From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Δημοκρατίας της Πολωνίας (πολωνικά: Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, ευρέως αποκαλούμενες Wojsko Polskie στην Πολωνία, που χονδρικά σημαίνει «Πολωνικός Στρατός») είναι οι εθνικές ένοπλες δυνάμεις της Δημοκρατίας της Πολωνίας. Το όνομα χρησιμοποιείται από τις αρχές του 19ου αιώνα, αλλά μπορεί να εφαρμοστεί και σε παλαιότερες περιόδους.
| Ένοπλες Δυνάμεις της Δημοκρατίας της Πολωνίας | |
|---|---|
 | |
     Διακριτικά των κλάδων των Πολωνικών Ενόπλων Δυνάμεων | |
| Ρητό | «Θεός, Τιμή, Πατρίδα» («Bóg, Honor, Ojczyzna») |
| Ίδρυση | 1918 |
| Σημερινή μορφή | Ιανουάριος 1990 |
| Αρχηγείο | Βαρσοβία |
| Ηγεσία | |
| Πρόεδρος |  Άντζεϊ Ντούντα |
| Υπουργός Εθνικής Άμυνας |  Μάριους Μπουάστσακ |
| Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου |  Στρατηγός Ράιμουντ Αντζέιτσακ |
| Δύναμη | |
| Ηλικία στράτευσης | 18 ετών |
| Διαρκεια θητείας | Όχι |
| Προσωπικό | 150.000+ (2022)[1] |
| Εφεδρεία | ~36.000 (2022)[2] |
| Εκτός συνόρων | 7.500 (2022)[3] |
| Δαπάνες | |
| Προϋπολογισμός | 22.288 δις $ (2023) |
| Ποσοστό του ΑΕΠ | 3% (2023)[4] |
| Βιομηχανία | |
| Εγχώριοι προμηθευτές | Polish Defence Holding WZM S.A. PZL-Świdnik HSW S.A. OBRUM Tarnów Mechanical Works S.A. |
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Δημοκρατίας της Πολωνίας είναι οι Wojska Lądowe (Πολωνικός Στρατός Ξηράς), Marynarka Wojenna (Πολωνικό Πολεμικό Ναυτικό), Siły Powietrzne (Πολωνική Πολεμική Αεροπορία), Wojska Specjalne (Πολωνικές Ειδικές Δυνάμεις) και Wojska Obrony Terytorialnej (Πολωνικές Δυνάμεις Εδαφικής Άμυνας), οι οποίες τελούν υπό τη διοίκηση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας της Πολωνίας.
Το 2022, η Πολωνία κατατάχθηκε στην 20η θέση στον κόσμο όσον αφορά τις στρατιωτικές δαπάνες και ήταν μεταξύ των εννέα κρατών-μελών του ΝΑΤΟ που διατήρησαν τις στρατιωτικές τους δαπάνες πάνω από το απαιτούμενο 2% του ετήσιου ΑΕΠ.[5] Σύμφωνα με τον νόμο για την άμυνα της πατρίδας, που θεσπίστηκε ως απάντηση στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022, η Πολωνία σχεδιάζει να αυξήσει το ενεργό στρατιωτικό της προσωπικό σε πάνω από 300.000 άτομα μέχρι το τέλος του επόμενου έτους και υπερδιπλασιασμό των δαπανών της το 2023, με προβλεπόμενη προϋπολογισμού άνω των 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων.[6][7]
_mundur_p.jpg)
Σύμφωνα με τη στρατηγική εθνικής ασφάλειας της Πολωνίας, ο υπέρτατος στρατηγικός στόχος των στρατιωτικών δυνάμεων της Πολωνίας είναι να διασφαλίσουν ευνοϊκές και ασφαλείς συνθήκες για την υλοποίηση των εθνικών συμφερόντων με την εξάλειψη εξωτερικών και εσωτερικών απειλών, τη μείωση των κινδύνων, την ορθή αξιολόγηση των προκλήσεων που αναλαμβάνονται και την ικανότητα χρήσης των υπαρχουσών ευκαιριών.[8] Οι κύριοι στρατηγικοί στόχοι της Δημοκρατίας της Πολωνίας στον τομέα της άμυνας περιλαμβάνουν:
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Οι σημερινές ένοπλες δυνάμεις έχουν τις ρίζες τους στις αρχές του 20ου αιώνα, ωστόσο η ιστορία των Πολωνικών Ενόπλων Δυνάμεων με την ευρεία τους έννοια εκτείνεται πολύ πιο πίσω. Μετά τους διαμελισμούς της Πολωνίας, κατά την περίοδο από το 1795 έως το 1918, ο Πολωνικός Στρατός αναδημιουργήθηκε πολλές φορές κατά τη διάρκεια εθνικών εξεγέρσεων που περιελάμβαναν τη Νοεμβριανή Εξέγερση του 1830 και την Ιανουαριανή Εξέγερση του 1863, καθώς και τους Ναπολεόντειους Πολέμους που είδαν το σχηματισμό των Πολωνικών Λεγεώνων στην Ιταλία. Η Πολωνία του Συνεδρίου, αποτελώντας μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας με έναν ορισμένο βαθμό αυτονομίας, είχε ξεχωριστό πολωνικό στρατό στα έτη 1815-1830, ο οποίος διαλύθηκε μετά την αποτυχημένη Νοεμβριανή Εξέγερση. Μεγάλος αριθμός Πολωνών υπηρέτησε επίσης στους στρατούς των δυνάμεων διαμελισμών, της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, της Αυστροουγγαρίας και της Γερμανικής Αυτοκρατορίας.
