Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1982

Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1982 ήταν η 12η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και διεξήχθη στην Ισπανία από τις 13 Ιουνίου μέχρι τις 11 Ιουλίου. Για πρώτη φορά στη διοργάνωση συμμετείχαν 24 εθνικές ομάδες, ενώ στις προηγούμενες διοργανώσεις (από το 1954 έως το 1966) συμμετείχαν 16 εθνικές ομάδες. Το τρόπαιο το κατάκτησε η Ιταλία νικώντας στον τελικό τη Δυτική Γερμανία με 3-1 σε ένα από τα καλύτερα Παγκόσμια Κύπελλα της ιστορίας. Με αυτό το τρόπαιο και φτάνοντας έτσι τα 3 συνολικά, η Ιταλία κατάφερε να ισοφαρίσει τότε τη Βραζιλία στις κατακτήσεις τροπαίων Παγκοσμίου Κυπέλλου.^[1][2][3]

Παγκόσμιο Κύπελλο ΦΙΦΑ 1982

Copa Mundial de Fútbol – España 82 (Ισπανικά)
Επίσημo λογότυπο
Πληροφορίες
Χώρα	Ισπανία
Διοργανωτής	FIFA
Ημερομηνίες	13  Ιουνίου 1982
Τερματισμός	11  Ιουλίου 1982
Στάδια	17
Κατάταξη
Πρώτη θέση	Ιταλία (3ος τίτλος)
Δεύτερη θέση	Δυτική Γερμανία
Τρίτη θέση	Πολωνία
Τέταρτη θέση	Γαλλία
Στατιστικά
Καλ. παίκτης	Πάολο Ρόσι
Καλ. νεαρότερος παίκτης	Μανουέλ Αμορός
Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση

Το τουρνουά χαρακτηρίστηκε από την πρώτη διαδικασία πέναλτι σε διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου (η διαδικασία θεσπίστηκε επίσημα από την FIFA το 1970), καθώς ο ένας από τους ημιτελικούς κρίθηκε στα πέναλτι.^[4][5] Επίσης, ήταν το τρίτο και τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο που περιλάμβανε δύο γύρους με φάσεις με σύστημα ομίλων και βαθμολογίας, αντί μόνο στον πρώτο γύρο και στη συνέχεια με νοκ άουτ αγώνες. Ήταν, επίσης, η τρίτη φορά (μετά τις διοργανώσεις του 1934 και του 1966) που και οι τέσσερις ημιφιναλίστ ήταν Ευρωπαίοι.

Στον πρώτο γύρο του 3ου ομίλου, η Ουγγαρία νίκησε το Ελ Σαλβαδόρ με 10–1, ισοφαρίζοντας τη μεγαλύτερη διαφορά νίκης που καταγράφηκε σε τελική φάση (προηγούμενα ρεκόρ: Ουγγαρία-Νότια Κορέα 9–0 το 1954 και η Γιουγκοσλαβία-Ζαΐρ 9–0 το 1974).

Αν και επιτυχημένη και γεμάτη με συναρπαστικούς και διασκεδαστικούς αγώνες, η διοργάνωση του 1982 στιγματίστηκε, επίσης, από βίαια φάουλ, κάποιους αγώνες με εμφανώς κακή διαιτησία (υπήρξαν διαιτητές που «έσπρωξαν» ομάδες εις βάρος άλλων) και μερικά υπερπλήρη σε επικίνδυνο βαθμό στάδια (υπεράριθμοι θεατές), ενώ σε κάποια άλλα γήπεδα η ζέστη και η υψηλή υγρασία σε κάποια μέρη, και ισχυροί άνεμοι σε άλλα μέρη, χάλασαν αρκετούς αγώνες. Ένα ιδιαίτερο περιστατικό ήταν το φάουλ του Δυτικογερμανού τερματοφύλακα Τόνι Σούμαχερ στον Γάλλο αμυντικό Πατρίκ Μπατιστόν κατά τη διάρκεια του ενός ημιτελικού αγώνα στη Σεβίλλη, και ένα άλλο ήταν τα έντονα και συχνά βίαια φάουλ του Ιταλού Κλαούντιο Τζεντίλε, καθώς και το αντιαθλητικό μαρκάρισμα του Αργεντινού Ντιέγκο Μαραντόνα στον αγώνα κατά της Βραζιλίας. Μετά από όλα αυτά, η FIFA άλλαξε τους κανονισμούς για να αποτρέψει κάπως αυτό το είδος βαρβαρότητας στο γήπεδο για το επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου το 1986 στο Μεξικό.

Επιλογή διοργανωτή

Η απόφαση για τον οικοδεσπότη του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1982 πάρθηκε στις 6 Ιουλίου 1966, 16 χρόνια πριν την πραγματοποίηση των αγώνων. Ο λόγος ήταν ότι αποφασίστηκε η επιλογή διοργανωτή και για τα Παγκόσμια Κύπελλα του 1978 και 1974. Για τις διοργανώσεις του 1974 και του 1982 δήλωσαν ενδιαφέρον η Δυτική Γερμανία και η Ισπανία. Έτσι αποφασίστηκε χωρίς την διαδικασία κλήρωσης να διοργανώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 η Γερμανία, αποσύροντας την υποψηφιότητα της για τη διοργάνωση του 1982, και η Ισπανία να αναλάβει τη διοργάνωση χωρίς ανθυποψήφιο.^[6]

Προκριματικά

Στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1982 συμμετείχαν 109 εθνικές ομάδες και διαγωνίστηκαν για τις 24 θέσεις που δόθηκαν για πρώτη φορά, αφού προηγουμένως υπήρχαν μόνο 16 εισιτήρια για την τελική φάση των Μουντιάλ. Οι 2 από τις 24 θέσεις καλύφθηκαν από την προηγούμενή νικήτρια Αργεντινή και την διοργανώτρια Ισπανία. Έκπληξη προκάλεσε ο αποκλεισμός της φιναλίστ των δύο προηγουμένων Παγκοσμίων Κυπέλλων (του 1974 και του 1978) Ολλανδίας. Για πρώτη φορά στη διοργάνωση συμμετείχαν 5 εθνικές ομάδες: Αλγερία, Καμερούν, Ονδούρα, Κουβέιτ και Νέα Ζηλανδία.^[2]

Οι ομάδες

Οι 24 ομάδες που εξασφάλισαν την συμμετοχή τους στην τελική φάση του Μουντιάλ του 1982 ήταν οι εξής:

Αφρική (CAF)  Αλγερία  Καμερούν Ασία (AFC) και Ωκεανία OFC  Κουβέιτ  Νέα Ζηλανδία Βόρεια Αμερική (CONCACAF)  Ελ Σαλβαδόρ  Ονδούρα Νότια Αμερική (CONMEBOL)  Περού  Χιλή  Βραζιλία  Αργεντινή

Ευρώπη (UEFA)  Δυτική Γερμανία  Αυστρία  Βέλγιο Γαλλία  Σοβιετική Ένωση Τσεχοσλοβακία  Ουγγαρία  Αγγλία  Γιουγκοσλαβία Ιταλία Σκωτία ! Σκωτία  Ισπανία Βόρεια Ιρλανδία Πολωνία

Στάδια

Για την τελική φάση χρησιμοποιήθηκαν τα εξής 17 στάδια:

Αλικάντε	Βαρκελώνη	Βαρκελώνη	Μπιλμπάο	Λα Κορούνια	Έλτσε
Στάδιο Χοσέ Ρίκο Πέρεθ	Καμπ Νόου	Γήπεδο Ντε Σαρριά	Στάδιο Σαν Μαμές	Εστάδιο Ριαθόρ	Στάδιο Μαρτίνεθ Βαλέρο
Χωρητικότητα: 30.000	Χωρητικότητα: 98.700	Χωρητικότητα: 43.667	Χωρητικότητα: 50.000	Χωρητικότητα: 34.600	Χωρητικότητα: 39.000
Χιχόν	Μαδρίτη	Μαδρίτη	Μάλαγα	Οβιέδο	Σεβίλλη
Ελ Μολινόν	Στάδιο Σαντιάγο Μπερναμπέου	Στάδιο Βιθέντε Καλδερόν	Στάδιο Λα Ροσαλέδα	Στάδιο Κάρλος Ταρτιέρε	Στάδιο Μανουέλ Ρουίθ ντε Λοπέρα
Χωρητικότητα: 26.000	Χωρητικότητα: 80.354	Χωρητικότητα: 54.851	Χωρητικότητα: 28.963	Χωρητικότητα: 22.500	Χωρητικότητα: 51.309
Σεβίλλη	Βαλένθια	Βαγιαδολίδ	Βίγο	Σαραγόσα
Στάδιο Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν	Στάδιο Μεστάγια	Στάδιο Χοσέ Θορρίγια	Στάδιο Μπαλαΐδος	Στάδιο Λα Ρομαρέδα
Χωρητικότητα: 42.649	Χωρητικότητα: 55.000	Χωρητικότητα: 26.512	Χωρητικότητα: 32.500	Χωρητικότητα: 34.496

Διαιτητές

Αφρική Μπέντζαμιν Ντουόμο Γιουσέφ Ελ-Γκουλ Μπελαΐντ Λακάρνε Ασία Ιμπραχίμ Γιούσεφ Αλ-Ντόι Τσαν Ταμ Σουν Βόρεια Κεντρική Αμερική και Καραϊβική Ρόμουλο Μέντες Ντάβιντ Σόχα Λουίς Παουλίνο Σίλες Λαμπέρτο Ρούμπιο Βάσκες Νότια Αμερική Χιλμπέρτο Αριστισάμπαλ Λουίς Μπαράνκος Χουάν Ντανιέλ Καρδελίνο Αρνάλντο Σέζαρ Κοέλιο Γκαστόν Κάστρο Αρτούρο Ιτουρράλντε Ενρίκε Λάμπο Ρεβορέδο Έκτορ Ορτίς

Ευρώπη Πάολο Καζαρίν Βόιτεχ Χρίστοφ Τσαρλς Κόρβερ Μπόγκνταν Ντότσεφ Βάλτερ Εσβάιλερ Έρικ Φρέντρικσον Μπρούνο Γκαλέρ Αντόνιο Γκαρίδο Αλόιζι Γιάργκους Άμπραχαμ Κλάιν Αουγούστο Λάμο Καστίγιο Χένινγκ Λουντ-Σέρενσεν Ντάμιρ Ματοβίνοβιτς Μάλκολμ Μόφατ Κάρολι Πάλοταϊ Αλεξί Πονέ Άντολφ Πρόκοπ Νικολάε Ραϊνέα Μιροσλάφ Στούπαρ Μισέλ Βοτρό Μπομπ Βάλενταϊν Κλάιβ Γουάιτ Φρανζ Βέρερ Ωκεανία Τόνι Μπόσκοβιτς

Οι αγώνες της διοργάνωσης

Η αύξηση του αριθμού των ομάδων διαφοροποίησε και τον τρόπο διεξαγωγής. Η πρώτη φάση περιείχε έξι ομίλους των τεσσάρων ομάδων και ακολουθούσε η δεύτερη φάση με τέσσερις ομίλους των τριών. Οι νικητές των τεσσάρων ομίλων θα σχημάτιζαν τα ημιτελικά και από εκεί και μετά επανήλθε η διαδικασία των ημιτελικών όπως ίσχυε και πριν το τη διοργάνωση του 1974.

Στον 1ο όμιλο η Ιταλία κατάφερε να προκριθεί μόλις δεύτερη, πίσω από την Πολωνία, έχοντας τρεις ισοπαλίες και μόνο δύο γκολ (αποτελέσματα 0-0, 1-1 και 1-1). Στον 3ο όμιλο το Βέλγιο έκανε την έκπληξη, καθώς νίκησε 1-0 στην πρεμιέρα την παγκόσμια πρωταθλήτρια Αργεντινή. Το Βέλγιο τερμάτισε στην πρώτη θέση και δεύτερη προκρίθηκε η Αργεντινή του πρωτοεμφανιζόμενου σε Παγκόσμιο Κύπελλο Ντιέγκο Μαραντόνα. Η Ουγγαρία στον πρώτο της αγώνα πέτυχε τη μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία όλων των Παγκοσμίων Κυπέλλων, ισοφαρίζοντας επίσης και το ρεκόρ διαφοράς τερμάτων, στη νίκη με 10-1 επί του Ελ Σαλβαδόρ (τα 10 γκολ είναι τα περισσότερα γκολ που έχει πετύχει μια ομάδα σε έναν αγώνα τελικής φάσης στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων της FIFA και παραμένει, επίσης, η μοναδική φορά που μια ομάδα έχει πετύχει διψήφιο αριθμό γκολ σε έναν αγώνα τελικής φάσης σε Παγκόσμιο Κύπελλο), αλλά μετά δεν κατάφερε κάτι άλλο και αποκλείστηκε.^[7][8]

Στον 4ο όμιλο η Αγγλία προκρίθηκε εύκολα με τρεις νίκες. Δεύτερη τερμάτισε η Γαλλία που δυσκολεύτηκε, αν και είχε πιο ποιοτική ομάδα. Στον 5ο όμιλο η Βόρειος Ιρλανδία έκανε επίσης τρεις νίκες και ξεπέρασε τη διοργανώτρια Ισπανία, που δεν είχε αξιόμαχη ομάδα για κάτι υψηλό και τερμάτισε δεύτερη και με εμφανή βοήθεια από τους διαιτητές. Ειδικά μάλιστα στον καθοριστικό αγώνα με τη Γιουγκοσλαβία, που κέρδισε η Ισπανία με 2-1, ο διαιτητής κυριολεκτικά διαμόρφωσε το αποτέλεσμα.^[2]

Στον 6ο όμιλο η Βραζιλία διέθετε παίκτες όπως οι Σόκρατες, Ζίκο, Φαλκάο, Έντερ, Σερέζο και Ζούνιορ. Οποιοσδήποτε προπονητής είχε έστω έναν από αυτούς στην ομάδα του θα ήταν ευχαριστημένος. Ο Τέλε Σαντάνα, ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Βραζιλίας, τους είχε όλους, συν τους υπόλοιπους, στην εθνική ομάδα της χώρας που θεωρείτο το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ισπανίας. «Οι παίκτες πρέπει να έχουν την ελευθερία να παίζουν. Η δημιουργικότητα είναι το πιο σημαντικό πράγμα» και «Προτιμώ να χάσω παίζοντας όμορφο ποδόσφαιρο παρά να κερδίσω παίζοντας άσχημα» ήταν ενδεικτικές δηλώσεις του ομοσπονδιακού τεχνικού.^[9][10] Οι παίκτες της ήταν ικανοί, με ισχυρές προσωπικότητες και η υψηλή τεχνική, στοιχεία που έδιναν εγγύηση για το πάντα ευπρόσδεκτο (αν όχι απαραίτητο) θέαμα σε τέτοιου επιπέδου διοργανώσεις.^[11] Ήταν η καλύτερη ομάδα των Βραζιλιάνων μετά το 1970 και ήταν, παράλληλα, μια ομάδα που όλοι, ανεξάρτητα από την εθνικότητα, λάτρευαν να βλέπουν στο γήπεδο. Το «γιατί», ευνόητο: «έκρυβαν» τη μπάλα. Αυτό, η «σελεσάο» θα το έδειχναν και στα γήπεδα της Ισπανίας, όπου θα άρχιζαν με δύσκολη νίκη επί της Σοβιετικής Ένωσης με 2-1 (βοήθησε όμως λίγο και ο Ισπανός διαιτητής) και στη συνέχεια θα σάρωναν Σκωτία και Νέα Ζηλανδία, και τις δύο με τέσσερα γκολ, προχωρώντας ακάθεκτοι προς τον τελικό.^[12][13] Ο αγώνας Σκωτία - Βραζιλία πάντως έμεινε στην ιστορία, καθώς κατά τη διάρκειά του δέκα κρατούμενοι απέδρασαν από τις φυλακές της Μπραζίλια. Οι φύλακες δεν τους κατάλαβαν, καθώς παρακολουθούσαν τον αγώνα.^[2]

