Ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής

Η ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ξεκινά με την εγκατάσταση Ιθαγενών πληθυσμών στην Αμερική, χιλιάδες χρόνια προτού φτάσουν οι Ευρωπαίοι στην αμερικανική ήπειρο. Το 1492, ο Χριστόφορος Κολόμβος, έφτασε για πρώτη φορά στην Αμερική. Το 1607, ιδρύθηκε η πρώτη αποικία των Άγγλων στο Τζέιμσταουν της Βιρτζίνια. Οι αμερικανικές αποικίες ήταν κυρίως εδάφη της Αγγλίας, αλλά, στον Νέο Κόσμο εγκαταστάθηκαν επίσης άποικοι από τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ολλανδία. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των αποικιών, πολλοί ιθαγενείς πέθαναν από αρρώστιες ή έχασαν τη γη τους.

Μέχρι το 1773 είχαν ιδρυθεί 13 αποικίες. Το 1775 στο Λέξινγκτον και στο Κόνκορντ (Μασαχουσέτη) ξεκίνησε πόλεμος μεταξύ των αποικιών και της Αγγλίας που έγινε γνωστός ως ο Αμερικανικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας. Η κύρια αιτία των εχθροπραξιών ήταν το ότι οι Αμερικανοί άποικοι δεν είχαν ίση αντιμετώπιση με τους Άγγλους της μητρόπολης. Στις 4 Ιουλίου του 1776, άνδρες από τις 13 πολιτείες σύναψαν τη συνθήκη της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας. Μια από τις ηγετικές φυσιογνωμίες στη διαμάχη ήταν ο Τζορτζ Ουάσινγκτον που υπήρξε ένας από τους Ιδρυτές Πατέρες και ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ.

Μετά την Επανάσταση, οι επικεφαλής των Πολιτειών συνέταξαν το Σύνταγμα της χώρας -το 1787- και τη διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (1791). Τα έγγραφα αυτά βασίζονταν κυρίως στις ιδέες του κοινωνικού συμβολαίου του Τζον Λοκ και του Γαλλικού Διαφωτισμού. Στην αρχές του 19ου αιώνα το κράτος αντιμετώπισε πλήθος εσωτερικών προβλημάτων όπως η δουλοκτησία στον Νότο, αλλά, ταυχρόνως το έδαφος επεκτάθηκε στη Δύση, δημιουργήθηκαν μεγάλες πόλεις και η εκβιομηχάνιση ήταν γοργή. Το 1861, όταν μερικές πολιτείες στον Νότο αποσχίστηκαν από την Ένωση με σκοπό για να ιδρύσουν τις λεγόμενες Συνομόσπονδες Πολιτείες της Αμερικής, ο Βορράς και ο Νότος ενεπλάκησαν σε Εμφύλιο Πόλεμο (1861-1865), αίτιο του οποίου ήταν κυρίως η διαφωνία ως προς τη δουλοκτησία και άλλες αποφάσεις που καθόριζαν το μέλλον της χώρας.

Μετά τη νίκη του Βορρά, η χώρα μπήκε σε περίοδο ανασυγκρότησης. Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι ΗΠΑ δέχτηκαν μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα από την Ευρώπη που επάνδρωσαν τα εργοστάσια ευνοώντας την ανάπτυξη της βιομηχανίας και των μεγάλων επιχειρήσεων. Στις αρχές του 20ού αιώνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν παγκόσμια υπερδύναμη - ήταν μία από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου-- και έλαβαν μέρος τόσο στον Α΄ όσο και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Την ανάπτυξη ανέστειλε η Μεγάλη Ύφεση (1929-1933).

Μετά το τέλος του Β' παγκοσμίου πολέμου οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ ενεπλέκησαν στον Ψυχρό Πόλεμο κατά τη διάρκεια του οποίου οι ΗΠΑ πολέμησαν στην Κορέα και το Βιετνάμ, ενώ παραλλήλως χρηματοδότησαν μεγαλεπήβολα επιστημονικά καιο στρατιωτικά προγράμματα με αποτέλεσμα τις αποστολές στο διάστημα και την προσελήνωση του 1969. Στο εσωτερικό της χώρας, οι Αφροαμερικανοί και άλλες μειονότητες αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα τους και οι ΗΠΑ έγιναν το επίκεντρο νέων κοινωνικών τάσεων και νοοτροπιών. Ωστόσο, το 1970-1980 παρατηρήθηκε μερική αποβιομηχάνιση. Αν και ο Ψυχρός Πόλεμος έληξε το 1991, όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση, αναδύθηκαν νέες προκλήσεις για την εξωτερική πολιτική και την ασφάλεια των ΗΠΑ: ιδιαίτερα μετά τις Επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, η θέση της χώρας στον κόσμο και η διεθνής της επιρροή εντάσσονται σε μια νέα τάξη πραγμάτων που παραμένει ασταθής.

Η Προ-Κολομβιακή εποχή είναι η εποχή πριν την άφιξη του Χριστόφορου Κολόμβου στην Αμερική το 1492. Αυτή την περίοδο οι Ιθαγενείς είχαν διαφορετικές κουλτούρες: οι κάτοικοι στις ανατολικές περιοχές ήταν κυνηγοί ελαφιών και πτηνών, οι ιθαγενείς στα βορειοδυτικά ψάρευαν, ενώ στα νοτιοδυτικά φύτευαν καλαμπόκι και έκτιζαν σπίτια. Οι ιθαγενείς των Μεγάλων Πεδιάδων κυνηγούσαν βίσονες. Πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι γύρω στο έτος 1000 οι Βίκινγκς έφτασαν στη Νέα Γη, αλλά δεν την κατοίκησαν.

Οι Άγγλοι είχαν επιχειρήσει να αποικίσουν την Αμερική το 1585. Μία αποικία που είχαν ιδρύσει εκεί απέτυχε και οι άνθρωποι αφανίστηκαν. Το 1607 ιδρύθηκε η πρώτη αποικία στο Τζέιμσταουν της Βιρτζίνια από Άγγλους που αναζητούσαν περιπέτεια και χρήμα. Τα πρώτα χρόνια της αποικίας πολλοί πέθαναν από αρρώστιες και λιμό. Η αποικία επέζησε λόγω της παραγωγής καπνού.

Το 1621, μία ομάδα Άγγλων γνωστοί ως πίλγκριμς (Προσκυνητές) αποίκισαν στο Πλύμουθ της Μασαχουσέτης. Μια ακόμα μεγαλύτερη αποικία ιδρύθηκε στη Μασαχουσέτη από τους Πουριτανούς το 1630. Οι πίλγκριμς και οι πουριτανοί είχαν ως σκοπό τη δημιουργία μία καλύτερης, «χριστιανικής», κοινωνίας και όχι την εύρεση χρυσού. Κάποιος ονόματι Ρότζερ Γουίλιαμς έφυγε από την αποικία μετά από διαφωνίες και ίδρυσε το Ρόουντ Άιλαντ το 1636.

Η Αγγλία δεν ήταν το μόνο κράτος που αποίκισε στις σημερινές ΗΠΑ. Τον 14ο αιώνα, η Ισπανία έκτισε ένα φρούριο στη Φλόριντα. Οι Γάλλοι αποίκισαν τη Λουιζιάνα και τις περιοχές γύρω στις Μεγάλες Λίμνες. Οι Ολλανδοί αποίκισαν τη Νέα Υόρκη που ονόμασαν Νew Amsterdam. Άλλες περιοχές αποικήθηκαν από Σκοτσέζους, Ιρλανδούς, Γερμανούς και Σουηδούς. Όμως, οι περισσότεροι άποικοι υιοθέτησαν τον αγγλικό τρόπο ζωής. Η ανάπτυξη των αποικιών έβλαψε τους ιθαγενείς: πολλοί πέθαναν από την ευλογιά που έφεραν οι Ευρωπαίοι στην Αμερική. Όσοι έζησαν έχασαν την περιουσία τους από τους αποίκους.