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Πολωνικές Λεγεώνες εγκαταστάθηκαν στη Γαλικία, το νότιο τμήμα της Πολωνίας υπό αυστριακή κατοχή. Και οι δύο διαλύθηκαν αφού οι Κεντρικές Δυνάμεις απέτυχαν να παράσχουν εγγυήσεις για την ανεξαρτησία της Πολωνίας μετά τον πόλεμο. Ο Στρατηγός Γιούζεφ Χάλερ, ο διοικητής της Δεύτερης Ταξιαρχίας της Πολωνικής Λεγεώνας, άλλαξε πλευρά στα τέλη του 1917 και μέσω του Μούρμανσκ πήρε μέρος των στρατευμάτων του στη Γαλλία, όπου δημιούργησε τον Μπλε Στρατό. Συμμετείχαν πολλές χιλιάδες Πολωνοί εθελοντές από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολέμησε στο γαλλικό μέτωπο το 1917 και το 1918.
Ο Πολωνικός Στρατός αναδημιουργήθηκε το 1918 από στοιχεία των τριών χωριστών Ρωσικών, Αυστροουγγρικών και Γερμανικών Στρατών και οπλίστηκε με εξοπλισμό που έμεινε μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η δύναμη επεκτάθηκε κατά τη διάρκεια του Πολωνο-Σοβιετικού Πολέμου του 1919-1922 σε σχεδόν 800.000 άνδρες, αλλά στη συνέχεια μειώθηκαν μετά την αποκατάσταση της ειρήνης.
Κατά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, την 1η Σεπτεμβρίου 1939 η Ναζιστική Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία. Οι πολωνικές δυνάμεις κατακλύστηκαν από τη γερμανική επίθεση το Σεπτέμβριο του 1939, την οποία ακολούθησε στις 17 Σεπτεμβρίου 1939 μια εισβολή από τη Σοβιετική Ένωση. Μερικές πολωνικές δυνάμεις διέφυγαν από την κατεχόμενη χώρα και ενώθηκαν με τις συμμαχικές δυνάμεις πολεμώντας σε άλλα θέατρα, ενώ αυτές που παρέμειναν στην Πολωνία διασπάστηκαν σε αντάρτικες μονάδες του Armia Krajowa («Εσωτερικός Στρατός») και σε άλλες αντάρτικες ομάδες που πολέμησαν με μυστικούς τρόπους ενάντια στους ξένους κατακτητές. Έτσι, υπήρχαν τρία νήματα στις Πολωνικές Ένοπλες Δυνάμεις από το 1939, οι Πολωνικές Ένοπλες Δυνάμεις στη Δύση, Ο Πολωνικός Εσωτερικός Στρατός και άλλες αντιστασιακές οργανώσεις που πολεμούσαν τους Γερμανούς στην Πολωνία και οι Πολωνικές Ένοπλες Δυνάμεις στην Ανατολή, οι οποίες αργότερα έγιναν ο μεταπολεμικός κομμουνιστικός Πολωνικός Λαϊκός Στρατός (ΠΛΣ).