Στον 2ο όμιλο γράφτηκε μία από τις μελανότερες σελίδες του Παγκοσμίων Κυπέλλων, που έμεινε στην ιστορία ως «Η ντροπή του Χιχόν» και ως «Το Σύμφωνο μη επίθεσης του Χιχόν». Η Δυτική Γερμανία και η Αυστρία έδωσαν τον τελευταίο αγώνα στο Χιχόν, μία ημέρα μετά το τέλος των αγώνων που έδωσε η Αλγερία, που αγωνίστηκε αξιόλογα και μάλιστα είχε ξεκινήσει με μια νίκη - έκπληξη κατά της Δυτικής Γερμανίας με 2-1, μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις που έχουν συμβεί σε διοργανώσεις Παγκοσμίων Κυπέλλων. Έτσι γνώριζαν πολύ καλά ότι για να προκριθούν στην επόμενη φάση και οι δύο, χρειαζόταν μια οριακή νίκη της Δυτικής Γερμανίας με 1-0 ή με 2-0 επί της Αυστρίας, κάτι που έγινε, με το μοναδικό γκολ να σημειώνεται μόλις στο 11′ μετά από έναν καταιγισμό επιθέσεων της Δυτικής Γερμανίας και στη συνέχεια οι δύο ομάδες να μην κάνουν καμία απολύτως φάση για γκολ, κλωτσώντας άσκοπα τη μπάλα επί 80 λεπτά, κάτω από σφοδρές αποδοκιμασίες των θεατών. Οι Ισπανοί θεατές κραύγαζαν διαρκώς «fuera, fuera» («έξω, έξω») και οι Αλγερινοί θεατές ανέμιζαν χαρτονομίσματα προς τους παίκτες, ενώ μάλιστα ένας Δυτικογερμανός οπαδός εξαγριώθηκε τόσο που έφτασε στο σημείο να κάψει ο ίδιος τη σημαία της χώρας του. Ο σχολιαστής του γερμανικού καναλιού ARD Eberhard Stanjek εξέφρασε την οργή του για τη συμπεριφορά και των δύο ομάδων από το δεύτερο ημίχρονο και μετά, και έκανε λόγο για «ντροπή». Στην αυστριακή τηλεόραση, ο σχολιαστής Robert Seeger ζήτησε από τους τηλεθεατές να κλείσουν τις τηλεοράσεις τους στο δεύτερο ημίχρονο (μοναδικό γεγονός στην αυστριακή αθλητική και τηλεοπτική ιστορία).^[14] Οι παίκτες σχολίασαν τα γεγονότα διαφορετικά και με προκλητικό τρόπο. Ενδεικτικώς, ο Αυστριακός ποδοσφαιριστής Γιόχαν «Χανς» Κρανκλ (που μάλιστα θεωρείται από τους κορυφαίους στην ιστορία της χώρας) σχολίασε το αποτέλεσμα ως εξής: «Δεν ξέρω τι θέλουν. Έχουμε τα προσόντα».^[15] Περαιτέρω οργή προκλήθηκε από τον αρχηγό της αντιπροσωπείας της Αυστρίας Χανς Τσακ (Hans Tschak), ο οποίος σχολίασε τις εκφράσεις διαμαρτυρίας των Αλγερινών θεατών ως εξής:^[16]

«Φυσικά, παίξαμε τακτικά σήμερα. Αλλά αν 10.000 γιοι της ερήμου θέλουν να προκαλέσουν σκάνδαλο στο γήπεδο εξαιτίας αυτού, αυτό δείχνει μόνο ότι έχουν πολύ λίγα σχολεία. Ένας σεΐχης έρχεται από μια όαση, του επιτρέπεται να αναπνέει αέρα Παγκοσμίου Κυπέλλου μετά από 300 χρόνια και νομίζει ότι μπορεί τώρα να ανοίξει το στόμα του».

Ο αγώνας αυτός ήταν και ο λόγος που από την επόμενη μεγάλη διοργάνωση (ξεκινώντας από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου του 1984) η FIFA άλλαξε τον τρόπο διεξαγωγής, με τους τελευταίους αγώνες να διεξάγονται ταυτόχρονα, τις ίδιες ώρες και μέρες.^[2][17] Τον Ιανουάριο του 2007, ο Γερμανός ποδοσφαιριστής της τότε ομάδας Χανς Πέτερ Μπρίγκελ παραδέχθηκε ότι ο αγώνας είχε προσυμφωνηθεί.^[18]

Στη δεύτερη φάση των ομίλων, την πρόκριση για την τελική τετράδα πήρε από τον πρώτο όμιλο η Πολωνία, που ξεπέρασε τη Σοβιετική Ένωση στη διαφορά τερμάτων. Στον δεύτερο όμιλο, η Αγγλία δεν σημείωσε, αλλά ούτε και δέχθηκε γκολ από Δυτική Γερμανία και Ισπανία, 0-0 και στους δύο αγώνες. Έτσι, οι δυο τελευταίες έπαιξαν μεταξύ τους με νίκη 2-1 και πρόκριση των Δυτικογερμανών. Η Αγγλία αποκλείστηκε από τη διοργάνωση αήττητη. Για την ιστορία, αήττητες στην ίδια διοργάνωση έμειναν και η Ιταλία και το Καμερούν, το οποίο έπαιξε στον πρώτο γύρο στον ίδιο όμιλο με την Ιταλία, η οποία έφερε τρεις ισοπαλίες (αποτελέσματα 0-0, 1-1 και 1-1) και προκρίθηκε, ενώ το Καμερούν αποκλείστηκε με επίσης τρεις ισοπαλίες (αποτελέσματα 0-0, 0-0 και 1-1), λόγω διαφοράς αριθμού επιθετικών τερμάτων. Ωστόσο, το Καμερούν πέτυχε ένα γκολ στον αγώνα με το Περού (0-0) που ακυρώθηκε λανθασμένα ως οφσάιντ. Αν είχε μετρήσει, το Καμερούν θα είχε κερδίσει και η (μετέπειτα παγκόσμια πρωταθλήτρια) Ιταλία δεν θα είχε προκριθεί ποτέ στη δεύτερη φάση.