Στις αρχές του 17ου αιώνα το θρησκευτικό κίνημα που έγινε γνωστό ως Μεγάλη Αφύπνιση σφράγισε την ιστορία των ΗΠΑ: ο θρησκευτικός φανατισμός μαζί με τον πλουραλισμό των αιρέσεων δημιούργησαν μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία που απομακρυνόταν από τις ευρωπαϊκές τάσεις της κοσμικότητας. Κατά τη Μεγάλη Αφύπνιση αναδείχτηκαν Ιεροκήρυκες, όπως ο Τζόναθαν Έντουαρντς, ενώ δεν έλειψαν οι διώξεις όπως εκείνες των Μαγισσών του Σάλεμ της Μασαχουσέτης.

Μέχρι το 1733 υπήρχαν 13 αποικίες. Οι αποικίες συχνά διαιρούνταν σε τρεις περιοχές. Το Βόρειο τμήμα, ονομάστηκε «Νέα Αγγλία» και περιελάμβανε τις πολιτείες Νιου Χάμσαϊρ, Μασαχουσέτη, Ρόουντ Άιλαντ και Κοννέτικατ. Υπήρχαν 4 μεσαίες πολιτείες: Νέα Υόρκη, Νιου Τζέρζι, Πενσυλβάνια και Ντέλαγουερ. Ο Νότος, είχε πέντε πολιτείες: Μέριλαντ, Βιρτζίνια, Βόρεια Καρολίνα, Νότια Καρολίνα και Τζόρτζια. Στη Νέα Αγγλία υπήρχαν μικρές φάρμες και οι κάτοικοι ασχολούνταν με την αλιεία και την ξυλεία. Ο Νότος είχε μεγάλες φυτείες καπνού και βαμβακιού.

Από το 1754 έως το 1763, η Αγγλία και η Γαλλία συγκρούστηκαν στον Επταετή Πόλεμο ο οποίος τελείωσε με μια συνθήκη που απαγόρευε στους κατοίκους των 13 αποικιών να εποικίσουν εδάφη δυτικά των Απαλαχίων.

Μετά τον Επταετή Πόλεμο, οι άποικοι ήταν δυσαρεστημένοι τόσο από τη συνθήκη του 1763, όσο και από τη δυσβάσταχτη φορολογία που επέβαλαν οι Άγγλοι της μητρόπολης. Οι Αμερικανοί θεώρησαν άδικη τη φορολογία εφόσον δεν εκπροσωπούνταν στο Βρετανικό Κοινοβούλιο. Όταν αυξήθηκαν οι φόροι στη ζάχαρη και στα γραμματόσημα, ενισχύθηκε το αίσθημα της ενότητας μεταξύ των πολιτειών. Το 1770, άποικοι στη Βοστόνη, γνωστοί ως οι Γιοι της Ελευθερίας έδωσαν μάχη εναντίον των Άγγλων στρατιωτών με αποτέλεσμα τη Σφαγή της Βοστόνης. Μετά την αύξηση του φόρου στο τσάι, οι Γιοι της Ελευθερίας έριξαν εκατοντάδες κουτιά τσάι στο ποτάμι ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Ακολούθησε η κατάληψη της Βοστόνης από τα αγγλικά στρατεύματα και η δημιουργία του κογκρέσου από τις δεκατρείς αποικίες, στο οποίο ήταν μέλη ήταν ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, ο Τζον Άνταμς, ο Τόμας Τζέφερσον, ο Τζον Χάνκοκ, ο Ρότζερ Σέρμαν και ο Τζον Τζέυ· μερικοί από τους λεγόμενους Ιδρυτές Πατέρες.

Το 1776, ο Τόμας Πέιν έγραψε ένα φυλλάδιο με τίτλο «Κοινή Λογική» το οποίο αφορούσε το ζήτημα της αγγλικής εξουσίας επί των πολιτειών και ήταν βασισμένο στις ιδέες περί των ατομικών δικαιωμάτων και του κοινωνικού συμβολαίου του Τζον Λοκ. Στις 4 Ιουλίου 1776, εκπρόσωποι των 13 αποικιών συμφώνησαν να υπογράψουν την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Αν και οι άποικοι είχαν αρχίσει από νωρίτερα να πολεμούν τους Άγγλους στρατιώτες, ο επαναστατικός πόλεμος ξεκίνησε το 1775 στο Λέξινγκτον και στο Κόνκορντ. Παρότι οι Αμερικανοί στρατιώτες υπό τον Τζορτζ Ουάσινγκτον έχασαν πολλές μάχες, το 1777 σημείωσαν μια βασική νίκη στη Σαρατόγκα, η οποία οδήγησε τη Γαλλία και την Ισπανία να συμμετέχουν στον πόλεμο στο πλευρό των Αμερικανών. Το 1781, μια αμερικανική νίκη στο Γιόρκταουν της Βιρτζίνια -με τη βοήθεια των Γάλλων- κατέληξε στην παραίτηση της Αγγλίας από τις διεκδικήσεις της και οι ΗΠΑ κέρδισαν την ανεξαρτησία τους.

Το 1781, οι αποικίες σχημάτισαν μία συνομοσπονδία πολιτειών στην οποία οι πολιτείες είχαν σχεδόν όλη την εξουσία ενώ η κεντρική κυβέρνηση ήταν ανίσχυρη: δεν υπήρχε πρόεδρος, ούτε η δυνατότητα αντιμετώπισης εξεγέρσεων του όχλου.

Το 1787, δημιουργήθηκε το πρώτο Σύνταγμα με τη συμβολή του Τζέιμς Μάντισον, του Τζορτζ Ουάσινγκτον και του Αλεξάντερ Χάμιλτον. Από το σύνταγμα προέκυψε μια ισχυρότερη εθνική κυβέρνηση που είχε τρεις κλάδους: τον εκτελεστικό (ο πρόεδρος και το προσωπικό), τον νομοθετικό (η Βουλή των Αντιπροσώπων και το Κογκρέσο) και τον δικαστικό.

Κάποιες πολιτείες συμφώνησαν με το σύνταγμα γρήγορα. Σε άλλες πολιτείες πολλοί δυσαρεστήθηκαν με το σύνταγμα καθώς παραχωρούσε πολλά δικαιώματα στην κεντρική κυβέρνηση και καταπατούσε τα δικαιώματα των ανθρώπων. Για να διαδοθεί το σύνταγμα, καταγράφηκαν ορισμένα άρθρα σε εφημερίδες με αποσπάσματα του. Αργότερα προστέθηκε η διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ήταν μία σειρά δέκα τροποποιήσεων που περιόριζαν τις δυνάμεις της κυβέρνησης και παραχωρούσαν δικαιώματα στους ανθρώπους. Όπως η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας έτσι και το σύνταγμα ήταν ένα κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ του κράτους και των πολιτών. Η κεντρική ιδέα του συντάγματος είναι ότι η κυβέρνηση είναι μια αντιπροσωπευτική δημοκρατία, εκλεγμένη από τους ανθρώπους, όπου όλοι έχουν τα ίδια δικαιώματα. Όμως αυτό δεν ίσχυε αρχικά καθώς μόνο οι λευκοί άνδρες που είχαν ιδιοκτησία μπορούσαν να ψηφίσουν. Κατά τη διάρκεια της προεδρικής θητείας του Ουάσινγκτον έγινε μία επανάσταση κατά την οποία οι αγρότες προσπάθησαν να εμποδίσουν την κυβέρνηση να συγκεντρώνει φόρους για το ουίσκι. Το 1795, η κυβέρνηση υπέγραψε μία συνθήκη κατά την οποία ενισχύθηκαν οι εμπορικές συναλλαγές με τη Βρετανία αλλά ως αντάλλαγμα οι Άγγλοι εγκατέλειψαν τα φρούρια τους στις Μεγάλες Λίμνες.

Ο Τζον Άνταμς νίκησε τον Τόμας Τζέφερσον στις εκλογές του 1796 και έγινε ο δεύτερος πρόεδρος των ΗΠΑ. Αυτές ήταν οι πρώτες εκλογές ανάμεσα σε δύο πολιτικά κόμματα. Ως πρόεδρος ο Άνταμς, ισχυροποίησε τον στρατό και το ναυτικό.

