Λευκοί Αμερικανοί

Οι Λευκοί Αμερικανοί είναι Αμερικανοί που ταυτίζονται ως λευκοί. Αυτή η ομάδα αποτελεί την πλειοψηφία των ατόμων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμφωνα με την απογραφή του 2020, το 71% ή 235.411.507 άτομα, ήταν λευκοί, μόνο ή σε συνδυασμό και το 61,6%, ή 204.277.273 άτομα, ήταν μόνο λευκοί. Αυτό αντιπροσώπευε μια εθνική δημογραφική μείωση των λευκών από το 72,4% μόνο λευκού μεριδίου του πληθυσμού των ΗΠΑ το 2010.

Λευκοί Αμερικανοί

Λευκοί Αμερικανοί (μόνο/μόνο μία φυλή) το 2020
Συνολικός πληθυσμός
71% (235,4 εκατομμύρια) Λευκοί (συμπεριλαμβανομένων Λευκών σε συνδυασμό με άλλες φυλές) 61,6% (204,3 εκατομμύρια) Λευκοί (μόνο μία φυλή)[1]
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Σε ολόκληρες της Ηνωμένες Πολιτείες
Γλώσσες
Κυρίως αγγλικά
Θρησκεία
Προτεσταντισμός 48% Καθολικισμός 19% Μορμόνοι 2% Ιουδαϊσμός 3% Άλλες 3% Αθρησκεία 24% [2]

Από την 1η Ιουλίου 2022, το Γραφείο Απογραφής των Ηνωμένων Πολιτειών εκτιμά ότι το 75,8% του πληθυσμού των ΗΠΑ ήταν μόνο λευκοί, ενώ οι μη Ισπανοί λευκοί ήταν το 59,3% του πληθυσμού.^[3] Για αυτές τις εκτιμήσεις πληθυσμού, το 15,1% που αναγνωρίστηκε ως «Κάποια άλλη φυλή» το 2020^[4] ανακατανεμήθηκε σε άλλες φυλετικές κατηγορίες, με τις περισσότερες από αυτές να ταξινομούνται εκ νέου μόνο ως λευκοί.^[5] Οι Ευρωπαίοι Αμερικανοί είναι η μεγαλύτερη πανεθνική ομάδα λευκών Αμερικανών και αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού των Ηνωμένων Πολιτειών από την ίδρυση του έθνους.

Το Γραφείο Απογραφής των ΗΠΑ χρησιμοποιεί έναν συγκεκριμένο ορισμό του «λευκού» που διαφέρει από ορισμένες συνηθισμένες χρήσεις του όρου.^[6][7] Το Γραφείο ορίζει ως «Λευκούς» εκείνους που «έχουν καταγωγή από οποιονδήποτε από τους αρχικούς λαούς της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής ή της Βόρειας Αφρικής».^[8] Στους επίσημους ορισμούς της απογραφής, οι άνθρωποι όλων των φυλετικών κατηγοριών μπορούν να χωριστούν περαιτέρω σε εκείνους που προσδιορίζονται ως «μη Ισπανόφωνοι ή Λατίνοι» και σε αυτούς που όντως προσδιορίζονται ως «Ισπανόφωνοι ή Λατίνοι».^[6][9] Ο όρος «μη ισπανόφωνος λευκός», αντί απλώς «λευκός», μπορεί να είναι η ομάδα απογραφής που αντιστοιχεί περισσότερο σε εκείνα τα άτομα που ταυτίζονται και θεωρούνται ότι είναι λευκά στην κοινή χρήση. Ομοίως, δεν αναγνωρίζονται όλοι οι Ισπανόφωνοι/Λατίνο ως «λευκοί», «μαύροι» ή οποιαδήποτε άλλη καταγεγραμμένη φυλετική κατηγορία.^[6][7] Το 2015, η Υπηρεσία Απογραφής ανακοίνωσε την πρόθεσή της να κάνει τους Ισπανόφωνους/Λατίνους μια φυλετική κατηγορία παρόμοια με τους «λευκούς» ή τους «μαύρους», με τους ερωτηθέντες να μπορούν να επιλέξουν μία, δύο ή περισσότερες φυλετικές κατηγορίες. Αυτή η αλλαγή ακυρώθηκε κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Ντόναλντ Τραμπ.^[7][10] Άλλα άτομα που ταξινομούνται ως «λευκά» από την απογραφή των ΗΠΑ, αλλά μπορεί να ταυτιστούν ή να μην θεωρηθούν λευκά περιλαμβάνουν Αραβοαμερικανούς και Αμερικανοεβραίους ευρωπαϊκής καταγωγής.^{[11][12][12][13]} Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο όρος Λευκός υποδηλώνει γενικά ένα άτομο ευρωπαϊκής καταγωγής, αλλά έχει επεκταθεί νομικά σε άτομα Δυτικής Ασίας και Βόρειας Αφρικής (Μέση Ανατολή, Δυτική Ασία και Βόρεια Αφρική).^[14][15][16]

