Εθνικός Πειραιώς (ποδόσφαιρο ανδρών)

Αυτό το λήμμα αφορά το τμήμα ποδοσφαίρου ανδρών του Εθνικού Πειραιώς. Για τον αθλητικό σύλλογο, δείτε: Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς-Φαλήρου.

Ο Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς Φαλήρου,^[1] εν συντομία Εθνικός Πειραιώς, είναι ελληνικό αθλητικό σωματείο το οποίο εδρεύει στην Καστέλλα,^[2][3] συνοικία του Πειραιά. Αποτελεί το ποδοσφαιρικό τμήμα του ιδρυτικού πολυαθλητικού συλλόγου «Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς - Φαλήρου» που ιδρύθηκε στις 21 Νοεμβρίου 1923.^[4]

Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ.

Επίσημη ονομασία	Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς Φαλήρου
Σύντομο όνομα	Εθνικός Πειραιώς
Προσωνύμιο	Κυανόλευκοι, Πινέζες
Ίδρυση	21  Νοεμβρίου 1923
Έδρα	Πειραιάς, Ελλάδα
Στάδιο	Δημοτικό Στάδιο Κερατσινίου, Κερατσίνι
Χρώματα	μπλε και λευκό
Μητρικός σύλλογος	Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς-Φαλήρου
Πρόεδρος	Ιωάννης Πατλάκας
Προπονητής	Βαγγέλης Χαντές
Πρωτάθλημα	Γ΄ Εθνική
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση Δεύτ. εμφάνιση Τρίτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
wikidata (π • σ • ε )

Τμήματα του Εθνικού Πειραιώς
Ποδόσφαιρο (Ανδρών)	Πόλο Ανδρών	Πόλο Γυναικών
Μπάσκετ (Ανδρών)	Βόλεϊ	Κολύμβηση
Ρυθμική Γυμναστική	Τρίαθλο

Αποτελεί ένα από τα πρώτα τμήματα που συστάθηκαν μετά την ίδρυση του σωματείου και μία από τις ιστορικότερες ποδοσφαιρικές ομάδες της Ελλάδας, έχοντας την 9η θέση όλων των εποχών μέχρι και την περίοδο 2023–24 σε επίπεδο συμμετοχών και νικών με 49 συνολικά παρουσίες στην πρώτη εθνική κατηγορία από το 1928 (1.351 αγώνες), (οι 35 είναι συνεχόμενες από την περίοδο 1955–56 μέχρι την περίοδο 1989–90) και 432 νίκες. Σε επίπεδο Α' Εθνικής (1960–) ο Εθνικός μετρά 36 συμμετοχές, 361 νίκες καταλαμβάνοντας σε αμφότερες τις κατηγορίες την 10η θέση όλων των εποχών μέχρι και την περίοδο 2023–24 παρά το γεγονός ότι έχει να αγωνιστεί στην πρώτη κατηγορία από τη περίοδο 1998–99. Επίσης έχοντας κατακτήσει το δεύτερο στην ιστορία Κύπελλο Ελλάδας την αγωνιστική περίοδο 1932–33, ο Εθνικός αποτελεί μία από τις συνολικά 11 ομάδες που έχουν κατακτήσει τίτλο Πρωταθλήματος Α' κατηγορίας ή Κυπέλλου Ελλάδος^[5][6]. Η ομάδα έχει τερματίσει δεύτερη στα πρωταθλήματα του 1928 και του 1956 ενώ την περίοδο 1935, ανακηρύχθηκε Πρωταθλήτρια Νότου τερματίζοντας πάνω από ΠΑΟ, ΟΣΦΠ, Απόλλωνα, ΑΕΚ και Γουδή. Παρόλα αυτά δεν διεξήχθη η τελική φάση. Άλλο ένα πρωτάθλημα στερήθηκε ο Εθνικός την σεζόν 1956–57 όπου η ομάδα τέσσερις αγωνιστικές πριν το τέλος και ενώ βρισκόταν στην κορυφή με τέσσερις βαθμούς διαφορά τιμωρήθηκε από την ΕΠΟ. Ο Εθνικός έχει τερματίσει τέταρτος το 1932 και το 1975, πέμπτος το 1963, έκτος το 1936, 1957, 1961, 1968, 1973 και έβδομος το 1931, 1959, 1966, 1967, 1976, 1978, 1980, 1981, 1988. Στο ισχυρό Πρωτάθλημα Νότου (που εφαρμόστηκε το 1933, 1934, 1935, 1939, 1940) τερμάτισε τρίτος το 1934, 1939 και τέταρτος το 1933 και το 1940. Στο Κύπελλο Ελλάδος, πέρα από την κατάκτηση του τίτλου το 1933, έχει φτάσει επτά φορές μέχρι τα ημιτελικά και εννέα φορές μέχρι τα προημιτελικά. Συνολικά με 17 συμμετοχές στην φάση των προημιτελικών και μετά, αποτελεί μια από τις ομάδες με την καλύτερη παρουσία στην ιστορία του θεσμού.

Ιστορικός αντίπαλος του Εθνικού αποτελεί ο Ολυμπιακός στο λεγόμενο «πειραϊκό ντέρμπι». ^[7][8]

Ιστορία

Παλαιότερο σήμα του Εθνικού, από την προπολεμική περίοδο και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1950.

Περίοδος 1925–1959

1925–1932 (Πρώτα χρόνια και έντονη αντιπαλότητα με Ολυμπιακό)

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Αθλητική Κυριακή" της 26ης Μαρτίου 1933 με τον κυπελλούχο Ελλάδας, Εθνικό Πειραιώς.

Ο Κυπελλούχος Ελλάδας το 1933, Εθνικός Πειραιώς.

Ο Εθνικός υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά σωματεία της Ε.Π.Σ. Πειραιώς, στα πρωταθλήματα της οποίας ήταν βασικός πρωταγωνιστής. To 1926 και μεσούσης της περιόδου 1925–26 oι διοικούντες του Εθνικού βλέποντας τις διαρκώς ευνοϊκές διαιτησίες προς τον έτερο μεγάλο του Πειραιά Ολυμπιακό, αποφάσισαν ν' αποσχιστούν από την Πειραϊκή Ένωση και να δημιουργήσουν δική τους λίγκα μαζί με άλλα ανεξάρτητα σωματεία που ιδρύθηκαν σε διάφορες συνοικίες του Πειραιά, ονόματι Σύνδεσμος Ποδοσφ. Σωματείων Πειραιώς, για να επιστρέψει όμως άμεσα την αγωνιστική περίοδο 1926–27.

Στο διάστημα που συμμετείχε κατέκτησε τρία πρωταθλήματα Πειραιά, το 1928, 1929 και 1939, ενώ καταλάμβανε μόνιμα τη δεύτερη θέση τις υπόλοιπες περιόδους, με εξαίρεση τις περιόδους 1947, 1948, 1957 και 1958. Στο πρωτάθλημα Πειραιά του 1929 ο Εθνικός ανακηρύχθηκε συμπρωταθλητής με τον Ολυμπιακό, αν και το παιχνίδι που θα έκρινε τον πρωταθλητή διακόπηκε από εισβολή οπαδών του Ολυμπιακού στο 80' και ενώ ο Εθνικός προηγούνταν 2–1. Είχαν προηγηθεί δύο νίκες του ΟΣΦΠ (2–0^[9], 4–3^[10]), δύο νίκες του Εθνικού (1–0^[11], 4–2^[12]) και μία ισοπαλία 3–3.^[13]

Επίσης στο πρωτάθλημα του 1935, όπου πρωταγωνιστούσαν ο Εθνικός και ο Ολυμπιακός δεν ολοκληρώθηκε, επειδή η ΕΠΣΠ θεώρησε ότι δεν υπάρχει νόημα να συνεχιστεί, θεωρώντας ότι και οι δυο ομάδες θα φτάσουν στην τελική φάση του Πρωταθλήματος Νότου, ανακηρύσσοντας τους ανεπίσημα αυτήν την φορά, πάλι συμπρωταθλητές.

Ο Εθνικός υπήρξε ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές των πρώτων πανελλήνιων πρωταθλημάτων της ΕΠΟ. Στο πρώτο πρωτάθλημα που διοργανώθηκε την περίοδο 1927–28 συμμετείχε ως πρωταθλητής Πειραιά, χάνοντας τελικά το πρωτάθλημα από τον Άρη. Την επόμενη χρονιά (1928–29) κέρδισε πάλι τη συμμετοχή του στο πανελλήνιο πρωτάθλημα, όμως η διοργάνωση δεν διεξήχθη.

Την περίοδο 1930–31 αγωνίστηκε ξανά στο πανελλήνιο πρωτάθλημα όπου με απολογισμό 2–3–9 κατέλαβε την έβδομη θέση ανάμεσα σε οκτώ ομάδες και έπαιξε αγώνες κατάταξης με ομάδα της Ένωσης στην οποία ανήκει κάθε ομάδα που απειλείται με υποβιβασμό, στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Εθνικός αγωνίστηκε σε διπλούς αγώνες (νίκη 3–2 και ισοπαλία 1–1) με την Άμυνα Κοκκινιάς που ήταν πρωταθλήτρια ΕΠΣ Πειραιά.

Την επόμενη σεζόν 1931–32 ο Εθνικός θα κάνει καλύτερη σεζόν και θα τερματίσει τέταρτος ανάμεσα σε οκτώ ομάδες ενώ στην τριπλή ισοβαθμία με Ηρακλή και Ολυμπιακό, βγαίνει κερδισμένος και μαζί με τον Ηρακλή θα στείλουν τον περσινό πρωταθλητή Ολυμπιακό σε μπαράζ παραμονής. Αξίζει αναφοράς το γεγονός ότι ο Εθνικός δυσκόλεψε αρκετά τον πρωταθλητή και πολύ ισχυρό Άρη καθώς έχασε στη Θεσσαλονίκη με 2–1 (ο Άρης πανίσυχρος στην έδρα του είχε επικρατήσει με 7–0 του Παναθηναϊκού, 6–1 του Απόλλωνα Αθ., 7–3 του Ηρακλή και 3–0 της ΑΕΚ) ενώ στο Ποδηλατοδρόμιο απέσπασε ισοπαλία 1–1. Εκτός από τις νίκες με Ολυμπιακό (1–0) και ΠΑΟΚ (2–0), ξεχώρισε ιστορικός θρίαμβος επί της ΑΕΚ με 6–0.

Την επόμενη σεζόν 1932–33, το πρωτάθλημα διαφοροποιείται και θα διεξαχθεί με τη μορφή Πρωταθλήματος Νότου και Βορρά. Ο Εθνικός αγωνιζόμενος με τους Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Απόλλων Σμύρνης θα τερματίσει 4ος πάνω από τον Παναθηναϊκό αλλά δε θα προχωρήσει στη διεκδίκηση πρωταθλήματος με τους προκριθέντες από τον βόρειο όμιλο.

Κύπελλο 1932–33 (Ο άθλος του κυπέλλου)

Κύριο λήμμα: Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1932-33

Σημαντικότερη στιγμή στην ιστορία του Εθνικού υπήρξε η κατάκτηση του κυπέλλου το 1933, παίζοντας στον τελικό με τον περσινό φιναλίστ του κυπέλλου και περσινό πρωταθλητή Ελλάδος Άρη. Η έδρα του τελικού ήταν να διεξαχθεί στο γήπεδο του Παναθηναϊκού (το μεγαλύτερο της Ελλάδας) αλλά με αντίδραση των Θεσσαλονικέων, πραγματοποιήθηκε κλήρωση από την οποία προέκυψε ως έδρα του τελικού το παλιό γήπεδο του Άρη (Λεωφόρος Στρατού). Ο Εθνικός απέσπασε ισοπαλία 2–2 στην παράταση (1–1 καν. διάρκεια) και ενώ δεν υπήρχε η διαδικασία των πέναλτι, τον κέρδισε με 2–1 στον επαναληπτικό που διεξήχθη στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας ανήμερα της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου.^[14] Η ενδεκάδα που κατέκτησε το τρόπαιο ήταν: Γιάννης Χέλμης, Βαγγέλης Χέλμης, Νίκος Τσιριτάκης, Δημήτρης Ζουρντός, Π. Τσιριτάκης, Δεληγιώργης, Κωνσταντουδάκης, Μπoυρλετίδης, Αλεξόπουλος, Λαπατός, Ζαντιώτης. Σκόρερ για την ομάδα του Εθνικού στον επαναληπτικό ήταν ο Ι. Τσιριτάκης στο 54' και ο Αλεξόπουλος στο 55'^[15] Ο πρώτος τελικός του 1933 αποτελεί μέχρι και σήμερα την μοναδική φορά που ομάδα της Αττικής αγωνίστηκε στον τελικό με ομάδα της Θεσσαλονίκης σε έδαφος της φιναλίστ από την συμπρωτεύουσα.