Ο τρίτος όμιλος χαρακτηρίστηκε ως «όμιλος του θανάτου» και όχι άδικα, καθώς προέκυψε από την κακή πρώτη φάση της Ιταλίας και της Αργεντινής. Βραζιλία, Αργεντινή και Ιταλία ήταν οι τρεις ομάδες του ομίλου, όλες παγκόσμιες πρωταθλήτριες στο παρελθόν, οι τρεις από τις τέσσερις των ημιτελικών της προηγούμενης διοργάνωσης και από τα φαβορί για τον τίτλο. Όλοι περίμεναν τα πάντα να παιχτούν μεταξύ Βραζιλίας και Αργεντινής, όμως λογάριασαν χωρίς τους Ιταλούς που νίκησαν την Αργεντινή με 2-1 και πιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό σκορ, ενώ με 3-1 επικράτησαν και οι Βραζιλιάνοι (στον αγώνα κατά της Βραζιλίας, ο Μαραντόνα αποβλήθηκε με κόκκινη κάρτα. Για την ιστορία, ο Μαραντόνα έπαιξε και στους πέντε αγώνες της ομάδας του, χωρίς όμως να φτάσει σε υψηλά επίπεδα απόδοσης^[2][19]). Στον τελευταίο και καθοριστικό αγώνα, μεταξύ Ιταλίας και Βραζιλίας, για τη Βραζιλία αρκούσε και η ισοπαλία για την πρόκριση στον ημιτελικό, καθώς είχε καλύτερη διαφορά τερμάτων από τη «σκουάντρα ατζούρα».^[20] Αυτό, όμως, ήταν πρόβλημα για την ίδια και όχι για την αντίπαλό της. Ο Πάολο Ρόσι έκανε το 1-0 στο 5′, ο Σόκρατες το 1-1 στο 12′, ο Ρόσι το 2-1 στο 25′ και ο Φαλκάο το 2-2 στο 68′. Εκείνη τη στιγμή, οποιαδήποτε ομάδα, με βάση το ποδόσφαιρο όπως το ξέρουμε σήμερα, θα έπαιζε άμυνα. Θα γυρνούσε πιο πίσω. Θα κοιτούσε να κρατήσει το σκορ. Όχι εκείνη η Βραζιλία όμως, κάτι που της κόστισε: συνέχισε επιτιθέμενη και έχοντας σαφή αμυντικά προβλήματα δέχθηκε από τον Ρόσι το 3-2 στο 74′. Στα επόμενα χρόνια, στα επόμενα Παγκόσμια Κύπελλα, η «σελεσάο» άρχισε να μεταμορφώνεται από μια ομάδα που σκεφτόταν μόνο το θέαμα σε μια ομάδα που έβαλε τον πραγματισμό στο παιχνίδι της, στη σκέψη της. Όπως δεν ήταν τίποτα ξανά έτσι μετά τις 5 Ιουλίου 1982, μετά από εκείνο τον αγώνα την άλλαξε για πάντα.^{[13][21][22][23]} «Το όνειρο τελείωσε, και είναι κρίμα, γιατί ήταν ένα όμορφο όνειρο», ανήγγειλε ένα άρθρο των The New York Times μετά την ήττα της Βραζιλίας σε εκείνο τον αγώνα.^[24] Πολλοί ειδικοί έχουν χαρακτηρίσει την ομάδα της Βραζιλίας που διεκδίκησε τη δόξα στην Ισπανία το 1982 ως την καλύτερη ομάδα που δεν κέρδισε ποτέ το Παγκόσμιο Κύπελλο.^[25] Στον τέταρτο όμιλο η υπεροχή της Γαλλίας ήταν σαφής και η πρόκρισή της στον ημιτελικό ήρθε εύκολα.

Στον πρώτο ημιτελικό, η Ιταλία χάρη σε δύο τέρματα του αναγεννημένου Πάολο Ρόσι επικράτησε εύκολα σχετικά της Πολωνίας, με 2-0, καθώς μάλιστα οι Πολωνοί είχαν εμφανώς αποσυντονιστεί επειδή είχαν χάσει για τον ημιτελικό τον καλύτερο παίκτη τους, τον Ζμπίγκνιεφ Μπόνιεκ, καθώς ήταν τιμωρημένος λόγω προηγούμενων κίτρινων καρτών.

Ο δεύτερος ημιτελικός, ωστόσο, που έγινε στις 8 Ιουλίου του 1982, στο «Σάντσεθ Πιθχουάν» της Σεβίλλης και κάτω από υψηλή ζέστη και υγρασία, πραγματικά αξίζει να μνημονευτεί ιδιαίτερα, αφού έχει μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο συγκλονιστικούς που έχουν διεξαχθεί σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Οι Δυτικογερμανοί άνοιξαν το σκορ στο 17′, αλλά οι Γάλλοι ισοφάρισαν με πέναλτι του Μισέλ Πλατινί, έπειτα από ανατροπή του Ροστό από τον Φέρστερ. Η κανονική διάρκεια του αγώνα είχε αρκετή νευρικότητα στο μεγαλύτερο διάστημα και έληξε με 1-1 με αρκετές χαμένες ευκαιρίες στο τέλος του αγώνα και έτσι ακολούθησε παράταση. Οι Γάλλοι έβαλαν δύο γκολ και προηγήθηκαν με 3-1 στα πρώτα λεπτά της παράτασης, αλλά οι Γερμανοί επιβεβαίωσαν για ακόμα μία φορά πόσο μαχητικοί είναι, ισοφάρισαν σε 3-3, στέλνοντας το παιχνίδι στη διαδικασία των πέναλτι για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού. Εκεί, η γερμανική ομάδα φάνηκε να έχουν πιο γερά νεύρα. Ο Γερμανός τερματοφύλακας Τόνι Σούμαχερ απέκρουσε δύο πέναλτι και έστειλε τη Δυτική Γερμανία στον τελικό με 5-4 στα πέναλτι, αν και κανονικά δεν θα έπρεπε να ήταν τότε στον αγωνιστικό χώρο, διότι πριν από αυτό, ο Σούμαχερ σε μία ακραία επικίνδυνη έξοδό του στο 57ο λεπτό έτρεξε και πήδηξε ψηλά στον αέρα και χτύπησε με τη λεκάνη του τον Πατρίκ Μπατιστόν στο κεφάλι, στέλνοντάς τον στο νοσοκομείο με εγκεφαλική διάσειση. Ο Μισέλ Πλατινί είπε αργότερα ότι νόμιζε ότι ο Μπατιστόν είχε πεθάνει, επειδή «δεν είχε σφυγμό και φαινόταν χλωμός».^[26][27] Ο Ολλανδός διαιτητής Τσαρλς Κόρβερ αντί να αποβάλλει τον Σούμαχερ και να καταλογίσει πέναλτι ως όφειλε, δεν έδωσε ούτε καν φάουλ και άφησε το παιχνίδι να εξελιχθεί, δίνοντας μόνο άουτ.^[28] Ο διαιτητής μετά τον αγώνα δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι «έχασα τη φάση γιατί παρακολουθούσα τη μπάλα που νόμιζα ότι θα μπει γκολ. Δεν ήμουν σίγουρος τι συνέβη στη σύγκρουση των δύο παικτών». Σημειωτέον ότι το 1982 δεν υπήρχε ακόμα η τεχνολογία που είναι σήμερα γνωστή ως βοηθός διαιτητή βίντεο (αγγλικά: video assistant referee, VAR) ώστε να μπορεί μια φάση να ελεγχθεί εκ των υστέρων από τον διαιτητή (εμφανίστηκε και διαδόθηκε τη δεκαετία του 2010). Ο αγώνας έμεινε στην ιστορία ως «η Νύχτα της Σεβίλλης».^{[29][30][31][32]}

Στον μεγάλο τελικό, η Ιταλία έχασε πέναλτι στο 0-0 (το πρώτο πέναλτι που χάθηκε σε τελικό στην ιστορία των Παγκοσμίων Κύπελλων^[33]), το ημίχρονο δεν είχε ιδιαίτερη ποιότητα και έληξε χωρίς τέρματα. Στη συνέχεια προηγήθηκε με 1-0 με ένα ακόμα γκολ του Πάολο Ρόσι, το έκτο συνεχόμενο για την ομάδα του, επίδοση που ισοφάρισε την επίδοση του Εουσέμπιο από τη διοργάνωση του 1966 και παραμένει ακατάρριπτο ρεκόρ.^[34] Η Δυτική Γερμανία μετά βρέθηκε στην επίθεση, αλλά δεν ήταν δύσκολο για την υψηλού επιπέδου αμυντική γραμμή της Ιταλίας να ανταποκριθεί και στις αντεπιθέσεις σημείωσε άλλα δύο γκολ σηκώνοντας το τρόπαιο, πέρα από κάθε πρόβλεψη με βάση τις εμφανίσεις της στην πρώτη φάση των ομίλων.^[1][8][35] Ίσως κανένα παιχνίδι δεν συμβολίζει το πάθος του τουρνουά καλύτερα από τον πανηγυρισμό του Μάρκο Ταρντέλι μετά την επίτευξη του δεύτερου ιταλικού τέρματος στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου σε αυτόν τον αγώνα.^[8][36][37]

Φάση Ομίλων

Όλες οι ώρες που αναγράφονται είναι οι τοπικές ώρες Ισπανίας UTC +2.