Οι πιο συχνά αναφερόμενες καταβολές των μη ισπανόφωνων Λευκών Αμερικανών περιλαμβάνουν Γερμανούς (13%), Ιρλανδούς (12%), Άγγλους (9%), Ιταλούς (6%), Γάλλους (4%), Πολωνούς (3%), Σκωτσέζους ( 3%), Σκωτοϊρλανδούς (2%) και Ολλανδούς, Νορβηγούς, Σουηδούς και Ρώσους, το καθένα (1%) αντίστοιχα.^{[17][18][19][20]} Είναι δύσκολο να εντοπιστεί η καταγωγή από την Ισπανία μόνο στους Λευκούς, καθώς οι άνθρωποι ισπανικής καταγωγής είναι ισπανόφωνοι και παρόλο που η απογραφή παρακολουθεί την εθνική καταγωγή των Ισπανών, δεν την ταξινομεί ανά φυλή. Το 2021, 995.583 άτομα οποιασδήποτε φυλής διεκδίκησαν καταγωγή από την Ισπανία, το 0,3% του συνολικού πληθυσμού.^[21] Η δημογραφία των Βρετανοαμερικανών θεωρείται σοβαρή υπομέτρηση, καθώς το απόθεμα τείνει να αυτοαναφέρεται και να ταυτίζεται ως απλώς «Αμερικανοί» (7%), λόγω του χρόνου που έχουν κατοικήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδιαίτερα εάν έφτασε η οικογένειά τους πριν από την Αμερικανική Επανάσταση.^[12][13] Η συντριπτική πλειοψηφία των λευκών Αμερικανών έχει επίσης καταγωγή από πολλές χώρες.

Ιστορικοί και σημερινοί ορισμοί

Οι ορισμοί του ποιος είναι «Λευκός» έχουν αλλάξει καθ΄ όλη τη διάρκεια της ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ορισμός απογραφής των ΗΠΑ

Ο όρος «λευκός Αμερικανός» μπορεί να περιλαμβάνει πολλές διαφορετικές εθνοτικές ομάδες. Αν και η απογραφή των Ηνωμένων Πολιτειών υποτίθεται ότι αντικατοπτρίζει έναν κοινωνικό ορισμό της φυλής, οι κοινωνικές διαστάσεις της φυλής είναι πιο περίπλοκες από τα κριτήρια της Απογραφής. Η απογραφή του 2000 στις ΗΠΑ αναφέρει ότι οι φυλετικές κατηγορίες «γενικά αντικατοπτρίζουν έναν κοινωνικό ορισμό της φυλής που αναγνωρίζεται σε αυτή τη χώρα. Δεν συμμορφώνονται με κανένα βιολογικό, ανθρωπολογικό ή γενετικό κριτήριο».^[22]

Η ερώτηση απογραφής για τη φυλή παραθέτει τις κατηγορίες Λευκός ή Ευρωπαίος Αμερικανός, Μαύρος ή Αφροαμερικανός, Αμερικανός Ινδιάνος και Ιθαγενής της Αλάσκας, Ιθαγενής Χαβάης ή Άλλος Νησιώτης του Ειρηνικού, Ασιάτης, συν «Κάποια άλλη φυλή», με τον ερωτηθέμενο να έχει τη δυνατότητα να σημειώσει περισσότερες από μια φυλετική ή εθνική κατηγορία. Το Γραφείο Απογραφής ορίζει τους Λευκούς ως εξής:

«Λευκό» αναφέρεται σε ένα άτομο που έχει καταγωγή από οποιονδήποτε από τους αρχικούς λαούς της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής ή της Βόρειας Αφρικής. Περιλαμβάνει άτομα που δήλωσαν τη φυλή τους ως «Λευκή» ή ανέφεραν συμμετοχές όπως Γερμανοί, Ιταλοί, Λιβανέζοι, Άραβες, Μαροκινοί ή Καυκάσιοι.^[8]