Στις εκλογές του 1800 ο Τζέφερσον νίκησε τον Άνταμς. Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που έκανε ως πρόεδρος, ήταν η Αγορά της Λουιζιάνας κατά την οποία αγοράστηκε μία μεγάλη έκταση γης από τη Γαλλία. Ο Τζέφερσον, επίσης προσπάθησε να σταματήσει το εμπόριο μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας έτσι ώστε οι ΗΠΑ να μην εμπλακούν σε τυχόν πόλεμο που αυτές θα συμμετέχουν. Πόλεμος ξέσπασε μεταξύ ΗΠΑ και Αγγλίας όταν ο Μάντισον ήταν πρόεδρος το 1812. Αυτός ο πόλεμος έμεινε γνωστός ως ο Πόλεμος του 1812.

Ένα από τα προβλήματα αυτής της περιόδου ήταν η σκλαβιά. Μέχρι το 1861 πάνω από τρεις εκατομμύρια αφροαμερικανοί ήταν σκλάβοι στον Νότο. Αυτό σημαίνει ότι εργάζονταν για άλλους ανθρώπους αλλά δεν είχαν ελευθερία και δεν δέχονταν πληρωμή για την εργασία τους. Οι περισσότεροι δούλευαν σε εκτάσεις βαμβακιού. Μόνο λίγοι λευκοί κάτοικοι είχαν στην κατοχή τους καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Οι περισσότεροι λευκοί του νότου δεν είχαν καν σκλάβους στην κατοχή τους. Μετά την ανακάλυψη της εκκοκκιστικής μηχανής βαμβακιού το 1793 το βαμβάκι έγινε κορυφαίο σε παραγωγή. Υπήρχαν μερικές επαναστάσεις σκλάβων αλλά όλες απέτυχαν. Ο νότος ήθελε να διατηρήσει τη σκλαβιά αλλά ο βορράς ήθελε να την απαγορεύσει. Μία άλλη διαφορά μεταξύ του βορρά και του νότου αφορούσε το θέμα του ρόλου της κυβέρνησης. Ο νότος ήθελε ισχυρές πολιτειακές κυβερνήσεις ενώ ο βορράς ισχυρή κεντρική κυβέρνηση.

Μετά τον πόλεμο του 1812, το ομοσπονδιακό κόμμα έσβησε αφήνοντας μία "περίοδο καλών συναισθημάτων" στην οποία μόνο ένα κόμμα ήταν σημαντικό, υπό τον πρόεδρο Τζέιμς Μάντισον και Τζέιμς Μονρόε. Υπό τον Μονρόε, η τακτική των ΗΠΑ στη Βόρεια Αμερική ήταν το δόγμα του Μονρόε το οποίο υποστήριζε ότι η Ευρώπη θα έπρεπε να σταματήσει να ελέγχει τις ΗΠΑ και άλλα ανεξάρτητα κράτη στην αμερικανική ήπειρο. Αυτή την περίοδο το Κογκρέσο απαίτησε κάτι αποκαλούμενο "το αμερικανικό σύστημα". Το αμερικανικό σύστημα σήμαινε δαπάνη χρημάτων σε τραπεζικά μεταφορικά και επικοινωνιακά θέματα. Εξαιτίας του Αμερικανικού συστήματος μεγαλύτερες πόλεις και περισσότερα εργοστάσια κτίστηκαν. Μέχρι το 1840 σιδηρόδρομοι και κανάλια είχαν κατασκευαστεί. Μέχρι το 1860 χιλιάδες μίλια σιδηρόδρομων είχαν κατασκευαστεί κυρίως στα βορειοανατολικά.

Στις αρχές του 19ου αιώνα, η βιομηχανική επανάσταση έφτασε στην Αμερική. Πολλά εργοστάσια, κτίστηκαν σε πόλεις όπως το Λόουελ στη Μασαχουσέτη. Τα περισσότερα έφτιαχναν ρούχα. Πολλοί εργάτες εργοστασίων ήταν γυναίκες και μερικοί ήταν παιδιά από τη Γερμανία και την Ιρλανδία. Παρά την εκβιομηχάνιση αυτή οι ΗΠΑ παρέμεναν ένα αγροτικό κράτος.

Αυτή την περίοδο υπήρχε ένα θρησκευτικό κίνημα γνωστό ως Δεύτερη Μεγάλη Αφύπνιση. Ξεκίνησε στη Νέα Υόρκη και αργότερα επεκτάθηκε στη Νέα Αγγλία. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης μεγάλης αφύπνισης πολύ κόσμος μαζεύτηκε σε μεγάλες θρησκευτικές συγκεντρώσεις γνωστές ως αναγεννήσεις. Οι εκπρόσωποι της ΔΜΑ, πίστευαν ότι θα μπορούσαν να φέρουν μία χρυσή εποχή στις ΗΠΑ μέσω της θρησκείας. Νέα θρησκευτικά κινήματα, όπως οι Μορμόνοι και ο Μεθοδισμός γεννήθηκαν.

Τον 19ο αιώνα, οι περισσότερες παντρεμένες γυναίκες έμεναν στα σπίτια και ανέτρεφαν τα παιδιά. Όπως και σε άλλες χώρες έτσι και στις ΗΠΑ οι γυναίκες ήταν υποχείρια του ανδρός. Οι γυναίκες που δεν παντρευόταν είχαν ελάχιστε επαγγελματικές ευκαιρίες και κυρίως σε εργοστάσια παρασκευής ρούχων. Έτσι σε γυναίκες, όπως η Λουκριτία Μοττ αναπτύχθηκε η ιδέα ότι οι γυναίκες έπρεπε να αποκτήσουν περισσότερα δικαιώματα. Το 1848 πολλές από αυτές τις γυναίκες συναντήθηκαν και αποφάσισαν να πολεμήσουν για την απόκτηση δικαιωμάτων όπως το δικαίωμα ψήφου. Πολλές γυναίκες που είχαν εμπλακεί σε κινήματα απόκτησης δικαιωμάτων είχαν επίσης εμπλακεί σε κινήματα κατά της σκλαβιάς.

Το 1828 ο Άντριου Τζάκσον, εκλέχθηκε πρόεδρος. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος που εκλέχθηκε από το Δημοκρατικό Κόμμα (ΗΠΑ). Άλλαξε την κυβέρνηση με πολλούς τρόπους. Επειδή οι ψηφοφόροι του ήταν κυρίως φτωχοί άνθρωποι τους αντάμειψε με κυβερνητικές θέσεις. Ένα άλλο κόμμα σχηματίστηκε για να αγωνιστεί εναντίον του. Αυτό ονομάστηκε διπλοκομματικό πολιτικό σύστημα. Ο Τζάκσον ήταν κατά της εθνικής τράπεζας. Την έβλεπε ως σύμβολο των πλούσιων Αμερικάνων επιχειρηματιών. Ο Τζάκσον επίσης επέβαλε έναν υψηλό φόρο εισαγωγών που δυσαρέστησε τον Νότο. Το αποκαλούσαν "Ταρίφα της απέχθειας". Ο αντιπρόεδρος του Τζάκσον ήταν από τον Νότο. Έγραψε ότι ο νότος θα έπρεπε να σταματήσει την ταρίφα και πιθανόν να αποχωρήσει από την Ένωση. Τα λόγια αυτά θα ξαναλεχθούν στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο.

Οι άνθρωποι κινήθηκαν δυτικά από τον ποταμό Μισισιπή και από τα Βραχώδη Όρη. Οι πρώτοι άνθρωποι που μετακινήθηκαν δυτικά ήταν εκείνοι που πουλούσαν δέρμα ζώων. Μέχρι το 1840 πολλοί άνθρωποι μετακινούνταν στο Όρεγκον με βαγόνια και ακόμα περισσότεροι πήγαν στα δυτικά μετά τον πυρετό χρυσού της Καλιφόρνια το 1849. Πολλές νέες πολιτείες προστέθηκαν στις αρχικές δεκατρείς. Αυτή την περίοδο πολλοί ιθαγενείς Αμερικάνοι, έχασαν τη γη τους. Το 1830, οι Ινδιάνοι εκδιώχθηκαν από την κεντρική χώρα και μέχρι το 1840 οι περισσότεροι είχαν μετακινηθεί δυτικά του ποταμού Μισισιπή.

