Corduba
antiga cidade romana da península ibérica que corresponde coa actual Córdoba (España) From Wikipedia, the free encyclopedia
A capital da provincia Bética da Hispania romana é coñecida como Corduba, sendo unha das fases de esplendor da actual cidade de Córdoba.
| Colonia Patricia Cordubensis (la) Corduba (la)  | ||||
| ||||
| Localización | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Rexión histórica | Hispania | |||
| Provincia romana | Bética | |||
| Capital de | ||||
| Sucedido por | Qurtuba | |||
.jpg?lang=gl)
Asentamento prerromano
Dáse por descontada a existencia dun asentamento prerromano na contorna do actual parque Cruz Conde, na chamada Colina de los Quemados, cuxa orixe pode situarse polo menos no III milenio a. C. [1] Cunha extensión dunhas 50 ha, este asentamento converteuse progresivamente nun importante centro económico da zona xa que alí conflúen a zona mineira de Serra Morena e o campo, todo iso sustentado polo río Guadalquivir. Esta zona coñécese poboada polo menos até finais do século II a. C. onde pouco a pouco a polis indíxena vai perdendo influencia ante o xa definitivo establecemento das tropas romanas. [1]
Fundación
Os romanos conquistárona no 206 a. C., despois da batalla de Ilipa. Descoñécese a data exacta de fundación da poboación romana, aínda que existen dúas posibilidades separadas por 17 anos, datas que coinciden coa estancia en Hispania do pretor Marco Claudio Marcelo (169/168 ou no 152/151 a. C).[2]
Antes da fundación de Córdoba debeu existir un asentamento militar, xa que hai constancia dunha ocupación do territorio xa a principios dese século: na cidade ibérica atopáronse restos cerámicos daquela época, froito da intercambio comercial que desde o primeiro momento existiu entre iberos e romanos. Isto, unido á importancia estratéxica do lugar, motivou a posterior fundación da cidade.
O campamento militar transformouse nunha cidade. Claudio Marcelo fundou oficialmente Corduba nunha data indeterminada no terceiro cuarto de século II a.C. Desde este momento e ata a desaparición definitiva da Córdoba ibérica no século I a.C. ambas comunidades conviviron nun ambiente cordial, formando unha dipole (dípolis).[1] [3] Un grupo de iberos, membros da oligarquía cordubesa, trasládase á nova cidade, quedando o resto na súa cidade. As boas relacións e a importancia da cidade ibérica reflíctese no mesmo feito de que a nova cidade romana adoptou o nome da cidade ibérica, Corduba, converténdose así na herdeira do dominio político e económico desa cidade.
Pouco a pouco, os iberos foron abandonando a súa cidade para instalarse na romana. Así, a finais do século I a. C. confírmase o completo abandono da cidade ibérica, proceso paralelo ao crecemento da romana. Sábese que existiu un vicus latino, posiblemente en lembranza da orixe ibérica da súa poboación.
Época republicana
Entre os anos 143 a. C. e 141 a. C. a cidade está asediada polo líder lusitano Viriato.
No ano 113 a. C. xa se menciona que existe un foro romano. O asentamento prerromano vaise abandonando pouco a pouco e os seus habitantes trasládanse á cidade romana e estase producindo unha monumentalización da cidade, posto que as casas de adobe son substituídas por pedra calcaria e arenito no ano 80 a. C. xa se acuñan nesta cidade moedas.
Xulio César, no ano 49 a. C. reuniu en Corduba, que xa era caput provinciae, os representantes das cidades de Hispania Ulterior. A cidade, considerada conventus, pechara as súas portas ao legado pompeiano Varrón, quen se entregou alí a César e o ditador pronunciou un discurso de agradecemento aos seus partidarios. Foi entón cando plantou o famoso platanus mencionado por Marcial, situado nos xardíns do actual Alcázar dos Reis Cristiáns .
.JPG)
Quinto Casio Longino, pretor de César na Ulterior, sufriu un ataque cando se dirixía á basílica de Córduba no ano 48 a. C. Aínda que a conspiración foi esmagada, tras a marcha do gobernador producíronse levantamentos de tropas, destacando a actitude ambigua do cuestor M. Marcelo. Longino, en represalia, destruíu as nobilissimae carisssimaeque possesiones agros aedificiaque dos cordubeses situadas ao sur do río.
No ano 46 a. C., os fillos de Pompeio concederon a Córduba o primeiro estatuto colonial de Hispania, que outorgou aos seus habitantes a condición de cidadáns romanos, pasando a coñecerse como Colonia Patricia Corduba .
O conflito entre cesarianos e pompeianos empeorou no 45 a. C. Xulio César asediou a cidade e loitou con Cneo Pompeio o Mozo, fillo de Pompeio o Grande polo control da ponte, tendo que retirarse pouco despois cara a Ategua, mentres Pompeio invernou en Corduba. Despois da batalla de Munda, César volveu asediar a cidade, que foi tomada por asalto, decidindo a súa destrución. Como castigo morreron 22 000 cordubenses.
No 43 a. C., durante a época do Segundo Triunvirato, Corduba recuperou o seu papel de centro político da Ulterior, converténdose na súa capital.
