From Wikipedia, the free encyclopedia
Les eleiciones al Parllamentu Européu de 2014 tuvieron llugar na Xunión Europea, ente'l 22 y el 25 de mayu,[1] con una participación del 43,09%, similar a les de les eleiciones de 2009.[2] Nelles escoyéronse por sufraxu universal, direutu, llibre y secretu los 751 diputaos europeos que van integrar la eurocámara y que van representar a la ciudadanía europea nel periodu entendíu dende 2014 a 2019,[3] la VIII llexislatura de la cámara.[4]
← 2009 •  • 2019 → | |||||||||||||||||
| Eleiciones al Parllamentu Européu de 2014 751 escaños del Parllamentu Européu | |||||||||||||||||
| 22-25 de mayu de 2014 | |||||||||||||||||
| Tipu d'eleición: | Llexislativa | ||||||||||||||||
43.09%  0.2% | |||||||||||||||||
 |
- Jean-Claude Juncker | ||||||||||||||||
| Votos: | 38.610.376 | ||||||||||||||||
| Escaños obteníos: | 212  20.9% | ||||||||||||||||
|
- Martin Schulz | ||||||||||||||||
| Votos: | 40.202.068 | ||||||||||||||||
| Escaños obteníos: | 184 5.6% | ||||||||||||||||
|
- Guy Verhofstadt | ||||||||||||||||
| Votos: | 11.652.405 | ||||||||||||||||
| Escaños obteníos: | 61 29.1% | ||||||||||||||||
|
- Ska Keller y José Bové | ||||||||||||||||
| Votos: | 12.058.475 | ||||||||||||||||
| Escaños obteníos: | 36 20% | ||||||||||||||||
|
- Alexis Tsipras | ||||||||||||||||
| Votos: | 9.243.548 | ||||||||||||||||
| Escaños obteníos: | 28 21.7% | ||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
 Presidente de la Comisión Europea | |||||||||||||||||
Titular José Manuel Durão Barroso |
Elixíu Jean-Claude Juncker | ||||||||||||||||
| Resultaos na páxina web del Parllamentu Européu | |||||||||||||||||
Fueron les primeres eleiciones tres la entrada a valir del Tratáu de Lisboa, qu'introdució cambeos na composición de la cámara y dio más poder al Parllamentu Européu.[5][6] Agora ye esta cámara la que tien de nomar al Presidente de la Comisión Europea, a propuesta del Conseyu Européu en función de los resultaos de les eleiciones, por mayoría cualificada.[7][8]
Por formaciones, el Partíu Popular Européu foi'l ganador de les eleiciones con 212 diputaos, perdiendo 56 en rellación a la fin de la VII llexislatura del Parllamentu Européu. Siguió-y el Partíu de los Socialistes Europeos con 184 escaños, 11 menos qu'antes de les eleiciones, el Partíu de l'Alianza de los Lliberales y Demócrates per Europa con 50 escaños, que perdió 23 asientos, l'Alianza de los Conservadores y Reformistes Europeos, que perdió trés, y l'Alianza Europea pola Llibertá, que llogró xubir 21 escaños hasta los 38 eurodiputaos.[9]
Por grupos, el Grupu del Partíu Popular Européu volvió ser el más grande con 221 escaños, perdiendo 52 al respective de antes de les eleiciones, siguíu del Grupu de l'Alianza Progresista de Socialistes y Demócrates que se quedó en 191, perdiendo solu cinco. El Grupu de los Conservadores y Reformistes Europeos llogró la tercer plaza con 68 diputaos, superando asina al Grupu de l'Alianza de los Lliberales y Demócrates per Europa.[10]
El 12 de setiembre de 2012, el Presidente de la Comisión Europea José Manuel Durão Barroso realizó, mientres el so discursu sobre l'estáu de la Xunión Europea nel Parllamentu Européu, un llamamientu pa la creación d'una federación d'Estaos nación n'Europa. Non a manera d'un superestado, sinón d'una federación democrática na que se comparta soberanía por que la ciudadanía pueda exercer un mayor control.[11][12]
La federación europea ye, según Durão Barroso, l'horizonte políticu de la Xunión Europea. Afirmó que pa esto va ser necesariu crear un nuevu tratáu que modifique a los anteriores y fomentar un alderique al respeutu en toa Europa, nel que les futures Eleiciones al Parllamentu Européu de 2014 van ser decisives. Antes de la celebración d'estos comicios, la Comisión Europea va presentar el so proyeutu d'estructura de la futura Xunión Europea ya idees concretes sobre'l cambéu de los trataos por que sían oxetu d'alderique. El so oxetivu ye faer que la Xunión Europea seya más abierta y democrática.[11]
Según un eurobarómetro de xunu de 2012, el 54% de los ciudadanos europeos veríense más animaos a participar nes eleiciones europees nel casu de que les distintes aliances polítiques pudieren presentar un candidatu al puestu de Presidente de la Comisión Europea basándose nun programa conxuntu.[13]
Nesti sentíu, y yá que pa les próximes eleiciones la eurocámara tendrá de nomar al Presidente,[5] Barroso pidió nel so discursu que los partíos políticos europeos presentaren el so candidatu pal cargu de Presidente de la Comisión Europea coles mires d'efectuar asina unos comicios verdaderamente europeos, reforzando'l papel de los partíos, que frecuentemente presenten l'alderique políticu como si produxérase namái ente partíos políticos nacionales, y evitando la desconexón real ente les sos actuaciones nos parllamentos nacionales y nel Parllamentu Européu.[11]
.jpg)
Los partíos nacionales de la Xunión Europea suelen entamase al traviés de partíos políticos europeos. Pa ser un partíu oficial, les agrupaciones tienen de tener una representación significativa en siquier una cuarta parte de los Estaos de la Unión, respetar los valores y principios sobre los que se funda la Xunión Europea y participar nes eleiciones europees, o manifestar la so intención de faelo.[14]
A la fin de la VII llexislatura del Parllamentu Européu, teníen guarda un total de 15 partíos políticos europeos, o aliances informales de partíos políticos de la Xunión Europea. El Partíu Popular Européu yera'l que más presencia tenía con 269 escaños, siguíu del Partíu de los Socialistes Europeos y del Partíu de l'Alianza de los Lliberales y Demócrates per Europa con 195 y 73 eurodiputaos respeutivamente. Otros, como l'Alianza pola Europa de les Democracies o'l Movimientu Políticu Cristianu Européu teníen solo un representante.
Amás, los partíos políticos europeos formen los grupos políticos del Parllamentu Européu. Sicasí, estos grupos non siempres correspuenden totalmente colos partíos, yá que de cutiu dellos partíos políticos formen un únicu grupu o diputaos d'un mesmu partíu formen parte de grupos estremaos. Pa formar un grupu políticu precísense siquier 25 diputaos de siete países, lo que representa un cuartu de los Estáu miembru de la Xunión Europea.[15]
El Partíu Popular Européu (EPP) arrexuntaba a final de llexislatura a 72 partíos d'estaos miembros de la Xunión Europea y de fora de la mesma, con ideoloxíes de democracia cristiana, conservadorismu, conservadorismu social, humanismu cristianu y europeísmu. La Unión Demócrata Cristiana d'Alemaña, con 40 escaños, y el Partíu Popular d'España, con 24 eurodiputaos, fueron les principales fuercies del partíu na llexislatura 2009-2014 del Parllamentu Européu.[16]
El Partíu de los Socialistes Europeos (PSE) arrexuntaba en 2014 a 56 partíos d'estaos miembros de la Xunión Europea y de fora de la mesma, con ideoloxíes socialdemócrates, socialistes y llaboristes. Na llexislatura 2009-2014, el Partíu Socialista Obreru Español y el Partíu Socialdemócrata d'Alemaña con 23 escaños, según el Partíu Demócrata d'Italia con 21 escaños, llevaron el pesu del partíu nel Parllamentu Européu.[17]
El Partíu de l'Alianza de los Lliberales y Demócrates per Europa (ALDE Party) arrexuntaba a 42 partíos de 24 países de la Xunión Europea, según otros 17 partíos de 14 países estracomunitarios. Dientro de les sos corrientes ideolóxiques internes atopen el social lliberalismu, el radicalismu, el lliberalismu clásicu y el federalismu européu. Los sos dos principales fuercies nel Parllamentu Européu en 2014 yeren el Partíu Democráticu Lliberal d'Alemaña y los Lliberal Demócrates del Reinu Xuníu con 12 eurodiputaos cada unu.[18]
L'Alianza de los Conservadores y Reformistes Europeos (AECR) arrexuntaba a 19 partíos de 16 países distintos, d'ideoloxía conservadora, euroescéptica y antifederalista. El partíu con más pesu dientro del grupu yera'l Partíu Convervador del Reinu Xuníu con 25 escaños, y fundador del mesmu en biforcándose del Partíu Popular Européu, siguíu del Partíu Democráticu Cívicu de la República Checa.[19]
El Partíu Verde Européu (EGP) arrexuntaba en 2014 a 32 partíos ecoloxistes nacionales de 29 países d'Europa, con cuatro non miembros de la Xunión Europea, nuna formación de dimensión europea. Tien como raigañu ideolóxicu les polítiques verdes como la responsabilidá ambiental, la llibertá individual, la democracia, la diversidá, la xusticia social, la igualdá de xéneru, un desenvolvimientu sostenible global, y la non-violencia. Na llexislatura 2009-2014 foi la Alianza 90/Los Verdes d'Alemaña quien llevó'l pesu del grupu con 14 diputaos frente a los seis de Les Verts de Francia y los dos diputaos de Los Verdes-L'Alternativa Verde d'Austria, d'Izquierda Verde de los Países Baxos y del Partíu Verde d'Inglaterra y Gales del Reinu Xuníu.[20]
El Partíu de la Izquierda Europea (PEL) arrexuntaba a 35 partíos de 21 países de la Xunión Europea, tantu de plenu derechu como observadores. La formación ye considerada d'esquierda anticapitalista europea, siendo principalmente de les corrientes comunistes y socialistes democráticos. El Die Linke d'Alemaña, con ocho eurodiputáu, y l'observador Partíu Comunista de Bohemia y Moravia, con cuatro asiento, yeren los principales partíos del grupu.[21]
El Movimientu pola Europa de les Llibertaes y la Democracia (MELD) integraba en 2014 a 13 partíos políticos de 12 países de la Xunión Europea. La so ideoloxía enmárcase dientro de la estrema derecha, el conservadorismu y el nacionalismu. El partíu con mayor representación foi la Lliga Norte d'Italia con nueve eurodiputáu, hasta alliniase cola Alianza Europea pola Llibertá, siguíu d'Orde y Xusticia de Polonia con cuatro escaño.[22]
L'Alianza Europea pola Llibertá (EAF) integraba a siete partíos políticos y dos observadores de nueve países de la Xunión Europea. La so ideoloxía xira en redol al euroescepticismu y la estrema derecha. El so máximu esponente ye'l Frente Nacional francés, que consiguió tres escaño, y el Partíu de la Llibertá d'Austria, con dos eurodiputaos, amás de la Lliga Norte, con nueve eurodiputáu, que s'allinió con esti partíu en dexando'l Movimientu pola Europa de les Llibertaes y la Democracia.[23]
El Partíu Demócrata Européu (EDP) arrexuntaba en 2014 a 10 partíos d'ocho países europeos, según cinco partíos observadores, d'ideoloxía centrista y fuertemente europeísta. Nel Parllamentu saliente, los franceses del Movimientu Demócrata y de la Unión de Demócrates ya Independientes son los qu'ostentaben la mayor representación del partíu con cinco diputaos cada unu.[24]
L'Alianza Llibre Europea (EFA), tamién conocíu como Partíu Democráticu de los Pueblos d'Europa, xune a 40 partíos de 16 países, cola defensa del derechu a l'autodeterminación de los pueblos como principal oxetivu. El Partíu Nacional Escocés ye'l que más fuercia tien nel Parllamentu Européu con 2 diputaos ente que Nueva Alianza Flamenca, Partíu de la Nación Corsa, el Plaid Cymru de Gales, Polos Derechos Humanos nuna Letonia Xunida y el representante de vez d'Europa de los Pueblos Verdes tienen 1 cada unu.
