From Wikipedia, the free encyclopedia
Motilin je 22-aminokiselinski polipeptidni hormon porodice motilina, kojeg, kod čovjeka, koodira gen MLN.[2]
Motilin luče endokrine Mo-ćelije[3][4] (ili M-ćelije, koje nisu isto kao što su Microfoldove ćelije (M-ćelije) u Preyerovom sloju) koji su brojni u kriptama tankog crijeva, posebno u dvanaestopalačnom crijevu i jejunumu.[5] Otpušta se u opću cirkulaciju kod ljudi u intervalima od oko 100 minuta, tokom međudigestivnog stanja i najvažniji je faktor u kontroli međudigesantnih pokretnih kontrakcija; također stimulira endogeno oslobađanje iz endokrinog dijela gušterače.[6] Na osnovu aminokiselinske sekvence, motilin nije povezan sa drugim hormonima. Zbog sposobnosti da stimulira želučanu aktivnost, nazvan je "motilin". Osim kod ljudi, motilinski receptor je identificiran u gastrointestinalnim traktovima svinja, pacova, krava i mačaka, te u centralnom nervnom sistemu kunića.
Motilin je otkrio J.C. Brown kada je uveo alkalni rastvor u duodenum pasa, što je uzrokovalo jake želučane kontrakcije. Brown et al. predvidili su da alkalija može osloboditi stimulus za aktiviranje motorne aktivnosti ili spriječiti lučenje hormona koji inhibira. Izolovali su polipeptid kao nusproizvod pročišćavanja sekretina na karboksimetil celulozi. Ovaj polipeptid nazvali su motilin.[7]
Motilin ima 22 aminokiseline i molekulska težina od 2.698 daltona. U ekstraktu iz ljudskog crijeva i plazme postoje dva osnovna oblika motilina. Prvi molekulski oblik je polipeptid od 22 aminokiseline. S druge strane, drugi oblik je veći i sadrži istih 22 aminokiselina kao i prvi oblik, ali uključuje dodatni kraj karboksilnog završetka .[8]
Sekvence aminokiselina motilina su: Phe - Val - Pro - Ile - Phe - Thr - Tyr - Gly - Glu - Leu - Gln - Arg - Met - Gln-Glu - Lys - Glu-Arg - Asn - Lys-Gly-Gln.[9]
Struktura i dinamika gastrointestinalnog peptidnog hormona motilina proučavani su u prisustvu izotropnog bicelnog q = 0,5 fosfolipida. Struktura NMR rastvora peptida u kiseloj bicelnoj otopini određena je prema203 ograničenja udaljenosti izvedenih iz NOE i šest ograničenja torzionog ugla. Dinamička svojstva za 13Cα→1H vektor u Leu-10 određena su za motilin koji je posebno obilježen sa 13C na ovom položaju, analizom podataka o relaksaciji više polja. Struktura otkriva uređen alfa heliksnu konformaciju između Glu-9 i Lys-20. N-kraj je također dobro strukturiran sa zaokretom sličnim onom klasičnog beta-obrta. Dinamika 13C jasno pokazuje da motilin polahko opada u rastvoru, sa vremenom korelacije koji je karakterističan za veliki objekt.[1]
Kontrola lučenja motilina uglavnom je nepoznata, iako neka istraživanja sugeriraju da alkalni pH u dvanaestopalačnom crijevu stimulira njegovo oslobađanje. Međutim, pri niskom pH inhibira motornu aktivnost želuca, dok pri visokom pH ima stimulativni učinak. Neke studije na psima, pokazale su da se motilin oslobađa tokom posta ili interdigestivnog perioda, a unos hrane tokom tog perioda može spriječiti njegovo lučenje.[10] Intravenska injekcija glukoze, koja povećava oslobađanje insulina, takođe inhibira ciklično povišenje motilina u plazmi.[11] Druge studije na psima također sugeriraju da je motilin djelovao kao endogeni ligand u mehanizmu pozitivne povratne sprege da stimulira oslobađanje više motilina.[12]
Glavna funkcija motilina je povećanje komponente migrirajućeg mioelektričnog kompleksa gastrointestinalne pokretljivosti i stimuliranje proizvodnje pepsina. Motilin se označava i kao "crijevni domar", jer poboljšava peristaltiku u tankom crijevu i čisti crijeva kako bi se pripremila za sljedeći obrok.[9] A visok nivo motilina, koji se luči u krvi između obroka, stimulira kontrakciju fundusa i antruma i ubrzava pražnjenje želuca. Zatim kontrahira žučni mjehur i povećava pritisak stiskanja donjeg sfinktera jednjaka. Ostale funkcije motilina uključuju povećanje oslobađanja polipeptida gušterače i somatostatina.[13]
Eritromicin i srodni antibiotici djeluju kao nepeptidni motilinski agonisti, a ponekad se koriste zbog svoje sposobnosti da stimuliraju gastrointestinalnu pokretljivost. U slučaju eritromicina, on je njegov hemiketalni intermedijar, nastao nakon oralne doze u niskom pH okruženju lumena želuca, koji direktno djeluje na motilinski receptor.[14] Primjena male doze eritromicina inducirat će peristaltiku, što pruža dodatnu potporu zaključku da sekrecija motilina pokreće ovaj obrazac gastrointestinalne pokretljivosti, a ne kao posladica toga. Međutim, neka svojstva eritromicina, uključujući antibiotsku aktivnost, nisu prikladna za lijek dizajniran za hroničnu upotrebu tokom života pacijenta.
Novi agonisti motilina su na bazi eritromicina; međutim, može biti da ova klasa droga postane suvišna. Receptori hormona rasta sekretagoga imaju 52% svoje DNK iste kao motilinski receptor, a agonisti ovih receptora, nazvani grelini, mogu postići slične efekte kao agonisti motilina.
Kamicinal je agonist motilina u razvoju.
Ovaj domen se takođe nalazi u grelinu, sekretagogi hormona rasta, kojeg sintetiziraju endokrine ćelije u želucu. U hipofizi, grelin stimulira receptore sekretagoga hormona rasta. Ovi se receptori razlikuju od receptora za oslobađanje hormona rasta i, prema tome, pružaju sredstvo za kontrolu oslobađanja hormona rasta hipofize u gastrointestinalnom sistemu.[15] U pražnjenju želuca, eritromicin ima prednost u odnosu na metoklopramid, zbog nedostatka nuspojava u centralnom nervnom sistemu. FDA ga ne odobrava upotrebu za pražnjenje želuca. Može se koristiti kratkotrajno, za pacijente s dijabetesom i za one koji moraju pročistiti želudac za bilo koji postupak, na osnovu diskrecionog prava liječnika, a uz potpuno razumijevanje da ga FDA za ovu upotrebu nije odobrila.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
