A α-endorfina (alfa-endorfina) é un péptido opiáceo endóxeno cunha lonxitue de 16 aminoácidos e coa seguinte secuencia: Tyr-Gly-Gly-Phe-Met-Thr-Ser-Glu-Lys-Ser-Gln-Thr-Pro-Leu-Val-Thr.[1] Co uso da espectrometría de masas, Nicholas Ling conseguiu determinar a secuencia primaria da α-endorfina.[2]
| α-Endorfina | |
|---|---|
 | |
 | |
| Identificadores | |
| Número CAS | 61512-76-3 |
| PubChem | 16138308 |
| ChemSpider | 17294814 |
| Imaxes 3D Jmol | Image 1 |
| |
| Propiedades | |
| Fórmula molecular | C77H120N18O26S |
| Masa molar | 1.745,95 g mol−1 |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. | |
As endorfinas coñécense xeralmente como neurotransmisores que se liberan cando o corpo sofre dor.[3] As tres endorfinas que xogan un papel nesta resposta son a α-endorfina, a β-endorfina (beta-endorfina) e a γ-endorfina (gamma-endorfina), que derivan todas dun mesmo polipéptido chamado proopiomelanocortina.[3] Aínda que todas elas teñen función de neurotransmisores, os efectos específicos de cada unha son diferentes. A endorfina máis estudada das tres é a β-endorfina. As α-endorfinas conteñen un aminoácido menos que as γ-endorfinas, diferindo nun só residuo do aminoácido leucina no extremo terminal.[4] Aínda que isto pode parecer unha diferenza menor, orixina a produción de efectos moi distintos. De feito, as γ-endorfinas e as α-endorfinas teñen efectos opostos, o cal lles permite contribuír a manter o nivel de homeostase no cerebro e no comportamento dos animais.[5] Non se estudaron en profundidade nin se comprenden totalmente todos os efectos específicos no corpo das α-endorfinas. Con todo, algúns estudos suxiren que estas endorfinas se comportan de xeito similar ás anfetaminas.[6] Outros estudos indican que os efectos das α-endorfinas son similares aos das drogas psicoestimulantes.[6]
Se clasificamos as endorfinas pola súa lonxitude, as α-endorfinas son as máis curtas, con só 16 residuos de aminoácidos,[3] mentres que as β-endorfinas son as que teñen a cadea máis longa, a cal empeza pola mesma secuencia de 16 aminoácidos das α-endorfinas: Tyr-Gly-Gly-Phe-Met-Thr-Ser-Glu-Lys-Ser-Gln-Thr-Pro-Leu-Val-Thr e ten despois outros 15 aminoácidos adicionais.[3] Esta mesma secuencia está presente tamén na γ-endorfina, que ten un aminoácido adicional, unha Leu.[3] A cadea inicial de 5 aminoácidos Tyr-Gly-Gly-Phe-Met tamén se coñece como a secuencia opiácea pentapéptida N-terminal.[3] Con esa configuración, as endorfinas actúan como agonistas dos receptores opiáceos do cerebro.[3]
A α-endorfina é o péptido máis potente para atrasar os comportamentos de evitación.[7] A α-endorfina ten a mesma secuencia C-terminal da β-LPH, o que permite que estes péptidos teñan unha alta afinidade polos sitios de unión opiáceos.[7] Mesmo unha lixeira diferenza no aminoácido C-terminal pode ter drásticos efectos no comportamento de evitación.[7] A importancia da secuencia débese a que determina a función da endorfina.[7] Cando se elimina un aminoácido N-terminal como a tirosina, parece non haber impactos significativos no comportmento de evitación.[7] Porén, cando hai axustes na secuencia C-terminal, como eliminar o fragmento da β-LPH entre os residuos 61-65, a actividade de endorfina decrece.[7]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