Ο Εθνικός στην πορεία του προς τον τελικό απέκλεισε στον πρώτο γύρο την Άμυνα Κοκκινιάς άνευ αγώνα, την περσινή κυπελλούχο Α.Ε.Κ. (ισοπαλία 1–1 εκτός, νίκη 1–0 στον επαναληπτικό^[16]), τον Απόλλωνα Σμύρνης με 2–1^[17] ενώ στα ημιτελικά απέκλεισε τον Ο.Σ.Φ.Π. (που είχε αποκλείσει με 1–6 τον Π.Α.Ο.) με 2–1.^[18]

1934–1954 (Προπολεμικές επιτυχίες και μεταπολεμική κόντρα στο τοπικό πρωτάθλημα Πειραιά)

Τη σεζόν 1933–34, ο Εθνικός μαζί με τον Ολυμπιακό προκρίνονται μέσω του πρωταθλήματος Πειραιά στον νότιο όμιλο του πρωταθλήματος Ελλάδος όπου ο Εθνικός τερμάτισε τρίτος σε έξι ομάδες και στο –3 από τον Ολυμπιακό που πήρε το εισιτήριο για τους διπλούς τελικούς πρωταθλήματος με τον πρωταθλητή Βορρά. Ξεχώρισαν πάντως οι νίκες με 3–1 απέναντι στο Γουδί, 3–2 επί του Ολυμπιακού, 2–0 επί του Απόλλων Σμύρνης, 3–2 και 2–0 επί της ΑΕΚ.

Την περίοδο 1934–35 αναδείχθηκε πρωταθλητής του νοτίου ομίλου με την καλύτερη διαφορά τερμάτων (35–15) από Παναθηναϊκό (24–11) και Ολυμπιακό (23–13), κερδίζοντας τη συμμετοχή του στον τελικό του πρωταθλήματος με αντίπαλο τον Άρη. Ο τελικός όμως δεν διεξήχθη με αιτιολογία την καλύτερη προετοιμασία της Εθνικής ομάδας για το 4ο Βαλκανικό Κύπελλο και έπειτα από μεγάλες καθυστερήσεις στην απόφαση της ΕΠΟ αφού είχε κάνει ένσταση ο Ολυμπιακός για συμμετοχή του στην τελική φάση ισχυριζόμενος ισοβαθμία, στερώντας έτσι από τον Εθνικό την ευκαιρία να διεκδικήσει ένα πρωτάθλημα.^[19][20] Ξεχώρισαν από πλευράς αποτελεσμάτων οι νίκες ρεκόρ επί της έκπληξης του ομίλου, ομάδας του Γουδί που είχε αποσπάσει ισοπαλία από τον Ολυμπιακό (1–1) ενώ είχε επικρατήσει της ΑΕΚ (3–1) και του Απόλλων Σμύρνης (3–2). Ο Εθνικός επικράτησε του ΣΠ Γουδί με 9–1 και 1–11 εκτός (μεγαλύτερη εκτός έδρας νίκη και μεγαλύτερο ενεργητικό τερμάτων στην ιστορία του πανελληνίου πρωταθλήματος), του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο με 1–2, της ΑΕΚ με 5–1 και 1–2, και του Απόλλωνα με 2–1.

Τη σεζόν 1935–36, οι κυανόλευκοι τερματίζουν έκτοι σε οκτώ ομάδες. Ξεχώρισαν οι νίκες με 0–6 επί του Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη, 2–3 επί του Άρη ξανά εκτός έδρας, του ΠΑΟΚ με 5–2 στο Ν. Φάληρο και επί της ΑΕΚ με 1–0, ενώ πρώτος σκόρερ σε ισοβαθμία αναδεικνύεται ο Κώστας Χούμης. Ο Χούμης είχε αναδειχθεί και την προηγούμενη σεζόν πρώτος σκόρερ, στο πρωτάθλημα Νότου.

Τις σεζόν 1936–37 και 1937–38, ο Εθνικός δε συμμετείχε στην τελική φάση του πρωταθλήματος Ελλάδος αφού το σύστημα προέβλεπε τους νικητές των τριών ενώσεων (Αθήνας, Πειραιά, Θεσσαλονίκης).

Το 1938–39 και το 1939–40, ο Εθνικός αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα Νότου (το 1938–39 ως πρωταθλητής Πειραιά) και κατέλαβε την τρίτη θέση ανάμεσα σε οκτώ ομάδες μόλις στο –2 από ΑΕΚ και ΟΣΦΠ που ισοβάθμησαν στην πρώτη θέση ενώ το 1939–40 ως δεύτερος στο τοπικό πρωτάθλημα Πειραιά κατέλαβε την τέταρτη θέση ανάμεσα σε οκτώ ομάδες. Ξεχώρισε το γεγονός ότι έμεινε αήττητος απέναντι στον ΠΑΟ (2–1 νίκη και 1–1 ισοπαλία στη Λεωφόρο) όπως και η νίκη επί του Απόλλωνα εκτός με 1–3.

Μεταπολεμικώς και μέχρι το 1956, δε συμμετέχει στο πρωτάθλημα Ελλάδος, αφού δεν μπόρεσε να υπερκεράσει το εμπόδιο του Ολυμπιακού που πάντα έπαιρνε το εισιτήριο από το τοπικό πρωτάθλημα. Έφτασε κοντά τη σεζόν 1950–51 αλλά στο καθοριστικό ντέρμπι με τους ερυθρόλευκους, ο Εθνικός ηττήθηκε 2–1 αν και θα τον εξυπηρετούσε και το αποτέλεσμα της ισοπαλίας. Σε επίπεδο τοπικού πρωταθλήματος, υπήρξαν έντονες αναμετρήσεις με τον Ατρόμητο Πειραιά που τότε περνούσε την καλύτερη περίοδο του. Επίσης στους αγώνες με την Προοδευτική, υπήρχαν μεγάλες προσελεύσεις για την εποχή με σκληρές αναμετρήσεις αλλά τον Εθνικό πάντα νικητή, αρκετές φορές με ευρείες επικρατήσεις (5–2 το 1945–46, 5–0 το 1946–47, 5–1 το 1947–48, 4–2 το 1949–50, 4–0 το 1950–51, 4–2 το 1951–52 και 8–1 το 1952–53).

Στο κύπελλο Ελλάδος στο ίδιο διάστημα θα ξεχωρίσουν οι περίοδος 1949–50 όπου έφτασε στα ημιτελικά αλλά αποκλείστηκε στον μονό ημιτελικό από τον Άρη στη Θεσ/νίκη και οι περίοδοι 1946–47, 1950–51 και 1951–52 όπου έφτασε στα προημιτελικά.

Πρωτάθλημα 1955–56 (Ανάμεσα στους μεγάλους)

Η τελική βαθμολογία του πρωταθλήματος με τον Εθνικό να τερματίζει για δεύτερη φορά στην ιστορία του, δεύτερος

Ο Εθνικός εμφανίστηκε πάλι να πρωταγωνιστεί στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Από τις αρχές της δεκαετίας είχε αναλάβει πρόεδρος του ο μεγαλοβιομήχανος Δημήτρης Καρέλλας, δημιουργώντας μία ισχυρή ομάδα που έφτασε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα της περιόδου 1955–56 κοντά στον τίτλο, τερματίζοντας στη δεύτερη θέση έναν βαθμό πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό.^[21]

Έπειτα από τη δεύτερη θέση στο τοπικό πρωτάθλημα Πειραιά, ο Εθνικός έπειτα από αγώνες σε όμιλο με περιφερειακές ομάδες (Παναχαϊκή, ΟΦΗ και Ολυμπιακό Λουτρακίου), προκρίνεται όπως αναμενόταν μαζί με τον ΟΣΦΠ στα τελικά του πανελληνίου πρωταθλήματος (6 ομάδες). Εκεί ο Εθνικός μένει αήττητος κόντρα στον Ολυμπιακό (νίκη 2–1, η πρώτη ήττα του Ολυμπιακού από το 1949 σε τελική φάση πρωταθλήματος Ελλάδος και ισοπαλία 1–1) ενώ νικά με 2–0 Απόλλωνα και Άρη, 2–1 τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο και 1–1 στον άλλο γύρο.

Ο Καρέλλας ήταν άνθρωπος μεγάλης οικονομικής επιφάνειας και με φιλοδοξίες για τον Εθνικό αλλά και λάτρης της νυχτερινής ζωής σπαταλώντας αρκετά χρήματα σε κοσμικές συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις. Ήταν άνθρωπος που επιδίωκε την καλή ζωή δίχως όρια ενώ λέγεται μάλιστα ότι στα διάφορα κέντρα έδινε παραγγελίες με παραλλαγμένους τους στίχους του γνωστού τραγουδιού του Μητσάκη.^{[σημ. 1]}

Πρωτάθλημα 1956–57 (Σχεδόν...πρωταθλητής)

Την επόμενη χρονιά ο Εθνικός ήταν ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και προπορευόταν στη βαθμολογία πέντε αγωνιστικές πριν το τέλος ενώ η αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό πλησίαζε. Τον Απρίλιο του 1957 ο πρόεδρος της ομάδας προσκάλεσε στον Πειραιά διεθνείς ποδοσφαιριστές της μεγάλης Εθνικής Ουγγαρίας, που είχαν αποφασίσει να καταφύγουν στη Δύση έπειτα από τη Σοβιετική εισβολή στη χώρα τους, για διεξαγωγή φιλικών αγώνων. Η πρόθεση του να εντάξει στην ομάδα του Εθνικού κορυφαίους Ούγγρους διεθνείς, όπως ο Φέρεντς Πούσκας και ο Σάντορ Κότσις, θορύβησε τις μεγάλες ομάδες του κέντρου (σ.σ. ΠΟΚ) που ζήτησαν από την ΕΠΟ την τιμωρία του Εθνικού. Ο Εθνικός κατηγορήθηκε τελικά ως «επαγγελματικό σωματείο» και αποκλείστηκε από τη συνέχεια του πρωταθλήματος με αιτιολογία την «διεξαγωγή φιλικών αγώνων με τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές της αυτοεξόριστης Εθνικής Ουγγαρίας».^[22][23][24] Τελικά το πρωτάθλημα κατέληξε στον Ολυμπιακό, με έντονες τις διαμαρτυρίες των διοικούντων του Εθνικού και αιχμές για τους αντιπάλους τους. Μέχρι την τιμωρία του ο Εθνικός είχε απολογισμό 9–2–3 έχοντας νικήσει Ολυμπιακό (1–0), Παναθηναϊκό (2–1), Άρη (3–1 και 0–1), Προοδευτική (3–1), Πανιώνιο (0–1), ΠΑΟΚ (2–1), Παναργειακό (1–0 και 1–6).

1957–1959 (Κάμψη μετά τη φοβερή διετία 1955–1957)

Το 1957–58 ήταν μια μέτρια σεζόν για τον Εθνικό αφού μετά βίας προκρίθηκε (σε ισοβαθμία) με το τελευταίο εισιτήριο από το τοπικό πρωτάθλημα και κατέλαβε έπειτα την προτελευταία θέση, 11ος σε 12 ομάδες (πάνω από τον ΟΦΗ). Ξεχώρισε η ιστορική επικράτηση επί του ΠΑΟΚ στο Ν. Φάληρο με το εκπληκτικό 7–2.

