate, periegesi, arte, moda, et athletica, atque est saepissime photographata mundi urbs.^[9] Urbs est sedes Consociationis Nationum^[10] et magnus diplomatiae internationalis locus,^[11]^[12] unde caput mundi aliquando appellatur.^[13]^[14]

Quick Facts

Close

Novum Eboracum Anglice Big Apple ('Malum Magnum') et the city that never sleeps ('urbs quae numquam dormit') iocose vocatur.

Insula ab ostiis fluminum Hudsoniani et Orientalem circumdata in Ora Orientali Civitatum Foederatarum est. Flumina urbem in partes quinque dividunt: Bronx, Bruclinum, Insula Staten, Queens, Manhata; tamquam a Nova Caesarea dividunt.

Loci natura opportuna pro urbe condita pensus erat: fundus saxosus aedificia magna altaque construere do atque portibus naturalibus naves magnae ad urbem navigare possunt. Flumen Mohawki et Lacus Champlain itinera ad Lacus Magnos et Flumen Sancti Laurentii aperiunt. Meridianus ab ea regione plurimi homines insederunt, propterea quod illic minus montes glaciales in mari sunt.

Novum Eboracum in zona temperata patet, et terra Americae caelum pertinet. Qua de causa aestates valde callidae et hiemes frigidae sunt.

Medium hodiernum Novum Eboracum urbem in insula Manhata iacet, atque ab ea pertinebat.

Novum Eboracum urbs, 8.2 decies centena milia incolas habens, maxima Civitatum Foederatarum Americae urbs est. Numerus incolarum ab initio saeculi vicesimi duplicatus est. Multi homines ex civitatibus suis emigratum ad portum urbis pervenerunt et laborare coeperunt; qua de cause urbs caput industriae pecuniaeque est.

Homines superiores divesque foris urbem aut in Manhata vivunt; pro hominibus pauperibus, domicilia a civitate aedificantur.

Multae gentes, quae in praeterito ex civitatibus suis emigrare debuerunt, hodie in regionibus specialibus habitant. Fere 8 centesimae ex Italia, 5 centesimae ex Hibernia, et 3 centesimae e Germania veniunt. Praeterea urbs numerum orbis terrarum maximum gentis Iudaicae habet (fere 1 decies centena milia sodales).

Ioannes Verrazanus fuit primus Europaeus qui regionem urbis, anno 1524, visitavit. Colonia Batavica apud locum hodiernae urbis anno 1624 deducta est. Traditur Petrus Minuit postea, anno 1626, terram ab Indis Americanis sexaginta florinis emisse. Novae urbi nomen Novum Amstelodamum in honorem urbis Batavae Amstelodami impositum est, nam Batavi urbem possiderunt usque ad annum 1667, cum, iussu Iacobi Stuart, qui illo tempore Dux Eboraci et Angliae regis Caroli II frater erat, Ricardus Nicolls et 450 milites Anglici ad Americam apud Novum Amstelodamum migrarent. Vicum Novum Eboracum deinde nominavit.

Novi Eboraci inveniuntur multi loci celebres, inter quos sunt:

Aedificium Civitatis Imperialis
Horti Medii (Anglice Central Park)
Magnus Terminus Medius (Anglice Grand Central Terminal)
Quadratum Temporis
Statua Libertatis
Sedes Nationum Unitarum
UNICEF
Via Larga (Anglice Broadway)

In urbe est Bursa Novi Eboraci (Anglice New York Stock Exchange), maxima orbis terrarum bursa. Via Muri (Anglice Wall Street) est caput pecuniarium mundi. Praetoria multarum societatum in Via Muri et passim in urbe sita sunt.

Ferrivia Subterranea Neo-Eboracensis, prima via anno 1904 aedificata, ex viginti sex seriebus constat, et ergo est secunda orbis terrarum quod ad magnitudinem pertinet.

