Remove ads
From Wikipedia, the free encyclopedia
Historia Scotiae nobis nota saeculo primo coepit, cum actores Imperii Romani advenirent, provinciá Romaná Britanniae ad septentriones usque ad Vallum Antoninum attingentibus. Ad septentriones patebat Caledonia, regio a Pictis habitata, quorum rebelliones legiones Romanas ad Vallum Aelium reppulerunt. Praedatores Godeli? Scoti appellati, militibus imperii ad ultimum a totá Britanniá avocatis, colonias in Scotia occidentali et Cambria deducere coeperunt. Ante aevum Romanum, Scotia praehistorica aevum neolithicum circa 4000 a.C.n., aevum aeneum circa 2000 a.C.n., aevumque ferreum circa 700 a.C.n. intraverat.
Dál Riata, regnum Godelicum, in occidentali Scotiae litore saeculo sexto conditum est. Proximo autem saeculo, missionarii Christiani Pictos, antea paganos, ad Christianitatem Celticam duxerunt. Post missionem Gregorianam Anglosaxonicam, Nechtan, rex Pictorum, plurimos usus Celticos pro ritu Romano abolevit, gratiam Godelicam? in suo regno circumscribens, bellumque cum Angliana Northumbria evitans.[1] Saeculo octavo exeunte, incursiones Viccingorum coeperunt, unde Picti et Godelici? sumultates inter se finierunt; sese saeculo nono coniunxerunt, regnum Scotorum constituentes.
Regnum Scotorum sub Domu Alpina coaluit, cuius cives inter se per successiones controversas pugnabant. Milcolumbo II, ultimo rege Alpino, saeculo undecimo ineunte sine prole mortuo, regnum per suum filiae filium domui Dunkeldianae (vel Canmore) translatum est. Alexander III, ultimus rex Dunkeldianus, anno 1286 mortuus est. Sola heres erat Margareta puella Norvegica, neptis infans, quae ipsa quattuor post annos obiit. Anglia, Eduardo I rege malleo Scotorum appellato, in Scotos iterum atque iterum bella inferebat, cum regnum vicissim inter domus Balliolensis et domus Brus vindicaretur. Ultima autem Scotiae victoria regnum sui iuris ac prorsus libera effecit.
Davide II mortuo sine prole, Robertus II, sororis filius, domum Stuartensem constituit, quae Scotiam sine vindicatione tria saecula regnabant. Iacobus VI, rex Stuartensis Scotorum, regnum Anglicum anno 1603 hereditate excepit, et reges reginaeque Stuartenses ambo regna libera regnabant donec Actus Unionis anno 1707 bina regna in novam civitatem sui iuris misceret, quae regnum Magnae Britanniae appellatur.[2][3][4] Anna, quae usque ad annum 1714 regnavit, fuit ultima monarcha Stuartensis. Ex 1914, successio monarcharum Britannicarum domuum Hanoverae et Saxe-Coburg et Gothae (Windsor) quia progenies sunt Iacobi VI et I domus Stuartensis.
Scotia tempore illuminismi Scotici et conversionis industrialis facta est una ex Europaeis commercii, intellectus, industriaeque potestatibus. Deinde, defectio suae oeconomiae post secundum bellum mundanum praesertim acris erat. Recentioribus autem decenniis, Scotia quandam renascentiam industriae culturaeque experta est, partim a ministeriis pecuniariis, partim a lucris gasii et petrolei maris septentrionalis sustentam. Ex annis 1950, nationalismus res politica magni momenti factus est, seriis disputationibus de libertate Scotica atque in referendo anno 2014 de abitu ab unione Britannica habitis.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.