Época imperial
Na reorganización das provincias hispanas levada a cabo por Augusto no 27 a. C., Hispania Ulterior Bética quedou á fronte do Senado, sendo a súa capital a que, de novo, será coñecida como Colonia Patricia. Este título, xunto cunha "refundación" da cidade e unha posible deducitio, foi concedida no 25 a. C. Durante a época de Augusto a cidade transformouse, ampliándose cara ao río, reorganizando a vía e espazos públicos como o foro colonial, construíuse o teatro, coa intervención do propio emperador, dos seus representantes e dos principais benefactores do cidade (Persini Marii, Annaei), moi relacionada coas explotacións mineiras, un acueduto, o Aqua Augusta e probabelmente o anfiteatro. Así mesmo, coincidindo coa viaxe do emperador, acuñáronse moedas coa lenda Colonia Patricia.
En tempos de Tiberio construíronse o forum novum e a ponte sobre o regato de Pedroches.
Cando Claudio era emperador iniciouse a construción do Centro de Culto Imperial, coa construción do templo, cuxas ruínas poden verse na actual rúa Claudio Marcelo, e da praza porticada que o enmarcaba, concluíndo en tempos de Nerón, xunto cun circo nas inmediacións. Xa con Domiciano construíuse o segundo acueduto, o Aqua Nova Domitiana Augusta.[4] Tamén durante este período, cando Lucio Cornelio era edil e duoviri, construíronse fontes públicas na cidade e o primeiro acueduto foi decorado con numerosas estatuas de bronce.
Do edicto da latinidade de Vespasiano en diante
A finais do século II o circo oriental foi desmantelado. Á vista dos restos atopados no oeste da cidade, xunto á actual reitoral da universidade, a principios do século XX pensouse que se construíu un novo circo, pero nos anos 90 descubriron que estes restos resultaron ser o anfiteatro Colonia Patricia, pero non se descarta por completo a existencia dun segundo circo, xa que as fontes falan do circo oriental, do lóxico conclusión sendo que debeu haber outro na zona occidental da cidade. Tamén nesta época construíuse un terceiro acueduto (o Aqua Fontis Aureae) e un foro provincial nas terras altas de Santa Ana.
Entre finais do século III e principios do IV crese que o pazo imperial de Maximiano Herculeo foi construído xunto á actual estación de ferrocarril.[5] [6] O cristianismo tivo un papel moi importante na cidade a partir do século ., sendo Osio bispo desta cidade, que presidiu o primeiro Concilio de Nicea e foi conselleiro do emperador Constantino I o Grande, sendo moi numerosos os enterramentos cristiáns con sartegos ou sarcófagos no século IV, importado da propia Roma, o que leva a pensar que existía en Córdoba unha sólida aristocracia cristianizada, o que explicaría o rexeitamento da cidade ao arianismo dos visigodos nos séculos posteriores.
O espazo urbano estaba limitado en tres dos seus lados por un muro que formaba un recinto máis ou menos cuadrangular co río Guadalquivir. O lenzo norte da muralla discorría dende a porta do Rincón, pasando pola praza de Colón e a Ronda de los Tejares até o Paseo de la Victoria. Neste tramo da muralla situábase a porta de Osario. A parte occidental da muralla discorría polo paseo da Victoria, aínda que non se sabe con exactitude ata onde podía estar ata a rúa Lope de Hoces, até a porta de Almodóvar ou ata a ribeira. O lenzo oriental, pola súa banda, baixaba da porta do Rincón, continuaba pola rúa Alfaros e rúa San Fernando, onde chegaba ao río. O límite sur da cidade non está fixado neste momento, estando inicialmente afastado do río, cara ao que a cidade creceu como era necesario.
Seguindo as normas urbanísticas romanas, había dúas vías principais orientadas norte-sur (o cardo) e leste-oeste (o decumano). Crese que o cardo comezaba na porta de Osario, pasando polas actuais rúas Ramírez de Arellano, Jesús María e Ángel de Saavedra até a praza de Santa Ana, onde estaba a porta das Estatuas. Por outra banda, o decumano unía a porta de galegos (Porta Gemina) e a de Hierro (Porta Sinistra, situada na praza do Salvador) pasando polas rúas Concepción, Gondomar e Claudio Marcelo ou Alfonso XIII.
O foro, centro da vida da cidade romana e que coincidiu coa intersección das dúas vías principais da cidade, situaríase polo tanto na contorna das rúas Cruz Conde, Góngora e Ramírez de Arellano, aínda que sobre o século I esténdese cara ao sur, baixo a que hoxe é a rúa Morería.
.jpg)
Rede viaria
- Artigo principal: Vía Augusta.
Porto fluvial
Na época romana, o río Guadalquivir ao seu paso por Córdoba era navegable, e na cidade había un porto fluvial.[7] O porto comunicaba a cidade a través do río co mar e con outras importantes cidades como Hispalis.[7] Estaba situada na marxe norte do río e, ao seu carón, estaba a aduana (forum censorium) situada en parte do que hoxe é o Alcázar dos ReIs Cristiáns.[8]
- Acueduto Aqua Fontis Aureae
- Acueduto Aqua Nova Domitiana Augusta
- Acueduto de Valdepuentes
- Anfiteatro de Corduba
- Circo oriental
- Foro colonial
- Mausoleo romano de Corduba
- Muralla de Corduba
- Palacio de Maximiano Hérculeo
- Porta de galegos (derrubada)
- Ponte romana de Córdoba
- Ponte romana sobre o regato de Pedroches
- Teatro romano de Córdoba
- Templo romano de Córdoba
- Lucius Anneus Séneca [9]
- Marco Anneo Lucano [10]
- Lucio Anneo Novato [11]
- Osio de Córdoba [12]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