In urbe plus quam 2000 pontes cuniculique sunt.^[15]

Super flumina magni pontes ducunt, inter eos e.g. Pons Brooklynensis anno 1883 constructus.^[16] Pons Bronx–Saxa alba, Pons Angustiarum Verazani, Pons Roberti F. Kennedy (Triborough Bridge)^[17] et Pons Georgii Vashingtonii ab officio ingeniarii Helvetici Othmari Hermanni Ammann delineati sunt.^[18]

Apud Novum Eboracum duo aeroportus iacent: Aeroportus Ioannes F. Kennedy et Aeroportus Wardiae.

Urbi Novo Eboraco quinque regiones sive burgi (Anglice boroughs) sunt:

Comitatus Bronxensis^[19]
Comitatus Bruclinum^[20]^[21]
Comitatus Novum Eboracum sive Manhata
Comitatus Reginae (Anglice Queens)
Comitatus Insula Staten

Nati

Mortui

1804: Alexander Hamiltonius, iurisconsultus
1815: Robertus Fulton, ingeniarius^[22]
1965: Othmarus Hermannus Ammann, ingeniarius
1999: Basilius Leontief, oeconomus
1980: Ioannes Lennon, cantor
1992: Isaac Asimov, scriptor

[1]
"Novum Eboracum, Belgium Novum, Eboracensis Nova Civitas, Neo Eboracensis: New York, USA": J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3 (ed. 1972), vol. 3, p. 51.
[2]
Vb. adiect. "Neo-Eboracensis" in editione 1842 operis Francisci Glass, Life of George Washington in Latin Prose (p. 261 apud Google Books) confirmatum. Vb. substantivum "Neo-Eboracum" (p. 166 apud Google Books).
[3]
Nomen proprium sic in sigillo urbano scriptum.
[4]
"Annual Estimates of the Resident Population for Incorporated Places of 50,000 or More, Ranked by July 1, 2014 Population: April 1, 2010 to July 1, 2014 – United States – Places of 50,000+ Population – 2014 Population Estimates". United States Census Bureau .
[5]
"World Urban Areas". Demographia. 2018 .
[6]
"World's Largest Urban Areas [Ranked by Urban Area Population"]. Rhett Butler. 2003–2006 .
[7]
"Largest Cities of the World – (by metro population)". Woolwine-Moen Group d/b/a Graphic Maps .
[8]
"Top 8 Cities by GDP: China vs. The U.S.". Business Insider, Inc. 31 Iulii 2011 "New York City: The Financial Capital of the World". Pando Logic. 8 Octobris 2015 .
[9]
"10 Most Photographed Places in the World Will Surprise You". Travelzoo, Canadian Edition. 24 Maii 2018 .
[10]
United Nations Visitation Services. . United Nations Visitor Centre
[11]
"NYC Mayor's Office for International Affairs". The City of New York .
[12]
"Digital Diplomacy Coalition". Digital Diplomacy Coalition, New York
[13]
Sherman, Eugene. New York - Capital of the Modern World. . Baruch College - Weissman Center for International Business .
[14]
Roberts, Sam (14 Septembris 2017). "When the World Called for a Capital (Published 2017)". The New York Times .
[15]
De historia pontum urbis Novi Eboraci.
[16]
Rainer Nolden (2008): Das achte Weltwunder. In: epoc 3. 2008, p. 12-19.
[17]
Shanor, Rebecca: Robert F. Kennedy Memorial Bridge (Triborough Bridge). In: Jackson, Kenneth T. (ed.): The Encyclopedia of New York City. New Haven 2010. ISBN 978-0-300-11465-2, p.1110.
[18]
Fritz Stüssi: Othmar H. Ammann – Sein Beitrag zur Entwicklung des Brückenbaus. Birkhäuser, Basileae 1974, ISBN 3-7643-0692-0.
[19]
Allen J. Coombes, Dictionary of Plant Names, p. 75, ISBN 0-88192-294-3 (ita "Bronxensis Comitatus" venit ex nomine Anglico "Bronx County").
[20]
Carolus Egger, Sermo Latinus Hodiernus: Acta Diurna (1986), p. 50.
[21]
Sive Brooklynium: Albert Sleumer, Kirchenlateinisches Wörterbuch (ISBN 3-487-09374-X) p. 137 .
[22]
Cadwallader D. Colden, The Life of Robert Fulton (Novi Eboraci, 1817).