L'Alianza Europea de Movimientos Nacionales (AENM) integraba a siete partíos políticos y seis políticos a nivel personal de 11 países de la Xunión Europea. La so ideoloxía xira en redol al euroescepticismu, el ultranacionalismu y la estrema derecha. Los partíos con más fuercia dientro de la eurocámara antes de les eleiciones yeren el Movimientu por una Hungría Meyor y el Partíu Nacional Británicu con dos escaños cada unu.[25]
L'Alianza de la Izquierda Verde Nórdica (NGL) arrexuntaba en 2014 a cinco partíos políticos d'esquierda y ecosocialistas de Finlandia, Islandia, Suecia, Noruega y Dinamarca. Antes de les eleiciones, formaben parte del Parllamentu Européu el Partíu de la Izquierda suecu y el Partíu Popular Socialista danés, que de la mesma yera observador del Partíu Verde Européu.
El Movimientu Políticu Cristianu Européu (ECPM) integraba en 2014 a 17 partíos políticos de 13 países de la Xunión Europea y el restu del continente. La so ideoloxía xira en redol al catolicismu y el conservadorismu. El so dos únicos representantes mientres la llexislatura 2009-2014 fueron los eurodiputáu del partíu Unión Cristiana y del Partíu Políticu Reformáu de los Países Baxos.[26]
El Partíu Pirata Européu (Pirates) arrexunta a 18 partíos Pirata de 17 países del continente européu y fueron l'únicu partíu minoritariu que presentó candidatos a Presidente de la Comisión Europea. La so ideoloxía xira en redol a los derechos humanos, el derechu d'accesu a la información, la democracia direuta y la tresparencia. Antes de les eleiciones, el Partíu Pirata de Suecia yera'l so únicu representante nel Parllamentu Européu con dos escaños.[27]
L'Alianza pola Europa de les Democracies (EUDemocrats) arrexuntaba a partíos, movimientos sociales y políticos a títulu individual de 11 países de la Xunión Europea. La so ideoloxía xira en redol a la devolución de poder a los países y l'euroescepticismu. Na anterior llexislatura, el Movimientu Popular contra la Xunión Europea de Dinamarca foi l'únicu partíu con representación nel Parllamentu Européu.[28]
El Tratáu de Lisboa, qu'entró a valir el 1 d'avientu de 2009, establez nel so artículu 17.7 que'l Parllamentu Européu va escoyer al presidente de la Comisión Europea sobre la base d'una propuesta formulada pol Conseyu Européu, teniendo en cuenta los resultaos de los comicios. Esta disposición va aplicar por primer vegada nes eleiciones de 2014,[7] pero atopóse cola oposición de dellos cargos, como'l presidente del Conseyu Européu, Herman Van Rompuy,[29] la canciller alemana Angela Merkel,[30] y el ex-presidente de la Comisión Europea Jacques Delors,[31] que punxeron en dulda les aspiraciones de los partíos políticos europeos aportunando que l'electu tien que satisfaer les mires de los Estaos miembros en primer llugar.
A pesar d'ello, y sobre les bases establecíes nel Tratáu, los principales partíos políticos del Parllamentu Européu, según dalgún partíu minoritariu, decidieron presentar candidatu a presidente, siendo'l Partíu Verde Européu l'únicu que realizó unes eleiciones primaries pa escoyer a los sos candidatos. Pela contra, l'Alianza Llibre Europea y l'Alianza de los Conservadores y Reformistes Europeos apostaron por nun presentar candidatu.[32]
Jean-Claude Juncker ye un políticu luxemburgués miembru y líder del Partíu Popular Social Cristianu (PCS o CSV). Nel ámbitu de la Xunión Europea exerció como Presidente de vez del Conseyu Européu na segunda metá de 1997 y na primer metá de 2005,[34] y hasta'l 21 de xineru de 2013 exerció como presidente del Eurogrupu.
Martin Schulz ye un políticu alemán, miembru del Partíu Socialdemócrata d'Alemaña (SPD) y exalcalde de la ciudá de Würselen. Nel ámbitu de la Xunión Europea exerció como vocera de l'Alianza Progresista de Socialistes y Demócrates y dende el 17 de xineru de 2012 ye Presidente del Parllamentu Européu.[36]
Guy Verhofstadt ye un políticu belga, miembru de Lliberales y Demócrates Flamencos (VLD) y primer ministru del país ente 1999 y 2008. Nel ámbitu de la Xunión Europea, ye diputáu nel Parllamentu Européu dende 2009, ye líder del Partíu de l'Alianza de los Lliberales y Demócrates per Europa y yá optó a la presidencia de la Comisión en 2010, siendo refugáu poles reticencies del Reinu Xuníu.[39]
Franziska Maria "Ska" Keller ye una política alemana miembru de Alianza 90/Los Verdes. Nel ámbitu de la Xunión Europea, foi escoyida miembru del Parllamentu Européu en 2009 participando de diverses comisiones como la de Desarrollu o Comerciu Internacional y siendo miembru de la delegación de la XE nes rellaciones con Turquía.[41]
José Bové ye un políticu y sindicalista francés del sector agrícola, miembru d'Europe Écologie-les Verts y excandidato a la presidencia de la República Francesa nes eleiciones de 2007.[42] Nel ámbitu de la Xunión Europea, foi proclamáu diputáu nes eleiciones al Parllamentu Européu de 2009 siendo escoyíu vicepresidente de la Comisión d'Agricultura y Desarrollu Rural.[43][44]
Alexis Tsipras ye un políticu griegu, presidente de Synaspismos (SYN) y líder de la Coalición de la Izquierda Radical (SYRIZA) que llogró la segunda posición nes eleiciones xenerales de Grecia de xunu de 2012.[46] Nel ámbitu de la Xunión Europea, nun desempeñó cargu dalgunu.
Amelia Andersdotter ye una política sueca miembru del Partíu Pirata de Suecia. Nel ámbitu de la Xunión Europea, foi escoyida como eurodiputada nes Eleiciones al Parllamentu Européu de 2009 en Suecia.[48]
Peter Sunde ye un activista finlandés conocíu por ser cofundador de The Pirate Bay, un tracker de BitTorrent.[49] Ye candidatu pol Partíu Pirata de Finlandia y nel ámbitu de la Xunión Europea nun desempeñó cargu dalgunu.