Το 1958–59 ελαφρώς καλύτερος θα τερματίσει 7ος σε 10 ομάδες (ξεχώρισαν οι νίκες στη Θεσσαλονίκη με 0–1 επί του Άρη και Απόλλωνα Καλαμαριάς και επί του ΠΑΟΚ στο Ν. Φάληρο με 3–0).

Περίοδος 1960–1990

Ο Εθνικός συμμετείχε ανελλιπώς στα πρωταθλήματα της Α΄ Εθνικής κατηγορίας από την δημιουργία της την περίοδο 1959–60 μέχρι και την περίοδο 1989–90, όταν και υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του. Μάλιστα μαζί και με τα πανελλήνια πρωταθλήματα, ο Εθνικός μετρούσε 35 σερί παρουσίες στην Α' Εθνική από την περίοδο 1955–56 μέχρι και την σεζόν 1989-90. Κορυφαία στιγμή της ομάδας στην Α΄ Εθνική ήταν την σεζόν 1974–75 που τερμάτισε στην τέταρτη θέση, διεκδικώντας την έξοδό της στο κύπελλο UEFA. Τη χρονιά εκείνη ο Εθνικός ηττήθηκε στην έδρα του μόνο μια φορά από τον ΟΣΦΠ (0–1), επίδοση που επέτυχε ξανά το 1962–63 (μοναδική ήττα από Παναιγιάλειο) και το 1971–72 (ήττα από Αιγάλεω). Μια χρονιά τερμάτισε στην 5η θέση (1962–63) και τρεις φορές τερμάτισε στην 6η θέση (1960–61, 1967–68 και 1972–73). Την περίοδο 1988–89 κινδύνευσε με υποβιβασμό, όμως παρέμεινε στην πρώτη κατηγορία λόγω της διεξαγωγής αγώνων μπαράζ με σκοπό την αύξηση των ομάδων της Α΄ Εθνικής από 16 σε 18. Την επόμενη χρονιά όμως τερμάτισε στην τελευταία θέση της βαθμολογίας και δεν απέφυγε τον υποβιβασμό στη Β΄ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία του.

Ο Εθνικός κατά τη διάρκεια της τριακονταετίας που αγωνιζόταν ανελλιπώς στην Α΄ Εθνική ανέδειξε σημαντικούς ποδοσφαιριστές, ενώ ανέδειξε και δύο πρώτους σκόρερ του πρωταθλήματος, τον Ρομπέρτο Καλκαντέρα (1974–75) και τον Θανάση Ιντζόγλου (1976–77). Αγωνίστηκε επίσης και επτά φορές (τέσσερις από το 1960 και μετά) στην ημιτελική φάση του κυπέλλου. Τελευταία του παρουσία σε ημιτελική φάση ήταν την περίοδο 1988–89 όταν και αποκλείστηκε από τον ΠΑΟ.

Δεκαετία '60 (Ισχυρή ομάδα Εθνικού, μεγάλες μεμονωμένες νίκες στο πρωτάθλημα)

Στην εναρκτήρια σεζόν 1959–60, ο Εθνικός πραγματοποίησε μέτρια χρονιά και κατέλαβε την 12η θέση ανάμεσα σε 16 ομάδες. Ξεχώρισαν η νίκη επί το ΠΑΟΚ (3–1), η ισοπαλία με τον Ολυμπιακό (3–3) και η νίκη επί της ΑΕ Νίκαια με 2–7. Την επόμενη 1960–61 έρχεται 6ος ενώ το 1961–62, 7ος νικώντας τον ΠΑΟΚ με 4–1. Το 1962–63 έρχεται 5ος σε 16 ομάδες με μόλις 1 ήττα εντός έδρας από τον Παναιγιάλειο. Ξεχωριστής σημασίας ήταν η επικράτηση επί του πρωταθλητή Παναθηναϊκού στο Καραϊσκάκης με 4–2 στερώντας του το πρωτάθλημα και στέλνοντας τον τίτλο σε αγώνα μπαράζ μεταξύ ΠΑΟ και ΑΕΚ. Την ίδια χρονιά επικράτησε του Πανιωνίου στη Ν. Σμύρνη με 1–4. Το 1963–64 τερμάτισε 10ος ενώ το 1964–65 9ος αλλά επικράτησε με 3–2 του πρωταθλητή ΠΑΟ (μοναδική ήττα του στη σεζόν). Το 1965–66 τερμάτισε 7ος αλλά επικράτησε 5–0 του ΠΑΟΚ και 6–1 του Άρη. Το 1966–67, σταθερά 7ος, νικά με 3–0 των Απόλλων Σμύρνης και τον Άρη, με 5–0 την Προοδευτική και αποσπά ισοπαλία 3–3 από τον Ολυμπιακό στην τελευταία αγωνιστική (φιέστα του συμπολίτη), αν και έχανε 10 λεπτά πριν το τέλος με 3–1. Αυτό μάλιστα οδήγησε στην ματαίωση του γύρου του θριάμβου. Το 1967–68 τερμάτισε 6ος και το 1968–69 8ος.

Εναλλακτικό λογότυπο του Εθνικού (Δεκαετία 1970)

Δεκαετία '70 (Πρωταθλητής χειμώνα το 1974–75)

Το 1969–70 τερμάτισε 11ος, την επομένη 9ος, το 1971–72 8ος, το 1972–73 6ος, βελτιωμένος από σεζόν σε σεζόν, το 1973–74 10ος και το 1974–75, κάνει φοβερό πρώτο γύρο που έληξε με τον Εθνικό πρώτο αλλά τραυματισμοί και κοιλιά στο δεύτερο γύρο λόγω έλλειψης βάθους στο ρόστερ αλλά και παρασκηνιακών παιχνιδιών, βρήκαν τον Εθνικό 4ο, πάνω από τον Παναθηναϊκό αλλά χωρίς το ευρωπαϊκό εισιτήριο που τόσο άξιζε. Το 1975–76 τερμάτισε 7ος όπως και το 1977–78, ενώ το 1976–77 και το 1978–79, 8ος.

Δεκαετία '80 (καλό πρώτο μισό δεκαετίας, έπειτα σταδιακή παρακμή)

Το 1979–80 (1ο επαγγελματικό πρωτάθλημα) τερμάτισε 7ος αν και στο τέλος της 21ης αγωνιστικής βρισκόταν στην πρώτη θέση του βαθμολογικού πίνακα.^[25] Ξεχώρισαν οι νίκες επί της ΑΕΚ (2–1), Απόλλωνα Σμύρνης (4–1), Λάρισας (6–2), Ρόδου (4–0), ΠΑΣ Γιάννινα (3–1), η εκτός έδρας επί του Άρη Θεσσαλονίκης (0–2) που έσπασε το εντός έδρας αήττητο δύο ετών των «κίτρινων» και η νίκη στην Κόρινθο (0–3).

Το 1980–81 ξανά τερμάτισε 7ος (αξιομνημόνευτες οι επικρατήσεις με 10–0 επί του Ατρόμητου Αθ., 5–0 επί της κυπελλούχου Ελλάδος, Καστορίας και 4–0 επί της Καβάλας, όπως και η νίκη εκτός επί του Πανιώνιου, 0–2). Το 1981–82 τερμάτισε 13ος αποσπώντας όμως δύο ισοπαλίες από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Το 1982–83 τερμάτισε 11ος, ξεχώρισε η νίκη επί της ΑΕΚ με 2–0 ενώ το 1983–84 αν και 9ος, νίκησε με 3–0, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, 5–1 το Αιγάλεω, 0–1 τον Πανιώνιο και 2–3 τον Πανσερραϊκό ενώ απέκλεισε τον Ολυμπιακό στο κύπελλο Ελλάδος, φτάνοντας μέχρι τα προημιτελικά. Το 1984–85 ξανά τερμάτισε 9ος και το 1985–86, 12ος αλλά μένει αήττητος απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο του, Ολυμπιακό (2–2, νίκη 2–0). Το 1986–87 τερμάτισε 10ος αλλά γεγονός της περιόδου ήταν η επικράτηση με 3–6 επί του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ. Το 1987–88 τερμάτισε 7ος (μια θέση πάνω από τον Ολυμπιακό), έχοντας την τρίτη καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος και γνωρίζοντας την ήττα εντός έδρας μόλις δύο φορές (από ΑΕΚ και ΟΦΗ). Το 1988–89 χάρις στην εφαρμογή πλέι άουτ με ομάδες Β' Εθνικής, θα γλιτώσει τον υποβιβασμό, όμως την επόμενη σεζόν τερμάτισε τελευταίος γνωρίζοντας τον υποβιβιασμό. Μέχρι τότε ο Εθνικός μαζί με τους Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Άρη και Πανιώνιο ήταν οι μοναδικές ομάδες που μετείχαν σε όλα τα πρωταθλήματα Α' Εθνικής.

Περίοδος 1991–2012

Τζιοβάνι

Από την δεκαετία του 1990 ο Εθνικός εισήχθη σε μία παρατεταμένη περίοδο κρίσης. Αν και πέτυχε την επιστροφή του στην Α΄ Εθνική τρεις φορές δεν κατάφερε να παραμείνει για μεγάλο διάστημα. Πιο συγκεκριμένα στην Α' Εθνική αγωνίστηκε ξανά τις χρονιές 1991–92, 1994–95, 1995–96, 1997–98 και για τελευταία φορά την περίοδο 1998–99, που τερμάτισε στην τελευταία θέση και υποβιβάστηκε χωρίς να καταφέρει να πετύχει ούτε μία νίκη.^[26] Στην συνέχεια ακολούθησε ένας αγωνιστικός κατήφορος με τον υποβιβασμό στην Γ΄ Εθνική την περίοδο 1999–2000 για πρώτη φορά στην ιστορία του και ακολούθως τον υποβιβασμό στη Δ΄ Εθνική την περίοδο 2002–03.

Το 2004 το ποδοσφαιρικό τμήμα του Εθνικού Ο.Φ.Π.Φ. αφού κατέλαβε την 7η θέση στον 7ο όμιλο της Δ' Εθνικής την περίοδο 2003–04, συγχωνεύτηκε νομικά με τον πρωταθλητή αυτού Α.Ο. Μάνης, ανεξαρτητοποιήθηκε από το μητρικό σωματείο Εθνικό Ο.Φ.Π.Φ. και μετονομάστηκε σε «Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. - Α.Ο. Μάνης» και παίρνοντας τη θέση του Α.Ο. Μάνης, πέτυχε την επιστροφή του στην Γ΄ Εθνική. Ακολούθως συστάθηκε η ΠΑΕ «Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. - Α.Ο. Μάνης» με διακριτικό τίτλο «ΠΑΕ Εθνικός», που την επόμενη σεζόν, την περίοδο 2005–06 τερμάτισε στη 2η θέση του νοτίου ομίλου και κέρδισε την άνοδο στη Β΄ Εθνική. Την περίοδο 2009–10 έφτασε κοντά στην επιστροφή του στην πρώτη κατηγορία, όμως δεν κατάφερε να καταλάβει θέση ανόδου στους αγώνες μπαράζ. Στο τέλος της επόμενης περιόδου 2010–11 τιμωρήθηκε λόγω πλαστογραφίας που φέρεται να τέλεσε η διοίκηση Πηρούνια και υποβιβάστηκε στη Δ΄ Εθνική. Ακολούθως, η ΠΑΕ «Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. - Α.Ο. Μάνης» διαλύθηκε και το καλοκαίρι του 2011 ο «Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. - Α.Ο. Μάνης» μετονομάστηκε επισήμως σε «Εθνικός Πειραιά 1923».^[27]

Αντιμετωπίζοντας διοικητικά προβλήματα ο Εθνικός δεν κατάφερε να διατηρηθεί στην Δ΄ Εθνική και το 2012 υποβιβάστηκε για πρώτη φορά από την δημιουργία των εθνικών κατηγοριών το 1959, στο τοπικό πρωτάθλημα του Πειραιά.^[28]