Belden, E. Porter. 1849. New York, Past, Present, and Future: Comprising a History of the City of New York, a Description of its Present Condition, and an Estimate of its Future Increase. Novi Eboraci: G. P. Putnam.
Burgess, Anthony. 1976. New York. Novi Eboraci: Little, Brown & Co. ISBN 90-6182-266-1.
Burns, Ric, James Sanders, et Lisa Ades. 2002. New York: Die illustrierte Geschichte von 1609 bis heute. Frederking & Thaler. ISBN 3-89405-612-6.
Deutsche Gesellschaft für Eisenbahngeschichte, ed. 2013. Eisenbahnen in New York. Eisenbahn-Geschichte, Spezial 1. ISBN 978-3-937189-77-2.
Delfourne, Isabelle. 2001. New York. Les Points Cardinaux. ISBN 978290672827.
Federal Writers' Project. 1939, 1995. The WPA Guide to New York City. Novi Eboraci: The New Press. ISBN 1-56584-321-5.
Fischer, Robert, et Thomas Jeier. 2010. Das New York Buch. Monaci. ISBN 978-3-89944-603-6.
Geo Special: New York. 2003. Mairdumont. ISBN 3-570-19399-3.
Golden, Reuel. 2010. New York: Porträt einer Stadt. Coloniae: Taschen Verlag. ISBN 978-3-8365-0514-7.
Jackson, Kenneth T., et David S. Dunbar, eds. 2005. Empire City: New York Through the Centuries. Novi Eboraci: Columbia University Press. ISBN 0-231-10909-1.
Kramer, Thomas. 2000. New York auf Postkarten: Die Sammlung Andreas Adam. Turici: Scheidegger & Spiess. ISBN 978-3-85881-211-7.
Lankevich, George L. 1998. American Metropolis: A History of New York City. NYU Press. ISBN 0-8147-5186-5.
Lasdun, James. 2016. The Lonely City by Olivia Laing review – Warhol, Hopper, Garbo and the art of loneliness. The Guardian, 19 Martii.
Lueken, Verena. 2010. Gebrauchsanweisung für New York. Editio retractata. Monaci: Piper-Verlag. ISBN 978-3-492-27598-9.
Anthony Paletta. 2016. "Story of cities #32: Jane Jacobs v Robert Moses, battle of New York's urban titans." The Guardian {28 Aprilis 2016)
Pouzoulet, Catherine. 1999. New York: Construction historique d'une métropole. Lutetiae: Ellipses. ISBN 978-2-7298-5951-0.
Pruijs, Martin. 2009. Amsterdam, Nieuw-Amsterdam, 1609–2009: de 400 jarige band tussen Amsterdam en New York. Bussum. ISBN 978-90-494-0036-1.
Shorto, Russell. 2004. New York: Insel in der Mitte der Welt: Wie die Stadt der Städte entstand. Hamburgi: Rowohlt. ISBN 3-498-06360-X.
Sullivan, Robert. 2004. Rats: observations on the history and habitat of the city's most unwanted inhabitants. Novi Eboraci: Bloomsbury, distributus a Holtzbrinck Publishers. ISBN 1582343853.
Sullivan, Robert. 2009. Rats, Une autre histoire de New York. Payot.
Weil, François. 2005. Histoire de New York. Histoire des grandes villes. Lutetiae: Fayard. ISBN 978-2-213-61856-2.
White , E. B. (1949), 2000. Here Is New York. Little Bookroom.
Whitehead, Colson. 2003. The Colossus of New York: A City in 13 Parts. Novi Eboraci: Doubleday. ISBN 0-385-50794-1.
Wildner, Kathrin. 1994. New York City: Kulturelle Identitäten in einer westlichen Metropole. LIT Verlag Dr. Wilhelm Hopf. ISBN 3-89473-861-8.