.jpg)
El principal alderique, y l'únicu ente cinco candidatos, foi entamáu pola Xunión Europea de Radiodifusión el 15 de mayu de 2014 y emitíu per televisiones de toa Europa. Nel mesmu tomaron parte Jean Claude Juncker, del Partíu Popular Européu, Martin Schulz, del Partíu de los Socialistes Europeos, Guy Verhofstadt, del Partíu de l'Alianza de los Lliberales y Demócrates per Europa, Ska Keller, del Partíu Verde Européu, y Alexis Tsipras, del Partíu de la Izquierda Europea.[50]
La televisión francesa France 24 y la radio Radio Francia Internacional, pela so parte, entamaron el primer alderique de frente ente Jean-Claude Juncker y Martin Schulz el 9 d'abril de 2014, en francés.[51] Esti formatu repitiría'l 8 de mayu nes cadenes alemanes ZDF y ORF n'alemán,[52] el 13 de mayu nes cadenes franceses LCI y Radio Francia Internacional en francés,[53] y el 20 de mayu na cadena pública alemana ARD n'alemán.[54]
Amás, la cadena informativa paneuropea Euronews entamó un alderique a cuatro ente Jean-Claude Juncker, Martin Schulz, Guy Verhofstadt y Ska Keller el 28 d'abril n'inglés,[55] formatu que se repitiría a otru día pa Euranet Plus, un programa emitíu en radios nacionales y rexonales de toa Europa,[56] y el 9 de mayu nel European University Institute y emitíu en RAI News 24.[57]
A lo último, Guy Verhofstadt y Ska Keller, candidatos de los lliberales y verdes respeutivamente, realizaron una de frente en francés, el 19 de mayu, pa la cadena pública francesa France 2.[58]
Los países de la Xunión Europea escueyen, según les sos lleis nacionales, que sistema eleutoral usen pa partir los escaños que tienen asignaos. Por casu, países como España, Portugal, Alemaña o Grecia realicen una única circunscripción única mientres Reinu Xuníu, Irlanda, Francia o Italia estremen el so territoriu en diverses circunscripciones pa escoyer a los candidatos.[59]
La edá mínima de votación asítiase nos 18 años en gran parte de la Xunión Europea, cola esceición d'Austria que la marca en 16, Bélxica, Bulgaria, Estonia, Letonia, Lituania, Polonia, Eslovaquia, República Checa ya Irlanda que la asitien en 21 años, Francia y Rumanía que la establecen en 23 y Grecia, Italia y Xipre que marquen la edá mínima de votu nos 25 años. Amás en Luxemburgu, Bélxica, Xipre y Grecia, el votu ye obligatoriu.[59][60]
El sistema escoyíu pal repartu de votos mayoritariu ye'l Sistema D'Hondt, usáu en 17 países. El Votu únicu tresferible ye usáu pal repartu en Malta ya Irlanda, ente que el Métodu Sainte-Laguë usar n'Alemaña, Letonia y Suecia, el Métodu del restu mayor en Bulgaria, Lituania ya Italia, el muestreo por cuotes con Cociente Droop n'Eslovaquia y Xipre, y el Métodu Enishimeni Analogiki, un sistema de representación proporcional reforzáu, usar en Grecia.
A lo último, la barrera eleutoral tamién ye distinta según el país. 13 países nun afiten llende, ente ellos Alemaña tres una sentencia del Tribunal Constitucional,[61] Xipre marcar nel 1,8%, Grecia nel 3%, Austria, Italia y Suecia nel 4% y Francia, República Checa, Letonia, Lituania, Polonia, Eslovaquia, Hungría, Rumanía y Croacia asítiase nel 5%.
Escuéyense un total de 751 diputaos ente los 28 estaos miembros de la Xunión Europea,[59] en función de la so población, cola siguiente repartida pa 2014:
| Distribución d'Escaños nes Eleiciones al Parllamentu Européu de 2014 | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Estáu miembru | Escaños |
Estáu miembru | Escaños |
Estáu miembru | Escaños | ||||||||
 Alemaña |
96 |  Chequia |
21 |  Croacia |
11 | ||||||||
 Francia |
74 |  Grecia |
21 |  Irlanda |
11 | ||||||||
 Italia |
73 |  Hungría |
21 |  Lituania |
11 | ||||||||
 Reinu Xuníu |
73 |  Portugal |
21 |  Letonia
|
8 | ||||||||
 España |
54 |  Suecia |
20 |  Eslovenia |
8 | ||||||||
 Polonia |
51 |  Austria |
18 |  Xipre |
6 | ||||||||
 Rumanía |
33 |  Bulgaria |
17 |  Estonia |
6 | ||||||||
 Países Baxos |
26 |  Finlandia |
13 |  Luxemburgu |
6 | ||||||||
 Bélxica |
21 |  Dinamarca |
13 |  Malta |
6 | ||||||||
 Eslovaquia |
13 | Total: | 751 | ||||||||||
Les eleiciones celebrar en diverses feches nos diversos estaos miembros de la Xunión Europea, siempres dientro del rangu de cuatro díes qu'alcuerda'l Parllamentu Européu, y que nesta ocasión ye del xueves 22 al domingu 25 de mayu.[59] Este ye'l calendariu pa les eleiciones de 2014:
| 22 Mayu | 23 Mayu | 24 Mayu | 25 Mayu | Mapa |
|---|---|---|---|---|
| Países Baxos, Reinu Xuníu (incluyendo Xibraltar) | Irlanda | Eslovaquia, Francia d'ultramar, Letonia, Malta | Alemaña, Austria, Bélxica, Bulgaria, Xipre, Croacia, Dinamarca, Eslovenia, España, Estonia, Finlandia, Francia, Grecia, Hungría, Italia, Lituania, Luxemburgu, Polonia, Portugal, Rumanía, Suecia |  |
| República Checa | ||||
El primer votu de les eleiciones va recoyer a les 07:00 del xueves 22 de mayu en Reinu Xuníu y Países Baxos cerrándose'l procesu a les 23:00 del domingu 25 de mayu n'Italia. Va Ser nesi momentu cuando se dean a conocer los escrutinios totales o parciales de los países de la Xunión Europea, anque los colexos eleutorales hayan zarráu díes antes.[62]
Les eleiciones dieron como resultáu la entrada de 46 nuevos partíos, y trés independientes, al Parllamentu Européu. Especialmente afeutaes fueron Alemaña, onde tres la sentencia del Tribunal Constitucional esaniciando'l tayu mínimu,[61] entraron ocho nuevos partíos, unu d'ellos como cuarta fuercia; España, onde l'esbarrumbe de los dos grandes partíos favoreció la entrada de cuatro nueves formaciones y la crecedera de dos partíos minoritarios; República Checa, onde ANO 2011 llogró ser la segunda fuercia; ya Italia, onde'l Movimientu 5 Estrelles llogró 17 diputaos y foi la segunda fuercia de les eleiciones.
Si miramos a los partíos políticos europeos, el Partíu Popular Européu volvió ganar les eleiciones con 213 diputaos al Parllamentu Européu frente a los 184 del Partíu de los Socialistes Europeos, eso sí, los democristianos perdieron 56 asientos al respective de la situación anterior a les eleiciones frente a los 11 de los socialistes. Estes baxaes vienen favorecíes, nos primeres pol esbarrumbe n'Italia, España, Francia, Polonia y Alemaña que pierden hasta 34 escaños, y nos segundos poles baxaes d'España y Grecia que pierden 15 escaños, pero compensaes coles xubíes d'Italia, Alemaña, Reinu Xuníu y Rumanía.
Tamién perdieron fuercia'l Partíu de l'Alianza de los Lliberales y Demócrates per Europa, l'Alianza de los Conservadores y Reformistes Europeos, el Partíu Verde Européu, el Movimientu pola Europa de les Llibertaes y la Democracia, el Partíu Demócrata Européu, l'Alianza Europea de Movimientos Nacionales y el Partíu Pirata Européu ente que l'Alianza Europea pola Llibertá, el Partíu de la Izquierda Europea, l'Alianza Llibre Europea, la Izquierda Verde Nórdica y el Movimientu Políticu Cristianu Européu ganaron escaños y el Frente Nacional Européu llogró representación.[9]
| Partíu políticu européu | MEP's | % | Candidatu/s a Presidente de la Comisión Europea |
MEP's | % | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Partíu Popular Européu (EPP) | Jean-Claude Juncker | 212 | 56  |
28,23% | ||||||
| Unión Demócrata Cristiana (CDU) |
29 | 5 |
3,86% | |||||||
 Unión por un Movimientu Popular (UMP) |
20 | 4 |
2,66% | |||||||
 Plataforma Cívica (PO) |
19 | 5 |
2,53% | |||||||
| Partíu Popular (PP) |
16 | 8 |
2,13% | |||||||
 Forza Italia |
13 | 3 |
1,73% | |||||||
 Fidesz-Unión Cívica Húngara (FIDESZ) |
11 | 3 |
1,46% | |||||||
 Ciudadanos pol Desarrollu Européu de Bulgaria (GERB) |
6 | 1 |
0,80% | |||||||
 Partíu Social Demócrata (PSD) |
6 | 2 |
0,80% | |||||||
 Llamada Demócrata Cristiana (CDA) |
5 |  |
0,67% | |||||||
 Nueva Democracia (ND) |
5 | 2 |
0,67% | |||||||
 Partíu Demócrata Lliberal (PDL) |
5 | 4 |
0,67% | |||||||
 Partíu Popular Austriacu (ÖVP) |
5 | 1 |
0,67% | |||||||