1η Φάση Ομίλων

1ος Όμιλος

Εθνική	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΓΔ	Β
Πολωνία	3	1	2	0	5	1	+4	4
Ιταλία	3	0	3	0	2	2	0	3
Καμερούν	3	0	3	0	1	1	0	3
Περού	3	0	2	1	2	6	-4	2

14/6/1982 17:15	Ιταλία	0 – 0	Πολωνία	Στάδιο Μπαλαΐδος, Βίγο Θεατές: 33.000 Διαιτητής: Μισέλ Βοτρό
		(Report)

---

15/6/1982 17:15	Περού	0 – 0	Καμερούν	Εστάδιο Ριαθόρ, Α Κορούνια Θεατές: 11.000 Διαιτητής: Φρανζ Βέρερ
		(Report)

---

18/6/1982 17:15	Ιταλία	1 – 1	Περού	Στάδιο Μπαλαΐδος, Βίγο Θεατές: 25.000 Διαιτητής: Βάλτερ Εσβάιλερ
	Μπρούνο Κόντι 18'	(Report)	Ρουμπέν Τορίμπιο Ντίας 83'

---

19/6/1982 17:15	Πολωνία	0 – 0	Καμερούν	Εστάδιο Ριαθόρ, Α Κορούνια Θεατές: 19.000 Διαιτητής: Αλεξί Πονέ
		(Report)

---

22/6/1982 17:15	Πολωνία	5 – 1	Περού	Εστάδιο Ριαθόρ, Α Κορούνια Θεατές: 25.000 Διαιτητής: Λαμπέρτο Ρούμπιο Βάσκες
	Βλοντζίμιερ Σμολάρεκ 55' Γκρέγκορζ Λάτο 58' Ζμπίγκνιεβ Μπόνιεκ 61' Άντρει Μπούντσολ 68' Βλοντζίμιερ Τσιόλεκ 76'	(Report)	Γκιγέρμο Λα Ρόσα 83'

---

23/6/1982 17:15	Ιταλία	1 – 1	Καμερούν	Στάδιο Μπαλαΐδος, Βίγο Θεατές: 20.000 Διαιτητής: Μπόγκνταν Ντότσεφ
	Φραντσέσκο Γκρατσιάνι 60'	(Report)	Γκρεγκουά Μ'Μπίντα 61'

2ος Όμιλος

Εθνική	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΓΔ	Β
Δυτική Γερμανία	3	2	0	1	6	3	+3	4
Αυστρία	3	2	0	1	3	1	+2	4
Αλγερία	3	2	0	1	5	5	0	4
Χιλή	3	0	0	3	3	8	-5	0

16/6/1982 17:15	Δυτική Γερμανία	1 – 2	Αλγερία	Ελ Μολινόν, Χιχόν Θεατές: 42.000 Διαιτητής: Ενρίκε Λάμπο Ρεβορέδο
	Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε 67'	(Report)	Ραμπάχ Μαντζέρ 54' Λαχτάρ Μπελουμί 68'

---

17/6/1982 17:15	Χιλή	0 – 1	Αυστρία	Στάδιο Κάρλος Ταρτιέρε, Οβιέδο Θεατές: 22.500 Διαιτητής: Χουάν Ντανιέλ Καρδελίνο
		(Report)	Βάλτερ Σάχνερ 21'

---

20 June 1982 17:15	Δυτική Γερμανία	4 – 1	Χιλή	Ελ Μολινόν, Χιχόν Θεατές: 42.000 Διαιτητής: Μπρούνο Γκαλέρ
	Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε 9' 57' 66' Ούβε Ράιντερς 81'	(Report)	Γκουστάβο Μόσκοσο 90'

---

21/6/1982 17:15	Αλγερία	0 – 2	Αυστρία	Στάδιο Κάρλος Ταρτιέρε, Οβιέδο Θεατές: 22.000 Διαιτητής: Τόνι Μπόσκοβιτς
		(Report)	Βάλτερ Σάχνερ 55' Χανς Κρανκλ 67'

---

24/6/1982 17:15	Αλγερία	3 – 2	Χιλή	Στάδιο Κάρλος Ταρτιέρε, Οβιέδο Θεατές: 16.000 Διαιτητής: Ρόμουλο Μέντες
	Σαλάχ Ασάντ 7' 31' Τετζ Μπενσαούλα 35'	(Report)	Μιγκέλ Άνχελ Νέιρα 59' πεν. Χουάν Κάρλος Λετελιέρ 73'

---

25/6/1982 17:15	Δυτική Γερμανία	1 – 0	Αυστρία	Ελ Μολινόν, Χιχόν Θεατές: 41.000 Διαιτητής: Μπομπ Βάλενταϊν
	Χορστ Χρούμπες 10'	(Report)

3ος Όμιλος

Εθνική	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΓΔ	Β
Βέλγιο	3	2	1	0	3	1	+2	5
Αργεντινή	3	2	0	1	6	2	+4	4
Ουγγαρία	3	1	1	1	12	6	+6	3
Ελ Σαλβαδόρ	3	0	0	3	1	13	-12	0

13/6/1982 20:00	Αργεντινή	0 – 1	Βέλγιο	Καμπ Νόου, Βαρκελώνη Θεατές: 95.500 Διαιτητής: Βόιτεχ Χρίστοφ
		(Report)	Έρβιν Βάντενμπεργκ 62'

---

15/6/1982 21:15	Ουγγαρία	10 – 1	Ελ Σαλβαδόρ	Στάδιο Μαρτίνεθ Βαλέρο, Έλτσε Θεατές: 23.000 Διαιτητής: Ιμπραχίμ Γιούσεφ Αλ-Ντόι
	Τίμπορ Νίλασι 4' 83' Γκάμπορ Πέλεσκεϊ 11' Λάσλο Φάζεκας 23' 54' Γιόζεφ Τοτ 50' Λάσλο Κις 69' 72' 76' Λάζαρ Σέντες 72'	(Report)	Λουίς Ραμίρες Σαπάτα 64'

---

18/6/1982 21:15	Αργεντινή	4 – 1	Ουγγαρία	Στάδιο Χοσέ Ρίκο Πέρεθ, Αλικάντε Θεατές: 32.093 Διαιτητής: Μπελαΐντ Λακάρνε
	Ντανιέλ Μπερτόνι 26' Ντιέγκο Μαραντόνα 28' 57' Οσβάλντο Αρδίλες 60'	(Report)	Γκάμπορ Πέλεσκεϊ 76'

---

19/6/1982 21:15	Βέλγιο	1 – 0	Ελ Σαλβαδόρ	Στάδιο Μαρτίνεθ Βαλέρο, Έλτσε Θεατές: 15.000 Διαιτητής: Μάλκολμ Μόφατ
	Λούντο Κουκ 19'	(Report)

---

22/6/1982 21:15	Βέλγιο	1 – 1	Ουγγαρία	Στάδιο Μαρτίνεθ Βαλέρο, Έλτσε Θεατές: 37.000 Διαιτητής: Κλάιβ Γουάιτ
	Αλεξάντρε Τσερνιατίνσκι 76'	(Report)	Γιόζεφ Βάργκα 27'