Περίοδος 2012–

Από εκεί ξεκίνησε η προσπάθεια αναγέννησης του συλλόγου, με την διοίκηση του Α. Αγγελόπουλου να προσφέρει οικονομική ασφάλεια, οδηγώντας σε επάνοδο στην Γ΄ Εθνική το 2014 και επιστροφή στον μητρικό σύλλογο Εθνικό Ο.Φ.Π.Φ. το 2015. Πιο συγκεκριμένα έπειτα από 2 χρονιές στο πρωτάθλημα του Πειραιά (2012–13 και 2013–14) ο Εθνικός επέστρεψε στην Γ' Εθνική την περίοδο 2014–15 και το καλοκαίρι του 2015 ο «Εθνικός Πειραιά 1923» επέστρεψε στον ιστορικό μητρικό σύλλογο και στην ιδρυτική του ονομασία, μετονομαζόμενος εκ νέου σε «Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς Φαλήρου».^[29]

Τα δύο χρόνια στο τοπικό

Σεζόν 2012–13, Α’ Τοπικό Πειραιά

• 1^η , Εθνικός - Δόξα Πειραιά  5–1
• 2^η , Εθνικός - Αίας Σαλαμίνας  6–0
• 3^η, Θύελλα Κορυδαλλού - Εθνικός  2–3
• 4^η , Εθνικός - Ένωση Ρέντη  1–0
• 5^η , Αργοναύτης - Εθνικός  1–2
• 6^η , Εθνικός - Χαραυγή  1–0
• 7^η , Νέοι Δραπετσώνας - Εθνικός  0–3
• 8^η , Εθνικός - Πανιώνιος Κερατσινίου  5–0
• 9^η , Ερμής Κορυδαλλού - Εθνικός  1–1
• 10^η , Πολυκράτης - Εθνικός  0–0
• 11^η , Εθνικός - Αμπελακιακός  Σαλαμίνας 3–0
• 12^η , Α.Ε. Νικαίας - Εθνικός  0–2
• 13^η , Εθνικός - Αχιλλέας Κορυδαλλού  1–0
• 14^η , Θύελλα Μοσχάτου - Εθνικός  1–3
• 15^η , Εθνικός - Α.Ε. Σαλαμίνας  3–0
• 16^η , Δόξα Πειραιά - Εθνικός  0–3
• 17^η , Αίας Σαλαμίνας - Εθνικός  0–5
• 18^η , Εθνικός - Θύελλα Κορυδαλλού  8–1
• 19^η , Ένωση Ρέντη - Εθνικός  1–4
• 20^η , Εθνικός - Αργοναύτης  3–0
• 21^η , Χαραυγή - Εθνικός  0–3
• 22^η , Εθνικός - Νέοι  Δραπετσώνας 1–0
• 23^η , Πανιώνιος Κερατσινίου - Εθνικός  0–6
• 24^η , Εθνικός - Ερμής Κορυδαλλού  4–0
• 25^η , Εθνικός - Πολυκράτης  1–0
• 26^η , Αμπελακιακός  Σαλαμίνας - Εθνικός  0–0
• 27^η , Εθνικός - Α.Ε. Νικαίας  1–1
• 28^η , Αχιλλέας  Κορυδαλλού - Εθνικός  0–3
• 29^η , Εθνικός - Θύελλα Μοσχάτου  5–1
• 30^η , Α.Ε. Σαλαμίνας - Εθνικός  0–0

Σεζόν 2013–14, Α’ Τοπικό Πειραιά

• 1^η , Εθνικός - Ίκαρος Καλλιθέας  2–0
• 2^η , Α.Ο. Πειραιάς - Εθνικός  0–6
• 3^η , Εθνικός - Αργοναύτης  3–0
• 4^η , Θύελλα Μοσχάτου - Εθνικός  1–3
• 5^η , Εθνικός - Αετός Κορυδαλλού  0–0
• 6^η , Α.Ε. Σαλαμίνας - Εθνικός  1–2
• 7^η , Αμφιάλη - Εθνικός  0–3
• 8^η , Εθνικός - Α.Ο. Καστέλλας  6–2
• 9^η , Θύελλα Κορυδαλλού - Εθνικός  0–3
• 10^η , Εθνικός - Αμπελακιακός  Σαλαμίνας 4–1
• 11^η , Εθνικός - Α.Ο. Κορυδαλλός  6–1
• 12^η , Κερατσίνι - Εθνικός  0–2
• 13^η , Εθνικός - Ελλάς Ποντίων  2–0
• 14^η , Εθνικός - Α.Ε. Νέου Φαλήρου  2–1
• 15^η , Ίκαρος Καλλιθέας - Εθνικός  1–1
• 16^η , Εθνικός - Α.Ο. Πειραιάς  3–0
• 17^η , Αργοναύτης - Εθνικός  0–5
• 18^η , Εθνικός - Θύελλα Μοσχάτου  3–1
• 19^η , Αετός Κορυδαλλού - Εθνικός  1–1
• 20^η , Εθνικός - Α.Ε. Σαλαμίνας  5–1
• 21^η , Εθνικός - Αμφιάλη  0–0
• 22^η , Α.Ο. Καστέλλας - Εθνικός  0–5
• 23^η , Εθνικός - Θύελλα Κορυδαλλού  5–1
• 24^η , Αμπελακιακός  Σαλαμίνας - Εθνικός  1–2
• 25^η , Α.Ο. Κορυδαλλός - Εθνικός  1–5
• 26^η , Εθνικός - Κερατσίνι  2–0
• 27^η , Ελλάς Ποντίων - Εθνικός  0–1
• 28^η , Α.Ε. Νέου Φαλήρου - Εθνικός  1–2

Επετειακό σήμα Εθνικού για τα 100 χρόνια ζωής του σωματείου.

Τη σεζόν 2014–15 ήταν φιναλίστ του Κυπέλλου Ερασιτεχνών Γ΄ Εθνικής. Τις σεζόν 2015–16 και 2016–17 τερμάτισε στην 4η θέση του 4ου ομίλου και τη σεζόν 2017–18 κατέκτησε το πρωτάθλημα του 6ου ομίλου της Γ' Εθνικής και προκρίθηκε στα μπαράζ ανόδου όπου όμως έχασε την ευκαιρία επιστροφής του στην Β' Εθνική. Την αγωνιστική περίοδο 2018–19 τερμάτισε στην 3η θέση του 5ου ομίλου της Γ' Εθνικής, χάνοντας το δικαίωμα συμμετοχής στους αγώνες μπαράζ ανόδου. Τις σεζόν 2019–20 και 2020–21 κινδύνευσε με υποβιβασμό για δεύτερη φορά στο τοπικό Πειραιά αλλά χάρη σε δύο ξεσπάσματα στο τέλος της κάθε περιόδου, κατάφερε να κερδίσει την παραμονή. Τη σεζόν 2021–22 έχασε την πρώτη θέση στον όμιλο του τερματίζοντας έναν πόντο πίσω από την πρωτοπόρο Προοδευτική ενώ το 2022–23 τερμάτισε πέμπτος. Τη σεζόν 2023–24, εορτάζοντας τον αιώνα ύπαρξης του, ήταν διεκδικητής της ανόδου στον τέταρτο όμιλο παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο, όμως ακόμα και αν έμεινε αήττητος απέναντι στον πρωταθλητή Πανιώνιο (1–1 στη Ν. Σμύρνη, 2–0 νίκη στο Μοσχάτο) που κέρδισε σχετικά εύκολα την άνοδο, περιορίστηκε στη δεύτερη θέση με απολογισμό 20 νίκες, 12 ισοπαλίες και 2 ήττες σε πρωτάθλημα 34 αγωνιστικών.

Μεγάλες νίκες απέναντι στο ΠΟΚ και τους τρεις μεγάλους της Θεσσαλονίκης

Νίκες όπου ο Εθνικός σκόραρε 3+ γκολ

Ημερομηνία	Αγώνας	Σκορ	Διοργάνωση
09/06/1929[30]	Εθνικός - ΟΣΦΠ	4–2	Πρωτάθλημα Πειραιά
06/11/1938[31]	ΟΣΦΠ - Εθνικός	2–4	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα [σημ. 2]
22/04/1934[32]	Εθνικός - ΟΣΦΠ	3–2	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
17/05/1987[33]	ΠΑΟ - Εθνικός	3–6	Α' Εθνική
08/06/1963[34]	Εθνικός - ΠΑΟ	4–2	Α' Εθνική
18/10/1964[35]	Εθνικός - ΠΑΟ	3–2	Α' Εθνική
17/07/1932[36][37]	Εθνικός - ΑΕΚ	6–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
28/04/1935[38]	Εθνικός - ΑΕΚ	5–1	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
29/01/1984	Εθνικός - ΑΕΚ	3–0	Α' Εθνική
05/11/1978[39]	Εθνικός - ΑΕΚ	3–1	Α' Εθνική
01/04/1934	ΑΕΚ - Εθνικός	2–3	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
17/12/1967[40]	ΑΕΚ - Εθνικός	2–3	Α' Εθνική
14/05/1958[41]	Εθνικός - ΠΑΟΚ	7–2	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
01/05/1966[42]	Εθνικός - ΠΑΟΚ	5–0	Α' Εθνική
17/04/1936[43]	Εθνικός - ΠΑΟΚ	5–2	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
11/02/1962[44]	Εθνικός - ΠΑΟΚ	4–1	Α' Εθνική
29/03/1959[45]	Εθνικός - ΠΑΟΚ	3–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
08/01/1984	Εθνικός - ΠΑΟΚ	3–0	Α' Εθνική
31/01/1960[46]	Εθνικός - ΠΑΟΚ	3–1	Α' Εθνική
25/02/1995	Εθνικός - ΠΑΟΚ	3–1	Α' Εθνική
03/07/1969[47]	Εθνικός - ΠΑΟΚ	5–4 (παρ.)	Κύπελλο
17/04/1966[48]	Εθνικός - Άρης	6–1	Α' Εθνική
10/11/1963[49]	Εθνικός - Άρης	4–1	Α' Εθνική
13/11/1966[50]	Εθνικός - Άρης	3–0	Α' Εθνική
31/03/1957[51]	Εθνικός - Άρης	3–1	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
23/11/1977[52]	Εθνικός - Άρης	3–1	Α' Εθνική
06/12/1987	Εθνικός - Άρης	3–1	Α' Εθνική
21/01/1996	Εθνικός - Άρης	3–1	Α' Εθνική
10/11/1935	Άρης - Εθνικός	2–3	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
27/05/1928[53]	Εθνικός - Άρης	3–2	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
17/11/1935[54]	Ηρακλής - Εθνικός	0–6	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
14/02/1965	Εθνικός - Ηρακλής	4–1	Α' Εθνική
10/12/1967	Εθνικός - Ηρακλής	3–0	Α' Εθνική
15/12/1976	Εθνικός - Ηρακλής	3–0	Α' Εθνική
26/12/1971	Εθνικός - Ηρακλής	3–1	Α' Εθνική
14/02/1965	Ηρακλής - Εθνικός	1–3	Α' Εθνική
14/05/1972	Ηρακλής - Εθνικός	1–3	Α' Εθνική
10/04/1963	Εθνικός - Ηρακλής	3–2	Α' Εθνική

Άλλες μεγάλες νίκες αποτελούν το:

• 6–2 απέναντι στην ΑΕΛ (19/01/1980)^[55]
• 6–0 απέναντι στον ΟΦΗ (01/11/1970)^[56]
• 4–0 απέναντι στον ΟΦΗ (08/02/1970)
• 0–4 απέναντι στον ΟΦΗ (14/01/1951, κύπελλο)
• 1–4 απέναντι στον Πανιώνιο (12/05/1963)
• 4–1 απέναντι στον Πανιώνιο (14/06/1961)
• 4–1 απέναντι στον Πανιώνιο (16/11/1975)
• 6–1 απέναντι στον Απόλλων Σμύρνης (12/06/1977)
• 5–0 απέναντι στον Απόλλων Σμύρνης (27/04/1958)
• 4–1 απέναντι στον Απόλλων Σμύρνης (23/12/1979)
• 0–4 απέναντι στον Απόλλων Σμύρνης (23/03/1968)
• 4–0 απέναντι στον ΠΑΣ (1984, κύπελλο)
• 5–1 απέναντι στην Παναχαϊκή (06/02/1977)
• 1–4 απέναντι στον Πανσερραϊκό (05/10/1975, αγώνας που χτύπησε δολοφονικά ο Ρ. Καλκαντέρα από τον τερματοφύλακα του Πανσερραϊκού, Ντάκοβιτς)
• 6–0 απέναντι στον Ολυμπιακό Βόλου (31/05/1970)
• 5–1 απέναντι στον Πιερικό (27/06/1965)
• 2–4 απέναντι στον Πιερικό (30/09/1984)
• 5–1 απέναντι στο Αιγάλεω (23/10/1983)
• 5–3 απέναντι στο Αιγάλεω (05/01/1969)
• 5–0 απέναντι στην Καστοριά (31/05/1981)
• 5–0 απέναντι στον Παναιτωλικό (26/12/1976)
• 1–8 απέναντι στην Προοδευτική (11/01/1953, πρωτάθλημα Πειραιά)^[57]
• 6–1 απέναντι στην Προοδευτική (01/09/2005)
• 0–5 απέναντι στην Προοδευτική (29/01/1967)
• 9–1 απέναντι στο Γουδή (21/04/1935, Ποδηλατοδρόμιο Ν. Φαλήρου)
• 1–11 απέναντι στο Γουδή (26/05/1935, γήπεδο Απόλλων, Ρουφ)
• 10–0 απέναντι στον Ατρόμητο Αθηνών (17/05/1981)
• 5–0 απέναντι στον Ατρόμητο Αθηνών (1928)

Όλες οι νίκες απέναντι στο ΠΟΚ

Ημερομηνία	Αγώνας	Σκορ	Διοργάνωση
03/03/1929	Ολυμπιακός - Εθνικός	0–1	Πρωτάθλημα Πειραιά
09/06/1929	Ολυμπιακός - Εθνικός	2–4	Πρωτάθλημα Πειραιά
14/02/1932	Εθνικός - Ολυμπιακός	1–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
17/07/1932	Εθνικός - ΑΕΚ	6–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
13/11/1932	Εθνικός - ΑΕΚ	1–0	2ος γύρος Κυπέλλου Ελλάδος (διοργάνωση Νότου)
20/11/1932	Εθνικός - Παναθηναϊκός	1–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
29/01/1933	Εθνικός - Ολυμπιακός	2–1	Ημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδος (Τελικός Νότου)
23/04/1933	Παναθηναϊκός - Εθνικός	0–2 (Άνευ αγώνα)	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
01/04/1934	ΑΕΚ - Εθνικός	2–3	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
22/04/1934	Ολυμπιακός - Εθνικός	2–3	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
28/05/1934	Εθνικός - ΑΕΚ	2–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
24/03/1935	Παναθηναϊκός - Εθνικός	1–2	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
31/03/1935	ΑΕΚ - Εθνικός	1–2	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
28/04/1935	Εθνικός - ΑΕΚ	5–1	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
08/03/1936	Εθνικός - ΑΕΚ	1–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
06/11/1938	Ολυμπιακός - Εθνικός	2–4	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα [σημ. 2]
26/02/1939	Εθνικός - Παναθηναϊκός	1–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
22/10/1939	Ολυμπιακός - Εθνικός	0–2	Πρωτάθλημα Πειραιά
24/03/1940	Εθνικός - Ολυμπιακός	1–0	Προημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδος
21/05/1940	Εθνικός - Παναθηναϊκός	2–1	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
03/06/1956	Παναθηναϊκός - Εθνικός	1–2	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
06/06/1956	Εθνικός - Ολυμπιακός	2–1	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
08/07/1956	Εθνικός - Παναθηναϊκός	2–0 (Άνευ αγώνα)	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
17/02/1957	Εθνικός - Ολυμπιακός	1–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
27/02/1957	Εθνικός - Παναθηναϊκός	2–1	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
06/11/1960	Εθνικός - Ολυμπιακός	1–0	Α' Εθνική
17/02/1963	Εθνικός - ΑΕΚ	1–0	Α' Εθνική
08/06/1963	Εθνικός - Παναθηναϊκός	4–2	Α' Εθνική
18/10/1964	Εθνικός - Παναθηναϊκός	3–2	Α' Εθνική
17/12/1967	ΑΕΚ - Εθνικός	2–3	Α' Εθνική
29/11/1970	Εθνικός - Ολυμπιακός	1–0	Α' Εθνική
29/12/1974	Εθνικός - Παναθηναϊκός	2–1	Α' Εθνική
22/01/1975	Εθνικός - ΑΕΚ	1–0	Α' Εθνική
11/01/1976	Εθνικός - Παναθηναϊκός	2–0	Α' Εθνική
28/03/1976	Ολυμπιακός - Εθνικός	0–2	Α' Εθνική
11/04/1977	Εθνικός - ΑΕΚ	1–0	Α' Εθνική
05/11/1978	Εθνικός - ΑΕΚ	3–1	Α' Εθνική
03/06/1979	Εθνικός - Παναθηναϊκός	2–1	Α' Εθνική
13/01/1980	Εθνικός - ΑΕΚ	2–1	Α' Εθνική
19/09/1982	Εθνικός - ΑΕΚ	2–0	Α' Εθνική
29/01/1984	Εθνικός - ΑΕΚ	3–0	Α' Εθνική
17/03/1985	Εθνικός - Παναθηναϊκός	1–0	Α' Εθνική
12/10/1985	Ολυμπιακός - Εθνικός	0–2	Α' Εθνική
28/09/1986	Εθνικός - ΑΕΚ	1–0	Α' Εθνική
17/05/1987	Παναθηναϊκός - Εθνικός	3–6	Α' Εθνική
14/02/1988	Εθνικός - Παναθηναϊκός	1–0	Α' Εθνική

Ρόστερ

Περίοδος 2024–25:

Εθνικότητα	Παίκτης	Ημ. Γέννησης
Τερματοφύλακες (3)
	Φατμίρ Κούμπουλα	20/12/2001
	Χρήστος Δήμος	03/07/2003
	Παναγιώτης Χιώτης	06/04/2004
Αμυντικοί (9)
	Παναγιώτης Ζωγραφάκης	26/12/2000
	Θύμιος Θεοδώρου	29/09/2002
	Δημήτρης Τσατσαρής	27/07/1992
	Αιμίλιος Νταούλιας	31/12/2000
	Πέτρος Κούστας	10/12/2005
	Ζαχαρίας Χριστογιάννης	09/08/1999
	Δημήτρης Μανδαμαδιώτης	12/12/1996
	Σπύρος Χατζηκυριάκος	12/10/2004
	Νίκος Κουτσουδάκης	16/07/2007
Μέσοι (11)
	Κώστας Τσιάβος	25/10/2004
	Στέφανος Πολύζος	16/08/1995
	Αντριάνο Σκεντεράι	26/04/2000
	Κώστας Μαλάι	17/12/1999
	Δημήτρης Παγώνης	14/04/2004
	Δημήτρης Πούλος Γρίβας	09/06/2005
	Μιχάλης Μπούσης	13/11/1996
	Θανάσης Σοφούλης	05/09/2005
	Χερμάν Αντρές Ερρέρα	05/02/1993
	Αρνίτ Λαμάι	26/01/2004
	Γιάννης Φερεκίδης	07/12/2003
Επιθετικοί (6)
	Σπύρος Γεωργούσης	24/07/1999
	Χρήστος Αντωνίου	14/02/1998
	Θέμης Ποτουρίδης	09/01/1996
	Χρήστος Τσιμπόκας	05/04/2001
	Σέρτζιο Σέχου	25/07/2003
	Μανώλης Παπαχρονόπουλος	30/03/2002
Προπονητής
	Βαγγέλης Χαντές (2ος χρόνος)

Πορεία αναλυτικά

• Στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα (1928–59):

Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ
1927–28	2η	2	2	1	10–6
1930–31	7η	3	4	9	17–28
1931–32	4η	4	4	6	19–17
1932–33 (Νότιος Όμιλος)	4η	2	1	5	5–13
1933–34 (Νότιος Όμιλος)	3η	5	2	3	20–20
1934–35 (Νότιος Όμιλος)	1η*	6	1	3	35–15
1935–36	6η	4	3	7	21–25
1938–39 (Νότιος Όμιλος)	3η	8	2	4	31–23
1939–40 (Νότιος Όμιλος)	4η	7	3	4	21–16
1955–56	2η	10	5	4	33–20
1956–57	6η**	9	2	7	23–22
1957–58	11η	6	7	9	31–31
1958–59	7η	5	4	9	23–29

* Δεν διεξήχθη η τελική φάση πρωταθλήματος για την απονομή πρωταθλητή όπου είχαν προκριθεί Εθνικός, ΠΑΟ, Άρης, Ηρακλής

** Ο Εθνικός κατέλαβε την 6η θέση όντας τιμωρημένος από την ΕΠΟ με αφαίρεση 4 βαθμών ενώ δεν έπαιξε τους 4 τελευταίους αγώνες και ηττήθηκε άνευ αγώνα με σκορ 0–2.

• Στην Α΄ κατηγορία (νυν Σούπερ Λιγκ 1):

Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ	Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ	Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ
1959–60	12η	8	10	12	34–46	1971–72	8η	9	15	10	39–36	1983–84	9η	9	8	13	38–43
1960–61	6η	11	10	9	33–29	1972–73	6η	10	15	9	35–32	1984–85	9η	11	5	14	35–47
1961–62	7η	8	12	10	27–32	1973–74	10η	11	9	14	38–42	1985–86	13η	6	12	12	27–39
1962–63	5η	12	9	9	47–41	1974–75	4η	17	11	6	48–28	1986–87	11η	8	8	14	32–40
1963–64	10η	9	7	14	24–36	1975–76	7η	12	8	10	43–39	1987–88	7η	12	8	10	27–28
1964–65	9η	11	6	13	39–52	1976–77	8η	13	5	16	47–47	1988–89	14η	11	11	13	40–51
1965–66	7η	12	4	14	43–42	1977–78	7η	11	10	13	36–45	1989–90	18η↓	7	6	21	20–52
1966–67	7η	11	7	12	42–38	1978–79	8η	14	4	16	36–50	1991–92	18η↓	7	11	16	30–48
1967–68	6η	12	10	12	51–43	1979–80	7η	13	10	11	44–31	1994–95	13η	10	9	15	38–48
1968–69	8η	12	10	12	43–45	1980–81	7η	11	12	11	45–32	1995–96	18η↓	5	3	26	40–90
1969–70	11η	8	15	11	40–37	1981–82	13η	10	10	14	30–38	1997–98	15η	10	3	21	27–51
1970–71	8η	10	14	10	45–37	1982–83	11η	10	11	13	34–38	1998–99	18η↓	0	8	26	17–81

• Στην Β΄ κατηγορία (νυν Σούπερ Λιγκ 2):

Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ	Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ
1990–91	1η↑	17	12	5	45–22	2006–07	6η	15	4	15	35–33
1992–93	9η	11	11	12	29–31	2007–08	9η	11	12	11	32–36
1993–94	3η↑	17	10	7	43–24	2008–09	13η	8	16	10	42–41
1996–97	3η↑	18	10	6	46–22	2009–10	4η	16	13	11	54–41
1999–00	15η↓	7	8	19	53–72	2010–11	16η↓	8	8	18	28–48

• Στην Γ΄ κατηγορία (νυν Γ' Εθνική Ερασιτεχνική):

Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ	Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ
2000–01	4η	20	6	10	71–49	2017–18	1η	14	7	5	35–15
2001–02	8η	11	8	11	38–41	2018–19	3η	12	8	4	32–17
2002–03	17η↓	10	9	19	31–51	2021–22	2η	13	3	4	36–19
2004–05	4η	18	8	6	43–24	2022–23	5η	9	13	4	25–14
2005–06	2η↑	18	12	2	44–14	2023–24	2η	20	12	2	61–19
2014–15	5η	8	10	8	22–22
2015–16	4η	17	5	8	44–29
2016–17	4η	11	7	10	34–33

• Στην Δ΄ κατηγορία:

Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ	Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ
2003–04	7η	11	8	9	36–26	2019–20	8η	8	7	8	26–24
2011–12	10η↓	9	10	9	35–26	2020–21	6η	3	2	5	9–13

• Στην Α' Πειραιά:

Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ
2012–13	1η	25	5	0	86–10
2013–14	1η↑	24	4	0	84–15

Πορεία συνοπτικά

Συμπεριλαμβανομένης και της περιόδου 2023–24

Συμμετοχές στην:

Κατηγορία	Συμ.	Αγ.	Ν	Ι	Η
Πρώτη κατηγορία ποδοσφαίρου (1928–)	49	1.351	432	366	553
Δεύτερη κατηγορία ποδοσφαίρου (1928–)	10	346	128	104	114
Τρίτη κατηγορία ποδοσφαίρου (1928–)	13	382	121	108	93
Τέταρτη κατηγορία ποδοσφαίρου (1928–)	4	89	31	27	31
Α' Πειραιά (1960–)	2	58	49	9	0

Γήπεδο

Το νέο Στάδιο Γ. Καραϊσκάκης.