| Unión Social Cristiana de Baviera (CSU) |
5 | 3 |
0,67% | |||||||
 Fine Gael (FG) |
4 | |
0,53% | |||||||
| Partíu Llabrador Polacu (PSL) |
4 | |
0,53% | |||||||
 TOP 09 |
4 | 0,53% | ||||||||
 Unidá (VIENOTIBA) |
4 | |
0,53% | |||||||
 Unión Democrática Croata (HDZ) |
4 | 1 |
0,53% | |||||||
 Coalición Nacional (KOK) |
3 | |
0,40% | |||||||
 Partíu Demócrata Eslovenu (SDS) |
3 | |
0,40% | |||||||
 Partíu Moderáu (MOD) |
3 | 1 |
0,40% | |||||||
 Partíu Nacionalista (PN) |
3 | 1  |
0,40% | |||||||
 Partíu Popular Social Cristianu (CSV) |
3 | |
0,40% | |||||||
| Unión Cristiana y Demócrata-Partíu Popular Checoslovacu (KDU-CSL) |
3 | 1 |
0,40% | |||||||
| Nueva Centroderecha-Unión de Centru (NC-UdC) |
3 | 9 |
0,40% | |||||||
 Agrupación Democrática-Partíu Européu (DISY-EVROKO) |
2 | |
0,27% | |||||||
| Alianza Democrática d'Húngaros en Rumanía (RMDSZ/UDMR) |
2 | |
0,27% | |||||||
 Cristianu Demócrata y Flamencu (CDenV) |
2 | |
0,27% | |||||||
 Movimientu Demócrata Cristianu (KDH) |
2 | |
0,27% | |||||||
| Partíu Popular de Eslovenia-Nueva Eslovenia (SLS-N.Si) |
2 | 1 |
0,27% | |||||||
| Unión Demócrata y Cristiana Eslovaca-Partíu Democráticu (SDKU/DS) |
2 | |
0,27% | |||||||
 Unión de la Patria Demócrata-Cristianos Lituanos (TS-LKD) |
2 | 2 |
0,27% | |||||||
| Bloque Reformista (RB) |
1 | 2 |
0,13% | |||||||
| Centru Democráticu Humanista (CDH) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Centru Democráticu Social-Partíu Popular (CDS-PP) |
1 | 1 |
0,13% | |||||||
| Demócrates Cristianos (KD) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Most-Híd |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu Llabrador Croata (HSS) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu de la Coalición Húngara (SMK/MKP) |
1 | 1 |
0,13% | |||||||
 Partíu Popular Conservador (C) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu Popular del Tirol del Sur (SVP) -observador- |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu Popular Demócrata Cristianu (KDNP) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Unió Democràtica de Catalunya (UDC) |
1 | |
0,13% | |||||||
 Unión Pro Patria y Res Públicu (IRL) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu de los Socialistes Europeos (PES) | Martin Schulz | 184 | 11 |
24,50% | ||||||
| Partíu Demócrata (PD) |
31 | 8 |
4,13% | |||||||
| Partíu Socialdemócrata d'Alemaña (SDP) |
27 | 4 |
3,60% | |||||||
 Partíu Llaborista (Lab) |
20 | 7 |
2,66% | |||||||
| Partíu Socialdemócrata-Partíu Conservador-Unión Nacional pol Progresu de Rumanía (PSD-PC-UNPR) |
16 | 5 |
2,13% | |||||||
| Partíu Socialista Obreru Español (PSOE) |
14 | 9 |
1,86% | |||||||
| Partíu Socialista-Partíu Radical d'Izquierda (PS-PRG) |
13 | 1 |
1,73% | |||||||
| Partíu Socialista (PS) |
8 | 1 |
1,07% | |||||||
| Alianza de la Izquierda Democrática-Unión del Trabayu (SLD-UP) |
5 | 2 |
0,67% | |||||||
| Partíu Socialdemócrata d'Austria (SPÖ) |
5 | |
0,67% | |||||||
| Partíu Socialdemócrata de Suecia (SAP) |
5 | 1 |
0,67% | |||||||
| Partíu Socialdemócrata de Chequia (ČSSD) |
4 | 3 |
0,53% | |||||||
| Coalición per Bulgaria (KB) |
4 | |
0,53% | |||||||
| Socialdemocracia (SMER) |
4 | 1 |
0,53% | |||||||
| Partíu Llaborista (LP) |
3 | 1 |
0,40% | |||||||
| Partíu Llaborista (PvdA) |
3 | |
0,40% | |||||||
| Partíu Socialista (PS) |
3 | |
0,40% | |||||||
| Socialdemócrates (SD) |
3 | 2 |
0,40% | |||||||
| Olivo - Alliniación Democrática (ELIA) |
2 | 6 |
0,27% | |||||||
| Partíu Socialdemócrata de Croacia (SDP) |
2 | 3 |
0,27% | |||||||
| Partíu Socialdemócrata de Finlandia (SPD) |
2 | |
0,27% | |||||||
| Partíu Socialdemócrata d'Hungría (MSZP) |
2 | 2 |
0,27% | |||||||
| Partíu Socialdemócrata de Lituania (LSDP) |
2 | 1 |
0,27% | |||||||
| Partíu Socialdemócrata (SDE) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu Socialdemócrata Harmonía (SDP) -observador- |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu Socialista Distintu (SP.A) |
1 | 1 |
0,13% | |||||||
| Partíu Socialista Obreru de Luxemburgu (LSAP) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Socialdemócrates (SD) |
1 | 1 |
0,13% | |||||||
| Socialdemócrates-Movimientu Ecolóxicu y Ambiental (EDEK-KOP) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu de l'Alianza de los Lliberales y Demócrates per Europa (ALDE Party) | Guy Verhofstadt | 49 | 24 |
6,52% | ||||||
| Partíu Nacional Lliberal (PNL) |
6 | 2 |
0,80% | |||||||
| Demócrates 66 (D66) |
4 | 1 |
0,53% | |||||||
| Movimientu polos Derechos y Llibertaes (DPS) |
4 | 1 |
0,53% | |||||||
| Lliberales y Demócrates Flamencos (Open VLD) |
3 | |
0,40% | |||||||
| Partíu de Centru (KSEK) |
3 | |
0,40% | |||||||
| Partíu Democráticu Lliberal (FDP) |
3 | 9 |
0,40% | |||||||
| Partíu Popular pola Llibertá y la Democracia (VVD) |
3 | |
0,40% | |||||||
| Izquierda-Partíu Lliberal de Dinamarca (VENSTRE) |
2 | 1 |
0,27% | |||||||
| Movimientu Lliberal de Lituania (LRLS) |
2 | 1 |
0,27% | |||||||
| Movimientu Reformador (MR) |
2 | |
0,40% | |||||||
| Partíu Popular Lliberal (FP) |
2 | 1 |
0,27% | |||||||
| Partíu Reformista d'Estonia (Reformierakond) |
2 | |
0,27% | |||||||
| Asamblea Democrática de Istria (IDS-DDI) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Convergència Democràtica de Catalunya (CDC) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Fianna Fáil (FF) |
1 | 2 |
0,13% | |||||||
| Partíu Social Lliberal de Dinamarca (RV) |
1 | 0,13% | ||||||||
| NEOS – La Nueva Austria (NEOS) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu de Centru (KE) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu de Centru (CP) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu Democráticu (DP) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu Llaborista (DP) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu Popular de Croacia – Lliberal Demócrates (HNS) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu Popular Suecu (SFP/RKP) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Lliberal Demócrates (LibDem) |
1 | 11 |
0,13% | |||||||
| Llibertá y Solidaridá (SaS) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Alianza de los Conservadores y Reformistes Europeos (AECR) | 42 | 3 |
5,59% | |||||||
| Llei y Xusticia (PIS) |
19 | 12 |
2,53% | |||||||
| Partíu Conservador |
19 | 7 |
2,53% | |||||||
| Partíu Democráticu Cívicu (ODS) |
2 | 7 |
0,27% | |||||||
| Aición Eleutoral de los polacos en Lituania (Koalicija) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu Unionista del Ulster (UUP) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Alianza Europea pola Llibertá (EAF) | 38 | 21 |
5,06% | |||||||
| Frente Nacional (FN-RBM) |
24 | 21 |
3,20% | |||||||
| Lliga Norte (LN) |
5 | 2 |
0,67% | |||||||
| Partíu de la Llibertá d'Austria (FPÖ) |
4 | 2 |
0,53% | |||||||
| Partíu pola Llibertá (PVV) |
4 | |
0,53% | |||||||
| Vlaams Belang (VB) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu Verde Européu (EGP) | Ska Keller José Bové |
36 | 9 |
4,79% | ||||||
| Alianza 90/Los Verdes (GRÜNE) |
11 | 3 |
1,46% | |||||||
| Europe Écologie-Les Verts (EE-LV) |
6 | 7 |
0,80% | |||||||
| El Partíu Verde (MP) |
4 | 2 |
0,53% | |||||||
| Los Verdes-L'Alternativa Verde (Grünen) |
3 | 1 |
0,40% | |||||||
| Partíu Verde d'Inglaterra y Gales (Green) |
3 | 1 |
0,40% | |||||||
| Izquierda Verde (GL) |
2 | 1 |
0,27% | |||||||
| Desarrollu Sostenible Croata (ORaH) -observador- |
1 | 0,13% | ||||||||
| Ecolo |
1 | 1 |
0,13% | |||||||
| Groen! |
1 | |
0,13% | |||||||
| Iniciativa per Catalunya Verds |
1 | |
0,13% | |||||||
| Lliga Verde (Vihr) |
1 | 1 |
0,13% | |||||||
| Los Verdes (Gréng) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Otra política ye posible (LMP) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu de la Izquierda Europea (PEL) | Alexis Tsipras | 28 | 5 |
3,73% | ||||||
| Die Linke |
7 | 1 |
0,93% | |||||||