Μέχρι την πτώση του κομμουνισμού, το κύρος του στρατού υπό την κομμουνιστική εξουσία συνέχισε να πέφτει, καθώς χρησιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση για την επανεγκατάσταση εθνοτικών μειονοτήτων αμέσως μετά τον πόλεμο (Επιχείρηση Βιστούλας) και για να καταστείλει βίαια την αντιπολίτευση πολλές φορές, κατά τις διαδηλώσεις του Πόζναν του 1956, τις διαδηλώσεις στην Πολωνία το 1970 και κατά τη διάρκεια του στρατιωτικού νόμου στην Πολωνία το 1981-1983. Ο ΠΛΣ συμμετείχε επίσης στην καταστολή της διαδικασίας εκδημοκρατισμού της Τσεχοσλοβακίας το 1968, κοινώς γνωστή ως Άνοιξη της Πράγας. Την ίδια χρονιά ο Στρατάρχης της Πολωνίας, Μάριαν Σπιχάλσκι, κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Έντβαρντ Όχαπ ως πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας και ο Στρατηγός Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι, εκείνη την εποχή Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, ορίστηκε να τον αντικαταστήσει.[9] Ο Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι, ένας γνωστός πιστός στην ΕΣΣΔ, τοποθετήθηκε από τους Σοβιετικούς προκειμένου να διασφαλιστεί ότι μια αξιόπιστη ομάδα αξιωματικών είχε τον έλεγχο ενός από τους λιγότερο αξιόπιστους στρατούς στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας.[10]
Μετά τον Ιανουάριο του 1990 και την κατάρρευση του κομμουνιστικού μπλοκ, το όνομα των ενόπλων δυνάμεων άλλαξε σε «Ένοπλες Δυνάμεις της Δημοκρατίας της Πολωνίας» για να συμφωνήσει με το νέο επίσημο όνομα του Πολωνικού Κράτους. Μετά την επακόλουθη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, η Πολωνία έγινε δεκτή στο ΝΑΤΟ στις 12 Μαρτίου 1999 και οι Πολωνικές Ένοπλες Δυνάμεις ξεκίνησαν μια μεγάλη προσπάθεια αναδιοργάνωσης προκειμένου να συμμορφωθούν με τα νέα δυτικά πρότυπα.
Από το 2002 έως το 2014, οι πολωνικές στρατιωτικές δυνάμεις ήταν μέρος των Δυνάμεων Συνασπισμού που συμμετείχαν στην αποστολή Διεθνής Δύναμη Αρωγής για την Ασφάλεια (ΔΔΑΑ) στο Αφγανιστάν υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ. Η συνεισφορά της Πολωνίας στην ΔΔΑΑ ήταν η μεγαλύτερη από την είσοδό της στο ΝΑΤΟ. Οι πολωνικές δυνάμεις συμμετείχαν επίσης στον Πόλεμο του Ιράκ. Από το 2003 έως το 2008, οι πολωνικές στρατιωτικές δυνάμεις διοικούσαν την Πολυεθνική Μεραρχία που βρίσκεται στη Νότια-Κεντρική Ζώνη Κατοχής του Ιράκ. Η μεραρχία αποτελούνταν από στρατεύματα από 23 έθνη και αριθμούσε συνολικά έως και 8.500 στρατιώτες.
Τον Μάρτιο του 2003, οι Πολωνικές Ένοπλες Δυνάμεις συμμετείχαν στην εισβολή στο Ιράκ το 2003, αναπτύσσοντας ειδικές δυνάμεις και ένα πλοίο υποστήριξης.[11] Μετά την καταστροφή του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν, ο Πολωνικός Στρατός Ξηράς προμήθευσε μια ταξιαρχία και ένα αρχηγείο τμήματος για την Πολυεθνική Μεραρχία Κεντρικού-Νότου των 17 εθνών, μέρος της Πολυεθνικής Δύναμης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ-Ιράκ. Στο απόγειό της, η Πολωνία είχε 2.500 στρατιώτες στα νότια της χώρας.
Άλλες ολοκληρωμένες επιχειρήσεις περιλαμβάνουν το «Swift Relief» το 2005 στο Πακιστάν, στο οποίο απεστάλη προσωπικό που είχε διατεθεί από τη Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ. Το προσωπικό του Πολωνικού Στρατού Ξηράς που στάλθηκε στο Πακιστάν περιελάμβανε μια εταιρεία στρατιωτικών μηχανικών, μια διμοιρία του 1ου Ειδικού Συντάγματος Καταδρομών και ένα εξάρτημα επιμελητείας από τη 10η Ταξιαρχία Επιμελητείας. Αλλού, οι πολωνικές δυνάμεις στάλθηκαν σε αποστολή στο Τσαντ και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (2007–2010).
Οι πολωνικές ένοπλες δυνάμεις, που είχαν συσταθεί στο παρελθόν σύμφωνα με τα πρότυπα του Συμφώνου της Βαρσοβίας, είναι πλέον πλήρως οργανωμένες σύμφωνα με τις απαιτήσεις του ΝΑΤΟ. Η Πολωνία διαδραματίζει επίσης ολοένα και μεγαλύτερο ρόλο ως σημαντική ευρωπαϊκή ειρηνευτική δύναμη στον κόσμο μέσω διαφόρων ειρηνευτικών ενεργειών του ΟΗΕ και συνεργασίας με γειτονικά έθνη μέσω πολυεθνικών σχηματισμών και μονάδων όπως το Πολυεθνικό Σώμα Βορρά-Ανατολής και το Τάγμα Πολωνο-Ουκρανικής Ειρηνευτικής Δύναμης. Από την 1η Ιανουαρίου 2010, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Δημοκρατίας της Πολωνίας έχουν μεταβεί σε ένα σύστημα προμήθειας ανθρώπινου δυναμικού που βασίζεται αποκλειστικά σε συμβάσεις.