Ιστορική έδρα του Εθνικού ήταν από ιδρύσεώς του το Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης (αρχικά ως Ποδηλατοδρόμιο) στο Νέο Φάληρο του Πειραιά. Ο Εθνικός μαζί με τον Ολυμπιακό ήταν οι ενοικιαστές του γηπέδου και οι δυο τους κατασκεύασαν τα δύο πέταλα του παλιού «Γ. Καραϊσκάκης».^[58] Το παλιό γήπεδο δεν είχε πέταλα παρά μόνο μια εξέδρα. Ο Ολυμπιακός έχτισε το πέταλο της Θύρας 7 που «έβλεπε» στο Ν. Φάληρο και ο Εθνικός το πέταλο της θύρας 14 που «έβλεπε» στην συνοικία της Καστέλλας που ιστορικά βρίσκεται η πλειοψηφία των φιλάθλων του Εθνικού^[3][59]. Έπειτα από την κατεδάφιση του παλαιού σταδίου Γ. Καραϊσκάκης, ο Εθνικός αγωνίστηκε σε διάφορα γήπεδα της Αττικής κάτι που του στέρησε τη δυναμική και τη σταθερότητα της μόνιμης έδρας συγκριτικά με τον ανταγωνισμό, διατηρεί όμως το συμβατικό δικαίωμα χρήσης του νέου σταδίου Γ. Καραϊσκάκης, εφόσον επανέλθει στην Α' Εθνική και έπειτα από οικονομική συμφωνία με τη διοίκηση του σταδίου. Στόχος της διοίκησης του Εθνικού είναι η δημιουργία νέου ιδιόκτητου γηπέδου στην περιοχή της φυσικής έδρας της ομάδας, τον Πειραιά. Ο Εθνικός αγωνίστηκε για πρώτη φορά μετά την ανέγερση του νέου σταδίου Καραϊσκάκη, στις 23 Μαρτίου του 2013, στον τελικό του Κυπέλλου Πειραιά κόντρα στην Α.Ε. Μοσχάτου σε έναν αγώνα που παρά το αρνητικό αποτέλεσμα, οι κυανόλευκοι συγκέντρωσαν σημαντικό αριθμό οπαδών στην αναμέτρηση. Δύο εβδομάδες μετά, επίθεση με μολότοφ πραγματοποιήθηκε στην λέσχη των φίλων του Εθνικού επί της οδού Τζαβέλλα στην Καστέλλα.^[60] Ο σύνδεσμος δέχτηκε ξανά επίθεση τον Φεβρουάριο του 2019 σε εκδήλωση για την κοπή της πίτας.^[61]

Από το 2001 μέχρι και το 2007 αγωνίστηκε εκτός Πειραιά σε διάφορα γήπεδα του Νομού Αττικής, όπως του Ζωγράφου, Μαρκόπουλου, Μενιδίου, Φυλής, Μεγάρων, Βύρωνα, Ριζούπολης, Περιστερίου, Αιγάλεω, Καλλιθέας, Μοσχάτου, Νίκαιας και Κερατσινίου. Συγκεκριμένα, από την αγωνιστική περίοδο 2001–02 μέχρι και την αγωνιστική περίοδο 2005–06 χρησιμοποίησε ως έδρα του τα: Δημοτικό στάδιο Καλλιθέας «Γρηγόρης Λαμπράκης», Δημοτικό Στάδιο Ζωγράφου, Δημοτικό Γήπεδο Αχαρνών, Δημοτικό στάδιο Βύρωνα, Δημοτικό στάδιο Φυλής, Δημοτικό στάδιο Περιστερίου, Δημοτικό Γήπεδο Μεγάρων, Δημοτικό Στάδιο Κερατσινίου, Δημοτικό Γήπεδο Μοσχάτου, Δημοτικό Γήπεδο Νίκαιας και το Γήπεδο «Γιώργος Καμάρας» στη Ριζούπολη.^{[62][63][64][65][66]} Την αγωνιστική περίοδο 2006–07 χρησιμοποίησε αποκλειστικά ως έδρα το Γήπεδο «Γιώργος Καμάρας» στη Ριζούπολη Αθηνών.^[67]

Μετά το 2007 η ομάδα έδρευε στο Ελληνικό και χρησιμοποιούσε ως έδρα του το πρώην γήπεδο μπέιζμπολ του Ελληνικού, αφού το ανακατασκεύασε. Το γήπεδο Ελληνικού είναι χωρητικότητας 10.800 καθήμενων, ενώ διαθέτει 6 σουίτες, δημοσιογραφικά θεωρεία και αίθουσα Τύπου, μπουτίκ, καφετέρια και 3000 θέσεις στάθμευσης. Το γήπεδο του Ελληνικού χρησιμοποιήθηκε ως έδρα του Εθνικού συνεχώς από την περίοδο 2007–08 μέχρι και την περίοδο 2011–12 και για τελευταία φορά, περιστασιακά την περίοδο 2012–13.^[68]

Από το 2012 μέχρι και το 2014 χρησιμοποίησε ως έδρα του το Δημοτικό γήπεδο Μοσχάτου και το Δημοτικό γήπεδο Ρέντη στον Αγ. Ιωάννη Ρέντη. Από το 2014 μέχρι και το 2017 χρησιμοποιούσε ως έδρα αποκλειστικά το δημοτικό γήπεδο Μοσχάτου. Από την αγωνιστική περίοδο 2017–18 έως και την περίοδο 2020–21 χρησιμοποιούσε ως βασική του έδρα το Δημοτικό στάδιο Καλλιθέας «Γρηγόρης Λαμπράκης». Το 2021-22 χρησιμοποίησε το δημοτικό γήπεδο Αγίων Αναργύρων.

Την σεζόν 2022–23 αγωνίστηκε στο Δημοτικό γήπεδο Περάματος ενώ την σεζόν 2023-24 χρησιμοποίησε το Δημοτικό γήπεδο Μοσχάτου.^[69] Με τη διαφαινόμενη υπό προϋποθέσεις λύση του γηπέδου του ΣΕΦ ο Εθνικός εξασφαλίζει για πρώτη φορά μετά τις (5 Μαρτίου του 2000, τελευταίο παιχνίδι στο Στάδιο Καραϊσκάκη, 2–2 με Παναιτωλικό) έδρα εντός του Δήμου Πειραιά.^[70] Σε περίπτωση όμως ανόδου της ομάδας σε επαγγελματική κατηγορία ο Εθνικός θα χρειαστεί να βρει εκ νέου λύση αφού το γήπεδο του ΣΕΦ δεν πληροί μέχρι στιγμής τα κριτήρια για αγώνες Σούπερλιγκ 2. Το ανακαινισμένο γήπεδο του ΣΕΦ δε θα είναι διαθέσιμο προς χρήση του Εθνικού τουλάχιστον μέχρι τον Ιανουάριο του 2025^[71][72][73]. Μέχρι τότε, ο Εθνικός αγωνίζεται στο Δημοτικό Στάδιο Κερατσινίου «Παναγιώτης Σαλπέας»^[74].

Αντιπαλότητες

Με Ολυμπιακό

Κύριο λήμμα: Πειραϊκό ντέρμπι

Από τα πρώτα έτη της ίδρυσής του, ο Εθνικός βρέθηκε σε μια κατάσταση ανταγωνισμού με τον συντοπίτη του Ολυμπιακό Πειραιώς για τα πρωτεία της πόλης όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και στην υδατοσφαίριση και κολύμβηση. Τα παιχνίδια των δύο ομάδων για το Πρωτάθλημα Πειραιά συγκέντρωναν μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς ήταν οι δυο πιο δυνατές και λαοφιλής ομάδες. Το 1926, ο Εθνικός μαζί με άλλα σωματεία αποχώρησαν από την Ε.Π.Σ.Π. διαμαρτυρόμενοι για την εύνοια του Ολυμπιακού. Την περίοδο 1926 διεξήχθη το πρωτάθλημα “Συνδέσμου” το οποίο κατέκτησε ο Εθνικός. Το πρωτάθλημα “'Ένωσης” το κατέκτησε ο Ολυμπιακός. Την επόμενη περίοδο ο Εθνικός ξαναγύρισε στην Ε.Π.Σ.Π. όπου διεκδίκησε το πρωτάθλημα χωρίς επιτυχία. Το 1928 εξαιτίας αποβολής του Ολυμπιακού από την Ένωση, ο Εθνικός κατέκτησε το Πρωτάθλημα Πειραιά που σημαδεύτηκε από τη φυγή και άλλων ομάδων υπέρ του Ολυμπιακού θυμίζοντας την περίπτωση του 1926 αλλά από την άλλη μεριά αυτή τη φορά. Την επομένη, στο πρωτάθλημα Πειραιά του 1929, το έκτο παιχνίδι που θα έκρινε τον πρωταθλητή σημαδεύτηκε από βίαια επεισόδια και διακόπηκε ύστερα από εισβολή οπαδών του Ολυμπιακού στο 80', ενώ ο Εθνικός προηγείτο με 2–1. Στα προηγούμενα πέντε ματς, Ο Ολυμπιακός είχε 2 νίκες (4–3, 2–0), ο Εθνικός δύο (1–0, 4–2) ενώ ένας αγώνας έληξε ισόπαλος (3–3). Τελικά οι δύο ομάδες ανακηρύχθηκαν «συμπρωταθληταί» κάτι που συνέβη και στο πρωτάθλημα γουότερ πόλο το 1969 λόγω της μη διεξαγωγής του τελικού αγώνος.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι σε αγώνες μέχρι το 1940 και την έναρξη του Β' Π.Π, ο Ολυμπιακός είχε 21 νίκες, ο Εθνικός 10 ενώ ισόπαλοι έληξαν 9 αγώνες.

Η δυνατότητα του Ολυμπιακού όμως, κυρίως μετά τον Β' Π.Π και την πανελλήνια δημοφιλία του, να παίρνει τους πιο ταλαντούχους παίκτες του Εθνικού (προπολεμικά τους Φίλιππο Κουράντη, Γιάννη Χέλμη, Βαγγέλη Χέλμη και μεταπολεμικά τους Γιάννη Ιωάννου, Μιχάλη Κρητικόπουλο, Χρήστο Αρβανίτη, Σταύρο Παπαδόπουλο, Τόμας Ρόρμπαχ, Τάσο Μητρόπουλο, Ανδρέα Νινιάδη) σε συνδυασμό με την περιορισμένη δημοφιλία του Εθνικού στον Πειραιά ήταν κάτι που τελικά περιόρισε τον Εθνικό σε δεύτερο ρόλο και στις μόλις 10 νίκες του από το 1945 και μετά, κάτι εντελώς αντίθετο με τους αγώνες του με τον Ολυμπιακό στην υδατοσφαίριση.