Στα έγγραφα απογραφής των ΗΠΑ, η ονομασία White επικαλύπτεται, όπως και όλες οι άλλες επίσημες φυλετικές κατηγορίες, με τον όρο Ισπανόφωνος ή Λατίνος, ο οποίος εισήχθη στην απογραφή του 1980 ως κατηγορία εθνότητας, ξεχωριστή και ανεξάρτητη από τη φυλή.^[23][24] Οι Ισπανόφωνοι και οι Λατινοαμερικανοί στο σύνολό τους αποτελούν μια φυλετικά διαφορετική ομάδα και στο σύνολό τους αποτελούν τη μεγαλύτερη μειονότητα στη χώρα.^[25][26]

Από το 1850 έως το 1920, το έντυπο της απογραφής των ΗΠΑ δεν έκανε διάκριση μεταξύ λευκών και Μεξικανών Αμερικανών. Στην απογραφή του 1940 και του 1950, οι οδηγίες ήταν να σημειωθούν οι Μεξικανοί με ένα «W» για το λευκό.^[27] Στην απογραφή του 2020 επίσης, μια εγγραφή του «Μεξικανού» κωδικοποιήθηκε ως Λευκό.^[28]

Ο χαρακτηρισμός των Αμερικανών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής ως λευκών έχει αποτελέσει θέμα διαμάχης. Στις αρχές του 20ου αιώνα, υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις όπου σε άτομα αραβικής καταγωγής απαγορεύτηκε η είσοδος στις Ηνωμένες Πολιτείες ή απελάθηκαν, επειδή χαρακτηρίζονταν ως μη λευκοί.^[29] Το 1944, ο νόμος άλλαξε και οι λαοί της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής έλαβαν το καθεστώς των λευκών. Το 2015, η απογραφή των ΗΠΑ ενέκρινε την ιδέα της δημιουργίας μιας ξεχωριστής φυλετικής κατηγορίας για τους Αμερικανούς της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής στην απογραφή του 2020, αλλά αυτό το σχέδιο ακυρώθηκε κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Τραμπ.

Ο Πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν ήταν απόγονος του Σάμιουελ Λίνκολν και ήταν αγγλικής και ουαλικής καταγωγής.

Η Γκλόρια Βάντερμπιλτ, γνωστή καλλιτέχνις και σχεδιάστρια, ήταν ολλανδικής καταγωγής.

Σε περιπτώσεις όπου τα άτομα δεν αυτοπροσδιορίζονται, οι παράμετροι απογραφής των ΗΠΑ για τη φυλή δίνουν σε κάθε εθνική καταγωγή μια φυλετική αξία.

Επιπλέον, άτομα που αναφέρθηκαν ως Μουσουλμάνοι (ή αίρεση του Ισλάμ, όπως Σιίτες ή Σουνίτες), Εβραίοι, Ζωροαστριστές, Μεξικανοί ή Καυκάσιοι ως τη «φυλή» τους στην ενότητα «Κάποια άλλη φυλή», χωρίς να σημειώσουν χώρα προέλευσης, καταμετρώνται αυτόματα ως Λευκοί.^[30] Το Δείγμα Μικροδεδομένων Δημόσιας Χρήσης (PUMS) της απογραφής των ΗΠΑ του 1990 απαρίθμησε το «Καυκάσιος» ή το «Αρίος» μεταξύ άλλων όρων ως υποομάδες του «λευκού» στον κατάλογο των κωδικών καταγωγής τους,^[31] αλλά το 2005 και τα επόμενα έτη κωδικών PUMS όχι.^[32]

Κοινωνικός ορισμός

Στις σύγχρονες Ηνωμένες Πολιτείες, ουσιαστικά οποιοσδήποτε ευρωπαϊκής καταγωγής θεωρείται τυπικά λευκός. Άτομα με καταγωγή από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική (MENA) μπορεί επίσης να θεωρηθούν λευκά. Ωστόσο, πολλές από τις εθνοτικές ομάδες που ταξινομούνται ως λευκές από την απογραφή των ΗΠΑ, όπως οι Αραβοαμερικανοί, οι Βέρβεροι Αμερικανοί, οι Αμερικανοί Ρομά, οι Αμερικανοεβραίοι ευρωπαϊκής καταγωγής ή καταγωγής MENA και οι Ισπανόφωνοι και οι Λατίνοι ευρωπαϊκής καταγωγής ή καταγωγής MENA μπορεί να μην ταυτίζονται πάντα ως λευκοί και μπορεί να μην είναι πάντα αντιληπτό ότι είναι λευκοί.^{[33][34][35][36][37][38]}