Το 1845, το Τέξας που ήταν κράτος αφού αποχώρησε από το Μεξικό εισχώρησε στις ΗΠΑ. Το Μεξικό, διαφώνησε και οι Αμερικάνοι ήθελαν εδάφη του στις δυτικές ακτές. Έτσι ξέσπασε ένας πόλεμος γνωστός ως Αμερικανομεξικανικός πόλεμος. Κατά τη διάρκεια του πολέμου οι ΗΠΑ, κατέλαβαν πόλεις όπως το Σαν Φρανσίσκο, το Λος Άντζελες, το Βερακρούς, το Μοντερρέι και την Πόλη του Μεξικού. Ως αποτέλεσμα του πολέμου οι ΗΠΑ, κατέλαβαν εδάφη στην Καλιφόρνια. Σε πολλούς ανθρώπους στον βορρά δεν άρεσε η έκβαση του πολέμου καθώς θεωρούσαν ότι ωφελούσε τις Νότιες Πολιτείες.

Το 1840 και το 1850, ξεκίνησε μία αντιπάθεια μεταξύ των κατοίκων των βόριων και των νότιων πολιτειών σχετικά με θέματα της σκλαβιάς και της εξουσίας της κεντρικής κυβέρνησης. Οι άνθρωποι στην κυβέρνηση προσπάθησαν να συνάψουν συμφωνίες για να αποτρέψουν τον πόλεμο. Τέτοια ήταν ο συμβιβασμός του 1850 αλλά όλες απέτυχαν. Οι νότιοι εκνευρίστηκαν με τον βορρά, σε σημεία όπως η έκδοση του βιβλίου «Η Καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά» που έλεγαν ότι η σκλαβιά είναι λάθος. Οι βόρειοι εκνευρίστηκαν με αποφάσεις του ανωτάτου δικαστηρίου όπως στην υπόθεση Ντρεντ Σκοττ όπου ο Σκοττ παρέμεινε σκλάβος. Βόρειοι και νότιοι ξεκίνησαν να αλληλοσκοτώνονται για θέματα που αφορούν τη σκλαβιά στο Κάνσας.

Στις εκλογές του 1860, το Δημοκρατικό κόμμα, διαιρέθηκε και ο Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος για την προεδρία Αβραάμ Λίνκολν νίκησε τις εκλογές. Μετά από αυτό πολλές νότιες πολιτείες αποχώρησαν από την Ένωση. Τελικά αποχώρησαν έντεκα πολιτείες. Ίδρυσαν ένα νέο κράτος με το όνομα Συνομόσπονδες Πολιτείες της Αμερικής ή απλά "Συνομοσπονδία". Ξέσπασε πόλεμος μεταξύ Βορρά (Ένωση) και νότου (Συνομοσπονδία). Ο νότος είχε καλύτερους στρατηγούς από τον βορρά αλλά είχε λιγότερους σιδηρόδρομους και σχεδόν κανένα εργοστάσιο όπλων. Το γεγονός αυτό οδήγησε σε έλλειψη στολών και όπλων για τους στρατιώτες της Συνομοσπονδίας. Ο Νότος αδυνατούσε να εφοδιαστεί επειδή ο βορράς είχε μπλοκάρει με καράβια τις νότιες ακτές.

Στις αρχές του πολέμου, στρατηγοί της Συνομοσπονδίας, όπως ο Ρόμπερτ Λη και ο Στόνγουολ Τζάκσον νίκησαν σε μάχες εναντίον των στρατηγών της Ένωσης όπως ο Τζορτζ Μακλέλαν. Το 1862 και το 1863, ο στρατός της Ένωσης επιχείρησε να καταλάβει την εχθρική πρωτεύουσα της Συνομοσπονδίας το Ρίτσμοντ (Βιρτζίνια) αρκετές φορές αλλά απέτυχαν. Ο στρατός του Λη κατέλαβε περιοχές στον βορρά δύο φορές αλλά οδηγήθηκε σε υποχώρηση στη Μάχη του Γκέττυσμπεργκ και τη μάχη του Αντιετάμ. Στη μέση του πολέμου ο Λίνκολν υπέγραψε τη Διακήρυξη Χειραφέτησης η οποία ελευθέρωνε όλους τους σκλάβους του Νότου και τους επέτρεπε να εισέλθουν στον στρατό της Ένωσης. Ο πόλεμος έτεινε προς το μέρος του βορρά το 1863. Σημαντικές μάχες για τη νίκη του Βορρά ήταν αυτή στο Γκέττυσμπεργκ και το Βικσμπεργκ. Αυτή του Γκέττυσμπεργκ απέτρεψε τον Λη να κατακτήσει τον βορρά και αυτή του Βίκσμπεργκ τους έδωσε τον έλεγχο του ποταμού Μισισιπή. Το 1864 ένας στρατός της Ένωσης υπό τον Ουίλιαμ Σέρμαν κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος της Τζόρτζια. Μέχρι το 1865, ο στρατηγός της Ένωσης Οδυσσεύς Γκραντ κατέλαβε το Ρίτσμοντ.

Τον Απρίλιο του 1865, ο Λίνκολν, δολοφονήθηκε ενώ παρακολουθούσε μία θεατρική παράσταση. Ο νέος πρόεδρος Άντριου Τζόνσον, πέρασε το στάδιο της ανασυγκρότησης όπου έπρεπε να επαναφέρει τις πολιτείες στην αρχική τους κατάσταση ενισχύοντας τες με το αίσθημα της ενότητας. Εκείνη την περίοδο, η 13η, η 14η, και η 15η τροποποίηση ψηφίστηκε, ελευθερώνοντας τους σκλάβους και δίνοντας τους τα δικαιώματα του πολίτη και της ψήφου. Το Κογκρέσο ηγούνταν, από ριζοσπαστικούς Ρεπουμπλικάνους που ήθελαν να τιμωρήσουν τον Νότο μετά την ήττα του. Δεν ήθελαν τον Τζόνσον και σχεδόν του αφαίρεσαν το προεδρικό του αξίωμα. Επίσης έστειλαν πολλούς στρατιώτες στον Νότο, εγκαθίδρυσαν τοπικές κυβερνήσεις που δεν ήταν αρεστές στον λαό και τους εξανάγκασαν να υπερψηφίσουν της 14η και την 15η τροποποίηση. Ο νότος εξαιτίας της δυσαρέσκειας του τοποθέτησε τους μαύρους σε κατώτερες εργασιακές θέσεις. Επίσης οι λευκοί άνδρες του νότου δημιούργησαν μία οργάνωση γνωστή ως Κου-Κλουξ-Κλαν, που έκανε επιθέσεις στους μαύρους και τους σταματούσε από το να ψηφίσουν.

Εκείνη την περίοδο άνθρωποι μετακινήθηκαν προς τις ΗΠΑ από χώρες όπως η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Γερμανία, η Ανατολική Ευρώπη και η Κίνα. Πολλοί εξ αυτών δούλεψαν σε μεγάλα εργοστάσια και ζούσαν σε μεγάλες πόλεις όπως τη Νέα Υόρκη, το Σικάγο και τη Βοστώνη. Αυτοί ζούσαν σε άθλιες συνθήκες σε παραγκουπόλεις. Συχνά εκμεταλλεύονταν από πολιτικές μηχανές που τους έδιναν δουλειά και χρήματα σε αντάλλαγμα με ψήφους.

Πολλοί πολιτικοί εκλέχθηκαν από πολιτικές μηχανές και ήταν διεφθαρμένοι. Η κυβέρνηση δεν μπορούσε να κάνει πολλά καθώς οι πρόεδροι δεν είχαν έλεγχο του Κογκρέσου. Ηγέτες μεγάλων επιχειρήσεων συχνά είχαν περισσότερη δύναμη από την κυβέρνηση. Πολλοί επιχειρηματίες όπως ο Τζον Ντάβισον Ροκφέλερ έβγαζαν εκατομμύρια δολάρια στα εργοστάσια ενώ δεν ήταν λίγοι αυτοί που τον κατηγορούσαν για υπερβολικά σκληρή μεταχείριση προς τους χιλιάδες εργαζομένους του.

Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο οι άνθρωπο εξακολουθούσαν να κινούνται δυτικά και νέες πολιτείες ιδρύθηκαν. Εξαιτίας μίας συνθήκης του 1862, οι άνθρωποι μπορούσαν να λάβουν δωρεάν γη στη δύση. Η περισσότερη γη στη δύση ανήκε στην κυβέρνηση ή σε μεγάλους γαιοκτήμονες. Ο ηπειρωτικός σιδηρόδρομος τελείωσε το 1869 και διευκόλυνε τις μεταφορές σε ολόκληρη τη χώρα. Το Σικάγο έγινε το εμπορικό κέντρο ανατολής και δύσης επειδή εκεί διασταυρώνονταν πολλές ράγες. Υπήρχαν πολλά προβλήματα μεταξύ λευκών και ιθαγενών στη δύση. Έτσι ξεκίνησε η θανάτωση πολλών ινδιάνων και η κατάληψη της γης τους.

Πολλοί Αμερικάνοι, πίστευαν ότι οι σιδηρόδρομοι χρέωναν πολλά χρήματα στους αγρότες. Οι εργάτες έκαναν πορείες που διαλύθηκαν από τον στρατό. Έτσι ξεκίνησε ο Λαϊκισμός. Οι λαϊκιστές ήθελαν μεταβολές όπως φόρους εισαγωγών και άμεση εκλογή βουλευτών. Το λαϊκιστικό κίνημα έσβησε το 1896. Πολλές από τις απαιτήσεις των λαϊκιστών θα πραγματοποιούνταν στην προοδευτική εποχή που ακολούθησε.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες ως Προοδευτισμός ορίζεται η ιδέα ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να έχει μεγαλύτερο ρόλο στην οικονομία έτσι ώστε να παρέχει υψηλές συνθήκες διαβίωσης για τους ανθρώπους, ιδιαίτερα για τους εργάτες. Ο Ιμπεριαλισμός είναι η ιδέα ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να έχουν ένα ισχυρότερο ναυτικό για να κατακτήσουν περιοχές.

Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα οι ΗΠΑ άρχισαν να έχουν ενεργό ρόλο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Το 1898 οι ΗΠΑ πολέμησαν εναντίον της Ισπανίας, όπου νίκησαν και κατέλαβαν το Πουέρτο Ρίκο, τη Γκουάμ, το Γκουαντάναμο και τις Φιλιππίνες. Σε συνδυασμό με την αγορά της Αλάσκα και την κατάληψη της Χαβάη οι ΗΠΑ είχαν στην κατοχή τους όλη τη σημερινή έκταση των ΗΠΑ συν κάποιες άλλες περιοχές που θα έχαναν μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή την περίοδο οι ΗΠΑ και τα ευρωπαϊκά κράτη ξεκίνησαν το εμπόριο με την Κίνα.

Το 1901 ο Θεόδωρος Ρούζβελτ έγινε πρόεδρος. Ήταν στρατιώτης στον πόλεμο ενάντια της Ισπανίας. Ξεκίνησε μία πολιτική γνωστή ως "Big Stick" (Μεγάλο ξύλο). Σύμφωνα με αυτή οι ΗΠΑ είχαν ισχυρό ναυτικό και έλεγχο των χωρών της Λατινικής Αμερικής. Μεταξύ του 1901 και το 1930 οι ΗΠΑ έστειλαν στρατιώτες στη Λατινική Αμερική αρκετές φορές. Κατά τη διάρκεια της προεδρικής θητείας του Ρούζβελτ ξεκίνησαν οι εργασίες στη Διώρυγα Παναμά μία ένωση μεταξύ Ειρηνικού και Ατλαντικού ωκεανού που διευκόλυνε τις παγκόσμιες συγκοινωνίες.

Εκείνη την περίοδο οι άνθρωποι άρχισαν να παρατηρούν τις φτωχικές συνθήκες στις αμερικανικές πόλεις. Άνθρωποι έγραφαν συνεχώς άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά για θέματα όπως η δύναμη των μεγάλων επιχειρήσεων, τις βλαβερές παραγωγικές διαδικασίες στα εργοστάσια και τις συνθήκες ζωής των φτωχών κατοίκων. Ο Ρούζβελτ και το Κογκρέσο απάντησαν στις ανησυχίες τους με μέτρα που περιόριζαν τις δυνάμεις των επιχειρήσεων.

Το 1920, ο Γούντροου Γουίλσον έγινε πρόεδρος. Ήταν προοδευτικός αλλά όχι όσο ο Ρούζβελτ. Εκείνη την περίοδο ψηφίστηκαν η 16η και 17η τροποποίηση του συντάγματος. Επέτρεπαν έναν ομοσπονδιακό φόρο εισαγωγών καθώς και άμεση εκλογή βουλευτών στο κογκρέσο της χώρας.

Οι ΗΠΑ δεν ήθελαν να εμπλακούν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τελικά ξεκίνησαν να συμμετέχουν το 1917 για δύο λόγους. Ένας ήταν ότι ένα πλοίο που μετέφερε Αμερικάνους ανατινάχτηκε από Γερμανούς. Ο άλλος ήταν το τηλεγράφημα Ζίμμερμαν, ένα μήνυμα που η Γερμανία έστειλε στο Μεξικό σχετικά με την κατάκτηση των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ πολέμησαν στο πλευρό της Βρετανίας και της Γαλλίας και ο πόλεμος έληξε ένα χρόνο αργότερα. Ο Γουίλσον συνέβαλε στη δημιουργία μίας διεθνούς οργάνωσης γνωστής ως Κοινωνία των Εθνών. Ο κύριος σκοπός της κοινωνίας των εθνών ήταν να αποτραπεί ο πόλεμος. Στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου μια πανδημία σκότωσε εκατομμύρια ανθρώπους στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Μετά τον πόλεμο οι ΗΠΑ ήταν ένα από τα πλουσιότερα και δυνατότερα κράτη στον κόσμο.

Δεκαετία 1920

Υπήρχε πολύ ρατσισμός το 1920. Οι Κου-Κλουξ-Κλαν απέκτησαν δύναμη ξανά και έκαναν επιθέσεις σε μαύρους, καθολικούς, Εβραίους και μετανάστες. Οι άνθρωποι κατηγορούσαν για τον πόλεμο και τα προβλήματα στις επιχειρήσεις τους μετανάστες και τους εργάτες τους οποίους αποκαλούσαν μπολσεβίκους (Ρώσοι κομμουνιστές). Πολλοί ήταν εκείνοι που πίστευαν ότι οι ΗΠΑ είχαν χάσει την επαφή με τη θρησκεία. Αυτό αντιμετώπισαν με τροποποιήσεις στη θρησκεία και επιθέσεις στην επιστήμη.

Το 1920 ήταν μία περίοδος ραγδαίας οικονομικής ανόδου και ευημερίας για τις ΗΠΑ. Η διαφήμιση απέκτησε δύναμη στις ΗΠΑ. Εκείνοι την περίοδο πολλοί μαύροι μετακινήθηκαν από τον νότο σε μεγάλες πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, το Σικάγο και το Λος Άντζελες. Μαζί τους μετέφεραν την Τζαζ μουσική γι'αυτό και το 1920 ονομάστηκε η εποχή της Τζαζ. Το 1920 ήταν επίσης η περίοδος της ποτοαπαγόρευσης μετά την 18η τροποποίηση που οδήγησε σε εγκλήματα.

Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο οι ΗΠΑ ακολούθησαν απομονωτική εξωτερική πολιτική. Έτσι έδειχναν ότι δεν ήθελαν να συμμετέχουν σε έναν άλλο διεθνή πόλεμο. Πέρασαν συνθήκες και όρους που υποτίθεται θα σταματούσαν τον πόλεμο και σταμάτησαν να πωλούν όπλα στους πρώην συμμάχους τους.

