беларускі пісьменьнік, паэт, перакладчык, публіцыст, грамадзка-палітычны дзяяч From Wikipedia, the free encyclopedia
Мака́р Краўцо́ў (сапр. Мака́р Мацьве́евіч Касьцевіч (Косьцевіч), іншыя псэўданімы: Язэп Сьвятазар[1]; 18 жніўня 1891 — пасьля 1939) — беларускі пісьменьнік, паэт, перакладчык, публіцыст, грамадзка-палітычны дзяяч. Аўтар словаў гімну БНР «Мы выйдзем шчыльнымі радамі». Дзядзька беларускага паэта Міхася Васілька.
Макар Краўцоў лац. Makar Kraŭcoŭ | |
Макар Мацьвеевіч Касьцевіч | |
Макар Краўцоў | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Імя пры нараджэньні | Макар Мацьвеевіч Косьцевіч |
Псэўданімы | Макар Краўцоў, Язэп Сьвятазар |
Нарадзіўся | 18 жніўня 1891 Баброўня, Гарадзенскі павет, Гарадзенская губэрня, Расейская імпэрыя |
Памёр | каля 1939 СССР |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | публіцыст, перакладнік, паэт, журналіст, палітык |
Мова | беларуская мова |
Значныя творы | «Мы выйдзем шчыльнымі радамі» |
Нарадзіўся ў вёсцы Баброўня Гарадзенскага павету ў заможнай сялянскай сям’і. Скончыў царкоўна-прыходзкую школу ў вёсцы Галавачы (Гарадзенскі павет), Сьвіслацкую настаўніцкую сэмінарыю (1910). Настаўнічаў на Гарадзеншчыне.
Удзельнік Першай сусьветнай вайны з 1915 году, пасьля вайсковай вучэльні ваяваў у расейскім войску на Паўночна-Заходнім фронце.
Дэлегат І Усебеларускага кангрэсу ад салдацкага камітэту 44-га армейскага корпусу Паўднёва-заходняга фронту (сьнежань 1917 году). Настаўнічаў у Менску (1917—1918). Выкладаў на курсах беларусазнаўства пры Менскай гарадзкой думе (1918). Настаўнічаў у менскіх беларускіх школах.
У 1918 годзе ўступіў у Беларускую партыю сацыялістаў-рэвалюцыянэраў. Удзельнічаў у працы Рады БНР у Менску і Горадні (1918—1919). У пачатку 1919 году на Гарадзеншчыне — упаўнаважаны Міністэрства беларускіх спраў пры летувіскім урадзе, ствараў беларускія органы ўлады ў Сакольскім павеце. Пазьней вяртаецца ў Менск, працуе пры Літаратурна-выдавецкім аддзеле Наркамасьветы ЛітБел. Са сьнежня 1919 году ўваходзіў у склад Беларускай вайсковай камісіі (БВК).
Удзельнік Слуцкага паўстаньня, узначальвае культурна-асьветны аддзел, займаўся справамі друку, быў загадчыкам паўстанцкае друкарні ў Клецку.
Аўтар вядомага верша «Мы выйдзем шчыльнымі радамі», які стаў гімнам Беларускай Народнай Рэспублікі (апублікаваны 30 кастрычніка 1919 году ў газэце «Беларусь» пад назвай «Ваяцкі гімн»).
Удзельнік Першай Усебеларускай канфэрэнцыі ў Празе ў верасьні 1921 году.
З 1921 году жыў і працаваў у Вільні. Працаваў у Радашкавіцкай беларускай гімназіі (1922—1923). Рэдагаваў часопіс «Саха» у 1923 годзе.
У 1926 годзе арыштаваны польскімі ўладамі.
З 1927 году актыўна ўдзельнічаў у працы Беларускага навуковага таварыства.
Сябра Галоўнай управы Таварыства беларускай школы ў 1936—1937 гадах. Арганізоўваў у родных мясьцінах беларускія канцэрты, спэктаклі. У 1930-х гадах адышоў ад літаратурнай творчасьці. Быў беспрацоўным.
Пасьля ўзьяднаньня Заходняй Беларусі з БССР з кастрычніка 1939 году працаваў у рэдакцыі газэты «Віленская праўда».
У канцы 1939 году арыштаваны разам зь іншымі дзеячамі беларускага вызваленчага руху (Антонам Луцкевічам, Янкам Пазьняком, Сяргеем Буслом, Вінцэнтам Грышкевічам, Удзімерам Самойлам і іншымі).
Дакладныя зьвесткі пра абставіны сьмерці М. Краўцоўва не высьветлены. Паводле некаторых сьведчаньняў, ён быў закатаваны ў часе допытаў у савецкай турме ў Беластоку[2].
Жонка, варшавянка, у час нямецкай акупацыі была вязьнем канцлягэру. Памерла ў Вільні ў пачатку 1970-х. Да скону сваіх дзён размаўляла на беларускай мове[3].
У 2015 годзе Таварыства беларускай мовы імя Францішка Скарыны выдала паштоўку ў гонар 125-годзьдзя пісьменьніка.
Літаратурнаю дзейнасьць пачаў у 1918 годзе. Выступаў пад псэўданімамі Дзын-Дзылін, Звончык, Макар, Язэп Сьветазар, Picolo, Smreczyński; крыпт. З-ык, К.М., Кр. М., М.К.
Друкаваўся ў газэтах «Вольная Беларусь», «Звон», «Беларусь», «Беларуская крыніца», «Родны край», часопісах «Рунь», «Маланка», «Беларуская культура», «Шлях моладзі» і іншых.
Аўтар літаратуразнаўчых артыкулаў пра творчасьць Янкі Купалы, Якуба Коласа, Максіма Багдановіча, Уладзімеіра Жылкі, Канстанцыі Буйло, Цёткі і іншых. Аўтар успамінаў пра сучасьнікаў, дзеячаў нацыянальна-вызвольнага руху Івана Луцкевіча, Аляксандра Астрамовіча, Пётры Крачэўскага, Алеся Гаруна, а таксама пра Ўсебеларускі зьезд 1917 году.
Пераклаў на беларускую мову творы Мікалая Гогаля, Максіма Горкага, Міхаіла Зошчанкі, Аляксандра Купрына, Міхаіла Лермантава, Адама Міцкевіча, Льва Талстога, Генрыка Сянкевіча, Тараса Шаўчэнкі і інш. Пераклаў з польскай мовы Вэрсальскі трактат[4].
Аўтар словаў гімну БНР «Мы выйдзем шчыльнымі радамі».
|
Пераклады на беларускую мову:
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.