Ο κοινωνικός ορισμός της λευκότητας έχει εξελιχθεί σημαντικά κατά τη διάρκεια της αμερικανικής ιστορίας. Μεταξύ των Ευρωπαίων, εκείνοι που θεωρούνται αναμφισβήτητα μη λευκοί σε κάποιο σημείο της αμερικανικής ιστορίας, βάσει του υποτιθέμενου καφέ χρώματος του δέρματός τους, περιλαμβάνουν τους Σουηδούς, Γερμανούς,^[39] Ιταλούς, Έλληνες, Ισπανούς, Ιρλανδούς, Φινλανδούς και Ρώσους.^[38][40][41] Στα πρώτα χρόνια των Ηνωμένων Πολιτειών, η συμμετοχή στη λευκή φυλή περιοριζόταν γενικά σε εκείνες της βρετανικής, σκανδιναβικής καταγωγής και μερικές φορές γερμανικής καταγωγής.^[42]

Ο Ντέιβιντ Ρόντιγκερ υποστηρίζει ότι η κατασκευή της λευκής φυλής στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν μια προσπάθεια διανοητικής απομάκρυνσης των ιδιοκτητών σκλάβων από τους σκλάβους.^[43] Η διαδικασία του επίσημου ορισμού ως λευκού από το νόμο προέκυψε συχνά σε δικαστικές διαφορές σχετικά με την επιδίωξη της ιθαγένειας.^[44]

Ορισμός κρίσιμης φυλετικής θεωρίας

Η κριτική φυλετική θεωρία αναπτύχθηκε στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, επηρεασμένη από τη γλώσσα των κριτικών νομικών μελετών, που αμφισβήτησε έννοιες όπως η αντικειμενική αλήθεια, ο ορθολογισμός και η δικαστική ουδετερότητα, καθώς και από την κριτική θεωρία.^[45] Ακαδημαϊκοί και ακτιβιστές απογοητευμένοι από τα αποτελέσματα του κινήματος για τα δικαιώματα των πολιτών επεσήμαναν ότι αν και οι Αφροαμερικανοί υποτίθεται ότι απολάμβαναν νομική ισότητα, οι λευκοί Αμερικανοί συνέχισαν να κατέχουν δυσανάλογη εξουσία και εξακολουθούσαν να έχουν ανώτερο βιοτικό επίπεδο.^[46] Φιλελεύθερες ιδέες όπως η αξιοκρατία και οι ίσες ευκαιρίες, υποστήριξαν, έκρυψαν και ενίσχυσαν βαθιές δομικές ανισότητες και έτσι εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα μιας λευκής ελίτ.^[47] Οι κριτικοί θεωρητικοί της φυλής βλέπουν τον ρατσισμό ως ενσωματωμένο στις στάσεις και τους θεσμούς του κοινού και τονίζουν τον θεσμικό ρατσισμό και τις ασυνείδητες προκαταλήψεις.^[48] Ο νομικός μελετητής Ντέρικ Μπελ, προώθησε την αρχή της σύγκλισης των συμφερόντων, η οποία προτείνει ότι οι λευκοί υποστηρίζουν τα δικαιώματα των μειονοτήτων μόνο σε περίπτωση που όταν το κάνουν αυτό είναι προς το δικό τους συμφέρον.^[49][50]

Καθώς οι Λευκοί, ειδικά οι Λευκοί Αγγλοσάξονες Προτεστάντες, είναι η κυρίαρχη φυλετική και πολιτιστική ομάδα, σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο Στίβεν Σάιντμαν, γράφοντας από μια άποψη κριτικής θεωρίας, «Η λευκή κουλτούρα αποτελεί το γενικό πολιτιστικό ρεύμα, με αποτέλεσμα η μη λευκή κουλτούρα να είναι θεωρείται ως αποκλίνουσα, είτε με θετικό είτε με αρνητικό τρόπο. Επιπλέον, οι Λευκοί τείνουν να εκπροσωπούνται δυσανάλογα σε ισχυρές θέσεις, ελέγχοντας σχεδόν όλους τους πολιτικούς, οικονομικούς και πολιτιστικούς θεσμούς».