| Coalición de la Izquierda Radical (SYRIZA) |
6 | 0,80% | ||||||||
| Izquierda Xunida (IX) |
4 | 3 |
0,53% | |||||||
| Frente d'Izquierda (FG) |
3 | 1 |
0,40% | |||||||
| Partíu Comunista de Bohemia y Moravia (KSČM) -observador- |
3 | 1 |
0,40% | |||||||
| Partíu Progresista del Pueblu Obreru (AKEL) -observador- |
2 | |
0,27% | |||||||
| Alianza d'Ultramar (AoM) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Bloco de Esquerda (BE) |
1 | 1 |
0,13% | |||||||
| La Otra Europa con Tsipras: Partíu de la Refundación Comunista (PRC) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu Demócrata Européu (EDP) | Guy Verhofstadt | 12 | 1 |
1,60% | ||||||
| Movimientu Demócrata (MoDem) |
4 | 2 |
0,53% | |||||||
| Unión de los Demócrates ya Independientes (UDI) |
3 | 1 |
0,40% | |||||||
| Eleutores Llibres (FW) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Movimientu de los Ciudadanos pal Cambéu (MCC) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu Democráticu de los Pensionistes de Eslovenia (DeSUS) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu Nacionalista Vascu (PNV) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Independiente: Marian Harkin |
1 | |
0,13% | |||||||
| Alianza Llibre Europea (EFA) | 11 | 4 |
1,46% | |||||||
| Nueva Alianza Flamenca (NV-A) |
4 | 3 |
0,53 | |||||||
| Partíu Nacional Escocés (SNP) |
2 | |
0,27 | |||||||
| L'Esquerra pel Dret a Decidir: Esquerra Republicana |
2 | 0,27 | ||||||||
| Plaid Cymru |
1 | |
0,13 | |||||||
| Polos Derechos Humanos nuna Letonia Xunida (LKS) |
1 | |
0,13 | |||||||
| Primavera Europea: Coalició Compromís |
1 | 0,13 | ||||||||
| Movimientu pola Europa de les Llibertaes y la Democracia (MELD) | 8 | 9 |
1,07% | |||||||
| Partíu Popular Danés (DF) |
4 | 3 |
0,53% | |||||||
| Orde y Xusticia (TT) |
2 | |
0,27% | |||||||
| Partíu de los Finlandeses (PS) |
2 | 1 |
0,27% | |||||||
| Frente Nacional Européu (NEF) | 4 | 0,53% | ||||||||
| Amanecer Doráu (XA) |
3 | 0,40% | ||||||||
| Partíu Nacionaldemócrata d'Alemaña (NPD) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Alianza Europea de Movimientos Nacionales (AENM) | 3 | 2 |
0,39% | |||||||
| Movimientu por una Hungría Meyor (Jobbik) |
3 | |
0,39 | |||||||
| Alianza de la Izquierda Verde Nórdica (NGL) | 3 | 1 |
0,39% | |||||||
| Alianza de la Izquierda (VAS) |
1 | 0,13 | ||||||||
| Partíu de la Izquierda (V) |
1 | |
0,13 | |||||||
| Partíu Popular Socialista (SF) |
1 | |
0,13 | |||||||
| Movimientu Políticu Cristianu Européu (ECPM) | 3 | 1 |
0,40% | |||||||
| Les Persones Comunes (OĽanu) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu Políticu Reformáu (SGP) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Unión Cristiana (CU) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu Pirata Européu (PIRATES) | Amelia Andersdotter Peter Sunde |
1 | 1 |
0,13% | ||||||
| Partíu Pirata d'Alemaña (Piraten) |
1 | 0,13 | ||||||||
| Alianza pola Europa de les Democracies (EUDemocrats) | 1 | |
0,13% | |||||||
| Movimientu Popular contra la Xunión Europea (N) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Candidatures ensin partíu políticu européu | 116 | 67 |
15,45% | |||||||
| Partíu de la Independencia del Reinu Xuníu (UKIP) |
24 | 16 |
3,19% | |||||||
| Movimientu 5 Estrelles (MVS) |
17 | 2,26% | ||||||||
| Alternativa p'Alemaña (AfD) |
7 | 0,93% | ||||||||
| Podemos |
5 | 0,67% | ||||||||
| ANO 2011 (ANO) |
4 | 0,53% | ||||||||
| Congresu de la Nueva Derecha (KNP) |
4 | 0,53% | ||||||||
| Sinn Féin (SF) |
4 | 3 |
0,53% | |||||||
| Unión Progreso y Democracia (UPyD) |
4 | 3 |
0,53% | |||||||
| Coalición Democrática Unitaria (CDU) |
3 | 1 |
0,40% | |||||||
| Bulgaria contra la Censura-Movimientu Nacional Búlgaru (BBTs-VMRO) |
2 | 0,27% | ||||||||
| Ciudadanos-Partíu de la Ciudadanía (C's) |
2 | 0,27% | ||||||||
| Coalición Democrática (DK) |
2 | 0,27% | ||||||||
| Demócrates de Suecia (SD) |
2 | 0,27% | ||||||||
| El Ríu (Potami) |
2 | 0,27% | ||||||||
| La Otra Europa con Tsipras: Independiente |
2 | 0,13% | ||||||||
| Partíu Comunista de Grecia (KKE) |
2 | 1 |
0,27% | |||||||
| Partíu de la Tierra (MPT) |
2 | 0,27% | ||||||||
| Partíu del Movimientu Popular (PMP) |
2 | |
0,27% | |||||||
| Partíu Socialista (SP) |
2 | |
0,27% | |||||||
| Anova-Irmandade Nacionalista |
1 | 0,13% | ||||||||
| El Partíu (Die PARTEI) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Griegos Independientes (ANEL) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Iniciativa Feminista (FI) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Xuntos 2014-Diálogu pa Hungría (Együtt-PM) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Los Pueblos Deciden (LPD) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Nova |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu Croata polos Derechos (HSP-AS) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu de les Families d'Alemaña (Familie) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu Ser Humanu, Mediu Ambiente y Proteición de los Animales (Tierschutz) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu Social Cristianu (CSP) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu de los Ciudadanos Llibres (Svobodní) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu Demócrata (DIKO) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu Ecolóxicu-Democráticu (ÖDP) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu polos Animales (PVdD) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Partíu Unionista Democráticu (DUP) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Partíu Verjamem |
1 | 0,13% | ||||||||
| Pola Patria y la Llibertá/LNNK (TB/LNNK) |
1 | |
0,13% | |||||||
| Unión de Verdes y Llabradores (ZZS) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Unión Lituana de Llabradores y Verdes (LVŽS) |
1 | 0,13% | ||||||||
| Independiente: Indrek Tarand |
1 | |
0,13% | |||||||
| Independiente: Luke 'Ming' Flanagan |
1 | 0,13% | ||||||||
| Independiente: Mircea Diaconu |
1 | 0,13% | ||||||||
| Independiente: Nessa Childers |
1 | 0,13% | ||||||||
Tres les eleiciones, el Parllamentu Européu formar en grupos políticos, escueye al Presidente y el restu de la Mesa de la Eurocámara, y estrémense en comisiones de trabayu.
Mientres el mes de xunu de 2014, los distintos diputaos electos axustaron pa formar los grupos políticos del Parllamentu Européu, que precisen d'un mínimu de 25 eurodiputaos de siete estaos miembru de la Xunión Europea.[15] Los siete grupos que terminaron la VII llexislatura del Parllamentu Européu, fueron los qu'empezaron la VIII, con baxaes del Grupu del Partíu Popular Européu,[63] del Grupu de l'Alianza Progresista de Socialistes y Demócrates,[64] del Grupu de l'Alianza de los Lliberales y Demócrates per Europa y del Grupu de Los Verdes / Alianza Llibre Europea,[65] frente a les grandes xubíes del Grupu de los Conservadores y Reformistes Europeos,[66] que llogró la tercer plaza, del Grupu Confederal de la Izquierda Unitaria Europea / Izquierda Verde Nórdica,[67] que llogró la quinta, y del Grupo Europa de la Llibertá y la Democracia Direuta, enantes denomináu Grupo Europa de la Llibertá y la Democracia, que llogró quedase a dos escaños de la sesta plaza.[10]
Magar, hasta l'últimu momentu hubo negociaciones pa crear un grupu políticu rellacionáu col partíu políticu européu Alianza Europea pola Llibertá (EAF), lideráu pol Frente Nacional francés de Marine Le Pen, que llogró 38 diputaos en cinco estaos miembro de la Xunión Europea.[68] Magar, les xestiones del Partíu de la Independencia del Reinu Xuníu pa llograr aliaos pal so grupu,[69] el refugar a los partíos más estremistes como Amanecer Doráu o'l Partíu Nacionaldemócrata d'Alemaña, y los problemes del Partíu pola Llibertá de los Países Baxos p'apautar col Congresu de la Nueva Derecha de Polonia,[70] dexaron a EAF ensin opciones.
