ทัณฑฆาต
From Wikipedia, the free encyclopedia
ทัณฑฆาต บ้างเรียก หางกระแต[1] หรือ วัญฌการ[2] (◌์) มีสัณฐานเหมือนหางกระรอก[3] ใช้เติมเหนือพยัญชนะ (หรือฆ่าตัวอักษร) พร้อมด้วยสระบนและสระล่างที่ไม่ต้องการให้ออกเสียง[4]: 21 แต่ต้องการคงรูปแบบตัวอักษรไว้ หรือใช้ตัดเสียงควบกล้ำซึ่งไม่สามารถออกเสียงได้ในภาษาไทย[5]: 50 โดยเฉพาะเสียงกล้ำที่เป็นเสียงสะกด เช่น เปอร์เซนต์ คริสต์ เทสต์ เป็นต้น
อักษรไทย | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
◌์ | |||||||
รูปพยัญชนะ | |||||||
ก | ข | ฃ | ค | ฅ | ฆ | ง | จ |
ฉ | ช | ซ | ฌ | ญ | ฎ | ฏ | ฐ |
ฑ | ฒ | ณ | ด | ต | ถ | ท | ธ |
น | บ | ป | ผ | ฝ | พ | ฟ | ภ |
ม | ย | ร | ล | ว | ศ | ษ | ส |
ห | ฬ | อ | ฮ | ||||
รูปสระ | |||||||
ะ | –ั | า | –ํ | –ิ | ' | " | |
–ุ | –ู | เ | โ | ใ | ไ | –็ | |
อ | ว | ย | ฤ | ฤๅ | ฦ | ฦๅ | |
รูปวรรณยุกต์ | |||||||
–่ | –้ | –๊ | –๋ | ||||
เครื่องหมายอื่น ๆ | |||||||
–์ | –๎ | –ฺ | |||||
เครื่องหมายวรรคตอน | |||||||
ฯ | ฯลฯ | ๆ | |||||
๏ | ๚ | ๛ | ┼ |
ตัวอักษรที่เติมไม้ทัณฑฆาตเรียกว่า การันต์[6] แปลว่า "อักษรตัวสุดท้าย"[7] ส่วนใหญ่คำที่ปรากฏทัณฑฆาตจะเป็นคำที่ยืมมาจากภาษาต่างประเทศหรือคำทับศัพท์ บางคนเขียนทัณฑฆาตคล้ายเลขไทย (๙)
สำหรับสะกดคำสำหรับภาษาบาลี-สันสกฤต ก็ใช้ทัณฑฆาตในการสะกดคำ เช่นคำว่า สิน์ธู (อ่านว่า สิน-ทู) เพื่อให้ทราบว่า น เป็นตัวสะกด[8] แต่การสะกดคำบาลี-สันสกฤตส่วนใหญ่จะใช้พินทุ (-ฺ) แทน
คำที่ปรากฏทัณฑฆาตแต่ยังคงออกเสียงพยัญชนะอยู่โดยมากเป็นคำเก่า เช่น สิริกิติ์ (อ่านว่า สิ-หฺริ-กิด), โลกนิติ์ (อ่านว่า โลก-กะ-นิด) และ สุรเกียรติ์ (อ่านว่า สุ-ระ-เกียด) [9]