Uranio

O uranio é un elemento químico metálico de cor prateada-agrisada da serie dos actínidos, o seu símbolo químico é U e o seu número atómico é 92. Por iso posúe 92 protóns e 92 electróns, cunha valencia de 6. O seu núcleo pode conter entre 142 e 146 neutróns, os seus isótopos máis abundantes son o ²³⁸U que posúe 146 neutróns e o ²³⁵U con 143 neutróns. O uranio ten o maior peso atómico de entre todos os elementos que se atopan na natureza. O uranio é aproximadamente un 70% máis denso que o chumbo, aínda que menos denso que o ouro ou o volframio. É levemente radioactivo. Foi descuberto como óxido en 1789 por M. H. Klaproth que o chamou así no honor do planeta Urano que acababa de ser descuberto en 1781.

Uranio
Nd     92 U                                                                                                                                                                                                                                           U - Protactinio ← Uranio → Neptunio Táboa periódica dos elementos
[[Ficheiro:{{{espectro}}}|300px|center]]
Liñas espectrais do Uranio
Información xeral
Nome, símbolo, número	Uranio, U, 92
Serie química	Actínidos
Grupo, período, bloque	3, 7, f
Densidade	19.050 kg/m3
Dureza	{{{dureza}}}
Aparencia	Branco prateado
N° CAS
N° EINECS
Propiedades atómicas
Masa atómica	238,02891(3)[1] u
Raio medio	175 pm
Raio atómico (calc)	156 pm
Raio covalente	196±7 pm
Raio de van der Waals	186 pm
Configuración electrónica	[Rn] 5f4
Electróns por nivel de enerxía	2, 8, 18, 32, 21, 9, 2
Estado(s) de oxidación	6, 5, 4, 3[2]
Óxido	base débil
Estrutura cristalina	ortorrómbica
Propiedades físicas
Estado ordinario	Sólido
Punto de fusión	1405 K
Punto de ebulición	4404 K
Punto de inflamabilidade	{{{P_inflamabilidade}}} K
Entalpía de vaporización	477 kJ/mol
Entalpía de fusión	15,48 kJ/mol
Presión de vapor
Temperatura crítica	K
Presión crítica	Pa
Volume molar	{{{volume_molar}}} m3/mol
Velocidade do son	3155 m/s a 293.15 K (20 °C)
Varios
Electronegatividade (Pauling)	1,38
Calor específica	120 J/(K·kg)
Condutividade eléctrica	3,8 × 106 S/m
Condutividade térmica	27,6 W/(K·m)
1.ª Enerxía de ionización	597,6 kJ/mol
2.ª Enerxía de ionización	1420 kJ/mol
3.ª Enerxía de ionización	1236 kJ/mol
4.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización4}}} kJ/mol
5.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización5}}} kJ/mol
6.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización6}}} kJ/mol
7.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización7}}} kJ/mol
8.ª enerxía de ionización	{{{E_ionización8}}} kJ/mol
9.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización9}}} kJ/mol
10.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización10}}} kJ/mol
Isótopos máis estables
iso AN Período MD Ed PD MeV 232U Sintético 68,9 a α & FE 5,414 228Th 233U Sintético 159200 a α & FE 4,909 229Th 234U 0,0054% 245500 a α & FE 4,859 230Th 235U 0,7204% 7,038 × 108 a α & FE 4,679 231Th 236U Sintético 2,342 × 107 a α & FE 4,572 232Th 238U 99,2742% 4.51 × 109 a α & FE 4,270 234Th
Unidades segundo o SI e en condicións normais de presión e temperatura, salvo indicación contraria.

Notas

1. CIAAW
2. Morss, L.R.; Edelstein, N.M. and Fuger, J., ed. (2006). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd ed.). Netherlands: Springer. ISBN 9048131464.

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Uranio

Bibliografía

• "Táboa periódica dos elementos" (PDF). Consello da Cultura Galega, Xunta de Galicia, Real Academia Galega de Ciencias, Real Academia Galega e Ciencia Nosa. 2019.
• Bermejo, M. R.; González, A.; Vázquez, M. (2006). O nome e o símbolo dos elementos químicos (PDF). Xunta, Secretaría Xeral de Política Lingüística e CRPIH. ISBN 978-84-453-4325-8.
• Bermejo, M. R.; González, A.; Maneiro, M. (2018). Guía dos elementos químicos. Historia, propiedades e aplicacións. Xunta de Galicia e CRPIH. ISBN 978-84-453-5297-7.