Por tanto, estos son los grupos políticos que formaron parte de la sesión inaugural de la VIII llexislatura del Parllamentu Européu, que se celebró'l 1 de xunetu de 2014:
| Estáu | Grupos políticos del Parllamentu Européu | MEP's | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| EPPG[63] | S&D[64] | ECR[66] | ALDE | GUE/NGL[67] | G-EFA[65] | EFDD[71] | NIN | |||||||||||
| Alemaña |
29 (CDU) 5 (CSU) |
−8 | 27 (SPD) | +4 | 7 (AfD) 1 (Familie) |
+8 | 3 (FDP) 1 (FW) |
−8 | 7 (Linke) 1 (Tierschutz) |
11 (Grüne) 1 (Piraten) 1 (ÖDP) |
−1 | 1 (NPD) 1 (PARTEI) |
+2 | 96 | -3 | |||
| Francia |
20 (UMP) | −10 | 13 (PS-PRG) | −1 | 4 (MoDem) 3 (UDI) |
+1 | 3 (FG) 1 (AoM) |
−1 | 6 (EE-LV) | −9 | 1 (Bergeron) | 23 (FN-RBM) | +20 | 74 | ||||
| Reinu Xuníu |
20 (Lab) | +7 | 19 (Cons.) 1 (UUP) |
−7 | 1 (LibDem) | −11 | 1 (SF) | 3 (Green) 2 (SNP) 1 (PC) |
+1 | 24 (UKIP) | +16 | 1 (DUP) | −6 | 73 | ||||
| Italia |
13 (FI) 3 (NCD-UdC) 1 (SVP) |
−17 | 31 (PD) | +8 | −2 | −4 | 3 (AET) | +3 | 17 (M5S) | +9 | 5 (LN) | +3 | 73 | |||||
| España |
16 (PP) 1 (UDC) |
−8 | 14 (PSOE) | −9 | 4 (UPyD) 2 (C's) 1 (CDC) 1 (PNV) |
+6 | 5 (Podemos) 4 (IX) 1 (Anova) 1 (LPD) |
+10 | 2 (EPDD) 1 (ICV) 1 (PE) |
+2 | −1 | 54 | ||||||
| Polonia |
19 (PO) 4 (PSL) |
−5 | 5 (SLD-UP) | −2 | 19 (PIS) | +7 | −4 | 4 (KNP) | +4 | 51 | ||||||||
| Rumanía |
6 (PNL) 5 (PDL) 2 (RMDSZ/UDMR) 2 (PMP) |
+1 | 16 (PSD-PC-O) | +5 | 1 (Diaconu) | −3 | −3 | 32 | ||||||||||
| Países Baxos |
5 (CDA) | 3 (PvdA) | 2 (CU-SGP) | +1 | 4 (D66) 3 (VVD) |
+1 | 2 (SP) 1 (PvdD) |
+1 | 2 (GL) | −1 | −1 | 4 (PVV) | −1 | 26 | ||||
| Bélxica |
2 (CDenV) 1 (CDH) 1 (CSP) |
3 (PS) 1 (SP.A) |
−1 | 4 (NV-A) | +3 | 3 (VLD) 2 (MR) 1 (MCC) |
+1 | 1 (Groen!) 1 (Ecolo) |
−2 | −1 | 1 (VB) | 21 | ||||||
| Chequia |
4 (TOP 09) 3 (KDU-CSL) |
+5 | 4 (ČSSD) | -3 | 2 (ODS) | −7 | 4 (ANO) | +4 | 3 (KSČM) | −1 | 1 (Svobodní) | +1 | 21 | −1 | ||||
| Grecia |
5 (ND) | −2 | 2 (ELIA) 2 (Potami) |
−4 | 1 (ANEL) | +1 | −1 | 6 (SYRIZA) | +3 | −1 | –2 | 3 (XA) 2 (KKE) |
+5 | 21 | −1 | |||
| Hungría |
11 (FIDESZ) 1 (KDNP) |
−2 | 2 (MSZP) 2 (DK) |
−1 | 1 (LMP) 1 (Együtt-PM) |
+2 | 3 (Jobbik) | 21 | −1 | |||||||||
| Portugal |
6 (PSD) 1 (CDS-PP) |
−3 | 8 (PS) | +1 | 2 (MPT) | +2 | 3 (CDU) 1 (BE) |
−1 | 21 | −1 | ||||||||
| Suecia |
3 (MOD) 1 (KD) |
−1 | 5 (SAP) 1 (FI) |
2 (FP) 1 (CP) |
−1 | 1 (V) | 4 (MP) | 2 (SD) | +2 | 20 | ||||||||
| Austria |
5 (ÖVP) | −1 | 5 (SPÖ) | 1 (NEOS) | +1 | 3 (Grünen) | +1 | 4 (FPÖ) | −2 | 18 | −1 | |||||||
| Bulgaria |
6 (GERB) 1 (RB) |
4 (KB) | 1 (BBTs) 1 (VMRO) |
+2 | 4 (DPS) | −1 | −1 | −1 | 17 | −1 | ||||||||
| Finlandia |
3 (KOK) | −1 | 2 (SDP) | 2 (PS) | +2 | 3 (KESK) 1 (SFP/RKP) |
1 (VAS) | +1 | 1 (Vihr) | −1 | −1 | 13 | ||||||
| Dinamarca |
1 (C) | 3 (SD) | −2 | 4 (DF) | +3 | 2 (V) 1 (RV) |
1 (N) | 1 (SF) | −1 | 13 | ||||||||
| Eslovaquia |
2 (KDH) 2 (SDKU/DS) 1 (SMK/MKP) 1 (Most-Híd) |
4 (SMER) | −1 | 1 (OĽanu) 1 (Nova) |
+2 | 1 (SaS) | −1 | 13 | ||||||||||
| Croacia |
4 (HDZ) 1 (HSS) |
2 (SDP) | −3 | 1 (HSP-AS) | 1 (HNS) 1 (IDS) |
+2 | −1 | 1 (ORaH) | +1 | 11 | −1 | |||||||
| Irlanda |
4 (FG) | 1 (Childers) | −1 | 1 (FF) | +1 | 1 (Harking) | −3 | 3 (SF) 1 (Ming) |
+3 | −1 | 11 | −1 | ||||||
| Lituania |
2 (TS-LKD) | –2 | 2 (LSDP) | −1 | 1 (Koalicija) | 2 (LRLS) 1 (DP) |
+1 | 1 (LVŽS) | +1 | 2 (TT) | 11 | −1 | ||||||
| Letonia
|
4 (VIENOTIBA) | 1 (SDP) | 1 (TB/LNNK) | −1 | −1 | 1 (LKS) | 1 (ZZS) | +1 | 8 | −1 | ||||||||
| Eslovenia |
3 (SDS) 2 (SLS-NSi) |
+1 | 1 (SD) | −1 | 1 (DeSUS) | −1 | 1 (Verjamem) | +1 | 8 | |||||||||
| Xipre |
2 (DISY-EVROKO) | 1 (EDEK-KOP) 1 (DIKO) |
2 (AKEL) | 6 | ||||||||||||||
| Estonia |
1 (IRL) | 1 (SDE) | 2 (REF) 1 (KE) |
1 (Tarand) | 6 | |||||||||||||
| LUX |
3 (CSV) | 1 (LSAP) | 1 (DP) | 1 (Gréng) | 6 | |||||||||||||
| Malta |
3 (PN) | +1 | 3 (PL) | −1 | 6 | |||||||||||||
| Total | MEPs | |||||||||||||||||
| EPPG[63] | S&D[64] | ECR[66] | ALDE | GUE/NGL[67] | G-EFA[65] | EFDD[71] | NIN | |||||||||||
| 221 | −52 | 191 | −5 | 70 | +13 | 67 | −15 | 52 | +17 | 50 | −7 | 48 | +17 | 52 | +19 | 751 | -13 | |
Nota: Los datos comparativos son en rellación a la organización de los grupos al final del séptimu mandáu del Parllamentu Européu, col Tratáu de Lisboa yá en funcionamientu.
Tres la constitución del nuevu Parllamentu Européu, el 1 de xunetu de 2014, los grupos políticos escoyeron a los sos representantes na Mesa del Parllamentu Européu, incluyendo al presidente, 14 vicepresidentes y 5 cuestores.
Pa la presidencia del Parllamentu, el Grupu del Partíu Popular Européu y el Grupu de l'Alianza Progresista de Socialistes y Demócrates, col sofitu de l'Alianza de los Demócrates y Lliberales per Europa, alcordaron repartirsela media llexislatura cada partíu, col socialista Martin Schulz hasta finales de 2016 y el popular Manfred Weber hasta'l final de la llexislatura.[72][73] Amás compitieron Sajjad Karim pol Grupu de los Conservadores y Reformistes Europeos, Pablo Iglesias pol Grupu Confederal de la Izquierda Unitaria Europea / Izquierda Verde Nórdica y Ulrike Lunacek pol Grupu de Los Verdes / Alianza Llibre Europea.[74]
Votación pa la presidencia del Parllamentu Européu | |||||
|
 |
.jpg) |
 | ||
| Candidatu | |||||
| Martin Schulz | Sajjad Karim | Pablo Iglesias | Ulrike Lunacek | ||
| Estáu | Alemaña |
Reinu Xuníu |
España |
Austria | |
| Partíu políticu | | Partíu Conservador | Podemos | Los Verdes-L'Alternativa Verde | ||
| Grupu políticu | Socialistes y Demócrates | Conservadores y Reformistes | Izquierda Unitaria Europea | Los Verdes/Alianza Llibre Europea | |
| Votos | 409  |
101  |
51 |
51 | |
Nes 14 vicepresidencies, seis pertenecen al Grupu del Partíu Popular Européu, trés a Grupu de l'Alianza Progresista de Socialistes y Demócrates, dos de l'Alianza de los Demócrates y Lliberales per Europa, y unu pal Grupu de los Conservadores y Reformistes Europeos, el Grupu de Los Verdes / Alianza Llibre Europea, y el Grupu Confederal de la Izquierda Unitaria Europea / Izquierda Verde Nórdica.[75]
Votación pa les vicepresidencies del Parllamentu Européu | |||||
Primer vuelta | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Nome | Estáu | Partíu políticu | Grupu políticu | Votos | |
| Antonio Tajani | Italia |
Forza Italia | Partíu Popular Européu | 452 | |
| Mairead McGuinness | Irlanda |
Fine Gael | Partíu Popular Européu | 441 | |
| Rainer Wieland | Alemaña |
Unión Demócrata Cristiana | Partíu Popular Européu | 437 | |
| Ramón Luis Valcárcel | España |
Partíu Popular | Partíu Popular Européu | 406 | |
| Ildikó Pelczné Gáll | Hungría |
Fidesz-Unión Cívica Húngara | Partíu Popular Européu | 400 | |
| Adina-Ioana Văllean | Rumanía |
Partíu Nacional Lliberal | Partíu Popular Européu | 394 | |
Segunda vuelta | |||||
| Nome | Estáu | Partíu políticu | Grupu políticu | Votos | |
| Sylvie Guillaume | Francia |
Partíu Socialista | Socialistes y Demócrates | 406 | |
| Corina Crețo | Rumanía |
Partíu Socialdemócrata | Socialistes y Demócrates | 406 | |
| David Sassoli | Italia |
Partíu Demócrata | Socialistes y Demócrates | 394 | |
Tercer vuelta | |||||
| Nome | Estáu | Partíu políticu | Grupu políticu | Votos | |
| Ulrike Lunacek | Austria |
Los Verdes-L'Alternativa Verde | Los Verdes/Alianza Llibre Europea | 390 | |
| Olli Rehn | Finlandia |
Partíu del Centru | Lliberales y Demócrates | 377 | |
| Alexander Graf Lambsdorff | Alemaña |
Partíu Democráticu Lliberal | Lliberales y Demócrates | 365 | |
| Dimitris Papadimoulis | Grecia |
Coalición de la Izquierda Radical | Izquierda Unitaria Europea | 302 | |
| Ryszard Czarnecki | Polonia |
Llei y Xusticia | Conservadores y Reformistes | 284 | |
El cuestores fueron escoyíos na mañana del 2 de xunetu de 2014, y son los encargaos de les cuestiones alministratives y financieres qu'afecten direutamente a los eurodiputaos y garanticen qu'éstos dispongan de les infraestructures necesaries pa llevar a cabu'l so trabayu. Son miembros de la Mesa del Parllamentu Européu, pero nun tienen derechu a votu.[76]
Votación pa los cuestores del Parllamentu Européu | |||||