Το 1921 ο Ουόρεν Χάρντινγκ έγινε πρόεδρος. Πίστευε ότι ο μόνος τρόπος για να καλυτερέψει η οικονομία ήταν να ευνοηθούν οι μεγάλες επιχειρήσεις. Ενώ η οικονομία βρισκόταν σε ανοδικό επίπεδο το χάσμα μεταξύ των οικονομικά ισχυρών και αδυνάτων μεγάλωσε. Η προεδρία του Χάρντινγκ προκάλεσε πλήθος προβλημάτων. Ένα από αυτά ήταν οι γεωτρήσεις πετρελαίου. Ο Χάρντινγκ πέθανε το 1923 και ο Κάλβιν Κούλιτζ έγινε πρόεδρος. Η κυβέρνηση πίστευε ότι η κυβέρνηση πρέπει να περιορίσει τις μεγάλες επιχειρήσεις και ακολούθησε πολλές από τις πολιτικές του προκάτοχου του. Ο Κούλιτζ επέλεξε να μην συμμετέχει στις επόμενες προεδρικές εκλογές και έτσι ο Χέρμπερτ Χούβερ έγινε πρόεδρος.

Μεγάλη Ύφεση

Το 1929 μία Μεγάλη Ύφεση σημάδεψε τις ΗΠΑ. Το χρηματιστήριο κατέρρευσε. Πολλές τράπεζες ξέμειναν από χρήματα και έκλεισαν. Το 1932 το ένα τέταρτο του κράτους υπέφερε από ανεργία. Αυτό οδήγησε πολλούς ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις φάρμες.

Ο πρόεδρος Χούβερ προσπάθησε να σταματήσει την κρίση αλλά απέτυχε. Το 1932 ηττήθηκε και ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ έγινε πρόεδρος. Εφάρμοσε το New Deal. Ήταν μία σειρά κυβερνητικών προγραμμάτων που θα ανακούφιζαν τους ανθρώπους και την οικονομία.

Το New Deal είχε πολλά προγράμματα που επέτρεψαν στους Αμερικάνους που υπέφεραν από ανεργία να βρουν εύκολα δουλειά. Πολλά από αυτά τα προβλήματα ξεκίνησαν νωρίς στη θητεία του σε μία περίοδο που ονομάστηκε "Εκατό Μέρες" ή το 1935 σε μία περίοδο που ονομάστηκε "Δεύτερο New Deal".

Το New Deal ονομάστηκε η περίοδος που έσωσε τον καπιταλισμό και απέτρεψαν τις ΗΠΑ να μετατραπούν σε φασιστικό η κομμουνιστικό κράτος. Παρ'όλο που το New Deal αναζωογόνησε την οικονομία δεν σταμάτησε τη Μεγάλη Ύφεση η οποία τελείωσε με το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Όταν ξεκίνησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος οι ΗΠΑ δήλωσαν ότι δεν θα εμπλακούν. Οι περισσότεροι Αμερικάνοι πίστευαν ότι οι ΗΠΑ έπρεπε να παραμείνουν ουδέτερες και κάποιοι πίστευαν ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να πολεμήσουν στο πλευρό των Γερμανών. Τελικά οι ΗΠΑ επιχείρησαν να βοηθήσουν τους Συμμάχους (Σοβιετική Ένωση, Γαλλία, Βρετανία) δίνοντας τους όπλα και χρήματα σε αντάλλαγμα να επιτρέπεται στις ΗΠΑ η ελεύθερη χρήση αεροπορικών βάσεων σε όλο τον κόσμο.

Στις 7 Δεκεμβρίου 1941 η Ιαπωνία έκανε την Επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, μία αμερικανική βάση στη Χαβάη. Οι ΗΠΑ σταμάτησαν τη στάση ουδετερότητας και κήρυξαν επίσημα πόλεμο στον Άξονα (Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία). Η είσοδος των ΗΠΑ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έληξε τη Μεγάλη Ύφεση καθώς δημιούργησε πολλές θέσεις εργασίας. Αν και οι ΗΠΑ πολέμησαν αρκετές αέριες και ναυτικές μάχες εναντίον της Ιαπωνίας, οι κύριες πολεμικές επιχειρήσεις τους ήταν στην Ευρώπη και στην Αφρική. Οι ΗΠΑ άνοιξαν πολλά μέτωπα όπως στη Βόρεια Αφρική και την Ιταλία. Επίσης οι ΗΠΑ βομβάρδισαν τη Γερμανία καταστρέφοντας έτσι πόλεις και εργοστάσια. Αμερικανικές και βρετανικές δυνάμεις κατέλαβαν τη Νορμανδία. Ένα χρόνο αργότερα οι Σύμμαχοι είχαν ελευθερώσει τη Γαλλία και είχαν καταλάβει το Βερολίνο. Το 1945, ο Ρούζβελτ πέθανε και ο Χάρυ Τρούμαν έγινε πρόεδρος. Οι ΗΠΑ αποφάσισαν να ρίξουν δύο ατομικές βόμβες στην Ιαπωνία εξαναγκάζοντας την να παραιτηθεί. Παρ'όλα αυτά οι βόμβες σκότωσαν πολύ άμαχο πληθυσμό. Τουλάχιστον 250.000 Ιάπωνες πέθαναν σε τέσσερις ημέρες.

Ο πόλεμος άλλαξε πολλά για τις γυναίκες και τις μειονότητες. Κατά τη διάρκεια του πολέμου πολλές γυναίκες εργάστηκαν σε εργοστάσια και πολλοί αφροαμερικανοί υπηρέτησαν στον στρατό σε διαχωρισμένες μονάδες με λευκούς διοικητές.

Ψυχρός Πόλεμος

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση ήταν οι δύο εναπομείναντες υπερδυνάμεις στον κόσμο. Ο Ψυχρός πόλεμος ήταν μία περίοδος έντασης μεταξύ των δύο αυτών χωρών σχετικά με τον τρόπο ζωής. Οι δύο αυτές χώρες προσπάθησαν να πάρουν τις άλλες χώρες με το μέρος τους. Η Σοβιετική Ένωση προσπαθούσε να κάνει τα κράτη κομμουνιστικά ενώ οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να το αποτρέψουν. Αμερικάνοι και σοβιετικοί στρατιώτες ποτέ δεν πολέμησαν μεταξύ τους αλλά πολέμησαν άμεσα μέσα από τον πόλεμο της Κορέας (1950) και τον πόλεμο στο Βιετνάμ (1950-1970).

Ο πόλεμος στην Κορέα κράτησε λίγα χρόνια αλλά Αμερικάνοι στρατιώτες βρίσκονται εκεί από τότε. Ο πόλεμος στο Βιετνάμ κράτησε περισσότερο. Ξεκίνησε με μικρό αριθμό στρατευμάτων στο Βιετνάμ αλλά μέχρι το 1960 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε ραγδαία. Οι δύο αυτοί πόλεμοι ήταν μεταξύ μιας βόρεια κομμουνιστικής κυβέρνησης υποστηριζόμενη από τη Σοβιετική Ένωση και μία νότια υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ. Ο πόλεμος στην Κορέα οδήγησε στη διχοτόμηση της Κορέας αλλά ο πόλεμος στο Βιετνάμ οδήγησε στην άνοδο ενός κομμουνιστικού κράτους αφού οι ΗΠΑ αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εγκαταστάσεις τους στη χώρα λόγω απαιτήσεων του λαού να σταματήσει ο πόλεμος. Σχεδόν 250.000 Αμερικάνοι πέθαναν στο Βιετνάμ. Οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ διαφωνούσαν σχετικά με το που θα έπρεπε να τοποθετούν πυρηνικά όπλα. Μία από αυτές τις διαφωνίες ήταν η Κρίση των πυραύλων της Κούβας. Κατά τη διάρκεια της κρίσης των πυραύλων της Κούβας οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ έφτασαν πολύ κοντά στο να επιτεθούν η μια στην άλλη με πυρηνικά όπλα.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου η κυβέρνηση των ΗΠΑ προσπάθησε να εντοπίσει κομμουνιστές. Η βουλή του αντιπροσώπων είχε συγκροτήσει μια ομάδα για να αντιμετωπίσει αυτό το γεγονός. Η μέθοδος αυτή οδήγησε ανθρώπους να χάσουν τις δουλειές τους να φυλακιστούν και ακόμα και να εκτελεστούν. Πολλοί ηθοποιοί και συγγραφείς τοποθετήθηκαν σε μαύρες λίστες εξαιτίας των ιδεών τους.