Ωστόσο, σύμφωνα με τον Σάιντμαν, οι Λευκοί συνήθως αγνοούν τα προνόμιά τους και τον τρόπο με τον οποίο η κουλτούρα τους ήταν πάντα κυρίαρχη στις ΗΠΑ, καθώς δεν ταυτίζονται ως μέλη μιας συγκεκριμένης φυλετικής ομάδας, αλλά αντιλαμβάνονται εσφαλμένα τις απόψεις και την κουλτούρα τους ως «χωρίς φυλή», ενώ στην πραγματικότητα είναι εθνο-εθνικό (εθνοτικό/πολιτιστικό) συγκεκριμένο, με συνιστώσα φυλετικής βάσης.^[51]

Δημογραφικές πληροφορίες

Αποκλειστικά Λευκοί 1790–2020
Έτος	Πληθυσμός	% των ΗΠΑ	% αλλαγή (10 ετών)	Έτος	Πληθυσμός	% των ΗΠΑ	% αλλαγή (10 ετών)
1790	3.172.006	80,7		1910	81.731.957	88,9	22,3%
1800	4.306.446	81.1	35,8%	1920	94.820.915	89,7	16,0%
1810	5.862.073	81,0	36,1%	1930	110.286.740	89,8	16,3%
1820	7.866.797	81.6	34,2%	1940	118.214.870	89,8 (υψηλότερο)	7,2%
1830	10.532.060	81,9	33,9%	1950	134.942.028	89,5	14,1%
1840	14.189.705	83.2	34,7%	1960	158.831.732	88.6	17,7%
1850	19.553.068	84.3	37,8%	1970	178.119.221	87,5	12,1%
1860	26.922.537	85,6	37,7%	1980	188.371.622	83.1	5,8%
1870	33.589.377	87.1	24,8%	1990	199.686.070	80.3	6,0%
1880	43.402.970	86,5	29,2%	2000	211.460.626	75.1	5,9%
1890	55.101.258	87,5	26,9%	2010	223.553.265	72.4	5,7%
1900	66.809.196	87,9	21,2%	2020	204.277.273	61,6 (χαμηλότερο)	– 8,6%
Πηγή: Γραφείο Απογραφής Ηνωμένων Πολιτειών.[52][53][54][55]

Οι Λευκοί Αμερικανοί αποτελούν την πλειονότητα των 332 εκατομμυρίων κατοίκων που ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, με το 71% του πληθυσμού στην Απογραφή των Ηνωμένων Πολιτειών του 2020, συμπεριλαμβανομένου του 61,6% που ταυτίστηκε ως «αποκλειστικά λευκοί». Αυτό αντιπροσώπευε μια εθνική δημογραφική μείωση των λευκών από το μερίδιο 72,4% του πληθυσμού των ΗΠΑ που αυτοπροσδιορίζονται αποκλειστικά λευκοί το 2010.^[8][56][57]

Οι μεγαλύτερες εθνοτικές ομάδες (κατά καταγωγή) μεταξύ των Λευκών Αμερικανών ήταν οι Γερμανοί, ακολουθούμενοι από τους Ιρλανδούς και τους Άγγλους.^[58] Στην απογραφή του 1980, 49.598.035 Αμερικανοί ανέφεραν ότι ήταν αγγλικής καταγωγής, καθιστώντας τους το 26% της χώρας και τη μεγαλύτερη ομάδα εκείνη την εποχή, και μάλιστα μεγαλύτερο από τον πληθυσμό της ίδιας της Αγγλίας.^[59] Λίγο περισσότεροι από τους μισούς από αυτούς τους ανθρώπους θα ανέφεραν ότι ήταν «αμερικανικής» καταγωγής στις επόμενες απογραφές και σχεδόν παντού όπου η «αμερικανική» καταγωγή κυριαρχεί στην απογραφή του 2000 αντιστοιχεί σε μέρη όπου κυριαρχούσε το «Άγγλος» στην απογραφή του 1980.^[13][60]