Primer vuelta | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Nome | Estáu | Partíu políticu | Grupu políticu | Votos | |
| Elisabeth Morin-Chartier | Francia |
Unión por un Movimientu Popular | Partíu Popular Européu | 452 | |
| Bogusław Liberadzki | Polonia |
Plataforma Cívica | Socialistes y Demócrates | 443 | |
| Catherine Bearder | Reinu Xuníu |
Lliberal Demócrates | Lliberales y Demócrates | 425 | |
| Andrey Kovatchev | Bulgaria |
Ciudadanos pol Desarrollu Européu de Bulgaria | Partíu Popular Européu | 420 | |
Segunda vuelta | |||||
| Nome | Estáu | Partíu políticu | Grupu políticu | Votos | |
| Karol Adam Karski | Polonia |
Llei y Xusticia | Conservadores y Reformistes | 347 | |
Una vegada constituyíu'l Parllamentu Européu, los eurodiputaos estremar en venti comisiones, y dos subcomisiones, pa trabayar, de manera individualizada, temátiques concretes, qu'inclúin asuntos como desenvolvimientu, comerciu internacional, pesca, cultura y educación o derechos de la muyer.[77] Cada comisión tien la obligación, na so primer xunta, d'escoyer al so presidente y cuatro vicepresidentes.[78]
| Comisión del Parllamentu | Presidente | Estáu | Partíu políticu | Grupu políticu | |
|---|---|---|---|---|---|
| Asuntos esteriores | Elmar Brok | Alemaña |
Unión Demócrata Cristiana | Partíu Popular Européu | |
| - Derechos Humanos | Elena Valenciano | España |
Partíu Socialista Obreru Español | Socialistes y Demócrates | |
| - Seguridá y defensa | Anna Fotyga | Polonia |
Llei y Xusticia | Conservadores y Reformistes | |
| Desarrollu | Linda McAvan | Reinu Xuníu |
Partíu Llaborista | Socialistes y Demócrates | |
| Comerciu internacional | Bernd Lange | Alemaña |
Partíu Socialdemócrata d'Alemaña | Socialistes y Demócrates | |
| Presupuestos | Jean Arthuis | Francia |
Unión de Demócrates ya Independientes | Lliberales y Demócrates | |
| Control presupuestariu | Ingeborg Gräß-y | Alemaña |
Unión Demócrata Cristiana | Partíu Popular Européu | |
| Asuntos económicos y monetarios | Roberto Gualtieri | Italia |
Partíu Demócrata | Socialistes y Demócrates | |
| Emplegu y asuntos sociales | Thomas Händel | Alemaña |
Die Linke | Izquierda Unitaria | |
| Mediu ambiente, salú pública y seguridá alimentaria | Giovanni La Via | Italia |
Nueva Centroderecha | Partíu Popular Européu | |
| Industria, investigación y enerxía | Jerzy Buzek | Polonia |
Plataforma Cívica | Partíu Popular Européu | |
| Mercáu interior y proteición del consumidor | Vicky Ford | Reinu Xuníu |
Partíu Conservador | Conservadores y Reformistes | |
| Tresportes y turismu | Michael Cramer | Alemaña |
Alianza 90/Los Verdes | Los Verdes / Alianza Llibre | |
| Desarrollu rexonal | Iskra Mihaylova | Bulgaria |
Movimientu polos Derechos y Llibertaes | Lliberales y Demócrates | |
| Agricultura y desenvolvimientu rural | Czesław Siekierski | Polonia |
Partíu Llabrador Polacu | Partíu Popular Européu | |
| Pesca | Alain Cadec | Francia |
Unión por un Movimientu Popular | Partíu Popular Européu | |
| Cultura y educación | Silvia Mariña | Italia |
Partíu Demócrata | Socialistes y Demócrates | |
| Asuntos xurídicos | Pavel Svoboda | Chequia |
Unión Cristiana y Demócrata | Partíu Popular Européu | |
| Llibertaes civiles, xusticia y asuntos d'interior | Claude Moraes | Reinu Xuníu |
Partíu Llaborista | Socialistes y Demócrates | |
| Asuntos constitucionales | Danuta Hübner | Polonia |
Plataforma Cívica | Partíu Popular Européu | |
| Derechos de la muyer ya igualdá de xéneru | Iratxe García | España |
Partíu Socialista Obreru Español | Socialistes y Demócrates | |
| Pidimientos | Cecilia Wikström | Suecia |
Partíu Popular Lliberal | Lliberales y Demócrates | |
Tres la entrada a valir del Tratáu de Lisboa, el Parllamentu Européu convertir en pieza fundamental pa la eleición de la nueva Comisión Europea.[5] El Presidente de la Comisión ye propuestu pola mayoría cualificada del Conseyu Européu, sobre la base de los resultaos eleutorales y en consultando al presidente de la eurocámara, y tien de ser ratificáu pola mayoría absoluta de los Diputaos al Parllamentu Européu aconceyaos en sesión plenaria.
Tres esta eleición, el Conseyu Européu va nomar, acordies con el Presidente electu de la Comisión y con mayoría cualificada, al alto representante, que va ser un Vicepresidente de la Comisión, y en que'l so senu encargar de la llevanza de les rellaciones internacionales y va coordinar, so la supervisión y l'autoridá del Presidente, l'aición esterior de la Xunión Europea.
Una vegada escoyíos dambos cargos, los gobiernos de los estaos miembro de la Xunión Europea van axuntar col Presidente de la Comisión Europea pa coordinar una fayadiza composición de la Comisión Europea. Tres ello, el Conseyu Européu y el Presidente, van presentar una llista de candidatos que tendrán de comparecer ante les comisiones del Parllamentu Européu por que estes alcen un informe de los mesmos. Darréu, el plenu del Parllamentu va votar la llista completa con mayoría simple y la Comisión por mayoría cualificada.
El 27 de xunu de 2014, el Conseyu Européu, axuntáu en Ypres (Bélxica), aldericó sobre la candidatura de Jean-Claude Juncker a Presidente de la Comisión Europea.[79] Antes d'esta xunta, Reinu Xuníu, Países Baxos, Hungría y Suecia amosaron el so refugu al candidatu, pero'l restu de países creyeron conveniente apostar pola persona propuesta pol partíu ganador de les eleiciones, el Partíu Popular Européu.[80] Finalmente'l bloque contrariu a Juncker quedóse tan solo con británicos y húngaros, siendo aprobada la so candidatura por mayoría absoluta del Conseyu.[81]
Votación de designación de Jean-Claude Juncker (EPP) como candidatu | ||||
| Posición | Estaos | Votos | ||
|---|---|---|---|---|
| Sí |
Alemaña, Austria, Bélxica, Bulgaria, Xipre, Croacia, Dinamarca, Eslovaquia, Eslovenia, España, Estonia, Finlandia, Francia, Grecia, Irlanda, Italia, Letonia, Lituania, Luxemburgu, Malta, Países Baxos, Polonia, Portugal, República Checa, Rumanía, Suecia. | 26 | ||
| Non |
Hungría, Reinu Xuníu. | 2 | ||
Tres esti alcuerdu del Conseyu, el Parllamentu Européu, axuntar en sesión plenaria'l martes 15 de xunetu, pa someter a alderique la candidatura de Jean-Claude Juncker como Presidente de la Comisión Europea.[82] El candidatu reclamó un paquete d'inversiones ambiciosu, con especial atención al I+D, tresporte, internet y reindustrialización, pero que nun supongan más delda pa la Xunión Europea, creando un fondu mistu ente los gobiernos y empreses privaes, al traviés de fondos estructurales del Bancu Européu d'Inversiones.[83]
Juncker axuntó finalmente 422 votos favorables, toos del Grupu del Partíu Popular Européu, Grupu de l'Alianza Progresista de Socialistes y Demócrates y del Grupu de l'Alianza de los Lliberales y Demócrates per Europa, según dalgunos del Grupu de Los Verdes / Alianza Llibre Europea, y 250 en contra, ente ellos el Partíu Llaborista del Reinu Xuníu y el Partíu Socialista Obreru Español, según la mayoría del Grupu de los Conservadores y Reformistes Europeos, del Grupu Confederal de la Izquierda Unitaria Europea / Izquierda Verde Nórdica y del Grupo Europa de la Llibertá y la Democracia Direuta, lo mesmo que de los Non inscritos, especialmente los pertenecientes a l'Alianza Europea pola Llibertá.[83]
Votación de invistidura de Jean-Claude Juncker (EPP) | ||||
| Posición | Posición previa a la votación de los Grupos políticos | Votos | ||
|---|---|---|---|---|
| Sí |
Grupu del Partíu Popular Européu,[72] Grupu de l'Alianza Progresista de Socialistes y Demócrates,[72] Grupu de l'Alianza de los Lliberales y Demócrates per Europa.[73] | 422 | ||
| Non |
Grupu de los Conservadores y Reformistes Europeos,[84] Grupu Confederal de la Izquierda Unitaria Europea / Izquierda Verde Nórdica,[85] Grupo Europa de la Llibertá y la Democracia Direuta.[85] | 250 | ||
| Blanco | 47 | |||
| Nulu | 17 | |||
Nota: La votación ye secreta, y por tanto nun se conoz la posición exacta de cada eurodiputáu. Lo indicao son les posiciones oficiales del grupu, anunciaes con anterioridá a la votación.