Στις 10 Απριλίου 2010, ένα Tu-154M της Πολωνικής Πολεμικής Αεροπορίας συνετρίβη κοντά στο Σμολένσκ της Ρωσίας ενώ βρισκόταν σε μια τελετή για τον τελετή μνήμης της Σφαγής του Κάτιν. Στο αεροπλάνο ήταν ο Πρόεδρος (Αρχηγός), ο Αρχηγός του Επιτελείου, και οι τέσσερις Διοικητές του Πολωνικού Στρατού και ένας αριθμός άλλων στρατιωτικών αξιωματούχων. Όλοι σκοτώθηκαν.
Το 2014–2015 ιδρύθηκαν και τόσο η Γενική Διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων όσο και η Επιχειρησιακή Διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων, αντικαθιστώντας τις προηγούμενες δομές διοίκησης μεμονωμένων υπηρεσιών.
Υποκινούμενος εν μέρει από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022, ο νόμος για την άμυνα της πατρίδας ψηφίστηκε ομόφωνα από το Πολωνικό Κοινοβούλιο στις 17 Μαρτίου 2022 και υπογράφηκε σε νόμο από τον Πρόεδρο Άντζεϊ Ντούντα την επόμενη μέρα. Σύμφωνα με τον νόμο, η Πολωνία σκοπεύει να διπλασιάσει περίπου το μέγεθος των ενόπλων δυνάμεων σε 300.000 άτομα προσωπικό και να δαπανήσει τουλάχιστον το 3% του ΑΕΠ στον αμυντικό προϋπολογισμό το 2023.[12] Αυτό περιλαμβάνει την αύξηση του μεγέθους του στόλου των αρμάτων μάχης με την προσθήκη περίπου 1.000 νέων αρμάτων μάχης και την προσθήκη 600 νέων οβίδων στις επίγειες δυνάμεις της Πολωνίας.[13] Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Άμυνας της Πολωνίας, Μάριους Μπουάστσακ, δήλωσε ότι στόχος της Πολωνίας είναι να οικοδομήσει τις πιο ισχυρές χερσαίες δυνάμεις από όλα τα μέλη του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου στην Ευρώπη.[14]
Από το 2011, οι Ένοπλες Δυνάμεις βρίσκονται στη μέση ενός μακροπρόθεσμου προγράμματος εκσυγχρονισμού. Τα σχέδια περιλαμβάνουν νέα αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα, αμυντικά συστήματα βαλλιστικών πυραύλων, ελικόπτερα μεσαίας μεταφοράς και μάχης, υποβρύχια, μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, καθώς και αυτοκινούμενα οβιδοβόλα. Έχουν τεθεί σε εφαρμογή σχέδια τεχνικού εκσυγχρονισμού για τα έτη 2013 έως 2022.[15] Κατά την περίοδο 2013-2016 του σχεδίου, 37,8 δισεκατομμύρια ζλότι, ή το 27,8% του στρατιωτικού προϋπολογισμού της περιόδου, ύψους 135,5 δισεκατομμυρίων ζλότι, επενδύθηκαν στον τεχνικό εκσυγχρονισμό.[15]
Σημαντικές αποκτήσεις στρατιωτικού εξοπλισμού σχεδιάστηκαν επίσης για την περίοδο του 2022, με το Υπουργείο Άμυνας να δαπανά 61 δισεκατομμύρια ζλότι για περαιτέρω εκσυγχρονισμό. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του προγράμματος είναι η απόκτηση περίπου 1.200 μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 1.000 με δυνατότητες μάχης.
Επιπλέον, θα προμηθευτούν νέα ελικόπτερα και συστήματα αεράμυνας μαζί με πέντε ελαφρά σκάφη για το ναυτικό. Μια νέα υποβρύχια δύναμη πρόκειται να λειτουργήσει από κοινού με έναν εταίρο του ΝΑΤΟ και οι γενικές προσπάθειες αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού στοχεύουν στην αεράμυνα, τις ναυτικές δυνάμεις, τις δυνατότητες κυβερνοπολέμου, τις τεθωρακισμένες δυνάμεις και τις δυνάμεις εδαφικής άμυνας της χώρας (να έχει 50.000 εθελοντές μέλη).[16]
Οι Πολωνικές Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούνται από 114.050 άτομα ενεργό προσωπικό.[17] Το 2020, η δύναμη των στρατευμάτων στους πέντε διαφορετικούς κλάδους ήταν η εξής:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