Ο Ψυχρός πόλεμος ξεκίνησε σαν μια μορφή ανταγωνισμού για το ποια χώρα είχε ισχυρότερα και περισσότερα όπλα. Αυτό ξεκίνησε μετά την παραγωγή ατομικής βόμβας από τη Σοβιετική Ένωση. Στις ΗΠΑ ξεκίνησε ένα πρόγραμμα με σκοπό να χρησιμοποιηθούν χρήματα από την κυβέρνηση και από τις επιχειρήσεις για παρασκευή όπλων. Η κυβέρνηση και οι επιχειρήσεις βοηθήθηκαν για να αποκτήσουν μεγαλύτερη δύναμη. Κομμάτι αυτού του σχεδίου ήταν το Σχέδιο Μάρσαλ που αναγέννησε με την προώθηση αμερικανικών προϊόντων στην περιοχή. Το σχέδιο αυτό ενίσχυσε τη μεσαία τάξη και συνέχισε τον Ψυχρό πόλεμο.

Εκτός του ανταγωνισμού για τα όπλα υπήρχε και ένας μεγάλος ανταγωνισμός για το διάστημα με τις δύο αυτές χώρες. Αυτό ξεκίνησε όταν οι σοβιετική έστειλαν ένα δορυφόρο στο διάστημα τον λεγόμενο Σπούτνικ το 1957. Οι κάτοικοι των ΗΠΑ φοβήθηκαν ότι η ΕΣΣΔ είχε πιο ανεπτυγμένη τεχνολογία και έτσι ενισχύθηκε η μελέτη μαθηματικών και φυσικής στα σχολεία. Μετά από λίγα χρόνια οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ είχαν στείλει δορυφόρους, ζώα και ανθρώπους στη διαστημική τροχιά. Το 1969 η διαστημική αποστολή Απόλλων 11 έστειλε αστροναύτες στο φεγγάρι.

Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ άλλαξε όταν οι ΗΠΑ έφυγαν από το Βιετνάμ και ο Ρίτσαρντ Νίξον παραιτήθηκε εξαιτίας σκανδάλου Γουότεργκειτ. Την περίοδο 1970 έως 1980, οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ υπέγραφαν συνεχώς συνθήκες για να σταματήσουν την παραγωγή όπλων. Υπό την προεδρία του Νίξον και του Ρόναλντ Ρήγκαν οι ΗΠΑ έστειλαν στρατιώτες και χρήματα στη Λατινική Αμερική για να τους αποτρέψουν να μετατραπούν σε κομμουνιστικά κράτη. Αυτό οδήγησε σε εξάρσεις βίας στη Λατινική Αμερική. Εκείνη την περίοδο υπήρχαν οικονομικά πλήγματα επειδή οι ΗΠΑ είχαν μειωμένη βιομηχανική παραγωγή και επειδή ορισμένες χώρες στη Μέση Ανατολή δεν έδιναν στις ΗΠΑ όσο πετρέλαιο χρειαζόταν. Η Μέση Ανατολή έγινε σημαντικό κομμάτι της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής μετά την απαγωγή ορισμένων Αμερικάνων στο Ιράν το 1979. Το 1980 η κυβέρνηση των ΗΠΑ πούλησε όπλα στο Ιράν και ενίσχυσε στρατιωτικά τη Νικαράγουα. Οι ΗΠΑ εξισορρόπησαν τις σχέσεις τους με την Κίνα. Ο Ψυχρός πόλεμος έληξε όταν ο κομμουνισμός κατέρρευσε στη Σοβιετική Ένωση και σε άλλες χώρες.

Εσωτερικά, κοινωνικά προβλήματα

Οι ΗΠΑ απέκτησαν πάλι ευημερία. Εκατομμύρια λευκοί άνθρωποι έφυγαν από τις πόλεις και εγκαταστάθηκαν στα προάστια σε νότιες και δυτικές περιοχές γνωστές ως Ζώνη του Ήλιου. Αγόρασαν νέα αμάξια και τηλεοράσεις. Γεννήθηκαν νέες σκέψεις και ιδέες και ακόμα περισσότεροι άνθρωποι εντάχθηκαν στη Μεσαία Τάξη.

Μία ομάδα που ήταν φτωχή ήταν οι Αφρο-Αμερικανοί. Οι περισσότεροι ή ζούσαν σε φτωχές γειτονιές σε βόρειες πόλεις ή στον νότο που έρχονταν αντιμέτωποι με ρατσισμό. Αυτές οι συνθήκες οδήγησαν στο κίνημα φυλετικών δικαιωμάτων το 1950, ηγέτης του οποίου ήταν ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και άλλοι. Το 1954 το Ανώτατο δικαστήριο διακήρυξε παράνομο τον φυλετικό διαχωρισμό στα σχολεία ο οποίος θα σταματούσε σε λίγα χρόνια. Το 1955 ηγήθηκε ενός μποϊκοτάζ με λεωφορεία στο Μοντγκόμερι. Το 1950-1960 ήθελε να παρθούν μέτρα για να σταματήσουν οι διαχωρισμού στις επιχειρήσεις καθώς και στα δημόσια μέρη. Ο Κινγκ δέχτηκε βοήθεια από τον πρόεδρο Τζον Κένεντι, ο οποίος δολοφονήθηκε από τον Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ, και τον διαδέχθηκε ο Λύντον Τζόνσον. Το 1963 ηγήθηκε μιας πορείας στην Ουάσινγκτον για τις φυλετικές διακρίσεις. Σύντομα, το Κογκρέσο ψήφισε νόμους που καθιέρωναν τον διαχωρισμό παράνομο. Ο Τζόνσον επίσης δημιούργησε ένα πρόγραμμα γνωστό ως "Σπουδαία Κοινωνία" που βοήθησε τους φτωχούς και τις μειονότητες.

Οι μαύροι δεν ήταν η μόνη ομάδα που διεκδίκησε δικαιώματα την ψυχροπολεμική εποχή. Οι ομοφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες, που συχνά παρενοχλούνταν, άρχισαν το 1969 να απαιτούν τα δικαιώματα ισότητας που τους αντιστοιχούσαν. Οι γυναίκες επίσης πολέμησαν για τα δικαιώματα τους. Παρ'όλο που οι περισσότερες ήταν απασχολημένες με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, είχαν επιστρέψει στα σπίτια τους με το τέλος του πολέμου. Την περίοδο 1970 έως 1980 δημιουργήθηκαν ακόμα περισσότερες εργασιακές ευκαιρίες για τις γυναίκες.

Το 1960, δημιουργήθηκε η έννοια της η υποκουλτούρας. Ένα γνωστό κίνημα ήταν οι χίπις, οι οποίοι είχαν ιδιαίτερο ύφος ντυσίματος και συνήθιζαν να κάνουν χρήση μαριχουάνας, ενώ τάζονταν κατά του πολέμου και υπέρ της αγάπης. Οι χίπις, μαζί με φοιτητές κολεγίων, ήταν οι ομάδες που είχαν την πιο έντονη στάση κατά του Πολέμου του Βιετνάμ.