---

23/6/1982 21:15	Αργεντινή	2 – 0	Ελ Σαλβαδόρ	Στάδιο Χοσέ Ρίκο Πέρεθ, Αλικάντε Θεατές: 32.500 Διαιτητής: Λουίς Μπαράνκος
	Ντανιέλ Πασαρέλα 22' πεν. Ντανιέλ Μπερτόνι 52'	(Report)

4ος Όμιλος

Εθνική	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΓΔ	Β
Αγγλία	3	3	0	0	6	1	+5	6
Γαλλία	3	1	1	1	6	5	+1	3
Τσεχοσλοβακία	3	0	2	1	2	4	-2	2
Κουβέιτ	3	0	1	2	2	6	-4	1

16/6/1982 17:15	Αγγλία	3 – 1	Γαλλία	Στάδιο Σαν Μαμές, Μπιλμπάο Θεατές: 44.172 Διαιτητής: Αντόνιο Γκαρίδο
	Μπράιαν Ρόμπσον 1' 67' Πολ Μάρινερ 83'	(Report)	Ζεράρ Σολέρ 24'

---

17/6/1982 17:15	Τσεχοσλοβακία	1 – 1	Κουβέιτ	Στάδιο Χοσέ Θορρίγια, Βαγιαδολίδ Θεατές: 25.000 Διαιτητής: Μπέντζαμιν Ντουόμο
	Αντονίν Πανένκα 21' πεν.	(Report)	Φαισάλ Αλ-Νταχίλ 57'

---

20/6/1982 17:15	Αγγλία	2 – 0	Τσεχοσλοβακία	Στάδιο Σαν Μαμές, Μπιλμπάο Θεατές: 41.123 Διαιτητής: Τσαρλς Κόρβερ
	Τρέβορ Φράνσις 62' Τζόζεφ Μπάρμος 66' αυτ.	(Report)

---

21/6/1982 17:15	Γαλλία	4 – 1	Κουβέιτ	Στάδιο Χοσέ Θορρίγια, Βαγιαδολίδ Θεατές: 30.043 Διαιτητής: Μιροσλάφ Στούπαρ
	Μπερνάρ Ζενγκινί 31' Μισέλ Πλατινί 43' Ντιντιέ Σιξ 48' Μαξίμ Μποσίς 89'	(Report)	Αμπντουλάχ Αλ-Μπουλούσι 75'

---

24/6/1982 17:15	Γαλλία	1 – 1	Τσεχοσλοβακία	Στάδιο Χοσέ Θορρίγια, Βαγιαδολίδ Θεατές: 28.000 Διαιτητής: Πάολο Καζαρίν
	Ντιντιέ Σιξ 66'	(Report)	Αντονίν Πανένκα 84' πεν.

---

25/6/1982 17:15	Αγγλία	1 – 0	Κουβέιτ	Στάδιο Σαν Μαμές, Μπιλμπάο Θεατές: 39.700 Διαιτητής: Χιλμπέρτο Αριστισάμπαλ
	Τρέβορ Φράνσις 27'	(Report)

5ος Όμιλος

Εθνική	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΓΔ	Β
Βόρεια Ιρλανδία	3	1	2	0	2	1	+1	4
Ισπανία	3	1	1	1	3	3	0	3
Γιουγκοσλαβία	3	1	1	1	2	2	0	3
Ονδούρα	3	0	2	1	2	3	-1	2

16/6/1982 21:15	Ισπανία	1 – 1	Ονδούρα	Στάδιο Μεστάγια, Βαλένθια Θεατές: 49.562 Διαιτητής: Αρτούρο Ιτουράλντε
	Ρομπέρτο Λόπεθ Ουφάρτε 65' πεν.	(Report)	Έκτορ Σελάγια 8'

---

17/6/1982 21:15	Γιουγκοσλαβία	0 – 0	Βόρεια Ιρλανδία	Στάδιο Λα Ρομαρέδα, Σαραγόσα Θεατές: 25.000 Διαιτητής: Έρικ Φρέντρικσον
		(Report)

---

20/6/1982 21:15	Ισπανία	2 – 1	Γιουγκοσλαβία	Στάδιο Μεστάγια, Βαλένθια Θεατές: 48.000 Διαιτητής: Χένινγκ Λουντ-Σέρενσεν
	Χουανίτο 14' πεν. Ενρίκε Σάουρα 66'	(Report)	Ίβαν Γκούντελ 10'

---

21/6/1982 21:15	Ονδούρα	1 – 1	Βόρεια Ιρλανδία	Στάδιο Λα Ρομαρέδα, Σαραγόσα Θεατές: 15.000 Διαιτητής: Τσαν Ταμ Σουν
	Αντόνιο Λάινγκ 60'	(Report)	Τζέρι Άρμστρονγκ 10'

---

24/6/1982 21:15	Ονδούρα	0 – 1	Γιουγκοσλαβία	Στάδιο Λα Ρομαρέδα, Σαραγόσα Θεατές: 25.000 Διαιτητής: Γκαστόν Κάστρο
		(Report)	Βλάντιμιρ Πέτροβιτς 87' πεν.

---

25/6/1982 21:15	Ισπανία	0 – 1	Βόρεια Ιρλανδία	Στάδιο Μεστάγια, Βαλένθια Θεατές: 49.562 Διαιτητής: Έκτορ Ορτίς
		(Report)	Τζέρι Άρμστρονγκ 47'

6ος Όμιλος

Εθνική	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΓΔ	Β
Βραζιλία	3	3	0	0	10	2	+8	6
Σοβιετική Ένωση	3	1	1	1	6	4	+2	3
Σκωτία ! Σκωτία	3	1	1	1	8	8	0	3
Νέα Ζηλανδία	3	0	0	3	2	12	-10	0

14/6/1982 21:15	Βραζιλία	2 – 1	Σοβιετική Ένωση	Στάδιο Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν, Σεβίλλη Θεατές: 68.000 Διαιτητής: Αυγούστο Λάμο Καστίγιο
	Σόκρατες 75' Έντερ 88'	(Report)	Άντρι Μπαλ 34'

---

15/6/1982 21:15	Σκωτία ! Σκωτία	5 – 1	Νέα Ζηλανδία	Στάδιο Λα Ροσαλέδα, Μάλαγα Θεατές: 36.000 Διαιτητής: Ντάβιντ Σόχα
	Κέννυ Νταλγκλίς 18' Τζον Βαρκ 29' 32' Τζον Νέιλσον Ρόμπερτσον 73' Στιβ Άρτσιμπαλντ 79'	(Report)	Στιβ Σάμνερ 54' Στιβ Γούντιν 64'

---

18/6/1982 21:15	Βραζιλία	4 – 1	Σκωτία ! Σκωτία	Στάδιο Μανουέλ Ρουίθ ντε Λοπέρα, Σεβίλλη Θεατές: 47.379 Διαιτητής: Λουίς Παουλίνο Σίλες
	Ζίκο 33' Χοσέ Όσκαρ Μπερνάρντι 48' Έντερ 63' Φαλκάο 87'	(Report)	Ντέιβιντ Νέιρεϊ 18'

---

19/6/1982 21:15	Σοβιετική Ένωση	3 – 0	Νέα Ζηλανδία	Στάδιο Λα Ροσαλέδα, Μάλαγα Θεατές: 19.000 Διαιτητής: Γιουσέφ Ελ-Γκουλ
	Γιούρι Γκαβρίλοφ 24' Όλεγκ Μπλαχίν 48' Σεργκέι Πάβλοβιτς Μπαλτάτσα 68'	(Report)

---

22/6/1982 21:15	Σοβιετική Ένωση	2 – 2	Σκωτία ! Σκωτία	Στάδιο Λα Ροσαλέδα, Μάλαγα Θεατές: 45.000 Διαιτητής: Νικολάε Ραϊνέα
	Αλεξάντρ Τσιβάτζε 59' Ραμάς Σενγκέλια 84'	(Report)	Τζο Τζόρνταν 15' Γκρέιαμ Σούνες 86'