Παραπομπές

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Λευκοί Αμερικανοί

1. «2020 Census Redistricting: Supplementary Tables». United States Census Bureau (στα Αγγλικά). 12 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2021.
2. «Religious tradition by race/ethnicity (2014)». The Pew Forum on Religion & Public Life. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2019.
3. «QuickFacts: United States». www.census.gov.
4. Bureau, US Census. «2020 Census Illuminates Racial and Ethnic Composition of the Country». Census.gov. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2023.
5. «Methodology for the United States Population Estimates: Vintage 2022» (PDF). US Census Bureau. Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2023.
6. «Analysis | There's a big problem with how the census measures race» (στα αγγλικά). The Washington Post. 2018-02-06. https://www.washingtonpost.com/news/monkey-cage/wp/2018/02/06/theres-a-big-problem-with-how-the-census-measures-race/. Ανακτήθηκε στις 2021-07-23.
7. Demby, Gene (16 Ιουνίου 2014). «On The Census, Who Checks 'Hispanic,' Who Checks 'White,' And Why». NPR.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2021.
8. Nicholas A. Jones· Roberto R. Ramirez, επιμ. (Μαρτίου 2011). «Definition of Race Categories Used in the 2010 Census» (PDF). United States Census Bureau. σελ. 3. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2013. Missing |last1= in Editors list (βοήθεια)
9. «The White Population: 2000» (PDF). United States Census Bureau. Αυγούστου 2001. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2011.
10. «Public Comments Received on Federal Register notice 79 FR 71377: Proposed Information Collection; Comment Request; 2015 National Content Test» (PDF). Census.gov. Δεκεμβρίου 2, 2014 – Φεβρουαρίου 2, 2015. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2019.
11. «Census Bureau explores new Middle East/North Africa ethnic category». Pewresearch.org. 24 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2017.
12. Sources:
13. Lieberson, Stanley; Waters, Mary C. (September 1986). «Ethnic Groups in Flux: The Changing Ethnic Responses of American Whites». Annals of the American Academy of Political and Social Science 487 (79, Immigration and American Public Policy): 82–86. doi:10.1177/0002716286487001004. ISSN 0002-7162. OCLC 4649763967.
14. «Race».
15. Bhopal, R.; Donaldson, L. (1998). «White, European, Western, Caucasian, or what? Inappropriate labeling in research on race, ethnicity, and health». American Journal of Public Health 88 (9): 1303–1307. doi:10.2105/ajph.88.9.1303. PMID 9736867. PMC 1509085. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-public-health_1998-09_88_9/page/1303.
16. Baum 2006, σελ. 3,18.
17. Bureau, U.S. Census. «U.S. Census website». United States Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2017.
18. Bureau, U.S. Census. «American FactFinder – Search». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2009.
19. Sharon R. Ennis· Ríos-Vargas, Merarys· Nora G. Albert (Μαΐου 2011). «U.S. Census Bureau» (PDF). σελ. 14. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2011.
20. «Selected Social Characteristics in the United States: 2007». U.S. Census American Community Survey. 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020.
21. 2021 Community Survey, Table B03001: Hispanic or Latino Origin by Specific Origin
22. «Questions and Answers for Census 2000 Data on Race». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2010.
23. «American FactFinder Help». United States Census Bureau. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2001. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2008. Origin can be viewed as the heritage, nationality group, lineage, or country of birth of the person or the person's parents or ancestors before their arrival in the United States. People who identify their origin as Spanish, Hispanic, or Latino may be of any race.
24. «Overview of Race and Hispanic Origin: 2000» (PDF). Census.gov. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016.
25. «T4-2008. Hispanic or Latino By Race». 2008 Population Estimates. U.S. Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2010.
26. «B03002. HISPANIC OR LATINO ORIGIN BY RACE». 2008 American Community Survey 1-Year Estimates. U.S. Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2010.
27. Bashi Treitler, Vilna Francine. «The Race Question». Rutgers University Faculty Webpages. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2008.
28. «Surveillance Epidemiology and End Results. Race and Nationality Descriptions from the 2000 Census and Bureau of Vital Statistics» (PDF). Seer.cancer.gov. 21 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016.