Herman Van Rompuy, Presidente del Conseyu Européu anunció, el 30 d'agostu de 2014, la eleición de la italiana Federica Mogherini como alto representante de la Unión p'Asuntos Esteriores y Política de Seguridá dende'l 1 de payares, fecha de renovación de los cargos europeos.[86] El políticu foi, hasta'l so nomamientu, ministra de Rellaciones Internacionales del Gobiernu d'Italia pol Partíu Demócrata.[87]
Mogherini recibió'l sofitu del so partíu, el más votáu de toa europa, de los países gobernaos pola esquierda, lo mesmo que de Partíu de los Socialistes Europeos, y d'Angela Merkel, que buscaba contentar a les izquierdes de Francia ya Italia.[86]
El nomamientu nun tuvo exentu de discutiniu, una y bones la italiana ye criticada nos medios de comunicación pola so inesperiencia y el so allugamientu na crisis d'Ucraína, yá que Italia y Rusia caltienen estrechos venceyos pol gas y el petroleu, potenciaos dende la so llegada al ministeriu.[88]
Yá nes sos primeres declaraciones, dio a entender un acercamientu a Rusia, afirmando que "mientres pensamos y trabayamos sobre'l nivel de sanciones, tamién tenemos que caltener abierta la vía diplomática (...) esperando que la combinación, una sabia combinación, pueda ser efectiva".[89]
Jean-Claude Juncker, como nuevu Presidente de la Comisión Europea, y en consultando a los estaos miembro de la Xunión Europea, presentó'l 10 de setiembre a les 28 persones que compondríen el colexu de comisarios pa los 5 años de llexislatura, incluyíos el mesmu Juncker como Presidente y l'Alto representante p'Asuntos Esteriores y Política de Seguridá.[90][91]
Tres esti anunciu, les distintes comisiones del Parllamentu Européu realizaron audiencies a los candidatos, xenerándose especial discutiniu col español Miguel Arias Cañete, tres una denuncia por conflictos d'interés y por unes declaraciones machistes, y cola eslovena, Alenka Bratusek, que foi reprovada pola comisión.[92]
| Presidente | Cartera | Estáu | Partíu políticu | Grupu políticu proponente | Votaciones | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Adecuación | Aptitú | |||||||
.jpg) |
Frans Timmermans | Primer Vicepresidente Meyora de la Llexislación, Rellaciones Interinstucionales, Estáu de Derechu y Carta de los Derechos Fundamentales |
Países Baxos |
Partíu del Trabayu | Socialistes y Demócrates | |
| |
.jpg) |
Kristalina Georgieva | Vicepresidente Presupuestu y Recursos Humanos |
Bulgaria |
Independiente | Partíu Popular Européu | |
| |
 |
Alenka Bratušek | Vicepresidente Unión enerxética |
Eslovenia |
Eslovenia Positiva | Lliberales y Demócrates | 112 13 |
||
.jpg) |
Jyrki Katainen | Vicepresidente Fomentu del Emplegu, Crecedera, Inversión y Competitividá |
Finlandia |
Coalición Nacional | Partíu Popular Européu | |
| |
 |
Valdis Dombrovskis | Vicepresidente Euru y Diálogu Social |
Letonia |
Unidá | Partíu Popular Européu | |
| |
 |
Andrus Ansip | Vicepresidente Mercáu únicu dixital |
Estonia |
Partíu Reformista Estoniu | Lliberales y Demócrates | |
| |
 |
Věra Jourová | Xusticia, Política de Consumidores ya Igualdá de Xéneru | Chequia |
ANO 2011 | Lliberales y Demócrates | |
| |
 |
Günther Oettinger | Economía y sociedá dixital | Alemaña |
Unión Demócrata Cristiana | Partíu Popular Européu | |
| |
 |
Pierre Moscovici | Asuntos Económicos y Financieros, Fiscalidá y Aduanes | Francia |
Partíu Socialista | Socialistes y Demócrates | 44 12 |
32[93] 15 | |
 |
Marianne Thyssen | Emplegu, Asuntos Sociales, Capacidaes y Movilidá Llaboral | Bélxica |
Cristianu Demócrata y Flamencu | Partíu Popular Européu | |
| |
 |
Corina Crețo | Política rexonal | Rumanía |
Partíu Socialdemócrata | Socialistes y Demócrates | |
| |
 |
Johannes Hahn | Política Europea de Vecindá y Negociaciones d'Ampliación | Austria |
Partíu Popular Austriacu | Partíu Popular Européu | |
| |
 |
Dimitris Avramópulos | Migración y Asuntos d'Interior | Grecia |
Nueva Democracia | Partíu Popular Européu | |
| |
 |
Vytenis Andriukaitis | Salú y Seguridá Alimentaria | Lituania |
Partíu Socialdemócrata Lituanu | Socialistes y Demócrates | |
| |
 |
Jonathan Hill | Estabilidá Financiera, Servicios Financieros y Unión de los Mercaos de Capital | Reinu Xuníu |
Partíu Conservador | Conservadores y Reformistes | |
| |
 |
Elżbieta Bieńkowska | Mercado Interior, Industria, Emprendimiento y PYMES | Polonia |
Plataforma Cívica | Partíu Popular Européu | |
| |
_(2).jpg) |
Miguel Arias Cañete | Aición pol Clima y Enerxía | España |
Partíu Popular | Partíu Popular Européu | 83 42 |
77[94] 48 | |
 |
Nieven Mimica | Cooperación Internacional y Desarrollu | Croacia |
Partíu Socialdemócrata de Croacia | Socialistes y Demócrates | |
| |
.jpg) |
Margrethe Vestager | Competencia | Dinamarca |
Partíu Social Lliberal | Lliberales y Demócrates | |
| |
.jpg) |
Maroš Šefčovič | Tresporte | Eslovaquia |
Direición-Socialdemocracia | Socialistes y Demócrates | |
| |
.jpg) |
Cecilia Malmström | Comerciu | Suecia |
Partíu Popular Lliberal | Lliberales y Demócrates | |
| |
 |
Karmenu Vella | Mediu Ambiente, Asuntos Marítimos y Pesca | Malta |
Partíu Llaborista | Socialistes y Demócrates | |
| |
 |
Tibor Navracsics | Ciudadanía, Educación, Cultura, Mocedá y Deporte | Hungría |
Fidesz-Unión Cívica Húngara | Partíu Popular Européu | |
| |
.JPG) |
Carlos Moedas | Investigación, Ciencia ya Innovación | Portugal |
Partíu Social Demócrata | Partíu Popular Européu | |
| |
 |
Phil Hogan | Agricultura y Desarrollu Rural | Irlanda |
Fine Gael | Partíu Popular Européu | |
| |
 |
Christos Stylianides | Ayuda Humanitaria y Xestión de Crisis | Xipre |
Reagrupamientu Democráticu | Partíu Popular Européu | |
| |
Tres les audiencies, Juncker anunció diversos cambeos nel colexu de comisarios, qu'incluyeron la entrada de Violeta Bulc por Alenka Bratusek, l'ascensu de Maroš Šefčovič a la vicepresidencia d'enerxía, y cambeos en determinaes competencies como les de desenvolvimientu sostenible, que finalmente recayeron nel holandés Frans Timmermans, y ciudadanía que pasaron del húngaru Tibor Navracsics al griegu Dimitris Avramopoulos.
La Comisión Juncker salió alantre con 423 votos a favor, tolos del Grupu del Partíu Popular Européu y gran parte del Grupu de l'Alianza Progresista de Socialistes y Demócrates y del Grupu de l'Alianza de los Lliberales y Demócrates per Europa, 209 en contra, principalmente del Grupu Confederal de la Izquierda Unitaria Europea / Izquierda Verde Nórdica, del Grupu de Los Verdes / Alianza Llibre Europea y del Grupo Europa de la Llibertá y la Democracia Direuta, y 67 astenciones, ente elles les del Grupu de los Conservadores y Reformistes Europeos, según el Partíu Socialista Obreru Español y Unión Progreso y Democracia.[95]
Votación de la Comisión Juncker | ||||
| Posición | Posición previa a la votación de los Grupos políticos | Votos | ||
|---|---|---|---|---|
| Sí |
Grupu del Partíu Popular Européu, Grupu de l'Alianza Progresista de Socialistes y Demócrates, Grupu de l'Alianza de los Lliberales y Demócrates per Europa. | 423 | ||
| Non |
Grupu Confederal de la Izquierda Unitaria Europea / Izquierda Verde Nórdica, Grupu de Los Verdes / Alianza Llibre Europea, Grupo Europa de la Llibertá y la Democracia Direuta | 209 | ||
| Astención | Grupu de los Conservadores y Reformistes Europeos | 67 | ||
Tres la votación del plenu del Parllamentu Européu, el Conseyu Européu del 23 d'ochobre y 24 d'ochobre ratificó la Comisión Juncker, qu'entró en funcionamientu de manera oficial el 1 de payares de 2014.[96][97]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