Τέλος του Ψυχρού Πολέμου

Την περίοδο 1980-1990 ο Ψυχρός Πόλεμος έληξε. Αυτό ευθύνεται στην πολιτική του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, στην πτώση του τείχους του Βερολίνου και στη διάλυση τις Σοβιετικής Ένωσης σε μικρότερα κράτη. Εκείνη την περίοδο μειώθηκε η βιομηχανική παραγωγή των ΗΠΑ και οι άνθρωποι άρχισαν να ασχολούνται με το κομπιούτερ και το ίντερνετ που άρχισαν να χρησιμοποιούνται αυτή την περίοδο. Εκείνη την περίοδο οι ΗΠΑ είχαν μεγαλύτερο αριθμό εισαγόμενων παρά εξαγόμενων προϊόντων. Η Μέση Ανατολή έγινε ο κεντρικός στόχος της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής καθώς οι ΗΠΑ προμηθεύονταν όλο το πετρέλαιο τους από εκεί. Πολλές χώρες στη Μέση Ανατολή δεν ενδιαφέρονταν για τις ΗΠΑ καθώς αυτές ήταν σύμμαχοι του Ισραήλ. Το 1991 οι ΗΠΑ πολέμησαν έναν πόλεμο εναντίον του Ιράκ γνωστός ως ο Πόλεμος του Κόλπου. Η αιτία του πολέμου ήταν ότι ο ηγέτης του κράτους Σαντάμ Χουσεΐν διέταξε επίθεση στο Κουβέιτ μία μικρή χώρα που οι ΗΠΑ προμηθεύονταν πετρέλαιο.

Το 1992 ο Μπιλ Κλίντον έγινε πρόεδρος. Υπό την προεδρία του οι ΗΠΑ έστειλαν στρατιώτες στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη σε μία αποστολή των Ηνωμένων Εθνών. Οι ΗΠΑ έγιναν μέλη του NATO. Πολλοί άνθρωποι δεν ενέκριναν τις κινήσεις του Κλίντον και έτσι έχασε τον έλεγχο του Κογκρέσου από ρεπουμπλικάνους το 1994. Ο Κλίντον κατηγορήθηκε ότι είπε ψέματα στο δικαστήριο για μία εξωσυζυγική του σχέση αλλά η Βουλή δεν του αφαίρεσε την προεδρία.

To 2000 ο Τζορτζ Μπους (νεότερος) εκλέχτηκε πρόεδρος παρ'όλο που ο Αλ Γκορ είχε περισσότερες ψήφους.Στις αρχές της θητείας του Μπους τρομοκράτες επιτέθηκαν στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου στις 11 Σεπτεμβρίου 2001.Πήραν τον έλεγχο τεσσάρων αεροπλάνων και χτύπησαν με δύο από αυτά το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου και με ένα άλλο το Πεντάγωνο (ΗΠΑ).Χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν όταν τα κτίρια άρπαξαν φωτιά και κατέρρευσαν.Ο Μπους έγινε πολύ πιο διάσημος στους Αμερικάνους μετά τις επιθέσεις.Μετά τις επιθέσεις οι ΗΠΑ πέρασαν ένα νέο νόμο την Πατριωτική δράση των ΗΠΑ.Η Πατριωτική δράση επέτρεψε σε κυβερνητικές υπηρεσίες να συλλέγουν πληροφορίες για κατοίκους που θεωρούσαν ότι ήταν τρομοκράτες.Σύντομα μετά τις επιθέσεις οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ πήγαν στο Αφγανιστάν για να βρουν τον Οσάμα μπιν Λάντεν και άλλους που πίστευαν ότι σχεδίασαν τις επιθέσεις.Το 2003 οι ΗΠΑ επιτέθηκαν στο Ιράκ επειδή υπήρχαν υποψίες ότι ο Σαντάμ Χουσείν είχε στην κατοχή του όπλα μαζικής καταστροφής.Εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο διαφώνησαν με τον πόλεμο στο Ιράκ.Οι πόλεμοι στο Αφγανιστάν και το Ιράκ κράτησαν πολλά χρόνια.Μέχρι το 2011 οι περισσότεροι στρατιώτες είχαν απομακρυνθεί.

Το 2005 ένας μεγάλος τυφώνας ο Τυφώνας Κατρίνα χτύπησε τις νότιες πολιτείες.Η Νέα Ορλεάνη πλήχθηκε βαθιά από τον τυφώνα.Το 2006 οι δημοκρατικοί πλειοψηφούσαν στο Κογκρέσο καθώς οι Αμερικάνοι δεν ενέκριναν τον πόλεμο στο Ιράκ και τον τρόπου που χειρίστηκε ο Μπους τον τυφώνα.Στο τέλος της θητείας του οι ΗΠΑ πέρασαν οικονομική κάμψη από τη Μεγάλη Ύφεση.

Ο Μπαράκ Ομπάμα εκλέχτηκε πρόεδρος το 2008.Ήταν ο πρώτος αφροαμερικάνος πρόεδρος των ΗΠΑ.Στην αρχή της θητείας του ο Ομπάμα και το Κογκρέσο έκαναν μεταρρυθμίσεις στα τραπεζικά θέματα και στην υγεία.Τα μέτρα του Ομπάμα ήταν τολμηρά και προκάλεσαν αντιδράσεις.Το 2011 ένα κίνημα γνωστό ως Tea Party αντιτέθηκε την πολιτική του Ομπάμα. Εξαιτίας όλων αυτών και μιας γενικής δυσαρέσκειας για τον Ομπάμα οι ρεπουμπλικάνοι κέρδισαν τεράστιο αριθμό κυβερνητικών θέσεων το 2010.Το 2011 η κυβέρνηση σχεδόν έκλεισε.Μήνες αργότερα νέοι διαδήλωσαν εναντίον των μεγάλων επιχειρήσεων που κατά την γνώμη τους έβγαζαν πολλά λεφτά.Κατά την διάρκεια της θητείας του Ομπάμα έληξε ο πόλεμος στο Ιράκ και σκοτώθηκε ο Μπιν Λάντεν από Αμερικάνους στρατιώτες.Παρ'όλο που η οικονομία δεν καλυτέρεψε ο Ομπάμα εκλέχτηκε πάλι το 2012.

Στις 18 Ιουλίου 2013 το Ντιτρόιτ δέχτηκε την μεγαλύτερη δημοτική χρεωκοπία στην ιστορία των ΗΠΑ.

Ο Ρεπουμπλικάνος, Ντόναλντ Τράμπ εκλέχτηκε πρόεδρος το 2016, παρ'όλο που η Δημοκρατική, Χίλαρι Κλίντον έχει λάβει τις περισσότερες ψήφους. Ίσως ο πιο αμφιλεγόμενος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολίτειων, ο Τραμπ κατηγορείται για λαϊκισμό, εθνικισμό και ρατσισμό. Με το σύνθημα "Make America Great Again" (Κάντε την Αμερική Μεγάλη Ξανά) προσελκύει ακροδεξιούς υποστηρικτές τις εναλλακτικής δεξιάς. Κάτα την διάρκεια της προεδρίας του οι σχέσεις των ΗΠΑ με τις άλλες δυνάμεις κλονίζονται. Στις 25 Μαΐου 2020, ο 46χρονος Αφροαμερικανός, Τζορτζ Φλόιντ δολοφονείται στη Μινεάπολη, από αστυνομικό. Αυτό οδηγεί μεγάλο μέρος των Αμερικανών σε διαδηλώσεις. Η αστυνομική βία συνεχίζεται και οι νεκροί (κυρίως Αφροαμερικάνοι) πληθαίνουν, με τον πρόεδρο Τραμπ να ρίχνει τις ευθύνες στους διαδηλωτές, τους οποίους αποκαλεί τρομοκράτες. Το 2020 πραγματοποιούνται εκλογές στις οποίες ο Τραμπ ηττάται από τον Τζο Μπάιντεν. Ο Τραμπ συνεχίζει την επεισοδιακή προεδρία του μέχρι τέλους και απορρίπτει το αποτέλεσμα των εκλογών θεωρώντας ότι έχει γίνει νοθεία. Αποκορύφωμα είναι η επίθεση και εισβολή ακροδεξιών στοιχείων στο Αμερικανικό Καπιτώλειο στις 6 Ιανουαρίου του 2021, που υποκινήθηκε από τον Τραμπ (τον οποίον πλέον κατηγορούν και ισχυρά μέλη από το ίδιο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα). Η εισβολή αυτή θεωρείται ως μία από τις πιο μελανές στιγμές για την δημοκρατία στις ΗΠΑ. Τελικά, ο Τζο Μπάιντεν ορκίζεται πρόεδρος στις 20 Ιανουαρίου 2021.