Άλλες

Κύριο λήμμα: Ντέρμπι Εθνικού - Προοδευτικής

Ο ιστορικός και παραδοσιακός αντίπαλος του Εθνικού είναι ο Ολυμπιακός με τον οποίο διεκδικούσε το Πρωτάθλημα Πειραιώς μέχρι και το 1959. Αρκετούς αγώνες έχει δώσει με όλες τις ομάδες του κέντρου (Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Απόλλων και Πανιώνιο) και της Θεσσαλονίκης (ΠΑΟΚ, Άρη, Ηρακλή). Σε επίπεδο Πειραιά, προπολεμικά η Άμυνα Κοκκινιάς (πρόγονος της Α.Ε. Νίκαιας και του Ιωνικού), ο Θησέας Πειραιά και ο Άρης Νίκαιας ενώ μεταπολεμικά και μέχρι τα τέλη του '50 ο Ατρόμητος Πειραιά, ο Πανελευσινιακός και η Προοδευτική υπήρξαν οι κυριότεροι αντίπαλοι στο τοπικό πρωτάθλημα. Με την Προοδευτική, με την οποία έχει παίξει και τα περισσότερα παιχνίδια από τις υπόλοιπες ομάδες της ΕΠΣ Πειραιά (πλην Ολυμπιακού), έχει σε 80 αγώνες πρωταθλήματος (από το 1939 έως και το 2024, Πρωτάθλημα Πειραιώς, Α' Εθνική, Β' Εθνική, Γ' Εθνική, Δ' Εθνική) και κυπέλλου (Κυπέλλου Ελλάδος και Κυπέλλου Πειραιώς), 37 νίκες, 17 ήττες ενώ 26 αναμετρήσεις έληξαν δίχως νικητή. Η μεγαλύτερη νίκη στο ντέρμπι συνέβη την 11/1/1953 για το Πρωτάθλημα Πειραιώς με νίκη του Εθνικού 1–8 στο γήπεδο Νίκαιας^[75][76].

«Εθνικάρας»

Κύριο λήμμα: Γιάννης Μαντζουράνης

Ο Γιάννης Μαντζουράνης (1935–2021) ήταν ένας από τους γνωστότερους οπαδούς, όχι μόνο από αυτούς του Εθνικού, αλλά και όλων των ελληνικών ομάδων. Αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του σωματείου και, κατά τα λεγόμενά του, από το 1956 έως τις 30 Νοεμβρίου 2014 είχε παρακολουθήσει όλους τους ποδοσφαιρικούς αγώνες του, εκτός από 12. Τον πρώτο, το 1973, λόγω του γάμου του και τους υπόλοιπους τον τελευταίο καιρό, κατόπιν ρητής απαγόρευσης των γιατρών. Ήταν γνωστός για το φίλαθλο πνεύμα του και την ιαχή «Εθνικάρα». Υπήρξε κατά γενική ομολογία ο καλύτερος Έλληνας φίλαθλος όλων των εποχών και αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για όλον το φίλαθλο κόσμο.^{[77][78][79][80][81][82][83][84]} Γι' αυτόν γράφτηκε τραγούδι το 1985 από τον Νίκο Καρβέλα ενώ αναφέρεται σε στίχο του τραγουδιού «Το Εθνικάκι» του συγκροτήματος Τα Παιδιά από την Πάτρα τραγουδιού που αναφέρεται στον πρώτο υποβιβασμό της ομάδας το 1990. Πέθανε στις 12 Σεπτεμβρίου 2021 ύστερα από πολύμηνη νοσηλεία.^[85]

Χρώματα

Χρώματα του Εθνικού Πειραιώς είναι το μπλε και το άσπρο. Η συνήθης αμφίεση ήταν ολόκληρη μπλε και συνήθως σκούρα απόχρωση. Έχε αγωνιστεί και με άσπρο σορτσάκι και αλλά και με άσπρο σορτσάκι σε συνδυασμό με άσπρες κάλτσες.

Στήριξη στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ

Το σήμα της ομάδος την διετία 1955–1957

Την διετία 1955–57 όταν τερμάτισε δεύτερος και την επόμενη σεζόν που ήταν πρωτοπόρος πηγαίνοντας για τον τίτλο, πρωτοστάτησε και συμπεριέλαβε το νησί της Κύπρου στο έμβλημα του προς συμπαράσταση στον Αγώνα της ΕΟΚΑ για ανεξαρτησία από την Βρετανία^[86][87], όντας η πρώτη και μοναδική ελληνική ομάδα που το έπραξε.

Ιστορικές αμφιέσεις

Φανέλα 1994–95

Επετειακή φανέλα για τη συμπλήρωση 100 χρόνων

1923–24	1932–33	1955–56	1956–57	1960–75	1976
1988–89	1989–90	1994–96	2016–17	2023–24

Τίτλοι - Διακρίσεις

Διοργάνωση	Φορές	Χρονιές
Τίτλοι
Κύπελλο Ελλάδος Ανδρών	1	1933
Πρωτάθλημα Ελλάδος νότιου ομίλου	1	1935
Πρωτάθλημα Β' Εθνικής	1	1991
Πρωτάθλημα Γ' Εθνικής (6ος όμιλος)	1	2018
Πρωτάθλημα ΕΠΣ Πειραιά	5	Προ καθιέρωσης Εθνικών Κατηγοριών (1928, 1929, 1939) Μετά την καθιέρωση (2013, 2014)
Kύπελλο ΕΠΣ Πειραιά	4	2014, 2019, 2023, 2024
Κύπελλο Πάσχα	1	1937
Θερινό πρωτάθλημα Ο.Π.Α.Π.	2	1971, 1973
Διακρίσεις
Δεύτερη θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα	2	1928, 1956
Τέταρτη θέση στην Α' Εθνική (1960–)	1	1975
Φιναλίστ τελικής φάσης πανελλήνιου πρωταθλήματος (δεν διεξήχθη)	2	1929, 1935
Ημιτελικά κυπέλλου Ελλάδος	7	1939, 1940, 1950, 1968, 1969, 1973, 1989
Προημιτελικά κυπέλλου Ελλάδος	9	1932, 1947, 1951, 1952, 1966, 1977, 1984, 1986, 1995
Φάση των «16» Κυπέλλου Ελλάδος	19	1949, 1953, 1954, 1955, 1956, 1959, 1962, 1963, 1964, 1965, 1967, 1974, 1978, 1982, 1992, 1993, 1997, 2005, 2006

Αξιοσημείωτοι Παίχτες

Γιάννης Αναστασίου Ανδρέας Αντωνάτος Χρήστος Αρβανίτης Ηλίας Αρμόδωρος Δημήτρης Βάβουλας Κώστας Βαλλιάνος Μανώλης Βαμβακούσης Νίκος Γιούτσος Λύσανδρος Γεωργαμλής Τάκης Ελευθεριάδης Ζοέλ Επαλέ Δημήτρης Ζουρντός Γιάννης Ιωάννου Μασέγκο Ιλούνγκα Θανάσης Ιντζόγλου Γιώργος Καβαλιώτης Ρομπέρτο Καλκαντέρα Χρήστος Καραουλάνης

Μανώλης Καρνασόπουλος Γιάννης Κατσικογιάννης Παναγιώτης Κατσικογιάννης Μιχάλης Καψής Μανώλης Κλικόπουλος Αμπίντ Κοβάσεβιτς Αλέκος Κοζομπόλης Παναγιώτης Κοτίδης Φίλιππος Κουράντης Κυριάκος Κουρέας Νίκος Κοφιάδης Άγγελος Κρεμμύδας Μιχάλης Κρητικόπουλος Πέτρος Λεβεντάκος Νίκος Λεκατσάς Στάθης Μανταλόζης Τάσος Μητρόπουλος Ηλίας Μίσσας

Γιώργος Μουκέας Ντανιέλ Μπατίστα Κώστας Μπατσινίλας Μίμης Μπενάρδος Δημήτρης Ναλιτζής Στέλιος Νικηφοράκης Ανδρέας Νινιάδης Γκεόργκι Ντένεφ Βασίλης Ξάνθης Σταύρος Παπαδόπουλος Φώτης Παπαδόπουλος Τόμας Ρόρμπαχ Δημήτρης Σεϊταρίδης Σουμπίνιο Χάρης Σοφιανός Φότο Στρακόσια Άκης Στρατάκης Παναγιώτης Σκαφτούρος

Τζιοβάνι Στέλιος Τουρκομένης Βασίλης Τσιάρτας Νίκος Τσιριτάκης Ηλίας Υφαντής Πάολο Φαρινόλα Μάρκο Φερέιρα Τότης Φυλακούρης Γιώργος Χατζηανδρέου Χρήστος Χατζηιωαννίδης Δημήτρης Χατζηϊωάννογλου Βαγγέλης Χέλμης Γιάννης Χέλμης Κώστας Χούμης Αναστάσιος Χουχουλής

Παλαιότερες συνθέσεις

• 1ο Πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής Κατηγορίας 1959–60 ^{[σημ. 3]}
• 2ο Πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής Κατηγορίας 1960–61 ^{[σημ. 4]}
• 3ο Πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής Κατηγορίας 1961–62 ^{[σημ. 5]}

Σημειώσεις

1. Περαία μου, Περαία μου
   με τον Σαρωνικό σου,
   που έχεις για καμάρι σου
   τον Μέγα Εθνικό σου!
2. Για το πρωτάθλημα Πειραιά ο Εθνικός επικράτησε με 4–2 αλλά ο αγώνας μεταφέρθηκε και ίσχυσε ως αποτέλεσμα για το πανελλήνιο πρωτάθλημα
3. Έπαιξαν οι: Βασίλης Βασιλόπουλος, Στ. Γεραγώτης, Γεράσιμος (Μάκης) Γερμανάκος (τ/φύλακας), Κώστας Γεωργούλης, Νίκος Γιακουμάκης, Φώτης Γιαννίτσας, Δημήτρης Γλυνός, Δημήτρης Γράφας, Γιώργος Δρακόπουλος (τ/φύλακας), Χρήστος Καραουλάνης, Γιάννης Καρνασόπουλος, Μανώλης Κλικόπουλος, Αλέκος Κοζομπόλης, Κυριάκος Κοιλάκος, Στράτος Μακρυωνίτης (τ/φύλακας), Μαλισιάνος, Κώστας Μερκούρης, Νίκος Μουνδρέας, Παντέλογλου, Σωτήρης Πέστροφας, Γιώργος Σιδέρης, Σπύρος Σπαθούλας, Σταμάτης Στάμου, Λευτέρης Τατάκης καί Δημήτρης Τσερεγκώφ.
4. Έπαιξαν οι: Κώστας Βαλλιάνος (τ/φύλακας), Γιώργος Βλάχος (παρατσούκλι Πελέ, δεν είναι ο Γιώργος Βλάχος του ΠΑΟ), Βουρδαμής, Κώστας Γεωργούλης, Νίκος Γιακουμάκης, Φώτης Γιαννίτσας, Γονιδάκης, Δημήτρης Γράφας, Γυφτάκης, Γιώργος Δρακόπουλος (τ/φύλακας), Μανώλης Ζευγώλης, Γιώργος Καβαλιώτης, Χρήστος Καραουλάνης, Γιάννης Καρνασόπουλος, Μανώλης Κλικόπουλος, Αλέκος Κοζομπόλης, Μαλισιάνος, Νίκος Μουνδρέας, Στέλιος Νικηφοράκης, Ντενεζάκος, Παντέλογλου, Μανώλης Παπάζογλου, Σωτήρης Πέστροφας, Γιώργος Σιδέρης, Βασίλης Σταματίου, Σταμάτης Στάμου, Δημήτρης Τσερεγκώφ και Παναγιώτης Φερλέμης.
5. Έπαιξαν οι: Ανδρέας Αντωνάτος, Κώστας Βαλλιάνος (τ/φύλακας), Γιώργος Βλάχος, Γεράσιμος Γερμανάκος (τ/φύλακας), Φώτης Γιαννίτσας, Δημήτρης Γκιώνης, Δημήτρης Γράφας, Χρήστος Καραουλάνης, Καρποδίνης, Μανώλης Κλικόπουλος, Αλέκος Κοζομπόλης, Στράτος Μακρυωνίτης(τ/φύλακας), Μαλισιάνος, Στέλιος Νικηφοράκης, Δημήτρης Πάντζαλης, Μανώλης Παπάζογλου, Παναγιώτης Παπαχριστόπουλος, Σωτήρης Πέστροφας, Γιώργος Σιδέρης, Θανάσης Τραγίδης, Δημήτρης Τσερεγκώφ, Παναγιώτης Φερλέμης, Χρήστος Χατζηιωαννίδης, Δημήτρης Χατζηιωάννογλου και Χατζηχρήστος.