---

23/6/1982 21:15	Βραζιλία	4 – 0	Νέα Ζηλανδία	Στάδιο Μανουέλ Ρουίθ ντε Λοπέρα, Σεβίλλη Θεατές: 43.000 Διαιτητής: Ντάμιρ Ματοβίνοβιτς
	Ζίκο 28' 31' Φαλκάο 64' Σερτζίνιο 70'	(Report)

2η Φάση Ομίλων

1ος Όμιλος

Εθνική	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΓΔ	Β
Πολωνία	2	1	1	0	3	0	+3	3
Σοβιετική Ένωση	2	1	1	0	1	0	+1	3
Βέλγιο	2	0	0	2	0	4	-4	0

28/6/1982 21:15	Βέλγιο	0 – 3	Πολωνία	Καμπ Νόου, Βαρκελώνη Θεατές: 65.000 Διαιτητής: Λουίς Παουλίνο Σίλες
		(Report)	Ζμπίγκνιεβ Μπόνιεκ 4' 26' 53'

---

1/7/1982 21:15	Βέλγιο	0 – 1	Σοβιετική Ένωση	Καμπ Νόου, Βαρκελώνη Θεατές: 45.000 Διαιτητής: Μισέλ Βοτρό
		(Report)	Χορέν Ογκανεσιάν 48'

---

4/7/1982 21:15	Σοβιετική Ένωση	0 – 0	Πολωνία	Καμπ Νόου, Βαρκελώνη Θεατές: 65.000 Διαιτητής: Μπομπ Βάλενταϊν
		(Report)

2ος Όμιλος

Εθνική	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΓΔ	Β
Δυτική Γερμανία	2	1	1	0	2	1	+1	3
Αγγλία	2	0	2	0	0	0	0	2
Ισπανία	2	0	1	1	1	2	-1	1

29/6/1982 21:15	Δυτική Γερμανία	0 – 0	Αγγλία	Στάδιο Σαντιάγο Μπερναμπέου, Μαδρίτη Θεατές: 75.000 Διαιτητής: Αρνάλντο Σέζαρ Κοέλιο
		(Report)

---

2/7/1982 21:15	Δυτική Γερμανία	2 – 1	Ισπανία	Στάδιο Σαντιάγο Μπερναμπέου, Μαδρίτη Θεατές: 90.089 Διαιτητής: Πάολο Καζαρίν
	Πιέρ Λιτμπάρσκι 50' Κλάους Φίσερ 75'	(Report)	Χεσούς Μαρία Θαμόρα 82'

---

5/7/1982 21:15	Ισπανία	0 – 0	Αγγλία	Στάδιο Σαντιάγο Μπερναμπέου, Μαδρίτη Θεατές: 75,000 Διαιτητής: Αλεξί Πονέ
		(Report)

3ος Όμιλος

Εθνική	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΓΔ	Β
Ιταλία	2	2	0	0	5	3	+2	4
Βραζιλία	2	1	0	1	5	4	+1	2
Αργεντινή	2	0	0	2	2	5	-3	0

29/6/1982 17:15	Αργεντινή	1 – 2	Ιταλία	Γήπεδο Ντε Σαρριά, Βαρκελώνη Θεατές: 43.000 Διαιτητής: Νικολάε Ραϊνέα
	Ντανιέλ Πασαρέλα 83'	(Report)	Μάρκο Ταρντέλι 55' Αντόνιο Καμπρίνι 67'

---

2/7/1982 17:15	Αργεντινή	1 – 3	Βραζιλία	Γήπεδο Ντε Σαρριά, Βαρκελώνη Θεατές: 43.000 Διαιτητής: Λαμπέρτο Ρούμπιο Βάσκες
	Ραμόν Ντίας 89'	(Report)	Ζίκο 11' Σερτζίνιο 66' Τζούνιορ 75'

---

5/7/1982 17:15	Βραζιλία	2 – 3	Ιταλία	Γήπεδο Ντε Σαρριά, Βαρκελώνη Θεατές: 44.000 Διαιτητής: Άμπραχαμ Κλάιν
	Σόκρατες 12' Φαλκάο 68'	(Report)	Πάολο Ρόσι 5' 25' 74'

4ος Όμιλος

Εθνική	Α	Ν	Ι	Η	ΓΥ	ΓΚ	ΓΔ	Β
Γαλλία	2	2	0	0	5	1	+4	4
Αυστρία	2	0	1	1	2	3	-1	1
Βόρεια Ιρλανδία	2	0	1	1	3	6	-3	1

28/6/1982 17:15	Αυστρία	0 – 1	Γαλλία	Στάδιο Βιθέντε Καλδερόν, Μαδρίτη Θεατές: 37.000 Διαιτητής: Κάρολι Πάλοταϊ
		(Report)	Μπερνάρ Ζενγκινί 39'

---

1/7/1982 17:15	Αυστρία	2 – 2	Βόρεια Ιρλανδία	Στάδιο Βιθέντε Καλδερόν, Μαδρίτη Θεατές: 20.000 Διαιτητής: Άντολφ Πρόκοπ
	Μπρούνο Πέτσεϊ 50' Ράινχολντ Χιντερμάιερ 68'	(Report)	Μπίλι Χάμιλτον 27' 75'

---

4/7/1982 17:15	Βόρεια Ιρλανδία	1 – 4	Γαλλία	Στάδιο Βιθέντε Καλδερόν, Μαδρίτη Θεατές: 37.000 Διαιτητής: Αλόιζι Γιάργκους
	Τζέρι Άρμστρονγκ 75'	(Report)	Αλέν Ζιρκόνια γειά 33' 80' Ντομινίκ Ροσετό 46' 68'

Πορεία προς τον τελικό

Πίνακας Αποτελεσμάτων

	Ημιτελικοί				Τελικός
	8 Ιουλίου - Βαρκελώνη
	Πολωνία	0
	Ιταλία	2
					11 Ιουλίου - Μαδρίτη
					Ιταλία	3
					Δυτική Γερμανία	1
	8 Ιουλίου - Σεβίλλη
	Δυτική Γερμανία	3 (5)
	Γαλλία (πεν.)	3 (4)

Ημιτελικά

8/7/1982 17:15	Πολωνία	0 – 2	Ιταλία	Καμπ Νόου, Βαρκελώνη Θεατές: 50.000 Διαιτητής: Χουάν Ντανιέλ Καρδελίνο
		(Report)	Πάολο Ρόσι 22' 73'

---

8/7/1982 21:15	Δυτική Γερμανία	3 – 3 (Πέναλτι) 5-4	Γαλλία	Στάδιο Ραμόν Σάντσεθ Πίθχουάν, Σεβίλλη Θεατές: 63.000 Διαιτητής: Τσαρλς Κόρβερ
	Πιέρ Λιτμπάρσκι 17' Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε 102' Κλάους Φίσερ 108' Πέναλτι Μάνφρεντ Καλτς Πάουλ Μπράιτνερ Ούλι Στίλικε Πιέρ Λιτμπάρσκι Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε Χορστ Χρούμπες	(Report)	Μισέλ Πλατινί 26' πεν. Μαριούς Τρεζόρ 92' Αλέν Ζιρές 98' Πέναλτι Αλέν Ζιρές Μανουέλ Αμορός Ντομινίκ Ροσετό Ντιντιέ Σιξ Μισέλ Πλατινί Μαξίμ Μποσίς

Μικρός Τελικός

10/7/1982 20:00	Πολωνία	3 – 2	Γαλλία	Στάδιο Χοσέ Ρίκο Πέρεθ, Αλικάντε Θεατές: 28.000 Διαιτητής: Αντόνιο Γκαρίδο
	Άντζεϊ Σάρμαχ 40' Στέφαν Μαγιέφσκι 44' Γιάνους Κουπσέβιτς 46'	(Report)	Ρενέ Ζιράρ 13' Αλέν Κουριόλ 72'

Τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου 1982

11/7/1982 20:00	Ιταλία	3 – 1	Δυτική Γερμανία	Στάδιο Σαντιάγο Μπερναμπέου, Μαδρίτη Θεατές: 90,000 Διαιτητής: Αρνάλντο Σέζαρ Κοέλιο
	Πάολο Ρόσι 57' Μάρκο Ταρντέλι 69' Αλεσάντρο Αλτομπέλι 81'	(Report)	Πάουλ Μπράιτνερ 83'

Ιταλία

Δυτική Γερμανία

Ιταλία: GK 1 Ντίνο Τζοφ (Αρχηγός) DF 2 Τζουζέπε Μπέργκομι DF 4 Αντόνιο Καμπρίνι DF 5 Φούλβιο Κολοβάτι DF 6 Κλαούντιο Τζεντίλε DF 7 Γκαετάνο Σιρέα MF 13 Γκαμπριέλε Οριάλι 73' MF 14 Μάρκο Ταρντέλι MF 16 Μπρούνο Κόντι 31' FW 19 Φραντσέσκο Γκρατσιάνι 7' FW 20 Πάολο Ρόσι Αλλαγές: MF 15 Φράνκο Κάουζιο 89' MF 18 Αλεσάντρο Αλτομπέλι 7' 89' Προπονητής: Έντσο Μπεαρτζότ

Δυτική Γερμανία: GK 1 Χάραλντ Σούμαχερ DF 2 Χανς Πέτερ Μπρίγκελ DF 4 Καρλ Χάινς Φέρστερ DF 5 Μπερντ Φέρστερ DF 15 Ούλι Στίλικε 73' DF 20 Μάνφρεντ Καλτς MF 3 Πάουλ Μπράιτνερ MF 6 Βόλφγκαγκ Ντρέμλερ 61' 62' MF 7 Πιέρ Λιτμπάρσκι 88' FW 8 Κλάους Φίσερ FW 11 Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε (Αρχηγός) 70' Αλλαγές: MF 10 Χάνσι Μίλερ 70' FW 9 Χορστ Χρούμπες 62' Προπονητής: Γιουπ Ντέρβαλ

Β. Διαιτητές Άμπραχαμ Κλάιν Βόιτεχ Χρίστοφ

Κανόνες παιχνιδιού 90 λεπτά 30 λεπτά Παράταση αν είναι ανάγκη Αν το σκορ συνεχίσει να είναι ισόπαλο το παιχνίδι οδηγείται στην διαδικασία των Πέναλτι. Οι ομάδες έχουν δικαίωμα για 2 αλλαγές

Παγκόσμιος Κυπελλούχος 1982: Ιταλία (3ος τίτλος)

Σκόρερ

6 γκολ

• Πάολο Ρόσι

5 γκολ

• Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε

4 γκολ

• Ζίκο
• Ζμπίγκνιεβ Μπόνιεκ

3 γκολ

• Φαλκάο
• Αλέν Ζιρές
• Λάσλο Κις
• Τζέρι Άρμστρονγκ

Καλύτερη ενδεκάδα

Η καλύτερη ενδεκάδα της διοργάνωσης σύμφωνα με τη FIFA ήταν η εξής:^[38]

Τερματοφύλακας	Αμυντικοί	Μέσοι	Επιθετικοί
Ντίνο Τζοφ	Λουιζίνιο Τζούνιορ Κλαούντιο Τζεντίλε Φούλβιο Κολοβάτι	Ζμπίγκνιεφ Μπόνιεκ Ζίκο Μισέλ Πλατινί Φαλκάο	Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε Πάολο Ρόσι

Παραπομπές

1. «Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου (Μουντιάλ) — 12° Παγκόσμιο Κύπελλο (Ισπανία, 1982)». Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
2. «Παγκόσμιο Κύπελλο 1982: Ο Ρόσι και η παρέα του χαρίζουν το τρίτο στην Ιταλία». Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
3. «Qatar 2022: Ranking every World Cup in history from worst to best». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2023.
4. Lewis, Tim (11 Ιουλίου 2014). «1982: Why Brazil V Italy Was One Of Football's Greatest Ever Matches». Esquire. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2015.
5. Ger, McCarthy (10 Ιουλίου 2011). «Memory Lane – West Germany v France at World Cup 82». Backpage Football. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2014.
6. «Ισπανία - 1982». Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
7. «FIFA : The historic Hungarian kiss (41) - 100 great World Cup moments». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2022.
8. «50 Best Moments in World Cup History». Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2022.
9. «The greatest teams of all time» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2021.
10. «FIFA : Santana's stars sparkle in Spain (48) - 100 great World Cup moments». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2022.
11. «The greatest team to never win the World Cup? How the Brazil side of 1982 became one of the most beloved in history». Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2023.
12. «World Cup 1982: Brazil v Italy and 'the day football died'». Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2022.
13. «Μουντιάλ 1982: Το 90λεπτο που τελείωσε το ποδόσφαιρο όπως το ξέραμε». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2022.
14. einestages.spiegel.de: „Das langweiligste WM-Spiel aller Zeiten.“
15. Eduard Augustin u. a.: Fußball unser. Goldmann, 2010, S. 121.
16. Focus.de: Ärger wegen „Nichtangriffspakt“.
17. «FIFA : Algeria, football and fairness: The heartbreaking story of 1982 FIFA World Cup». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2024. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2024.
18. «Briegel makes confession». Eurosport (στα Αγγλικά). 9 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2022.
19. «DIEGO MARADONA AT WORLD CUP 1986: THE ARCHANGEL» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2020.
20. «Why Artists Never Win». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2023.
21. «World Cup 1982: Brazil v Italy and 'the day football died'». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023.
22. «FIFA : Rossi breaks Brazilian hearts (14) - 100 great World Cup moments». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2022.
23. «Brazil in need of the jogo Bonito». Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022.
24. «Brazilian Futebol and the 1958 World Cup». Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2022.
25. «FIFA : Denied glory but always remembered». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015.
26. Alsos, Jan. «Russian Roulette in Seville». Planet World Cup. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2011.
27. «From the Hand of God to the head of Zidane - The World Cup's most iconic moments ever». Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2023.
28. Yannis, Alex (25 Ιουνίου 1986). «World Cup; Semifinal Stirs '82 Memories». The New York Times. http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F50714F63A5B0C768EDDAF0894DE484D81. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2011.
29. «10 Greatest World Cup Matches». Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2021.
30. «Top 10 greatest World Cup games». Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2022.
31. «FIFA : Thrills in Seville (82) - 100 great World Cup moments». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2022.
32. «TOP 10 WORLD CUP MEMORIES OF ALL TIME , NUMBER 2 - 1982 FRANCE VS GERMANY, MOST FAMOUS WORLD CUP SEMI FINAL». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2022.
33. «Cada campeón con su receta». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2021.
34. «WORLD CUP RECORDS (Part 30) - PLAYERS WITH MOST CONSECUTIVE GOALS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2022.
35. «FIFA : FIFA World Cup champions: 1982-2022». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2023.
36. «FIFA : Tardelli's scream (64) - 100 great World Cup moments». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2022.
37. «Tardelli's run to nowhereland». Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2022.
38. «FIFA World Cup All-Star team». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2022.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1982

• Μουντιάλ 1982 - Ισπανία
• Το τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου
• Η γέννηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου
• Ζιλ Ριμέ - Ο εμπνευστής του Παγκοσμίου Κυπέλλου

Αργεντινή 1978	FIFA World Cup	Μεξικό 1986
ΦΙΦΑ 1978	Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου	ΦΙΦΑ 1986