29. «Not Quite White: Race Classification and the Arab American Experience – Arab American Institute». Aaiusa.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2017.
30. «Surveillance Epidemiology and End Results. Race and Nationality Descriptions from the 2000 Census and Bureau of Vital Statistics» (PDF). Seer.cancer.gov. 21 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016.
31. «Clark Library | U-M Library». Lib.umich.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2005. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2023.
32. «Access Data: Public Use Microdata (PUMS): 2005 PUMS Code Lists: Ancestry Codes». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2008.
33. Ajrouch, Kristine J. (2016). «Gender, Race, and Symbolic Boundaries: Contested Spaces of Identity among Arab American Adolescents». Sociological Perspectives 47 (4): 371–391. doi:10.1525/sop.2004.47.4.371.
34. Seth Korelitz, "The Menorah Idea: From Religion to Culture, From Race to Ethnicity," American Jewish History 1997 85(1): 75–100. 0164–0178
35. Peter Novick, The Holocaust in American Life (1999); Hilene Flanzbaum, ed.
36. Steve Siporin, "Immigrant and Ethnic Family Folklore," Western States Jewish History 1990 22(3): 230–242. 0749–5471
37. M. Lerner, Village Voice, 1993
38. Armas Kustaa Ensio Holmio, "History of the Finns in Michigan", p. 17
39. Cumings, Bruce (17 Νοεμβρίου 2009). Dominion from Sea to Sea: Pacific Ascendancy and American Power (στα Αγγλικά). Yale University Press. σελ. 31. ISBN 978-0-300-15497-9.
40. Joe R. Feagin, Racist America: roots, current realities, and future reparations, Routledge, 2000, p.77.
41. Eric Dregni, "Vikings in the attic: In search of Nordic America", p. 176
42. «Performing Whiteness: Naturalization Litigation and the Construction of Racial Identity in America». Yale Law Journal (New Haven, Connecticut: The Yale Law Journal Company, Inc.) 109 (4): 817–848. January 2000. doi:10.2307/797505. ISSN 0044-0094. OCLC 5544418733. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-09-04. https://web.archive.org/web/20200904175554/https://digitalcommons.law.yale.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=7941&context=ylj.
43. Roediger, Wages of Whiteness, 186; Tony Horwitz, Confederates in the Attic: Dispatches from the Unfinished Civil War (Νέα Υόρκη, 1998).
44. Sweet, Frank W. Legal History of the Color Line: The Notion of Invisible Blackness.
45. Delgado, Richard· Stefancic, Jean (24 Μαρτίου 2018). Critical Race Theory: The Cutting Edge. Temple University Press. ISBN 978-1-56639-714-8.
46. «Treatise» (PDF). files.eric.ed.gov.
47. Crenshaw, Kimberlé (24 Μαρτίου 1995). Critical Race Theory: The Key Writings that Formed the Movement. The New Press. ISBN 978-1-56584-271-7.
48. «Essay». scholarship.law.umn.edu.
49. Oremus, Will (9 Μαρτίου 2012). «Did Obama Hug a Radical?». Slate. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2017.
50. «Critical Race Theory» (PDF). tijdschriftframe.nl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2023.
51. Seidman, S. (2004).
52. «Official census statistics of the United States race and Hispanic origin population» (PDF). Census.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Νοεμβρίου 2014.
53. «Census 2000 Summary File 1 (SF 1) 100-Percent Data Geographic Area: United States». Census.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2009.
54. «The White Population: 2000» (PDF). Census.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις Ιουν. 2005.
55. «Overview of Race and Hispanic Origin: 2010» (PDF). Census.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις Μαΐου 2011.
56. Hixson, Lindsay· Bradford B. Hepler· Myoung Ouk Kim (Σεπτεμβρίου 2011). «The White Population: 2010» (PDF). United States Census Bureau. United States Department of Commerce. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2012.
57. Grieco, Elizabeth M.· Acosta, Yesenia D.· de la Cruz, G. Patricia· Gambino, Christine· Gryn, Thomas· Larsen, Luke J.· Trevelyan, Edward N.· Walters, Nathan P. (Μαΐου 2012). «The Foreign-Born Population in the United States: 2010» (PDF). Census.gov. United States Census Bureau. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Μαΐου 2012.
58. «United States Population Projections By Race and Hispanic Origin: 2000 TO 2050» (PDF). United States Census Bureau. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (Excel) στις 6 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2008.
59. «Ancestry of the Population by State: 1980 – Table 3» (PDF). Census.gov. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016.
60. Fischer, David Hackett (1989). Albion's Seed: Four British Folkways in America. Νέα Υόρκη: Oxford University Press. σελίδες 633–39. ISBN 978-0-19-503794-4.