Παραπομπές

1. «Εγγεγραμμένα σωματεία | Ηλεκτρονικό Μητρώο Αθλητικών Σωματείων με Ειδική Αθλητική Αναγνώριση». somateia2023.gga.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2024.
2. Γραφεία σωματείου: Ακτή Δηλαβέρη (Πρωτοψάλτη) 1Α, Μικρολίμανο
3. «Στην Καστέλλα χτυπά εδώ και 100 χρόνια η καρδιά του Εθνικού | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023.
4. «Home» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2024.
5. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2012. Ιστορία
6. Ολυμπιακός Πειραιώς, Παναθηναϊκός, Α.Ε.Κ., Π.Α.Ο.Κ., Άρης, Α.Ε.Λ., Πανιώνιος, Εθνικός, Ηρακλής, Ο.Φ.Η., Καστοριά
7. «Ντέρμπι... στον Πειραιά!». ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - Olympiacos.org. 4 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022.
8. «Matchday: κόντρα στον Εθνικό για τη νίκη στο πειραιώτικο ντέρμπι (pic)». Thrylos24.gr. 14 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2023.
9. «Εφημερίδα Έθνος, 27/5/1929 σελίδα 7». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2024.
10. «Εφημερίδα Έθνος, 19/3/1929 σελίδα 5». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2024.
11. «Εφημερίδα Έθνος, 4/3/1929 σελίδα 5». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2024.
12. «Εφημερίδα Έθνος, 10/6/1929 σελίδα 4». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2024.
13. «Εφημερίδα Έθνος, 17/6/1929 σελίδα 4». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2024.
14. «εφ. Αθλητική Κυριακή, 26/3/1933, σελ. 1, 6 και 7 (ψηφ. σελ. 49 και 52)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2018.
15. Η ίδρυση της ομάδος ΕΠΟ 2ος τελικός Κυπέλλου Ελλάδας
16. «Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Βουλης των Ελλήνων | Εφ. Ακρόπολις 14/11/1932, σελ. 209». digitallib.parliament.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024.
17. «Εφημερίδα Έθνος, 7/12/1932 σελίδα 3». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2024.
18. «Εφημερίδα Έθνος, 30/1/1933 σελίδα 3». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2024.
19. «Ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, Εθνικός Πειραιώς». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2012.
20. ethnikos.org Αρχειοθετήθηκε 2012-09-30 στο Wayback Machine., Ιστορία του ποδοσφαιρικού τμήματος
21. ethnikos.gr Αρχειοθετήθηκε 2012-03-15 στο Wayback Machine., ιστορική αναδρομή 1955-56
22. sport-fm.gr Όταν «ενόχληθηκε» το κατεστημένο
23. onsports.gr Ο άνθρωπος που δεν άφησαν να κάνει Ρεάλ τον Εθνικό...
24. soccerplus.gr Αρχειοθετήθηκε 2012-04-23 στο Wayback Machine. Όταν Πούσκας και Κότσις έρχονταν στην Αθήνα για τον Εθνικό
25. «Εφ. Μακεδονία, 20/2/1980, Σελίδα: 4». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2024.
26. Greece - Final Tables 1959-1999, 1998/99 rsssf.com
27. Έγινε και πάλι ...Εθνικός Πειραιώς!, Θοδωρής Κουνάδης, sport24.gr
28. gazzetta.gr Ξύλο και λαϊκά δικαστήρια στον Εθνικό!
29. Οι συγχωνεύσεις – μετονομασίες στην ΕΠΣΠ stoplekto.gr
30. «Εφημερίδα Έθνος, 10/9/1929 ψηφιακή σελίδα 4». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
31. «Εφημερίδα Έθνος, 7/11/1938 ψηφιακή σελίδα 3». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
32. «Εφημερίδα Έθνος, 23/4/1934 ψηφιακή σελίδα 3». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
33. TEAM, ΦΩΣ (17 Μαΐου 2022). «Η «εξάρα» του Εθνικού στην έδρα του Παναθηναϊκού (vid)». Fosonline.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
34. «Εφημερίδα Έθνος, 10/6/1963 ψηφιακή σελίδα 8». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
35. «Εφημερίδα Έθνος, 19/10/1964 ψηφιακή σελίδα 8». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
36. «Εφημερίδα Μακεδονία 18/7/1932 σελίδα 3». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024.
37. «Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Βουλης των Ελλήνων, Εφημερίδα Ακρόπολις 18/7/1932 ψηφιακή σελίδα 82». digitallib.parliament.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024.
38. «Κώστας Χούμης: Ο θρύλος του προπολεμικού ποδοσφαίρου - Sport-Retro.gr». 20 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
39. «Εφημερίδα Μακεδονία, 7/11/1978 σελίδα 4». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024.
40. «Εφημερίδα Έθνος, 18/12/1967 ψηφιακή σελίδα 9». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
41. «Εφημερίδα Έθνος, 15/5/1958 ψηφιακή σελίδα 6». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
42. «Εφημερίδα Έθνος, 2/5/1966 ψηφιακή σελίδα 10». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
43. «Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων | Εφημερίδα Ακρόπολις, 18/4/1936 ψηφιακή σελίδα 102». digitallib.parliament.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024.
44. «Εφημερίδα Έθνος, 12/2/1962 ψηφιακή σελίδα 6». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
45. «Εφημερίδα Έθνος, 30/3/1959 ψηφιακή σελίδα 6». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
46. «Εφημερίδα Έθνος, 1/2/1960 ψηφιακή σελίδα 6». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
47. «Εφημερίδα Έθνος, 4/7/1969 σελίδα 7». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024.
48. «Εφημερίδα Έθνος, 18/4/1966 ψηφιακή σελίδα 8». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
49. «Εφημερίδα Έθνος, 11/11/1963 ψηφιακή σελίδα 10». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
50. «Εφημερίδα Έθνος, 14/11/1966 ψηφιακή σελίδα 6». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
51. «Εφημερίδα Έθνος, 1/4/1957 σελίδα 6». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024.
52. «Εφημερίδα Μακεδονία, 24/11/1977 σελίδα 5». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024.
53. «Εφημερίδα Έθνος, 28/5/1928 σελίδα 5». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024.
54. «Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων | Εφημερίδα Ακρόπολις, 18/11/1935 ψηφιακή σελίδα 249». digitallib.parliament.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024.
55. «Εφημερίδα Μακεδονία, 22/1/1980 σελίδα 4». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024.
56. «Εφημερίδα Μακεδονία, 3/11/1970 σελίδα 9». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024.
57. «Εφημερίδα Έθνος, 12/1/1953 ψηφιακή σελίδα 4». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024.
58. Milesis, Stefanos. «Pireorama ιστορίας και πολιτισμού: Ηλίας Φιλιππάκος – Ένας παλιός Πειραιώτης θυμάται». Pireorama ιστορίας και πολιτισμού. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2022.
59. «Στάδιο Καραϊσκάκη: Η αληθινή ιστορία». Κυανόλευκος. 23 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2022.
60. NET, Αναρτήθηκε από. «Βόμβα στον σύνδεσμο του Εθνικού Πινέζες-Θύρα 14" στην Καστέλλα [ΦΩΤΟ]». REPORTAZ NET. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2022.
61. Psarras, Petros (2 Φεβρουαρίου 2019). «Επίθεση στο σύνδεσμο "Πινέζες Θύρα 14" από 100 περίπου άτομα». PireasPiraeus . the web. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2022.
62. «Αγώνες περιόδου 2001-02 ethnikos.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2019.
63. «Αγώνες περιόδου 2002-03 ethnikos.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2019.
64. «Αγώνες περιόδου 2003-04 ethnikos.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2019.
65. «Αγώνες περιόδου 2004-05 ethnikos.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2019.
66. «Αγώνες περιόδου 2005-06 ethnikos.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2019.
67. «Αγώνες περιόδου 2006-07 ethnikos.gr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2019.
68. Αγώνες περιόδου 2012-13 Αρχειοθετήθηκε 2019-04-24 στο Wayback Machine., από τον ιστότοπο ethnikos.gr]
69. Χατζηκωνσταντής, Βαγγέλης (25 Σεπτεμβρίου 2023). «Το γήπεδο του Μοσχάτου η νέα έδρα του Εθνικού». Κανάλι Ένα 90.4. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2023.
70. «ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, Ιστορική αναδρομή περιόδου 1999–2000». www.ethnikos.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2024.
71. «ΣΕΦ Ποδοσφαίρου: Ανακαινίζεται και γίνεται έδρα του Εθνικού Πειραιώς». ant1news.gr. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2023.
72. «Δελτίο τύπου: «Ανακαινίζεται το 11χ11 στο ΣΕΦ»». Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. 3 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2023.
73. Χατζηκωνσταντής, Βαγγέλης (3 Οκτωβρίου 2023). «Και επίσημα στο ΣΕΦ το νέο «σπίτι» του Εθνικού (pic)». Κανάλι Ένα 90.4. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2023.
74. «ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ: Στο γήπεδο "Παναγιώτης Σαλπέας" μέχρι το τέλος του 2024 ο Εθνικός Πειραιά». keratsininews.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2024.
75. «Εφ. Εμπρός 11/1/1953 ψηφ. σελ. 5 (Α' Κατηγορία, Γήπεδον Νικαίας 3 μ.μ. Προοδευτική - Εθνικός)». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2024.
76. «Εφ. Ελευθερία 13/1/1953 ψηφ. σελ. 4 (Πρωτάθλημα Πειραιώς Εθνικός - Προοδευτική 8 - 1)». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2023.
77. admin (24 Ιουλίου 2021). «Γιάννης Μαντζουράνης, ο πιο αγαπητός φίλαθλος Ο Εθνικάρας». dieci10. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022.
78. «Ο 'Εθνικάρας' Γιάννης Ματζουράνης ήταν ένας πανΕθνικός οπαδός». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022.
79. Newsroom. «Απώλεια: «Έφυγε» ο «Εθνικάρας», ο πιο αγαπημένος Έλληνας φίλαθλος | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022.
80. «"Έφυγε" από τη ζωή ο Εθνικάρας | Ο Γιάννης Μαντζουράνης, ο αγνότερος φίλαθος, δεν είναι πια εδώ». ΧΡΗΜΑ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ money-tourism.gr. 12 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022.
81. «ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΤΖΟΥΡΑΝΗΣ: «Ο Εθνικός αποχαιρετά τον καλύτερο φίλαθλο της Ελλάδας»». sportday.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022.
82. Μάκαρης, Σπύρος (12 Σεπτεμβρίου 2021). «Ο Εθνικός ΟΦΠΦ αποχαιρετά τον καλύτερο φίλαθλο της Ελλάδας». Sportcyclades.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022.
83. «Ο καλύτερος Ελληνας φίλαθλος! - Παρασκήνιο». Athletic Radio 104,2. 20 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022.
84. newsroom, sport-fm. «Οι ομάδες αποχαιρετούν τον «Εθνικάρα»». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022.
85. «Πέθανε ο "Εθνικάρας" Γιάννης Ματζουράνης». news247.gr. 2021-09-12. https://www.news247.gr/koinonia/pethane-o-ethnikaras-giannis-matzoyranis.9352336.html. Ανακτήθηκε στις 2021-09-12.
86. «Όταν ο Εθνικός Πειραιώς είχε σήμα την Κύπρο για συμπαράσταση στον αγώνα της ΕΟΚΑ». Κυανόλευκος. 6 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022.
87. «Όταν ο Εθνικός Πειραιώς είχε σήμα την Κύπρο για συμπαράσταση στον αγώνα της ΕΟΚΑ | AlphaNews.Live». www.alphanews.live. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2023.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (Τμήμα Ποδοσφαίρου) – Επίσημος ιστότοπος
• Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. – Επίσημος ιστότοπος